Mikrovasküler cerrahi ve transplantasyon immunolojisindeki gelişmeler sayesinde kompozit doku allotransplantasyonu, bugün ekstremite amputasyonu dahil birçok rekonstrüktif probleme çözüm getiren bir klinik realite halini almıştır. Ancak yaşam boyu devam etmesi zorunlu immünosupresyon tedavisi ve kronik rejeksiyon nedeniyle klinik uygulamalar sınırlıdır. Rejeksiyonu engelleyecek ve immünosupresyon gerekliliğini ortadan kaldıracak "transplantasyon tolerans"ını indüklemek için yapılan çalışmalar özellikle Fransa'nın Lyon kentinde 1998'deki ilk el transplantasyonundan sonra hız kazanmıştır. Günümüz araştırmaları kompozit dokularda rejeksiyon mekanizmalarını anlamaya ve başarılı tolerans indüksiyon rejimlerinin bulunmasına odaklanmıştır. Kompozit doku allotransplantasyonunun güvenli ve evrensel bir tedavi seçeneği olması, genel immün sistemin korunarak, donöre spesifik immün toleransın sağlanabilmesiyle mümkündür. Bu derlemede kompozit doku transplantasyonunun tarihsel evrimi ve klinik uygulamalar ele alınmıştır. Anahtar Kelimeler: Kompozit doku allotransplantasyonu, tarihsel gelişim, klinik uygulamalar.