Bu çalışmada diyabetik yaralarda iyileşmenin gecikmesinin en azından bir kısmının azalmış intrasellüler glutatyon seviyesine bağlı olduğu ve bunun fıbroblastlarda kontraksiyon, keratinositlerde epitelizasyon kaybına bağlanabileceği düşünülerek, intrasellüler glutatyon düzeylerinin restore edilmesi ile bu fonksiyon bozukluğunun ortadan kaldırılabileceği ileri sürüldü. Çalışmaya diyabetik yara nedeniyle kliniğimize başvuran 40 hasta dahil edildi. Tedavi grubunda yaraya günde bir kez fosfat tampon solüsyonu (PBS) içinde 100 M Glutatyon ve ardından aynı konsantrasyonda glutatyon içeren karboksimetilsellüloz (CMC) uygulandı. Kontrol gurubunda ise glutatyon içermeyen PBS ve CMC kullanıldı. Yara boyutları 5 gün aralarla düzenli bir şekilde ölçüldü. Çalışma boyunca 1., 10. ve 30. günlerde malonil dialdehit(MDA), superoksit dismutaz(SOD) ve glutatyon peroksidaz(GSH-Px) düzeyleri yara sıvısından alınan örneklerde takip edildi. Deney gurubunda, yaralarda ortalama %75 oranında küçülme olduğu saptandı. Kontrol grubunda ise ortalama yara kontraksiyonunun sadece %35 olduğu gözlendi. 30. günde gruplar arasındaki fark istatistiksel olarak anlamlı bulundu (p 0.01). Çalışma sonunda tedavi grubunda SOD düzeyinde % 167 artış, MDA düzeyinde %70, GSH-Px düzeyinde %63 azalma izlendi. Ancak bu değerler kontrol grubunda sırayla SOD de %14 artış, MDA da %18 ve GSH-Px de %33 azalma olarak saptandı (p 0.01). Hastalarda tedavi sonucu belirgin yara kontraksiyonu sağlanmasının yanında biyokimyasal parametrelerin normalleşmesi, topikal glutatyon uygulamasının diyabetik yarası olan hastalarda gelecek vaat ettiğini göstermektedir. Anahtar kelimeler: Diabetikyara, yara iyileşmesi, glutatyon, oksidatif stres