Hipospadias, penis ventral yüzünde bulunan üretra meatusunun, normal yeri olan, penisin glanüler bölümünde olması yerine, orta çizgide, daha proksimalde gelişmesi ile belirgin doğmalık bir anomalidir. Uretra meatusunun değişik lokalizasyonlu şekillerinin hemen hemen tümüne uygulanabilen tek oturumlu iki cerrahi yöntem, 1961 yılında Dr. C.E. Horton (plastik cerrahi) ve Dr. C.J. Devine (üroloji) tarafından geliştirilmiştir. Bu iki yöntemde, önce kurvatüre neden olan kordi dokusu titiz bir şekilde çıkarılır. Lokal deri flepleri veya serbest deri grefti ile üretra rekonstrüksiyonu sağlanır. Daha sonra da glanuloplasti ile üretranın glanular bölümü tamamlanır ve penis ön yüzü deri defekti de, prepüsium derisi ile kapatılır. Başlangıçta, genellikle yetişkin hastalarda, sadece ereksiyon ve hematom nedeni ile komplikasyon oranı % 50 civarında idi. Daha sonraki uygulamalarda, her vaka için uygulanacak tekniğin dikkatli seçimi ile, okul öncesi çağdaki çocuk hastalarımızda bu komplikasyon oranı % 5-8 arasındadır. Vakaların ameliyat sonrası 10 yılı aşan kontrollerinde, sadece üç vakada tekrar kurvatür deformitesi görüldü. Bu arada, 1994 yılından bu yana, Dr. W.T. Snodgrass, "Tubularized incised plate hypospadias repair (TIP)" olarak adlandırdığı basit bir yöntemle, penisin ventral kurvatürüne neden olan kordi dokusunu çıkartmak yerine, bunu yarı açık bir tüp haline getirip üretra rekonstrüksiyonunda kullanmaya başladı. Distal vakalarda, kordi oluşumu minimal olduğu için, iki ay ile iki yaş arasında ameliyat edilen vakalarda, kısmen elastik olan bu dokudan yapılan üretra rekonstrüksiyonunda, dorsal plikasyonla, oldukça düz bir penis oluşumunu sağlanabilir. Ancak çocuk geliştikçe ayni hızla gelişemeyen kordi, penis cisminin ventral kurvatürüne neden olur. Medial ve proksimal vakalarda ise çocuk, zaten ciddi kurvatür ile doğduğu için bu yöntem kesinlikle uygulanmamalıdır. Bu nedenlerle biz, hipospadias cerrahi tedavisinde üretra rekonstrüksiyonu için kullandığımız "Lokal flep ve serbest deri grefti - Horton-Devine", "Üretranın uzatılması - Baran" ve "Prepüsial ada flebi-Asopa" yöntemlerinde kordi dokusunu titiz bir diseksiyon ile çıkarıyoruz. Sonuç olarak, Dupley (1874) ve Denis Browne (1950) tekniklerinin bir modifikasyonu olan Snodgrass'ın bu uygulamasını değerlendirebilmek için, vakalarının ameliyat sonrası geç sonuçlarını görmemiz gerekir.

Hipospadias is a congenital anomaly characterized by a ventrally placed urethral meatus in a more proximal position on the midline than its normal position in the glanular part of the penis. Modern surgical techniques for hypospadias repair in one stage, which may be applied to almost any case with different localizations of the meatus had been developed by Drs. C.E. Horton and C. J. Devine Jr. by 1961. Two new methods, “Advancement of urethra (Baran-1982)” and “Preputial island flap (Asopa-1984)” techniques, have been included in to this program. The complication rate of our patient population, which is now mainly composed of pre-school children, decreased down to 7-8%, by careful selection of appropriate techniques for each individual case. However, since 1994, W. T. Snodgrass, a pediatric urologist has developed a new technique, utilizing the “chordee” which is named as “urethal plate” to reconstruct the urethra. We strongly believe that since the chordee tissue has a lower growth potential than neighboring normal tissues, stricture and curvature formation will inevitably develop as the child grows. For that reason, we need to see their longterm results in order to accept this technique as a successful treatment method. In conclusion, complete excision of the chordee tissue is essential in all distal, middle and proximal cases, since even a minimal chordee may cause an increase in ventral curvature with puberty