Bu çalışmanın amacı, ortaöğretim kurumuna devam eden öğrencilerin akademik başarılarını arttırmada ve sınav kaygısını azaltmada manevi danışmanlık ve rehberliğin rolünü araştırmaktır. Belirlenen amaç doğrultusunda; araştırmacı tarafından yapılandırılan 9 seanslık manevi danışma ve rehberlik uygulamasının, sınav kaygısı ve akademik başarı üzerindeki etkisi incelenmiştir. Manevi danışmanlık ve rehberlik seansları oluşturulurken “Bilişsel Davranışçı Terapi” tekniği temel alınmıştır. Araştırmada, ön test-son test kontrol gruplu deneysel desen kullanılmıştır. Araştırmanın deney grubu ve kontrol grubu, Uşak ilinde ortaöğretim düzeyinde öğrenim gören, araştırmaya gönüllü olarak katılmayı kabul eden öğrenciler arasından yansız atamayla seçilen 20 öğrenciyle oluşturulmuştur. Veri toplama aracı olarak Westside Sınav Kaygısı Ölçeği kullanılmıştır. Bu ölçek, Driscoll tarafından 2007 yılında geliştirilmiştir. Ölçeğin Türkçe formunun oluşturulması ve güvenirlik çalışmaları Totan & Yavuz (2009) tarafından yapılmıştır. Totan & Yavuz (2009) tarafından yapılan çalışma sonucunda, ölçek öğrencilerin sınav kaygısı düzeyini ölçmede geçerlilik ve güvenirlik katsayısı yüksek bir ölçme aracı olarak değerlendirilmiştir. Öntest olarak Westside Sınav Kaygısı Ölçeği uygulandıktan sonra yapılandırılmış 9 seanstan oluşan manevi danışmanlık ve rehberlik uygulaması yapılmıştır. Son seansta son test uygulanmıştır. Deney ve kontrol grubunun sınav kaygısı ölçeği ön testlerinden ve son testlerinden almış oldukları puanların anlamlı bir şekilde farklılaşıp farklılaşmadığını belirlemek üzere Bağımsız Gruplar T testi yapılmıştır. Ayrıca araştırmaya katılan öğrencilerin velileri ve sınıf öğretmenleriyle görüşme yapılmıştır. Öğrencilerin akademik başarılarındaki değişimi gözlemlemek için kurumsal verilerinden yararlanılmıştır. Araştırma sonucunda elde edilen bulgulara bakılarak; manevi danışmanlık ve rehberlik uygulaması sonrasında ibadet etme, dua etme, sabır ve tevekkül gibi dini davranışlarda farkın anlamlı olması nedeniyle akademik başarı ve manevi danışmanlık ve rehberlik arasında olumlu ilişkinin olduğu söylenebilir. Araştırma sonucunda manevi danışmanlık ve rehberlik ile öğrencilerin sınav kaygısı arasında negatif, akademik başarıları arasında ise pozitif bir ilişki olduğu görülmüştür. Manevi danışmanlık ve rehberlik, sınav kaygısı ve akademik başarı yanında danışanın ruh sağlığını koruma, ergenlik krizini azaltma, sağlıklı kişilik geliştirme, ahlaklı bir birey olarak çevreye uyumlu davranışlar geliştirmesine katkı sağlamaktadır.

The goal of this study is to explore the role of spiritual counseling and care in increasing the academic success of students continuing secondary school and reducing their test anxiety. The effect of the 9-session spiritual counseling and care practice, which was structured by the researcher in accordance with the determined purpose, on test anxiety and academic success is examined. The "Cognitive Behavioral Therapy" technique is used as the basis for building up spiritual counseling and care sessions. Experimental design with pretest-post test control group was used in the research. The experimental group and the control group of the research were formed with 20 students who were receiving secondary education in Uşak, who agreed to participate in the research voluntarily, and were selected by random method from among the students. Westside Test Anxiety Scale was used as a data collection tool. As a result of the study carried out by Totan and Yavuz (2009), the scale was evaluated as a measurement tool with high validity and reliability coefficient in measuring the test anxiety level of students. After the West side Exam Anxiety Scale was applied as a pre-test, a structured spiritual counseling and care practice consisting of 9 sessions was carried out and a post-test was conducted in the last session. Independent Samples T-test was conducted to determine whether the scores of the experimental and control groups from the test anxiety scale pre-tests and post-tests differed markedly. Additionally, interviews were conducted with the parents and classroom teachers of the students participating in the research. In order to observe the change in the academic achievement of the students, the online the institutional data was used. Considering the findings obtained as a result of the research, it can be said that there is a positive relationship between academic achievement and spiritual counseling and care, since there is a significant difference in religious behaviors such as worshiping, praying, patience and submission after spiritual counseling and care practice. As a result of the research, it was seen that there was a negative relationship between spiritual counseling and care practice and students' test anxiety, while there was a positive relationship between their academic successes. Spiritual counseling and care practice, besides test anxiety and academic success, contributes to the protection of the mental health of the client, reducing the puberty crisis, developing a healthy personality, and developing environmentally compatible behaviors as a moral individual.