GÜNCEL GELİŞMELER IŞIĞINDA KAMU YÖNETİMİNDE KURUMLAR ARASI KOORDİNASYON

Temel yönetim işlevlerinin (POSDCoRB) 7 asıl öğesinden biri olankoordinasyon (eşgüdüm) geçmişten günümüzde kamu yönetiminin en köklüsorun alanlarından birini oluşturmaktadır. Uzun yıllardır tartışılagelen örgüt-içi veörgütler-arası ilişki ve yapıların nasıl etkili olarak koordine edilebileceği sorusunun,modern dünyada belirsizlik ve karmaşıklığın artması ve evrensel kabul görmüş birkoordinasyon formülünün imkansızlığı nedeniyle daha uzun yıllar çeşitli açılardantartışılmaya devam edeceği düşünülmektedir. Bu makalede koordinasyonkonusunda kamu yönetimi alanında ortaya konmuş temel çalışmalar sistematikbir biçimde ele alınmakta ve koordinasyonun çok aktörlü ve çok katmanlıgünümüz yönetim dünyasında daha önemli bir gündem maddesi olarak ortayaçıkmasında rol oynayan faktörler değerlendirilmektedir. Çalışmada ekonomiksorunlar, değişen yönetim algısı, küreselleşme ve yerelleşme ile belirsizleşensınır ve sorumluluklar, iç içe geçmiş karmaşık sorunlar ile bilgi ve iletişimteknolojilerindeki gelişmelerin günümüzde artan koordinasyon ihtiyacının enönemli belirleyicileri olduğu kabul edilerek bu güncel gelişmeler ile koordinasyonarasındaki ilişki ortaya konmaktadır. Bu sayede kamu yönetimi yazınında son otuzyılda oldukça geniş bir şekilde tartışılan ancak ülkemizde yeterince ilgi görmediğidüşünülen eşgüdüm konusuna temel ve kapsamlı bir giriş yapmak ve konuyugüncel gelişmeler ışığında değerlendirmek amaçlanmaktadır.

INTER-ORGANIZATIONAL COORDINATION IN PUBLIC ADMINISTRATION AND CURRENT DISCUSSIONS

Coordination (coordination), which is among the seven main elements of basic management functions (POSDCoRB), is considered as one of the most fundamental problem areas of public administration. Although the question about how to coordinate intra and inter-organizational relationships and structures efficiently have been discussed for many years it seems to continue to be a relevant question in the near future, due to the increase in uncertainty and complexity in the modern world and impossibility of creating a universal formula of coordination that is valid in any case. Main studies on public administration in the field of coordination are addressed in a systematic manner in this article, and the factors that play role in the emergence of coordination as a concept that has been emphasized more and more in today’s multi-level/multi-sectoral global world are evaluated. Moreover, in this study, by accepting the economic problems, changing administration perception, blurred boundaries and responsibilities with globalization and localization, cross-cutting/wicked issues and developments in information and communication technologies as the most important determinants of the increasing need of coordination, the relationship between these current developments and coordination is presented. In this way, it is aimed to raise awareness about the issue of coordination which has been discussed in public administration literature from various aspects over three decades but has been a neglected area of study in literature running in Turkish language, by making a basic and comprehensive introduction and to evaluate the issue in the light of current developments.

___

  • Acar, M. (2003), “Sektörlerarası İşbirliği, İttifak ve Ortaklıklar”, M. Acar ve H. Özgür (der.), Çağdaş Kamu Yönetimi I içinde, Ankara: Nobel Yayınları, 393-430.
  • Acar, M. (2004), Örgüsel Yönetim, Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
  • Acar, M. (2010), Kamu Yönetiminde Eşgüdüm ve İşbirliği Sunumu (Yayımlanmamış).
  • Acar M. ve İntepe A.S. (2017), “Örgütlerde Koordinasyon ve İşbirliği”, S. Özdemir ve N. Cemaloğlu (der.), Örgütsel Davranış ve Yönetimi içinde, Ankara: PEGEM Akademi, 227-247.
  • Alexander, E. R. (1995), How Organisations Act Together. Interorganisational Coordination in Theory and Practice, Amsterdam: OSA.
  • Bouckaert, G., Peters, B.G. ve Verhoest, K. (2010), The Coordination of Public Sector Organization: Shifting Patterns of Public Management, Basingstoke: Palgrave Macmillan.
  • Chisholm, D. (1989). Coordination without Hierarchy: Informal Structures in Multiorganizational Systems, Berkeley: University of California Press.
  • Christensen, T. ve Lægreid, P. (2007). “The Challenge of Coordination in Central Government Organizations”, Çalışma Belgesi 5-2007, Stein Rokkan Centre for Social Studies.
  • Dunleavy, P., Margetts, H., Bastow, S. ve Tinkler, J. (2006). “New Public Management is Dead—Long Live Digital-Era Governance”, Journal of Public Administration Research and Theory, 16(3), 467-494.
  • Gençkaya, Ö. ve Gündoğdu, H. (2017). “Küresel Yönetişim Ekseninde Stratejik Planlarda Koordinasyonun Önemi”, Siyasal Bilimler Dergisi, 5, 141-153.
  • Head, B.W. ve Alford, J. (2015). “Wicked Problems: Implications for Public Policy and Management”, Administration & Society, 47(6), 711-739.
  • İntepe, A.S. (2018). Kamu Yönetiminde Koordinasyon: Teorik ve Güncel Tartışmalar. (Yüksek Lisans Tezi). Hacettepe Üniversitesi.
  • Jordan, A. ve Schout, A. (2006). The Coordination of the European Union Exploring the Capacities of Networked Governance, Oxford: Oxford Univ. Press.
  • Kanada Hükümeti (1996), “Report of the Task Force on the Management of Horizontal Policy, Canada”, http://publications.gc.ca/collections/Collection/ SC93-8-1996-3E.pdf (20.01.2019).
  • Kock, N. (Der). (2008). Encyclopedia of E-collaboration. IGI Global.
  • Kooiman, J. (2003). Governing as Governance. Londra, Sage.
  • Köseoğlu, Ö. ve Sobacı, M.Z. (2015). Kamu Yönetiminde Paradigma Arayışları: Yeni Kamu İşletmeciliği ve Ötesi. Bursa: Dora Basım.
  • Lægreid, P., Randma-Liiv, T., Rykkja, L. H. ve Sarapuu, K. (2013). “The Governance of Social Cohesion: Innovative Coordination Practices in Public Management”, Çalışma Belgesi 5-3, COCOPS.
  • Lægreid P. ve Rykkja, L.H. (2014). “Governance For Complexity – How to Organize for the Handling of Wicked İssues?”, Çalışma Belgesi 7-2014, Stein Rokkan Centre for Social Studies.
  • Lægreid, P. ve Rykkja, L. H. (2015). “New Coordination Challenges in the Welfare State”, Public Management Review, 17 (7).
  • Mattessich, P. W. ve Monsey, B. R. (1992). Collaboration: What Makes It Work. A Review of Research Literature on Factors Influencing Successful Collaboration. Amherst H. Wilder Foundation.
  • McNamara, M. (2012). “Starting to Untangle the Web of Cooperation, Coordination and Collaboration: A Framework for Public Managers”, International Journal of Public Administration, 35, 389–401.
  • Mergel, I., Schweik, C. M. ve Fountain, J. E. (2009). “The Transformational Effect of Web 2.0 Technologies on Government”, https://papers.ssrn.com/sol3/papers. cfm?abstract_id=1412796 (27.03.2019)
  • Merriam-Webster Online İngilizce Sözlük, Erişim adresi: http://www.merriamwebster.com/dictionary/ (25.12.2019)
  • Metcalfe, L. (1994). “International Policy Co-ordination and Public Management Reform”, International Review of Administrative Sciences, 60(2), 271-290.
  • Osimo, D. (2008). “Web 2.0 in Government: Why and How”, Institute for Prospectice Technological Studies (IPTS), European Commission, (EUR 23358).
  • Ömürgönülşen, U. (2003) “Kamu Sektörünün Yönetim Sorununa Yeni Bir Yaklaşım: Yeni Kamu İşletmeciliği”, Acar, M. ve Özgür, H. (der.) Çağdaş Kamu Yönetimi I içinde, Ankara: Nobel Yayınları, 3-43.
  • Peters, B. G. (1998). “Managing Horizontal Government: The Politics of Coordination”, Kanada: Canadian Centre for Management Development.
  • Peters, B. G. ve Savoie, D. (1995). “Managing Incoherence: The Coordination and Empowerment Conundrum”, Kanada: Canadian Centre for Management Development.
  • Popp, J., MacKean, G. L., Casebeer, A., Milward, H. B. ve Lindstrom, R. R. (2014). Inter-Organizational Networks: A Review of the Literature to Inform Practice, IBM Center for the Business of Government.
  • Provan, K. ve Kenis, P. (2008). Modes of Network Governance: Structure, Management and Effectiveness. Journal of Public Administration Research and Theory, 18(2), 229.
  • Saygılıoğlu, N. ve Arı, S. (2003). Etkin Devlet: Kurumsal Bir Tasarı ve Politika Önerisi, Sabancı Üniversitesi.
  • Six, P. (2004) “Joined-up Government in the Western World in Comparative Perspective: A Preliminary Literature Review and Exploration”, Journal of Public Administration Research and Theory, 14, 103–38
  • Snellen, I. (2002). “Electronic Governance: Implications for Citizens, Politicians and Public Servants”, International Review of Administrative Sciences, 68(2), 183- 198.
  • Tuncer, A. ve Usta, S. (2013). “İki Kriz Arasında Yönetim: Yeni Kamu İşletmeciliği/ The Case of Administration Between Two Crises: New Public Management”, Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (30), 181-195.
  • TDK (2019), Türk Dil Kurumu Genel Türkçe Sözlük, Erişim adresi: www.tdk.gov.tr. (10.01.2019).
  • Wegrich, K. ve Štimac, V. (2014). “Coordination Capacity”, M. Lodge ve K. Wegrich (der.), The Problem-Solving Capacity of the Modern State: Governance Challenges and Administrative Capacities içinde, Oxford: Oxford University Press, 41-63.
  • Weiss, J. A. (1987). “Pathways to Cooperation Among Public Agencies”, Journal of Policy Analysis and Management, 7(1), 94-117.
  • Van de Walle, S. ve Hammerschmid, G. (2011). “The impact of the new public management: Challenges for Coordination and Cohesion in European Public Sectors”, Administrative Culture, 12(2), 189-209.
  • Yavuz, N. (2015) “Dijital Çağ Yönetişimi; Kamu Yönetiminde İhtiyaç Temelli Bütünleşme Çabası”, Ö. Köseoğlu ve M. Z. Sobacı (der.), Kamu Yönetiminde Paradigma Arayışları: Yeni Kamu İşletmeciliği ve Ötesi içinde, Bursa: Dora Basım, 271-293.