Ersin KÖKSAL, Ayşegül ÇOPUR-ÇİÇEK, Ayşe ERTÜRK, Zeynep ŞENTÜRK-KÖKSAL

Rize 82.Yıl Devlet Hastanesi'nde bir yıllık sürede kan kültürlerinden izole edilen mikroorganizmalar ve antibiyotiklere duyarlılıkları

AMAÇ: Şubat 2010 ve Şubat 2011 tarihleri arasında Rize 82.Yıl Devlet Hastanesi Mikrobiyoloji Laborotuvarına gönderilen kan kültür örneklerinden izole edilen çeşitli mikroorganizmalar ve antibiyotiklere duyarlılıkları retrospektif olarak araştırılarak antibiyotik kullanım politikalarına katkıda bulunulması amaçlanmıştır. YÖNTEMLER: Bu süre içerisinde laboratuvara 900 kan kültürü örneği gelmiştir. Laboratuvarımıza gönderilen kan kültürü örnekleri bifazik Rosmedia (GBL), besiyerine ekilmiş ve rutin prosedürlerine uygun olarak EMB ve koyun kanlı agara pasajlanmıştır. Üreme sonrası mikroorganizmaların identifikasyonu koloni morfolojisi, Gram boyama ve biyokimyasal testleri içeren konvansiyonel yöntemlerle yapılmıştır. Antibiyotik duyarlılıkları Clinical and Laboratory Standards Institute (CLSI) önerilerine göre Kirby-Bauer disk difüzyon yöntemi ile belirlenmiştir. BULGULAR: : Laboratuvara gelen kan kültür örneklerinin 750sinde (%83.3) üreme olmamış, 15 örnek (% 1.7) kontaminasyon olarak değerlendirilmiştir. Örneklerin 135inde (% 15.0) çeşitli mikroorganizmalar izole edilmiştir. Bu mikroorganizmaların 108i (%80.0) Gram-pozitif bakteriler, 23ü (% 17.0) Gram-negatif bakteriler ve 4ü (% 3.0) Candida spp. olarak bulunmuştur. Gram-pozitif bakterilerden 94ü (%87.0 ) koagülaz-negatif stafilokok (KNS), 4ü (%3.7) S.aureus ve 10u (%9.3) Enterococcus spp. idi. Metisilin direnci KNSda % 70.2, S. aureusta % 50.0 olarak bulunmuştur. Stafilokoklarda ve enterokoklarda glikopeptit direncine rastlanmamıştır.Gram negatif bakterilerden 6 (%26.0)sı Escherichia coli (E.coli), 5 (%21.7)i Klebsiella spp., 5 (%21.7)i Pseudomonas spp., 7 (%30.4)si Acinetobacter spp., olarak tanımlanmıştır. Gram-negatif bakterilerden en sık izole edilen E.coli, Klebsiella spp. ve Pseudomonas spp. izolatlarında en duyarlı antimikrobiyal imipenem olarak bulunmuştur. Yoğun bakım ünitesinde üreyen Acinetobacter spp. izolatlarının 6 (%85.7) sı imipeneme dirençli bulunmuştur. SONUÇ: Bakteriyemi etkenleri arasında önemli yer tutan bakterilerin tanımlanması için kanın alınış tekniğinden başlanarak kan kültürleri konusunda hastane personeline eğitim verilmeli, en az iki şişe kan kültürü gönderilmesi konusunda klinikler bilgilendirilmeli ve bunların sonucunda kan kültürlerinin daha etkin çalışılması için otomatize sistemlere geçilmelidir. Ayrıca bakteriyemi etkenlerinin direnç profillerinde de zamanla değişim olduğundan antibiyotik tedavi stratejilerini belirlemek için bu etkenlerin antibiyotik direnç oranlarının takip edilmesi gerekmektedir.

Microorganisms isolated from blood cultures during the period of one year at the 82nd Year Rize State Hospital and their susceptibility to antibiotics

OBJECTIVE: The microorganisms which were isolated from blood cultures and their antibiotic susceptibilities during the between February 2010 and February 2011 in Microbiology Laboratory of Rize Central Hospital were assessed retrospectively, and aimed to contribute to antibiotic usage policies. METHODS: : During this period, 900 blood culture samples were sent to our laboratory. Blood culture samples which send to our laboratory added to biphasic blood culture medium (Rosmedia, GBL) and were inoculated both sheep blood agar and EMB agar in accordance with routine procedures. After growth, microorganisms were identified with colony morphology and conventional methods which containing gram staining and biochemical tests. Antibiotic susceptibility was determined by Kirby-Bauer disk diffusion method according to the recommendations of Clinical and Laboratory Standards Institute (CLSI). RESULTS: There was no growth in 750 of these samples (83.3% ) and 15 samples were (1.7 %) accepted as contamination. Various bacteria were determined in 135 samples (15.0 %); 108 of these organisms were (80.0 %) gram-positives, 23 were (17.0 %) gram-negatives and 4 were (3.0 %) Candida spp. Coagulase Negative Staphylococcus (CNS) were the most frequently isolated species 94 (%87.0), followed by Staphylococcus aureus (S. aureus) 4 (%3.7), and Enterococcus spp. 10 (%9.3 ). Methicillin resistance were in 70.2 % of CNS and in 50.0 % of S.aureus. Glucopeptide resistance was not found in Staphylococcus and Enterococcus. The most frequently isolated Gram-negative species were Escherichia coli 6 (26.0%), Klebsiella species 5(21.7%), Pseudomonas spp. 5 (21.7%), Acinetobacter species 7(30.4%). The most effective antibiotics were found as imipenem for the isolates of E.coli, and Klebsiella species and Pseudomonas spp. which were the most frequently isolated Gram-negative bacteria. But imipenem resistance was found 6(85.7%) of Acinetobacter spp. isolates which growth in the intensive care unit. CONCLUSION: For determination of important bacteremia factors, the hospital staff should be given training on concerning blood collection techniques, the clinics should be informed about sending at least two blood culture bottles, and as a result of these, for studying more effectively, blood culture systems should be automated. Also, following the rates of antibiotic resistance would be in place approach for the determination of antibiotic treatment strategies because of changing the resistance of bacteria which important factors causing bacteremia.

PDF

___

1.Tabriz MS, Riederer K, Baran JJ, Khatib R. Repea- ting blood cultures during hospital stay: practice patern at a teaching hospital and a proposal for guidelines. Clin Microbiol Infect, 2004; 10: 624-7.
2. Mylotte JM, Tayara A. Blood culture: clinical aspects and controversies. Eur J Clin Microbiol Infect Dis, 2000; 19: 157-63.
3. Köksal F, Samastı M. Kan kültüründen izole edilen stafilokoklarda antibiyotik direnci. ANKEM Derg, 2002; 16: 10-3.
4.Yurtsever SG, Baran N, Afflar İ, Yalçın MA, Kurultay N, Türker M. İzmir Eğitim ve Araştırma Hastanesinde kan kültürlerinden izole edilen mikroorganizmalar ve antibiyotiklere karşı duyarlılıkları. Klimik Derg, 2006; 19: 56-9.
5. Clinical and Laboratory Standards Institute. (Gür D.) Antimikrobik Duyarlılık Testleri İçin Uygulama Standartları. Onsekizinci Bilgi Eki. Ankara: Bilimsel Tıp Yayınevi, 2008.
6. Sümerkan B. Nozokomiyal sepsis. Etyoloji ve mikrobiyolojik tanı. Hast İnfek Derg, 1998; 2: 182-7.
7.Doğanay M. Sepsis. In: Wilke Topçu A, Söyletir G, Doğanay M. eds. İnfeksiyon Hastalıkları. İstanbul: Nobel Tıp Kitabevleri, 1996: 473.
8. Mehli M, Gayyurhan ED, Zer Y, Akgün S, Özgür Akın FE, Balcı İ. Gaziantep Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesinde kan kültürlerinden izole edilen mik- roorganizmalar ve antibiyotik duyarlılıkları. İnfek Derg, 2007; 21(3): 141-5.
9. Kaya S, Arıdoğan CB, Çetin H, Demirci M. Çocuk hastalardan alınan kan kültürlerinde üreyen mik- roorganizmalar ve antibiyotik dirençleri. Fırat Tıp Derg, 2007; 12: 34-6.
10. Yüce P, Demirdağ K, Kalkan A, Özden M, Denk A, Kılıç SS. Kan kültürlerinde izole edilen mikroorganizmalar ve antibiyotik duyarlılıkları. ANKEM Derg, 2005; 19: 17-21.
11. Şener AG, Er H, Türker M. Hemokültürlerden soyutlanan mikroorganizmalar ve antibiyotik duyarlılıkları. ANKEM Derg, 2001; 15: 714-7.
12. Biedenbach DJ, Moet GJ, Jones RN. Occurence and antimicrobial resistance pattern comparisons among bloodstream infection isolates from the SENTRY Antimicrobial Surveillance Program (1997- 2002). Diagn Microbiol Infect Dis, 2004; 50(1): 59-69.
13. Hautala T, Syrjala H, Lehtinen V, Kauma H, Kauppila J, Kujala P, et al: Blood culture, Gram stain and clinical categorization based empirical antimicrobial therapy of bloodstream infection, Int J Antimicrob Agents, 2005; 25(4): 329-33.
14.Aktaş O, Felek R, Çelebi S. Kan kültürlerinden sık olarak izole edilen bakterilerin antimikrobiklere duyarlılıkları. ANKEM Derg, 1994; 8(1): 45-50.
15.Öksüz Ş, Yavuz T, Şahin İ, Yıldırım M, Akgünoğlu M, Kaya D, Öztürk E. Kan kültürlerinden izole edilen mikroorganizmalar ve antibiyotiklere duyarlılıkları. Türk Mikrobiyol Cem Derg, 2008; 38(3-4) : 117-21.
16. Reimer LG, Wilson ML, Weinstein MP. Update on detection of bacteremia and fungemia. Clin Microbiol Rev, 1997; 10: 444-65.
17.Çiçek A. Bir yıllık sürede kan kültürlerinin klinik, epidemiyolojik ve bakteriyolojik yönden prospektif olarak değerlendirilmesi. Uzmanlık Tezi. İnönü Üniversitesi Tıp Fakültesi. 2005.
18. Richter SS, Beekmann SE, Croco JL, Diekema DJ, Koontz FP, Pfaller MA, et al. Minimizing the workup of blood culture contaminants: Implementation and evaluation of a laboratory-based algorithm. J Clin Microbiol, 2002: 2437-44.
19.Esel D, Doganay M, Alp E, Sümerkan B. Prospective evalution of blood cultures in Turkish university hospital: Epidemiology, microbiology and patient outcome. Clin Microbiol Infect, 2003; 9: 1038-44.
20.Kara A, Kanra G, Cengiz AB, Apis M, Gur D. Pediatric blood culture: time to positivity. Turk J Pediatr, 2004; 46(3):251-5.
21. Thylefors JD, Harbath S, Pittet D. Increasing bacteremia due to coagulase-negative staphylococci: Fiction or reality? Infect Cont Hosp Epidemiol, 1998; 19(8): 581-90.
22.Souvenir D, Anderson DE, Palpant JRS, Mroch H, Askın S, Anderson J, et al. Blood cultures positive for coagulase-negative Staphylococci: Antisepsis, pseudobacteremia, and therapy of patients. J Clin Microbiol, 1998: 1923-6.
23.Weinstein MP. Blood culture contamination: Persisting problems and partial progress. J Clin Microbiol, 2003: 2275-8.
24. Schifman RB, Pindur A. The effect of skin disinfection materials on reducing blood culture contamination. Am J Clin Pathol, 1993; 99: 536-8.
25. Khatib R, Schaffer C. and Johnson LB. Staphylococcus aureus in a single positive blood culture: Causes and outcome. Scand J Infect Dis, 2002; 34: 645- 7.
26. Seo SK, Venkataraman L, DeGirolami PC, Samore MH. Molecular typing of coagulase-negative staphylococci from blood cultures does not correlate with clinical criteria for true bacteremia. Am J Med, 2000; 109: 697-704.
27.Mirret S, Weinstein MP, Reimer LG, Wilson ML, Reler LB. Relevance of the number of positive bottles in determining clinical signifinance of coagulase- negative staphylococci in blood cultures. J Clin Microbiol, 2001; 3279-81.
28. Richter SS. Strategies for minimizing the ımpact of blood culture contaminants. Clin Microbiol Newsletter, 2002; 24-7.
29.Ruhe J, Menon A, Mushatt D, Dejace P, Hasbun R. Non-epidermidis coagulase-negative staphylococcal bacteremia: Clinical predictors of true bacteremia. Eur J Clin Microbiol Infec Dis, 2004; 495-8.
30.Jones RN, Pfaller MA, Marshall SA, Hollis RJ, Wilke WW. Antimicrobial activity of 12 broad spectrum agents tested against 270 nosocomial blood stream infection isolates caused by non enteric Gram negative bacilli: Occurence of resistance, molecular epidemiology, and screening for metallo enzymes. Diagn Microbiol Infect Dis, 1997; 29 (3): 102-12.
31. Doğruman Al F, Akça G, Sipahi B, Sultan N. Kan örneklerinden soyutlanan stafilokok suşlarının antibiyotiklere direnç durumları. ANKEM Derg, 2005; 19(1): 14-6.
32. Teixeria LM, Facklam RR. Enterococcus. In: Murray PR, Baron EJ, Jorgensen JH, Pfaller MA, Yolken RH (eds): Manual of Clinical Microbiology.8. Washington: ASM Press, 2003: 422-33.
33.Karabiber N, Karahan M. Çeşitli klinik örneklerden izole edilen enterokok suşlarında yüksek düzeyde streptomisin ve gentamisin direnci. ANKEM Derg, 1995; 9(1):1-7.
34.Bartoloni A, Stefani S, Montella A, Leani S, Fonci R, Buanonimini MI, et al. High level aminogliycoside resistance and glycopeptide resistance among enterococci isolated from blood cultures. Clin Microbiol Infect, 1997; 385: 1990-5.
Weinstein RA, Hayden MK: Multipl drug resistant pathogens: Epidemiology and control, Bennett JV, Brachman PS (eds): Hospital Infections. 4. Philadelphia: Lippincott, 1998; 215-36.
36. Raveh D, Rudensky B, Schlesinger Y, Benenson S,Yinnon AM. Susceptibility trends in bacteraemias: Analyses of 7544 patient unique bacteremic episodes spanning 11 years (1990-2000). J Hosp Infect, 2003; 55(3): 196-203.
37. Fındık D, Tuncer İ, Ural O, Arslan U. Hastane infeksiyonu etkeni olan gram negatif bakterilerin çeşitli antibiyotiklere duyarlılıkları. İnfek Derg, 2001; 15(4):489-93.
38.Köksal F, Samast F. Kan kültürlerinden izole edilen enterik bakterilerin antibiyotiklere direnç durumu. Klimik Derg, 2002; 15(1): 25-8.
Albayrak N, Kaya Ş. Çeşitli klinik örneklerden izole edilen Escherıchia coli ve Klebsiella pneumoniae suşlarının genişlemiş spektrumlu beta laktamaz üretimleri ve antibiyotik direnç oranları. Türk Mikrobiyol Cem Derg, 2009; 39 (1-2): 16-21.
40.Atay T, Biçmen M, Gülay Z. Kan kültürlerinden izole edilen non fermentatif çomaklar ve antibiyotik duyarlılıkları. ANKEM Derg, 2002; 16: 108.
41. Ünlü GV, Ünlü M, Bakıcı MZ, Gür D. Kan kültürlerinden soyutlanan gram-negatif bakterilerin çeşitli antibiyotiklere direnci ve genişlemiş spektrumlu betalaktamaz oranları, İnfeks Derg, 2003; 17: 459-63.
42.Sevim S, Öztürk Ş, Coşkuner A, Özgenç O, Avcı M. Bactec kan kültür sistemi ile izole edilen mikroorganizmaların değerlendirilmesi. İnfek Derg, 2007; 21 (3): 135-40.