Aort kapak ameliyatlarından sonra gerek ventrikül kitle gerilemesi, gerekse sağkalım açısından istenen sonuçların elde edilememesinin önemli bir nedeni olarak bildirilen protez-hasta uyumsuzluğu, son zamanlarda küçük boyutlu protez kapakların kullanımındaki artışla giderek daha sık karşımıza çıkmaktadır. Beş yıl önce, aort kapak yetersizliği nedeniyle 19 numara mekanik protez kapakla aort kapak replasmanı uygulanan 23 yaşında kadın hasta, göğüs ağrısı, nefes darlığı, NYHA sınıf III'e gerilemiş fonksiyonel kapasite ve son ay içinde üç kez geçirdiği senkop yakınmalarıyla başvurdu. Ekokardiyografide protez seviyesinde, en yükseği 103 mmHg, ortalaması 57 mmHg olan sistolik gradiyent saptandı. Hastanın efektif orifis alan indeksi 0.37 bulundu. Stenotik protezin çıkarılması amacıyla ameliyata alınan hastada aort annulusu Konno tipi anterior yaklaşımla genişletildi ve 23 mm çift yaprakçıklı mekanik kapak takıldı. Ameliyat sonrası ikinci ve altıncı aylarda yapılan değerlendirmelerde hasta asemptomatik ve NYHA sınıf I fonksiyonel kapasitede bulundu; protez kapaktaki gradiyent kaybolmuş, sol ventrikül performansı normale dönmüştü. Sunulan olgu, genellikle çocuk hastalarda kullanılan Konno ameliyatının yetişkin kalp cerrahisinde de uygulanabileceğine tipik bir örnek oluşturmakta; elde edilen son derece başarılı sonuçlar, işlemin böyle komplike olgularda kullanımını desteklemektedir.
"Prosthesis-patient mismatch" following aortic valve replacement is reported to be an important predictor for poor outcome in terms of left ventricle mass regression and survival. Its incidence tends to increase with the current liberal use of small-size (19-21 mm) mechanical valve prostheses. A 23-year-old women presented with chest pain, respiratory insufficiency, worsened functional capacity to NYHA class III, and recurrent attacks of syncope within the past three months. She had undergone aortic valve replacement of five-year history, with a 19-mm mechanical prosthesis due to aortic valve insufficiency. Echocardiography showed a peak systolic gradient of 103 mmHg (mean 57 mmHg) across the prosthesis. The effective orifice area index was found to be 0.37. At surgery, the aortic annulus was enlarged with the Konno procedure and the stenotic prosthesis was replaced by a 23-mm bileaflet mechanical prosthesis. On control examinations in the second and sixth months of reoperation, the patient was asymptomatic, her functional capacity improved to NYHA class I, with normal hemodynamic performance. There was no residual gradient across the prosthesis. Although the Konno procedure is generally reserved for pediatric patients, the presented case is typical for its application in adult cardiac surgery, and its perfectly satisfactory results justify its use in such complicated cases. ">
[PDF] Protez-hasta uyumsuzluğunda Konno ameliyatı | [PDF] The Konno procedure in prosthesis-patient mismatch
Aort kapak ameliyatlarından sonra gerek ventrikül kitle gerilemesi, gerekse sağkalım açısından istenen sonuçların elde edilememesinin önemli bir nedeni olarak bildirilen protez-hasta uyumsuzluğu, son zamanlarda küçük boyutlu protez kapakların kullanımındaki artışla giderek daha sık karşımıza çıkmaktadır. Beş yıl önce, aort kapak yetersizliği nedeniyle 19 numara mekanik protez kapakla aort kapak replasmanı uygulanan 23 yaşında kadın hasta, göğüs ağrısı, nefes darlığı, NYHA sınıf III'e gerilemiş fonksiyonel kapasite ve son ay içinde üç kez geçirdiği senkop yakınmalarıyla başvurdu. Ekokardiyografide protez seviyesinde, en yükseği 103 mmHg, ortalaması 57 mmHg olan sistolik gradiyent saptandı. Hastanın efektif orifis alan indeksi 0.37 bulundu. Stenotik protezin çıkarılması amacıyla ameliyata alınan hastada aort annulusu Konno tipi anterior yaklaşımla genişletildi ve 23 mm çift yaprakçıklı mekanik kapak takıldı. Ameliyat sonrası ikinci ve altıncı aylarda yapılan değerlendirmelerde hasta asemptomatik ve NYHA sınıf I fonksiyonel kapasitede bulundu; protez kapaktaki gradiyent kaybolmuş, sol ventrikül performansı normale dönmüştü. Sunulan olgu, genellikle çocuk hastalarda kullanılan Konno ameliyatının yetişkin kalp cerrahisinde de uygulanabileceğine tipik bir örnek oluşturmakta; elde edilen son derece başarılı sonuçlar, işlemin böyle komplike olgularda kullanımını desteklemektedir. ">
Aort kapak ameliyatlarından sonra gerek ventrikül kitle gerilemesi, gerekse sağkalım açısından istenen sonuçların elde edilememesinin önemli bir nedeni olarak bildirilen protez-hasta uyumsuzluğu, son zamanlarda küçük boyutlu protez kapakların kullanımındaki artışla giderek daha sık karşımıza çıkmaktadır. Beş yıl önce, aort kapak yetersizliği nedeniyle 19 numara mekanik protez kapakla aort kapak replasmanı uygulanan 23 yaşında kadın hasta, göğüs ağrısı, nefes darlığı, NYHA sınıf III'e gerilemiş fonksiyonel kapasite ve son ay içinde üç kez geçirdiği senkop yakınmalarıyla başvurdu. Ekokardiyografide protez seviyesinde, en yükseği 103 mmHg, ortalaması 57 mmHg olan sistolik gradiyent saptandı. Hastanın efektif orifis alan indeksi 0.37 bulundu. Stenotik protezin çıkarılması amacıyla ameliyata alınan hastada aort annulusu Konno tipi anterior yaklaşımla genişletildi ve 23 mm çift yaprakçıklı mekanik kapak takıldı. Ameliyat sonrası ikinci ve altıncı aylarda yapılan değerlendirmelerde hasta asemptomatik ve NYHA sınıf I fonksiyonel kapasitede bulundu; protez kapaktaki gradiyent kaybolmuş, sol ventrikül performansı normale dönmüştü. Sunulan olgu, genellikle çocuk hastalarda kullanılan Konno ameliyatının yetişkin kalp cerrahisinde de uygulanabileceğine tipik bir örnek oluşturmakta; elde edilen son derece başarılı sonuçlar, işlemin böyle komplike olgularda kullanımını desteklemektedir.
"Prosthesis-patient mismatch" following aortic valve replacement is reported to be an important predictor for poor outcome in terms of left ventricle mass regression and survival. Its incidence tends to increase with the current liberal use of small-size (19-21 mm) mechanical valve prostheses. A 23-year-old women presented with chest pain, respiratory insufficiency, worsened functional capacity to NYHA class III, and recurrent attacks of syncope within the past three months. She had undergone aortic valve replacement of five-year history, with a 19-mm mechanical prosthesis due to aortic valve insufficiency. Echocardiography showed a peak systolic gradient of 103 mmHg (mean 57 mmHg) across the prosthesis. The effective orifice area index was found to be 0.37. At surgery, the aortic annulus was enlarged with the Konno procedure and the stenotic prosthesis was replaced by a 23-mm bileaflet mechanical prosthesis. On control examinations in the second and sixth months of reoperation, the patient was asymptomatic, her functional capacity improved to NYHA class I, with normal hemodynamic performance. There was no residual gradient across the prosthesis. Although the Konno procedure is generally reserved for pediatric patients, the presented case is typical for its application in adult cardiac surgery, and its perfectly satisfactory results justify its use in such complicated cases. ">
Aort kapak ameliyatlarından sonra gerek ventrikül kitle gerilemesi, gerekse sağkalım açısından istenen sonuçların elde edilememesinin önemli bir nedeni olarak bildirilen protez-hasta uyumsuzluğu, son zamanlarda küçük boyutlu protez kapakların kullanımındaki artışla giderek daha sık karşımıza çıkmaktadır. Beş yıl önce, aort kapak yetersizliği nedeniyle 19 numara mekanik protez kapakla aort kapak replasmanı uygulanan 23 yaşında kadın hasta, göğüs ağrısı, nefes darlığı, NYHA sınıf III'e gerilemiş fonksiyonel kapasite ve son ay içinde üç kez geçirdiği senkop yakınmalarıyla başvurdu. Ekokardiyografide protez seviyesinde, en yükseği 103 mmHg, ortalaması 57 mmHg olan sistolik gradiyent saptandı. Hastanın efektif orifis alan indeksi 0.37 bulundu. Stenotik protezin çıkarılması amacıyla ameliyata alınan hastada aort annulusu Konno tipi anterior yaklaşımla genişletildi ve 23 mm çift yaprakçıklı mekanik kapak takıldı. Ameliyat sonrası ikinci ve altıncı aylarda yapılan değerlendirmelerde hasta asemptomatik ve NYHA sınıf I fonksiyonel kapasitede bulundu; protez kapaktaki gradiyent kaybolmuş, sol ventrikül performansı normale dönmüştü. Sunulan olgu, genellikle çocuk hastalarda kullanılan Konno ameliyatının yetişkin kalp cerrahisinde de uygulanabileceğine tipik bir örnek oluşturmakta; elde edilen son derece başarılı sonuçlar, işlemin böyle komplike olgularda kullanımını desteklemektedir.
The Konno procedure in prosthesis-patient mismatch
"Prosthesis-patient mismatch" following aortic valve replacement is reported to be an important predictor for poor outcome in terms of left ventricle mass regression and survival. Its incidence tends to increase with the current liberal use of small-size (19-21 mm) mechanical valve prostheses. A 23-year-old women presented with chest pain, respiratory insufficiency, worsened functional capacity to NYHA class III, and recurrent attacks of syncope within the past three months. She had undergone aortic valve replacement of five-year history, with a 19-mm mechanical prosthesis due to aortic valve insufficiency. Echocardiography showed a peak systolic gradient of 103 mmHg (mean 57 mmHg) across the prosthesis. The effective orifice area index was found to be 0.37. At surgery, the aortic annulus was enlarged with the Konno procedure and the stenotic prosthesis was replaced by a 23-mm bileaflet mechanical prosthesis. On control examinations in the second and sixth months of reoperation, the patient was asymptomatic, her functional capacity improved to NYHA class I, with normal hemodynamic performance. There was no residual gradient across the prosthesis. Although the Konno procedure is generally reserved for pediatric patients, the presented case is typical for its application in adult cardiac surgery, and its perfectly satisfactory results justify its use in such complicated cases.
1. Konno S, Imai Y, Iida Y, Nakajima M, Tatsuno K. A new method for prosthetic valve replacement in congenital aortic stenosis associated with hypoplasia of the aortic valve ring. J Thorac Cardiovasc Surg 1975;70:909-17.
2. Sanoğlu T, Bilal MS, Kınoğlu B, Sarıoğlu A, Akçevin A, Özkara A ve ark. Konno-Rastan operasyonu ile sol ventrikül çıkım yolu rekonstrüksiyonu. Türk Göğüs Kalp Damar Cer Derg 1995;3:226-31.
4. Milano AD, De Carlo M, Mecozzi G, D 'Alfonso A, Scioti G, Nardi C, et al. Clinical outcome in patients with 19-mm and 21-mm St. Jude aortic prostheses: comparison at long-term follow-up. Ann Thorac Surg 2002;73:37-43.
5. Gonzalez-Juanatey JR, Garcia-Acuna JM, Vega Fernandez M, Amaro Cendon A, Castelo Fuentes V, Garcia-Bengoechea JB, et al. Influence of the size of aortic valve prostheses on hemodynamics and change in left ventricular mass: implications for the surgical management of aortic stenosis. J Thorac Cardiovasc Surg 1996; 112:273 80.
7. Ruel M, Rubens FD, Masters RG, Pipe AL, Bedard P, Hendry PJ, et al. Late incidence and predictors of persistent or recurrent heart failure in patients with aortic prosthetic valves. J Thorac Cardiovasc Surg 2004; 127:149-59.
9. Akçevin A, Sanoğlu T, Süzer K, Polat B, Sanoğlu A, Aytaç A. Subaortik stenozlann cerrahi tedavisinde yeni bir yöntem: Modifiye Konno ameliyatı. Türk Göğüs Kalp Damar Cer Derg 1991;l:63-7.