Amaç: Cerrahi tedaviyle düzeltilen pektus ekskavatum ve karinatum deformiteli olguların sonuçları değerlendirildi. Çalışma planı: 2000-2004 yılları arasında, pektus ekskavatum ve pektus karinatum nedeniyle cerrahi düzeltme yapılan ardışık 30 hasta (21 erkek, 9 kadın; ort. yaş 15.1±3.4; dağılım 5-20) geriye dönük olarak incelendi. On dokuz hastada (%63.3) karinatum, 11 hastada (%36.7) ekskavatum deformitesi vardı. En sık semptom nefes darlığıydı (17 hasta, %56.7). Altı hastada (%20) elektrokardiyografide nonspesifik T ve ST değişiklikleri saptandı. Ekokardiyografide 10 hastada (%33.3) mitral kapak prolapsusu görüldü. Bir hastada ileri derece olmak üzere, üç hastada (%10.3) skolyoz vardı. Tüm hastalarda cerrahi teknik olarak modifiye Ravitch onarımı kullanıldı. Ortalama takip süresi 12±3 ay idi. Bulgular: Hastanede yatış süresi dört günle 21 gün arasında değişmekteydi (pektus karinatumlu olgularda ortalama 4.8±1.4 gün, ekskavatumlu olgularda 9.8±4.9 gün). Ameliyat sonrasında bir hastada (%3.3) yara yeri enfeksiyonu, bir hastada pnömotoraks gelişti; bir hastada 24 saat süren aralıklı taşikardi atakları görüldü. Tüm hastaların ameliyattan tamamen memnun oldukları görüldü. Ameliyat sonrası dönemde geç komplikasyon olarak altıncı ayda bir hastada deformitenin orta derecede tekrarladığı gözlendi. Sonuç: Pektus ekskavatum ve karinatum deformitelerinde modifiye Ravitch tekniği ile sternuma normal pozisyonu verilmiş ve anterior göğüs duvarının normal görünümü sağlanmıştır. Düşük morbiditesi, ameliyat sonrası hastanede kalış süresinin kısa olması, düşük maliyeti ve yüksek hasta tatmini bu tekniğin önemli avantajlarıdır.
Background: We evaluated the results of surgical correction in patients with pectus excavatum and carinatum deformities. Methods: Between 2000 and 2004, 30 patients (21 males, 9 females; mean age 15.1±3.4 years; range 5 to 20 years) underwent surgical correction for pectus excavatum and carinatum deformities. Nineteen patients (63.3%) had a carinatum, 11 patients (36.7%) had an excavatum deformity. The most common symptom was shortness of breath in 17 patients (56.7%). Six patients (20%) had nonspecific T- and ST-wave changes on electrocardiography and 10 patients (33.3%) had mitral valve prolapse on echocardiography. Scoliosis was present in three patients (10.3%), one of which was severe. Surgical repair was performed with a modified Ravitch procedure in all the patients. The mean follow-up period was 12±3 months. Results: The length of hospital stay ranged from four to 21 days, with a mean of 4.8±1.4 days and 9.8±4.9 days for carinatum and excavatum deformities, respectively. Early postoperative complications were wound infection in one patient and pneumothorax in another. One patient experienced intermittent attacks of tachycardia for postoperative 24 hours. All the patients were completely satisfied with the operation. The deformity recurred to a moderate degree in one patient in the postoperative sixth month. Conclusion: The modified Ravitch procedure provided a normal sternal position and a normal appearance of the anterior thoracic wall in patients with pectus excavatum and carinatum deformities, with low morbidity, short postoperative hospital stay, cost-effectiveness, and high patient satisfaction. "> [PDF] Pektus ekskavatum ve karinatum deformitelerinin cerrahi düzeltilmesi: 30 olgunun değerlendirilmesi | [PDF] Surgical correction of pectus excavatum and carinatum deformities: Evaluation of 30 cases Amaç: Cerrahi tedaviyle düzeltilen pektus ekskavatum ve karinatum deformiteli olguların sonuçları değerlendirildi. Çalışma planı: 2000-2004 yılları arasında, pektus ekskavatum ve pektus karinatum nedeniyle cerrahi düzeltme yapılan ardışık 30 hasta (21 erkek, 9 kadın; ort. yaş 15.1±3.4; dağılım 5-20) geriye dönük olarak incelendi. On dokuz hastada (%63.3) karinatum, 11 hastada (%36.7) ekskavatum deformitesi vardı. En sık semptom nefes darlığıydı (17 hasta, %56.7). Altı hastada (%20) elektrokardiyografide nonspesifik T ve ST değişiklikleri saptandı. Ekokardiyografide 10 hastada (%33.3) mitral kapak prolapsusu görüldü. Bir hastada ileri derece olmak üzere, üç hastada (%10.3) skolyoz vardı. Tüm hastalarda cerrahi teknik olarak modifiye Ravitch onarımı kullanıldı. Ortalama takip süresi 12±3 ay idi. Bulgular: Hastanede yatış süresi dört günle 21 gün arasında değişmekteydi (pektus karinatumlu olgularda ortalama 4.8±1.4 gün, ekskavatumlu olgularda 9.8±4.9 gün). Ameliyat sonrasında bir hastada (%3.3) yara yeri enfeksiyonu, bir hastada pnömotoraks gelişti; bir hastada 24 saat süren aralıklı taşikardi atakları görüldü. Tüm hastaların ameliyattan tamamen memnun oldukları görüldü. Ameliyat sonrası dönemde geç komplikasyon olarak altıncı ayda bir hastada deformitenin orta derecede tekrarladığı gözlendi. Sonuç: Pektus ekskavatum ve karinatum deformitelerinde modifiye Ravitch tekniği ile sternuma normal pozisyonu verilmiş ve anterior göğüs duvarının normal görünümü sağlanmıştır. Düşük morbiditesi, ameliyat sonrası hastanede kalış süresinin kısa olması, düşük maliyeti ve yüksek hasta tatmini bu tekniğin önemli avantajlarıdır. "> Amaç: Cerrahi tedaviyle düzeltilen pektus ekskavatum ve karinatum deformiteli olguların sonuçları değerlendirildi. Çalışma planı: 2000-2004 yılları arasında, pektus ekskavatum ve pektus karinatum nedeniyle cerrahi düzeltme yapılan ardışık 30 hasta (21 erkek, 9 kadın; ort. yaş 15.1±3.4; dağılım 5-20) geriye dönük olarak incelendi. On dokuz hastada (%63.3) karinatum, 11 hastada (%36.7) ekskavatum deformitesi vardı. En sık semptom nefes darlığıydı (17 hasta, %56.7). Altı hastada (%20) elektrokardiyografide nonspesifik T ve ST değişiklikleri saptandı. Ekokardiyografide 10 hastada (%33.3) mitral kapak prolapsusu görüldü. Bir hastada ileri derece olmak üzere, üç hastada (%10.3) skolyoz vardı. Tüm hastalarda cerrahi teknik olarak modifiye Ravitch onarımı kullanıldı. Ortalama takip süresi 12±3 ay idi. Bulgular: Hastanede yatış süresi dört günle 21 gün arasında değişmekteydi (pektus karinatumlu olgularda ortalama 4.8±1.4 gün, ekskavatumlu olgularda 9.8±4.9 gün). Ameliyat sonrasında bir hastada (%3.3) yara yeri enfeksiyonu, bir hastada pnömotoraks gelişti; bir hastada 24 saat süren aralıklı taşikardi atakları görüldü. Tüm hastaların ameliyattan tamamen memnun oldukları görüldü. Ameliyat sonrası dönemde geç komplikasyon olarak altıncı ayda bir hastada deformitenin orta derecede tekrarladığı gözlendi. Sonuç: Pektus ekskavatum ve karinatum deformitelerinde modifiye Ravitch tekniği ile sternuma normal pozisyonu verilmiş ve anterior göğüs duvarının normal görünümü sağlanmıştır. Düşük morbiditesi, ameliyat sonrası hastanede kalış süresinin kısa olması, düşük maliyeti ve yüksek hasta tatmini bu tekniğin önemli avantajlarıdır.
Background: We evaluated the results of surgical correction in patients with pectus excavatum and carinatum deformities. Methods: Between 2000 and 2004, 30 patients (21 males, 9 females; mean age 15.1±3.4 years; range 5 to 20 years) underwent surgical correction for pectus excavatum and carinatum deformities. Nineteen patients (63.3%) had a carinatum, 11 patients (36.7%) had an excavatum deformity. The most common symptom was shortness of breath in 17 patients (56.7%). Six patients (20%) had nonspecific T- and ST-wave changes on electrocardiography and 10 patients (33.3%) had mitral valve prolapse on echocardiography. Scoliosis was present in three patients (10.3%), one of which was severe. Surgical repair was performed with a modified Ravitch procedure in all the patients. The mean follow-up period was 12±3 months. Results: The length of hospital stay ranged from four to 21 days, with a mean of 4.8±1.4 days and 9.8±4.9 days for carinatum and excavatum deformities, respectively. Early postoperative complications were wound infection in one patient and pneumothorax in another. One patient experienced intermittent attacks of tachycardia for postoperative 24 hours. All the patients were completely satisfied with the operation. The deformity recurred to a moderate degree in one patient in the postoperative sixth month. Conclusion: The modified Ravitch procedure provided a normal sternal position and a normal appearance of the anterior thoracic wall in patients with pectus excavatum and carinatum deformities, with low morbidity, short postoperative hospital stay, cost-effectiveness, and high patient satisfaction. ">

Pektus ekskavatum ve karinatum deformitelerinin cerrahi düzeltilmesi: 30 olgunun değerlendirilmesi

Amaç: Cerrahi tedaviyle düzeltilen pektus ekskavatum ve karinatum deformiteli olguların sonuçları değerlendirildi. Çalışma planı: 2000-2004 yılları arasında, pektus ekskavatum ve pektus karinatum nedeniyle cerrahi düzeltme yapılan ardışık 30 hasta (21 erkek, 9 kadın; ort. yaş 15.1±3.4; dağılım 5-20) geriye dönük olarak incelendi. On dokuz hastada (%63.3) karinatum, 11 hastada (%36.7) ekskavatum deformitesi vardı. En sık semptom nefes darlığıydı (17 hasta, %56.7). Altı hastada (%20) elektrokardiyografide nonspesifik T ve ST değişiklikleri saptandı. Ekokardiyografide 10 hastada (%33.3) mitral kapak prolapsusu görüldü. Bir hastada ileri derece olmak üzere, üç hastada (%10.3) skolyoz vardı. Tüm hastalarda cerrahi teknik olarak modifiye Ravitch onarımı kullanıldı. Ortalama takip süresi 12±3 ay idi. Bulgular: Hastanede yatış süresi dört günle 21 gün arasında değişmekteydi (pektus karinatumlu olgularda ortalama 4.8±1.4 gün, ekskavatumlu olgularda 9.8±4.9 gün). Ameliyat sonrasında bir hastada (%3.3) yara yeri enfeksiyonu, bir hastada pnömotoraks gelişti; bir hastada 24 saat süren aralıklı taşikardi atakları görüldü. Tüm hastaların ameliyattan tamamen memnun oldukları görüldü. Ameliyat sonrası dönemde geç komplikasyon olarak altıncı ayda bir hastada deformitenin orta derecede tekrarladığı gözlendi. Sonuç: Pektus ekskavatum ve karinatum deformitelerinde modifiye Ravitch tekniği ile sternuma normal pozisyonu verilmiş ve anterior göğüs duvarının normal görünümü sağlanmıştır. Düşük morbiditesi, ameliyat sonrası hastanede kalış süresinin kısa olması, düşük maliyeti ve yüksek hasta tatmini bu tekniğin önemli avantajlarıdır.

Surgical correction of pectus excavatum and carinatum deformities: Evaluation of 30 cases

Background: We evaluated the results of surgical correction in patients with pectus excavatum and carinatum deformities. Methods: Between 2000 and 2004, 30 patients (21 males, 9 females; mean age 15.1±3.4 years; range 5 to 20 years) underwent surgical correction for pectus excavatum and carinatum deformities. Nineteen patients (63.3%) had a carinatum, 11 patients (36.7%) had an excavatum deformity. The most common symptom was shortness of breath in 17 patients (56.7%). Six patients (20%) had nonspecific T- and ST-wave changes on electrocardiography and 10 patients (33.3%) had mitral valve prolapse on echocardiography. Scoliosis was present in three patients (10.3%), one of which was severe. Surgical repair was performed with a modified Ravitch procedure in all the patients. The mean follow-up period was 12±3 months. Results: The length of hospital stay ranged from four to 21 days, with a mean of 4.8±1.4 days and 9.8±4.9 days for carinatum and excavatum deformities, respectively. Early postoperative complications were wound infection in one patient and pneumothorax in another. One patient experienced intermittent attacks of tachycardia for postoperative 24 hours. All the patients were completely satisfied with the operation. The deformity recurred to a moderate degree in one patient in the postoperative sixth month. Conclusion: The modified Ravitch procedure provided a normal sternal position and a normal appearance of the anterior thoracic wall in patients with pectus excavatum and carinatum deformities, with low morbidity, short postoperative hospital stay, cost-effectiveness, and high patient satisfaction.

___

  • 1. Marks MW, Iacobucci J. Reconstruction of congenital chest wall deformities using solid silicone onlay prostheses. Chest Surg Clin N Am 2000; 10:341-55.
  • 2. Williams AM, Crabbe DC. Pectus deformities of the anterior chest wall. Paediatr Respir Rev 2003;4:237-42.
  • 3. Serafin J, Swiatkowski J, Majkusiak R, Nowakowski P. 40-year experience in surgical treatment of congenital chest deformations ethiopathogenesis, operative techniques and clinical results. Acta Chir Orthop Traumatol Cech 2003;70:207-13.
  • 4. Mansour KA, Thourani VH, Odessey EA, Durham MM, Miller JI Jr, Miller DL. Thirty-year experience with repair of pectus deformities in adults. Ann Thorac Surg 2003;76:391-5.
  • 5. Gurkok S, Gene O, Dakak M, Balkanli K. The use of absorbable material in correction of pectus deformities. Eur J Cardiothorac Surg 2001;19:711-2.
  • 6. Davis JT, Weinstein S. Repair of the pectus deformity: results of the Ravitch approach in the current era. Ann Thorac Surg 2004;78:421-6.
  • 7. Fonkalsrud EW. Open repair of pectus excavatum with minimal cartilage resection. Ann Surg 2004;240:231-5.
  • 8. Lane-Smith DM, Gillis DA, Roy PD. Repair of pectus excavatum using a Dacron vascular graft strut. J Pediatr Surg 1994;29:1179-82.
  • 9. Erdoğan A, Ayten A, Oz N, Demircan A. Early and longterm results of surgical repair of pectus excavatum. Asian Cardiovasc Thorac Ann 2002; 10:39-42.
  • 10. Pena A, Perez L, Nurko S, Dorenbaum JD. Pectus carinatum and pectus excavatum: are they the same disease? Am Surg 1981;47:215-8.
  • 11. Lacquet LK, Morshuis WJ, Folgering HT. Long-term results after correction of anterior chest wall deformities. J Cardiovasc Surg 1998;39:683-8.
  • 12. Pickard LR, Tepas JJ, Shermeta DW, Haller JA Jr. Pectus carinatum: results of surgical therapy. J Pediatr Surg 1979; 14:228-30.
  • 13. Fonkalsrud EW, Beanes S. Surgical management of pectus carinatum: 30 years' experience. World J Surg 2001;25;898-903.
  • 14. Waters P, Welch K, Micheli LJ, Shamberger R, Hall JE. Scoliosis in children with pectus excavatum and pectus carinatum. J Pediatr Orthop 1989;9:551-6.
  • 15. McBride WJ, Dicker R, Abajian JC, Vane DW. Continuous thoracic epidural infusions for postoperative analgesia after pectus deformity repair. J Pediatr Surg 1996;31:105-7.
Türk Göğüs Kalp Damar Cerrahisi Dergisi-Cover
  • ISSN: 1301-5680
  • Yayın Aralığı: Yılda 4 Sayı
  • Başlangıç: 1991
  • Yayıncı: Bayçınar Tıbbi Yayıncılık
Sayıdaki Diğer Makaleler

Sağ ventrikül çıkım yolu genişletilmesinde perikardiyal monoküspid kapak yönteminin erken dönem sonuçları

Osman BAŞPINAR, Bahadır DAĞLAR, Hakkı KAZAZ, M. Adnan CELKAN

Protez-hasta uyumsuzluğunda Konno ameliyatı

M. Kerem VURAL

Mediasten bronkojenik kisti: Olgu sunumu

Erhan AYAN, Koray ÖZALP, Mehmet DURAN, Akın Eraslan BALCI

Tip I-II trunkus arteriozuslu çocuklarda cerrahi uygulama sonuçlarımız: Yedi olgunun değerlendirilmesi

Eyüp HAZAN, Sağın Gül SAYLAM, Birol KABAKÇI, Osman Nejat SARIOSMANOĞLU, Şevket Baran UĞURLU, Şebnem PAYTONCU, Öztekin OTO, Nurettin ÜNAL

Periferik damar yaralanmalarında cerrahi deneyimimiz: 175 olgunun değerlendirilmesi

Oktay BURMA, Ayhan UYSAL, Kaan Kadir ÖZSİN, Rafet TOK, Ali RAHMAN, Hakan KÖKSAL

Ailesel Akdeniz Ateşi olan bir çocukta mitral yetersizlik nedeniyle açık kalp cerrahisi uygulaması

Fuat BİLGEN, Onur SOKULLU, İsmail Oral HASTAOĞLU, Hayati DENİZ, Ali TABAKAN

Evaluation of R-R interval variability with electromyography following coronary artery bypass grafting

Suat CANBAZ, Ümit HALICI, Enver DURAN, Ebru YAVUZ, Turan EGE, Kemal BALCI, Nilda TURGUT

Göğüs duvarında soliter plazmasitoma: Olgu sunumu

Mehmet ÖZGEL, Emin KAYA, Ömer SOYSAL, Akın KUZUCU

Elastofibroma dorsi: Olgu sunumu

Çağlar YILDIRIM, Caner ÖZER, Oğuz KÖKSEL, Ali ÖZDÜLGER, Tuba KARABACAK

Tip I aort diseksiyonu onarımından sonra geç dönemde görülen parapleji: Nadir bir komplikasyon

Aybanu TUYGUN, Nurgül YURTSEVEN, Sinan ŞAHİN, Atilla KANCA, Abdullah Kemal TUYGUN, İbrahim YEKELER

Academic Researches Index - FooterLogo