Amaç: Bu çalışmada farklı etiyolojileri olan hastalarda mitral kapak onarımının klinik sonuçları sunuldu. Çalışma planı: Haziran 2006 - Ağustos 2017 tarihleri arasında eş zamanlı kardiyak ameliyat ile birlikte veya tek başına mitral kapak onarımı yapılan toplam 421 ardışık hasta (266 erkek, 155 kadın; ort. yaş 53.1±15.6 yıl; dağılım, 5-89 yıl) retrospektif olarak incelendi. Tüm ameliyat öncesi, sırası ve sonrası veriler toplandı. Ekokardiyografik incelemeler taburculukta ve takip sırasında yapıldı. Kaplan-Meier analizi genel sağkalım ve rezidüel ciddi mitral yetmezlik, endokardit ve tekrar ameliyatsız sağkalım oranlarının tahmininde kullanıldı. Bulgular: Ortalama takip süresi 58.9±35.1 ay idi. Hastaların 12’si (%2.8) daha önce kalp ameliyatı geçirmişti. En yaygın patoloji 265 hastada (%62.9) dejeneratif hastalık idi. Onarım teknikleri ring anüloplasti (n=366, %86.9), yapay korda implantasyonu (n=185, %44) ve komissürotomi (n=38, %9) idi. Genel olarak hastane mortalitesi %1.2 (n=5) idi. Taburculuk öncesinde ekokardiyografide hastaların %64.9’unda (n=270) mitral yetmezlik izlenmedi veya önemsiz mitral yetmezlik izlendi ve hastaların %34.85’inde (n=145) hafif mitral yetmezlik izlendi. Ameliyat sonrası geç dönemde, transtorasik ekokardiyografide 23 hastada (%5.7) orta dereceli ve 11 hastada (%2.7) ciddi mitral yetmezlik izlendi. Ortalama geç sağkalım, endokardit, yeniden ameliyat ve tekrarlayan ciddi mitral yetmezlikten bağımsızlık oranı sırasıyla %92±0.03, %98.5±0.07, %98.1±0.01 ve %94.7±0.02 idi. Sonuç: Çalışma sonuçlarımız mitral kapak onarımının deneyimli merkezlerde uzun dönem olumlu sonuçlar ile ilişkili olarak, güvenli ve etkin bir yöntem olduğunu göstermektedir.
Background: This study aims to present clinical outcomes ofmitral valve repair in patients with different etiologies.Methods: Between June 2006 and August 2017, a total of 421consecutive patients (266 males, 155 females; mean age 53.1±15.6years; range, 5 to 89 years) who underwent mitral valve repair withor without concomitant cardiac procedures were retrospectivelyanalyzed. All pre-, intra-, and postoperative data were collected.Echocardiographic examinations were performed at dischargeand during follow-up. Kaplan-Meier analysis was used to estimateoverall survival and from residual severe mitral regurgitation,endocarditis and reoperation-free survival rates.Results: The mean follow-up was 58.9±35.1 months. Of the patients,12 (2.8%) had previous cardiac operations. The most predominantpathology was degenerative disease in 265 patients (62.9%).Repair techniques included ring annuloplasty (n=366, 86.9%),artificial chordae implantation (n=185, 44%), and commissurotomy(n=38, 9%). Overall in-hospital mortality rate was 1.2% (n=5).Echocardiography before discharge showed no/trivial mitralregurgitation in 64.9% (n=270) and mild mitral regurgitationin 34.85% (n=145) of the patients. At the late postoperativeperiod, transthoracic echocardiography revealed moderate mitralregurgitation in 23 patients (5.7%) and severe in 11 patients(2.7%). The mean late survival and freedom from endocarditis,reoperation, and recurrent severe mitral regurgitation rates were92±0.03%, 98.5±0.07%, 98.1±0.01%, and 94.7±0.02%, respectively.Conclusion: Our study results suggest that mitral valve repairis a safe and effective procedure associated with favorable longtermoutcomes in experienced centers. "> [PDF] Mitral kapak onarımın dayanıklığı: Tek merkez deneyimi | [PDF] Durability of mitral valve repair: A single center experience Amaç: Bu çalışmada farklı etiyolojileri olan hastalarda mitral kapak onarımının klinik sonuçları sunuldu. Çalışma planı: Haziran 2006 - Ağustos 2017 tarihleri arasında eş zamanlı kardiyak ameliyat ile birlikte veya tek başına mitral kapak onarımı yapılan toplam 421 ardışık hasta (266 erkek, 155 kadın; ort. yaş 53.1±15.6 yıl; dağılım, 5-89 yıl) retrospektif olarak incelendi. Tüm ameliyat öncesi, sırası ve sonrası veriler toplandı. Ekokardiyografik incelemeler taburculukta ve takip sırasında yapıldı. Kaplan-Meier analizi genel sağkalım ve rezidüel ciddi mitral yetmezlik, endokardit ve tekrar ameliyatsız sağkalım oranlarının tahmininde kullanıldı. Bulgular: Ortalama takip süresi 58.9±35.1 ay idi. Hastaların 12’si (%2.8) daha önce kalp ameliyatı geçirmişti. En yaygın patoloji 265 hastada (%62.9) dejeneratif hastalık idi. Onarım teknikleri ring anüloplasti (n=366, %86.9), yapay korda implantasyonu (n=185, %44) ve komissürotomi (n=38, %9) idi. Genel olarak hastane mortalitesi %1.2 (n=5) idi. Taburculuk öncesinde ekokardiyografide hastaların %64.9’unda (n=270) mitral yetmezlik izlenmedi veya önemsiz mitral yetmezlik izlendi ve hastaların %34.85’inde (n=145) hafif mitral yetmezlik izlendi. Ameliyat sonrası geç dönemde, transtorasik ekokardiyografide 23 hastada (%5.7) orta dereceli ve 11 hastada (%2.7) ciddi mitral yetmezlik izlendi. Ortalama geç sağkalım, endokardit, yeniden ameliyat ve tekrarlayan ciddi mitral yetmezlikten bağımsızlık oranı sırasıyla %92±0.03, %98.5±0.07, %98.1±0.01 ve %94.7±0.02 idi. Sonuç: Çalışma sonuçlarımız mitral kapak onarımının deneyimli merkezlerde uzun dönem olumlu sonuçlar ile ilişkili olarak, güvenli ve etkin bir yöntem olduğunu göstermektedir. "> Amaç: Bu çalışmada farklı etiyolojileri olan hastalarda mitral kapak onarımının klinik sonuçları sunuldu. Çalışma planı: Haziran 2006 - Ağustos 2017 tarihleri arasında eş zamanlı kardiyak ameliyat ile birlikte veya tek başına mitral kapak onarımı yapılan toplam 421 ardışık hasta (266 erkek, 155 kadın; ort. yaş 53.1±15.6 yıl; dağılım, 5-89 yıl) retrospektif olarak incelendi. Tüm ameliyat öncesi, sırası ve sonrası veriler toplandı. Ekokardiyografik incelemeler taburculukta ve takip sırasında yapıldı. Kaplan-Meier analizi genel sağkalım ve rezidüel ciddi mitral yetmezlik, endokardit ve tekrar ameliyatsız sağkalım oranlarının tahmininde kullanıldı. Bulgular: Ortalama takip süresi 58.9±35.1 ay idi. Hastaların 12’si (%2.8) daha önce kalp ameliyatı geçirmişti. En yaygın patoloji 265 hastada (%62.9) dejeneratif hastalık idi. Onarım teknikleri ring anüloplasti (n=366, %86.9), yapay korda implantasyonu (n=185, %44) ve komissürotomi (n=38, %9) idi. Genel olarak hastane mortalitesi %1.2 (n=5) idi. Taburculuk öncesinde ekokardiyografide hastaların %64.9’unda (n=270) mitral yetmezlik izlenmedi veya önemsiz mitral yetmezlik izlendi ve hastaların %34.85’inde (n=145) hafif mitral yetmezlik izlendi. Ameliyat sonrası geç dönemde, transtorasik ekokardiyografide 23 hastada (%5.7) orta dereceli ve 11 hastada (%2.7) ciddi mitral yetmezlik izlendi. Ortalama geç sağkalım, endokardit, yeniden ameliyat ve tekrarlayan ciddi mitral yetmezlikten bağımsızlık oranı sırasıyla %92±0.03, %98.5±0.07, %98.1±0.01 ve %94.7±0.02 idi. Sonuç: Çalışma sonuçlarımız mitral kapak onarımının deneyimli merkezlerde uzun dönem olumlu sonuçlar ile ilişkili olarak, güvenli ve etkin bir yöntem olduğunu göstermektedir.
Background: This study aims to present clinical outcomes ofmitral valve repair in patients with different etiologies.Methods: Between June 2006 and August 2017, a total of 421consecutive patients (266 males, 155 females; mean age 53.1±15.6years; range, 5 to 89 years) who underwent mitral valve repair withor without concomitant cardiac procedures were retrospectivelyanalyzed. All pre-, intra-, and postoperative data were collected.Echocardiographic examinations were performed at dischargeand during follow-up. Kaplan-Meier analysis was used to estimateoverall survival and from residual severe mitral regurgitation,endocarditis and reoperation-free survival rates.Results: The mean follow-up was 58.9±35.1 months. Of the patients,12 (2.8%) had previous cardiac operations. The most predominantpathology was degenerative disease in 265 patients (62.9%).Repair techniques included ring annuloplasty (n=366, 86.9%),artificial chordae implantation (n=185, 44%), and commissurotomy(n=38, 9%). Overall in-hospital mortality rate was 1.2% (n=5).Echocardiography before discharge showed no/trivial mitralregurgitation in 64.9% (n=270) and mild mitral regurgitationin 34.85% (n=145) of the patients. At the late postoperativeperiod, transthoracic echocardiography revealed moderate mitralregurgitation in 23 patients (5.7%) and severe in 11 patients(2.7%). The mean late survival and freedom from endocarditis,reoperation, and recurrent severe mitral regurgitation rates were92±0.03%, 98.5±0.07%, 98.1±0.01%, and 94.7±0.02%, respectively.Conclusion: Our study results suggest that mitral valve repairis a safe and effective procedure associated with favorable longtermoutcomes in experienced centers. ">

Mitral kapak onarımın dayanıklığı: Tek merkez deneyimi

Amaç: Bu çalışmada farklı etiyolojileri olan hastalarda mitral kapak onarımının klinik sonuçları sunuldu. Çalışma planı: Haziran 2006 - Ağustos 2017 tarihleri arasında eş zamanlı kardiyak ameliyat ile birlikte veya tek başına mitral kapak onarımı yapılan toplam 421 ardışık hasta (266 erkek, 155 kadın; ort. yaş 53.1±15.6 yıl; dağılım, 5-89 yıl) retrospektif olarak incelendi. Tüm ameliyat öncesi, sırası ve sonrası veriler toplandı. Ekokardiyografik incelemeler taburculukta ve takip sırasında yapıldı. Kaplan-Meier analizi genel sağkalım ve rezidüel ciddi mitral yetmezlik, endokardit ve tekrar ameliyatsız sağkalım oranlarının tahmininde kullanıldı. Bulgular: Ortalama takip süresi 58.9±35.1 ay idi. Hastaların 12’si (%2.8) daha önce kalp ameliyatı geçirmişti. En yaygın patoloji 265 hastada (%62.9) dejeneratif hastalık idi. Onarım teknikleri ring anüloplasti (n=366, %86.9), yapay korda implantasyonu (n=185, %44) ve komissürotomi (n=38, %9) idi. Genel olarak hastane mortalitesi %1.2 (n=5) idi. Taburculuk öncesinde ekokardiyografide hastaların %64.9’unda (n=270) mitral yetmezlik izlenmedi veya önemsiz mitral yetmezlik izlendi ve hastaların %34.85’inde (n=145) hafif mitral yetmezlik izlendi. Ameliyat sonrası geç dönemde, transtorasik ekokardiyografide 23 hastada (%5.7) orta dereceli ve 11 hastada (%2.7) ciddi mitral yetmezlik izlendi. Ortalama geç sağkalım, endokardit, yeniden ameliyat ve tekrarlayan ciddi mitral yetmezlikten bağımsızlık oranı sırasıyla %92±0.03, %98.5±0.07, %98.1±0.01 ve %94.7±0.02 idi. Sonuç: Çalışma sonuçlarımız mitral kapak onarımının deneyimli merkezlerde uzun dönem olumlu sonuçlar ile ilişkili olarak, güvenli ve etkin bir yöntem olduğunu göstermektedir.

Durability of mitral valve repair: A single center experience

Background: This study aims to present clinical outcomes ofmitral valve repair in patients with different etiologies.Methods: Between June 2006 and August 2017, a total of 421consecutive patients (266 males, 155 females; mean age 53.1±15.6years; range, 5 to 89 years) who underwent mitral valve repair withor without concomitant cardiac procedures were retrospectivelyanalyzed. All pre-, intra-, and postoperative data were collected.Echocardiographic examinations were performed at dischargeand during follow-up. Kaplan-Meier analysis was used to estimateoverall survival and from residual severe mitral regurgitation,endocarditis and reoperation-free survival rates.Results: The mean follow-up was 58.9±35.1 months. Of the patients,12 (2.8%) had previous cardiac operations. The most predominantpathology was degenerative disease in 265 patients (62.9%).Repair techniques included ring annuloplasty (n=366, 86.9%),artificial chordae implantation (n=185, 44%), and commissurotomy(n=38, 9%). Overall in-hospital mortality rate was 1.2% (n=5).Echocardiography before discharge showed no/trivial mitralregurgitation in 64.9% (n=270) and mild mitral regurgitationin 34.85% (n=145) of the patients. At the late postoperativeperiod, transthoracic echocardiography revealed moderate mitralregurgitation in 23 patients (5.7%) and severe in 11 patients(2.7%). The mean late survival and freedom from endocarditis,reoperation, and recurrent severe mitral regurgitation rates were92±0.03%, 98.5±0.07%, 98.1±0.01%, and 94.7±0.02%, respectively.Conclusion: Our study results suggest that mitral valve repairis a safe and effective procedure associated with favorable longtermoutcomes in experienced centers.

___

  • 1. Nishimura RA, Otto CM, Bonow RO, Carabello BA, Erwin JP, Guyton RA, et al. 2014 AHA/ACC guideline for the management of patients with valvular heart disease: a report of the American College of Cardiology/American Heart Association Task Force on Practice Guidelines. J Thorac Cardiovasc Surg 2014;148:1-132.
  • 2. Gammie JS, Sheng S, Griffith BP, Peterson ED, Rankin JS, O’Brien SM, et al. Trends in mitral valve surgery in the United States: results from the Society of Thoracic Surgeons Adult Cardiac Surgery Database. Ann Thorac Surg 2009;87:1431-7
  • 3. Akins CW, Hilgenberg AD, Buckley MJ, Vlahakes GJ, Torchiana DF, Daggett WM, et al. Mitral valve reconstruction versus replacement for degenerative or ischemic mitral regurgitation. Ann Thorac Surg 1994;58:668-75.
  • 4. Galloway AC, Colvin SB, Baumann FG, Grossi EA, Ribakove GH, Harty S, et al. A comparison of mitral valve reconstruction with mitral valve replacement: intermediateterm results. Ann Thorac Surg 1989;47:655-62.
  • 5. Carabello BA. Is it ever too late to operate on the patient with valvular heart disease? J Am Coll Cardiol 2004;44:376-83.
  • 6. Suri RM, Schaff HV, Dearani JA, Sundt TM, Daly RC, Mullany CJ, et al. Survival advantage and improved durability of mitral repair for leaflet prolapse subsets in the current era. Ann Thorac Surg 2006;82:819-26.
  • 7. David TE, Ivanov J, Armstrong S, Christie D, Rakowski H. A comparison of outcomes of mitral valve repair for degenerative disease with posterior, anterior, and bileaflet prolapse. J Thorac Cardiovasc Surg 2005;130:1242-9.
  • 8. David TE, Armstrong S, Sun Z, Daniel L. Late results of mitral valve repair for mitral regurgitation due to degenerative disease. Ann Thorac Surg 1993;56:7-12.
  • 9. Gillinov AM, Cosgrove DM, Blackstone EH, Diaz R, Arnold JH, Lytle BW, et al. Durability of mitral valve repair for degenerative disease. J Thorac Cardiovasc Surg 1998;116:734-43.
  • 10. Beresniak A, Sabatier B, Achouh P, Menasché P, Fabiani JN. Cost-effectiveness of mitral valve repair versus replacement by biologic or mechanical prosthesis. Ann Thorac Surg 2013;95:98-104.
  • 11. Bonow RO, Adams DH. The time has come to define centers of excellence in mitral valve repair. J Am Coll Cardiol 2016;67:499-501.
  • 12. Adams DH, Anyanwu AC. Seeking a higher standard for degenerative mitral valve repair: begin with etiology. J Thorac Cardiovasc Surg 2008;136:551-6.
  • 13. Onan B, Erkanlı K, Onan IS, Ersoy B, Aktürk IF, Bakır I. Clinical outcomes of mitral valve repair: a singlecenter experience in 100 patients. Turk Gogus Kalp Dama 2014;22:19-28.
  • 14. Saiki Y, Kasegawa H, Kawase M, Osada H, Ootaki E. Intraoperative TEE during mitral valve repair: does it predict early and late postoperative mitral valve dysfunction? Ann Thorac Surg 1998;66:1277-81.
  • 15. Enriquez-Sarano M, Schaff HV, Orszulak TA, Tajik AJ, Bailey KR, Frye RL. Valve repair improves the outcome of surgery for mitral regurgitation. A multivariate analysis. Circulation 1995;91:1022-8.
  • 16. David TE, Armstrong S, McCrindle BW, Manlhiot C. Late outcomes of mitral valve repair for mitral regurgitation due to degenerative disease. Circulation 2013;127:1485-92.
  • 17. Trichon BH, O’Connor CM. Secondary mitral and tricuspid regurgitation accompanying left ventricular systolic dysfunction: is it important, and how is it treated? Am Heart J 2002;144:373-6.
  • 18. Fattouch K, Guccione F, Sampognaro R, Panzarella G, Corrado E, Navarra E, et al. POINT: Efficacy of adding mitral valve restrictive annuloplasty to coronary artery bypass grafting in patients with moderate ischemic mitral valve regurgitation: a randomized trial. J Thorac Cardiovasc Surg 2009;138:278-85.
  • 19. De Bonis M, Ferrara D, Taramasso M, Calabrese MC, Verzini A, Buzzatti N, et al. Mitral replacement or repair for functional mitral regurgitation in dilated and ischemic cardiomyopathy: is it really the same? Ann Thorac Surg 2012;94:44-51.
  • 20. Maltais S, Schaff HV, Daly RC, Suri RM, Dearani JA, Sundt TM, et al. Mitral regurgitation surgery in patients with ischemic cardiomyopathy and ischemic mitral regurgitation: factors that influence survival. J Thorac Cardiovasc Surg 2011;142:995-1001.
  • 21. Chauvaud S, Fuzellier JF, Berrebi A, Deloche A, Fabiani JN, Carpentier A. Long-term (29 years) results of reconstructive surgery in rheumatic mitral valve insufficiency. Circulation 2001;104:12-5.
  • 22. Dillon J, Yakub MA, Nordin MN, Pau KK, Krishna Moorthy PS. Leaflet extension in rheumatic mitral valve reconstruction. Eur J Cardiothorac Surg 2013;44:682-9.
  • 23. Sousa Uva M, Dreyfus G, Rescigno G, al Aile N, Mascagni R, La Marra M, et al. Surgical treatment of asymptomatic and mildly symptomatic mitral regurgitation. J Thorac Cardiovasc Surg 1996;112:1240-8.
  • 24. Vassileva CM, Mishkel G, McNeely C, Boley T, Markwell S, Scaife S, et al. Long-term survival of patients undergoing mitral valve repair and replacement: a longitudinal analysis of Medicare fee-for-service beneficiaries. Circulation 2013;127:1870-6.
Türk Göğüs Kalp Damar Cerrahisi Dergisi-Cover
  • ISSN: 1301-5680
  • Yayın Aralığı: Yılda 4 Sayı
  • Başlangıç: 1991
  • Yayıncı: Bayçınar Tıbbi Yayıncılık
Sayıdaki Diğer Makaleler

Koroner arter baypas greftleme sonrası kalp yetmezliği ve stabil anjinaya neden olan edinsel aorto-koroner venöz fistül kapatılması: Olgu sunumu

Ahmet Barış DURUKAN, Ertuğrul ERCAN, Hakan GÖÇER, Muhammed ABUSHAREKH

Akut akciğer hasarı ve apoptozisi önlemede oleanolik asidin etkisi

Erhan AYAN, Lülüfer TAMER GÜMÜŞ, Rabia BOZDOĞAN ARPACI, Abdulkerim BAYÜLGEN, Mehmet Oğuz KÖKSEL

Minimally invasive coronary revascularization

Husam H. BALKHY

Supravalvüler aort darlığında tekrarlayan cerrahi yaklaşım gereksinimi

Çağatay BİLEN, Gökmen AKKAYA, Osman Nuri TUNCER, Yüksel ATAY

Heartmate III sol ventrikül destek cihazının outflow greft bükülmesi: Olgu sunumu

Özgür YILDIRIM, Oğuz KONUKOĞLU, Denyan MANSUROĞLU, Shiraslan BAKSHALİYEV, Kenan SEVER, Mehmet BALKANAY

Minimal invaziv akciğer kanserinde eski bir kontrendikasyon: Bronşiyal staplere yer yok

Kemal AYALP, Tuğba COŞGUN, Erkan KABA, Alper TOKER

Kalp Cerrahisinde Hasta Kan Yönetimine ilişkin Uzlaşı Raporu Türk Kalp Damar Cerrahisi Derneği (TKDCD), Türk Kardiyoloji Derneği (TKD) ve Göğüs-Kalp-Damar Anestezi ve Yoğun Bakım Derneği (GKDAYB)

Türkan Kudsioğlu, Taner Şen, Serkan Ertugay

The Hybrid Cardiac Surgeon: Way to go or waste of time?

Simon Suendermann, Joerg Kempfert, Volkmar Falk

Alveolar ekinokokta laparotomi ile pulmoner metastazektomi

Atila EROĞLU, Ali Bilal Ulaş, Gürkan Öztürk, Ömer Topdağı, Yener AYDIN, Ebru Şener

Behçet hastalığı olan bir olguda kaplı stent ile tedavi edilen izole brakiyal arter anevrizması

Anıl ÖZEN, Hakkı Zafer İŞCAN, Selin ÖZEN, Görkem YİĞİT

Academic Researches Index - FooterLogo