Amaç: Bu çalışmada perikardiyal efüzyon (PE)’lu hastaların tedavisinde subksifoidal perikardiyostomi tekniğinin etkinliği değerlendirildi ve bu hasta nüfusundaki etyolojik nedenler irdelendi. Çalışma planı: Ocak 2004 - Ocak 2011 tarihleri arasında PE tanısı konulan ve subksifoidal perikardiyostomi uygulanan 148 erişkin hasta (77 erkek, 71 kadın; ort. yaş 60.1±12.3 yıl; dağılım 34-89 yıl) retrospektif olarak incelendi. Bulgular: Ekokardiyografide 36 hasta ciddi, 68’i orta ve 44’ü hafif derecede PE olarak sınıflandırıldı. Perikardiyal efüzyon etyolojisinde ana nedenler olarak üremi, malignansi, idiyopatik, tüberküloza bağlı veya bağlı olmayan perikardit saptandı. Ameliyat sırası miyokard hasarı sonrası sternotomi iki hastada gerekli oldu. Histopatolojik değerlendirme malignansi hastalarının %84.3’ünde tanıya yardımcı oldu. Otuz günlük genel takiplerde mortalite %7 (n=11) idi. Perikardiyektomi gerektirecek perikardiyal konstriksiyon iki hastada gelişti. Sonuç: Erişkinlerde PE tedavisinde subksifoidal perikardiyostomi etkili ve hızlı uygulanabilecek bir yöntemdir.
Background: We aimed to assess the effectiveness of subxiphoid pericardiostomies in the treatment of patients with pericardial effusion (PE) and to discuss the etiology for this patient population. Methods: B etween J anuary 2 004 a nd J anuary 2 011, 148 patients (77 males, 71 females; mean age 60.1±12.3 years; range 34 to 89 years;) who underwent a subxiphoid pericardiostomy and tube drainage due to a diagnosis of PE were retrospectively analyzed. Results: Echocardiography classified PE as severe in 36 patients, moderate in 68, and mild in 44. The main causes of PE were uremia and malignancy along with idiopathic and undefined tuberculous and non-tuberculous pericarditis. A perioperative myocardial injury requiring a sternotomy occurred in two patients. A histopathological examination contributed to the diagnosis in 84.3% of the patients with malignancy. The overall 30-day mortality rate was 7% (n=11). Pericardial constriction requiring a pericardiectomy developed in two patients. Conclusion: Pericardial effusion can be an effective and quick method for managing adults with subxiphoid pericardiostomy. ">
[PDF] Management of pericardial effusion by subxiphoidal pericardiostomy in adults | [PDF] Erişkinlerde subksifoidal perikardiyostomi yöntemi ile perikardiyal efüzyon tedavisi
Amaç: Bu çalışmada perikardiyal efüzyon (PE)’lu hastaların tedavisinde subksifoidal perikardiyostomi tekniğinin etkinliği değerlendirildi ve bu hasta nüfusundaki etyolojik nedenler irdelendi. Çalışma planı: Ocak 2004 - Ocak 2011 tarihleri arasında PE tanısı konulan ve subksifoidal perikardiyostomi uygulanan 148 erişkin hasta (77 erkek, 71 kadın; ort. yaş 60.1±12.3 yıl; dağılım 34-89 yıl) retrospektif olarak incelendi. Bulgular: Ekokardiyografide 36 hasta ciddi, 68’i orta ve 44’ü hafif derecede PE olarak sınıflandırıldı. Perikardiyal efüzyon etyolojisinde ana nedenler olarak üremi, malignansi, idiyopatik, tüberküloza bağlı veya bağlı olmayan perikardit saptandı. Ameliyat sırası miyokard hasarı sonrası sternotomi iki hastada gerekli oldu. Histopatolojik değerlendirme malignansi hastalarının %84.3’ünde tanıya yardımcı oldu. Otuz günlük genel takiplerde mortalite %7 (n=11) idi. Perikardiyektomi gerektirecek perikardiyal konstriksiyon iki hastada gelişti. Sonuç: Erişkinlerde PE tedavisinde subksifoidal perikardiyostomi etkili ve hızlı uygulanabilecek bir yöntemdir. ">
Amaç: Bu çalışmada perikardiyal efüzyon (PE)’lu hastaların tedavisinde subksifoidal perikardiyostomi tekniğinin etkinliği değerlendirildi ve bu hasta nüfusundaki etyolojik nedenler irdelendi. Çalışma planı: Ocak 2004 - Ocak 2011 tarihleri arasında PE tanısı konulan ve subksifoidal perikardiyostomi uygulanan 148 erişkin hasta (77 erkek, 71 kadın; ort. yaş 60.1±12.3 yıl; dağılım 34-89 yıl) retrospektif olarak incelendi. Bulgular: Ekokardiyografide 36 hasta ciddi, 68’i orta ve 44’ü hafif derecede PE olarak sınıflandırıldı. Perikardiyal efüzyon etyolojisinde ana nedenler olarak üremi, malignansi, idiyopatik, tüberküloza bağlı veya bağlı olmayan perikardit saptandı. Ameliyat sırası miyokard hasarı sonrası sternotomi iki hastada gerekli oldu. Histopatolojik değerlendirme malignansi hastalarının %84.3’ünde tanıya yardımcı oldu. Otuz günlük genel takiplerde mortalite %7 (n=11) idi. Perikardiyektomi gerektirecek perikardiyal konstriksiyon iki hastada gelişti. Sonuç: Erişkinlerde PE tedavisinde subksifoidal perikardiyostomi etkili ve hızlı uygulanabilecek bir yöntemdir.
Background: We aimed to assess the effectiveness of subxiphoid pericardiostomies in the treatment of patients with pericardial effusion (PE) and to discuss the etiology for this patient population. Methods: B etween J anuary 2 004 a nd J anuary 2 011, 148 patients (77 males, 71 females; mean age 60.1±12.3 years; range 34 to 89 years;) who underwent a subxiphoid pericardiostomy and tube drainage due to a diagnosis of PE were retrospectively analyzed. Results: Echocardiography classified PE as severe in 36 patients, moderate in 68, and mild in 44. The main causes of PE were uremia and malignancy along with idiopathic and undefined tuberculous and non-tuberculous pericarditis. A perioperative myocardial injury requiring a sternotomy occurred in two patients. A histopathological examination contributed to the diagnosis in 84.3% of the patients with malignancy. The overall 30-day mortality rate was 7% (n=11). Pericardial constriction requiring a pericardiectomy developed in two patients. Conclusion: Pericardial effusion can be an effective and quick method for managing adults with subxiphoid pericardiostomy. ">
Management of pericardial effusion by subxiphoidal pericardiostomy in adults
Amaç: Bu çalışmada perikardiyal efüzyon (PE)’lu hastaların tedavisinde subksifoidal perikardiyostomi tekniğinin etkinliği değerlendirildi ve bu hasta nüfusundaki etyolojik nedenler irdelendi. Çalışma planı: Ocak 2004 - Ocak 2011 tarihleri arasında PE tanısı konulan ve subksifoidal perikardiyostomi uygulanan 148 erişkin hasta (77 erkek, 71 kadın; ort. yaş 60.1±12.3 yıl; dağılım 34-89 yıl) retrospektif olarak incelendi. Bulgular: Ekokardiyografide 36 hasta ciddi, 68’i orta ve 44’ü hafif derecede PE olarak sınıflandırıldı. Perikardiyal efüzyon etyolojisinde ana nedenler olarak üremi, malignansi, idiyopatik, tüberküloza bağlı veya bağlı olmayan perikardit saptandı. Ameliyat sırası miyokard hasarı sonrası sternotomi iki hastada gerekli oldu. Histopatolojik değerlendirme malignansi hastalarının %84.3’ünde tanıya yardımcı oldu. Otuz günlük genel takiplerde mortalite %7 (n=11) idi. Perikardiyektomi gerektirecek perikardiyal konstriksiyon iki hastada gelişti. Sonuç: Erişkinlerde PE tedavisinde subksifoidal perikardiyostomi etkili ve hızlı uygulanabilecek bir yöntemdir.
Erişkinlerde subksifoidal perikardiyostomi yöntemi ile perikardiyal efüzyon tedavisi
Background: We aimed to assess the effectiveness of subxiphoid pericardiostomies in the treatment of patients with pericardial effusion (PE) and to discuss the etiology for this patient population. Methods: B etween J anuary 2 004 a nd J anuary 2 011, 148 patients (77 males, 71 females; mean age 60.1±12.3 years; range 34 to 89 years;) who underwent a subxiphoid pericardiostomy and tube drainage due to a diagnosis of PE were retrospectively analyzed. Results: Echocardiography classified PE as severe in 36 patients, moderate in 68, and mild in 44. The main causes of PE were uremia and malignancy along with idiopathic and undefined tuberculous and non-tuberculous pericarditis. A perioperative myocardial injury requiring a sternotomy occurred in two patients. A histopathological examination contributed to the diagnosis in 84.3% of the patients with malignancy. The overall 30-day mortality rate was 7% (n=11). Pericardial constriction requiring a pericardiectomy developed in two patients. Conclusion: Pericardial effusion can be an effective and quick method for managing adults with subxiphoid pericardiostomy.
1. Sagristà-Sauleda J, Mercé J, Permanyer-Miralda G, Soler- Soler J. Clinical clues to the causes of large pericardial effusions. Am J Med 2000;109:95-101.
2. Shabetai R. Pericardial effusion: haemodynamic spectrum. Heart 2004;90:255-6.
3. Okamoto H, Shinkai T, Yamakido M, Saijo N. Cardiac tamponade caused by primary lung cancer and the management of pericardial effusion. Cancer 1993;71:93-8.
4. Yıldız A, Yılmaz R. Kalp tamponadı. Türkiye Klinikleri J Surg Med Sci 2007;3:55-9.
5. Sugimoto JT, Little AG, Ferguson MK, Borow KM, Vallera D, Staszak VM, et al. Pericardial window: mechanisms of efficacy. Ann Thorac Surg 1990;50:442-5.
6. McDonald JM, Meyers BF, Guthrie TJ, Battafarano RJ, Cooper JD, Patterson GA. Comparison of open subxiphoid pericardial drainage with percutaneous catheter drainage for symptomatic pericardial effusion. Ann Thorac Surg 2003;76:811-5.
7. Altınbaş A, Küçüktepe Z. Perikardiyal tamponad ve perikardiyosentez. Türkiye Klinikleri J Int Med Sci 2006;2:31-8.
9. Thümmler F, Schmidt H, Evéquoz D. Pericardial effusion in the hospital-diagnosis and therapy. Praxis (Bern 1994) 1999;88:1573-80. [Abstract]
10. Bastian A, Meissner A, Lins M, Siegel EG, Möller F, Simon R. Pericardiocentesis: differential aspects of a common procedure. Intensive Care Med 2000;26:572-6.
11. Vayre F, Lardoux H, Chikli F, Pezzano M, Bourdarias JP, Koukoui F, et al. Evaluation of echo-guided pericardiocentesis in cardiac tamponade. Arch Mal Coeur Vaiss 1998;91:13-20. [Abstract]
12. Sagristà-Sauleda J, Mercé AS, Soler-Soler J. Diagnosis and management of pericardial effusion. World J Cardiol 2011;3:135-43.
13. Muhammad MI. The pericardial window: is a video-assisted thoracoscopy approach better than a surgical approach? Interact Cardiovasc Thorac Surg 2011;12:174-8.
14. Allen KB, Faber LP, Warren WH, Shaar CJ. Pericardial effusion: subxiphoid pericardiostomy versus percutaneous catheter drainage. Ann Thorac Surg 1999;67:437-40.
15. Fernandes F, Ianni BM, Arteaga E, Benvenutti L, Mady C. Value of pericardial biopsy in the etiologic diagnosis of pericardial diseases. Arq Bras Cardiol 1998;70:393-5. [Abstract]