Background: We investigated the efficacy of the anesthesia and routine cardiopulmonary bypass (CPB) protocol of our clinic on glycemia changes occurring during CPB in diabetic patients undergoing heart surgery and compared these changes with those of non-diabetic patients. Methods: After ethics committee approval, 274 cases undergoing elective CPB surgery were included in this study and divided into two groups as diabetic (n=112) and non-diabetic (n=162) patients. Standard anesthetic, surgical, and CPB protocols were used in all patients. In accordance with the routine protocol of our clinic, diabetic patients received 5% dextrose by intravenous infusion at a fixed rate of 1.5 mg/kg/hr and insulin infusion. The insulin (50 units of regular insulin in 50 mL normal saline) infusion rate was adjusted according to the formula [units/hr= blood glucose (mg/dL)/100] that is used as our clinic’s routine protocol. Blood glucose levels were measured before, during, and after CPB. The demographic data, duration of cross-clamping and CPB, intraoperative fluid management, and the amount of blood transfusions were recorded. Results: The demographic characteristics of the diabetic group and the non-diabetic group were similar. There was a statistically significant increase in the glycemia levels of both groups from the baseline measurement values. The increase observed between the first and last glycemia level measurements was 37.16% and 43.04% in the diabetic and nondiabetic patients, respectively. It was observed that statistically significant increases from the baseline occurred in both groups; however, the glycemia levels of the group with diabetics showed less of an increase than in the non-diabetic group. Conclusion: Our routine insulin-dextrose infusion protocol seems to be reliable for controlling blood glucose levels in diabetic patients who undergo CPB. "> Amaç: Kalp cerrahisi uygulanan diyabetik hastalarda kardiyopulmoner bypass (KPB) sırasındaki kan şekeri değişikliklerinde kliniğimizin anestezi ve KPB rutin protokolünün etkinliğini araştırmak ve bunu diyabetik olmayan hastalardaki değişiklikler ile karşılaştırmaktır. Çalışma planı: Etik kurul onayı alındıktan sonra elektif şartlarda KPB uygulanan 274 olgu çalışmaya dahil edildi ve hastalar diyabetik (n=112) ve diyabetik olmayanlar (n=162) olarak iki gruba ayrıldı. Tüm hastalara standart anestezi, cerrahi ve KPB protokolleri uygulandı. Diyabetik hastalara, kliniğimizin rutin protokolü olan sabit oranda 1.5 mg/kg/sa. hızda %5 dekstroz ve insülin infüzyonu verildi. İnsülin (50 ünite regüler insülin 50 mL normal salin) infüzyon hızı kliniğimizde rutin olarak kullanılan kan şekeri [ünite/sa.= kan şekeri (mg/dl)/100] formülüne göre ayarlandı. Kan şekeri düzeyleri KPB öncesi, sırası ve sonrası dönemlerde ölçüldü. Demografik veriler, kros klemp ve KPB süreleri ve ameliyat sırasındaki sıvı yönetimi ile yapılan kan transfüzyon miktarı kaydedildi. Bulgular: Diyabetik ve diyabetik olmayan grupların demografik özellikleri benzerdi. Bazal ölçüm değerlerine göre her iki grubun kan şekeri düzeyleri istatistiksel olarak anlamlı şekilde yükseldi. Diyabetik ve diyabetik olmayan hastaların kan glukoz düzeylerinde ilk ve son ölçümler arasında sırasıyla %37.16 ve %43.04’lük bir artış olduğu görüldü. Bazal ölçüm değerlerine göre istatistiksel olarak her iki grupta da anlamlı bir artış meydana geldiği, ancak kan şekerinin diyabetik hastaların dahil edildiği grupta diyabetik olmayan gruba göre daha az artış gösterdiği gözlendi (p=0.00). Sonuç: Kliniğimizde rutin olarak kullanılan insülin-dekstroz infüzyon protokolünün KPB uygulanan diyabetik hastalarda kan şekeri seviyesini kontrol altına almada güvenilir olduğu görüldü. "> Amaç: Kalp cerrahisi uygulanan diyabetik hastalarda kardiyopulmoner bypass (KPB) sırasındaki kan şekeri değişikliklerinde kliniğimizin anestezi ve KPB rutin protokolünün etkinliğini araştırmak ve bunu diyabetik olmayan hastalardaki değişiklikler ile karşılaştırmaktır. Çalışma planı: Etik kurul onayı alındıktan sonra elektif şartlarda KPB uygulanan 274 olgu çalışmaya dahil edildi ve hastalar diyabetik (n=112) ve diyabetik olmayanlar (n=162) olarak iki gruba ayrıldı. Tüm hastalara standart anestezi, cerrahi ve KPB protokolleri uygulandı. Diyabetik hastalara, kliniğimizin rutin protokolü olan sabit oranda 1.5 mg/kg/sa. hızda %5 dekstroz ve insülin infüzyonu verildi. İnsülin (50 ünite regüler insülin 50 mL normal salin) infüzyon hızı kliniğimizde rutin olarak kullanılan kan şekeri [ünite/sa.= kan şekeri (mg/dl)/100] formülüne göre ayarlandı. Kan şekeri düzeyleri KPB öncesi, sırası ve sonrası dönemlerde ölçüldü. Demografik veriler, kros klemp ve KPB süreleri ve ameliyat sırasındaki sıvı yönetimi ile yapılan kan transfüzyon miktarı kaydedildi. Bulgular: Diyabetik ve diyabetik olmayan grupların demografik özellikleri benzerdi. Bazal ölçüm değerlerine göre her iki grubun kan şekeri düzeyleri istatistiksel olarak anlamlı şekilde yükseldi. Diyabetik ve diyabetik olmayan hastaların kan glukoz düzeylerinde ilk ve son ölçümler arasında sırasıyla %37.16 ve %43.04’lük bir artış olduğu görüldü. Bazal ölçüm değerlerine göre istatistiksel olarak her iki grupta da anlamlı bir artış meydana geldiği, ancak kan şekerinin diyabetik hastaların dahil edildiği grupta diyabetik olmayan gruba göre daha az artış gösterdiği gözlendi (p=0.00). Sonuç: Kliniğimizde rutin olarak kullanılan insülin-dekstroz infüzyon protokolünün KPB uygulanan diyabetik hastalarda kan şekeri seviyesini kontrol altına almada güvenilir olduğu görüldü.