Amaç: Aksiller arter kanülasyonu ile kanülasyonla ilişkili ateroembolik olaylar azalmakta, kardiyopulmoner bypass sırasında malperfüzyon daha az görülmekte ve antegrad beyin perfüzyonu daha kolay yapılabilmektedir. Bu nedenle, son yıllarda femoral arter kanülasyonuna tercih edilmektedir. Bu çalışmada aksiller arter kanülasyonu kullanılarak çıkan aort veya arkus aorta cerrahisi uygulanan ilk 30 hastaya ait sonuçlar değerlendirildi. Çalışma planı: Çalışmaya, açık uçlu düz femoral kanül kullanılarak direkt aksiller arter kanülasyonu uygulanan ardışık 30 hasta (20 erkek, 10 kadın; ort. yaş 59; dağılım 36-74) alındı. Ameliyat endikasyonları, 14 hastada çıkan aort anevrizması, 12’sinde akut tip A aort diseksiyonu, ikisinde arkus aorta anevrizması, birinde aortik intramural hematom, birinde çıkan aort, arkus aorta ve inen aort anevrizması idi.Bulgular: Hastaların tümünde aksiller arter kanülasyonu başarıyla uygulandı. Hiçbir hastada kalıcı pleksus hasarı görülmezken, bir hastada (%3.3) aksiller arter hasarı gelişti. Kardiyopulmoner bypass sırasında hiçbir hastada malperfüzyon görülmedi. Yirmi beş hastada ortalama 36±19 dakika sürdürülen hipotermik sirkülatuvar arrest uygulandı. Hastane mortalitesi üç olguda (%10) görüldü. İki hastada (%6.7) kalıcı inme, iki hastada da geçici nörolojik hasar saptandı.Sonuç: Aksiller arter kanülasyonu kolay ve güvenli bir yöntemdir. Antegrad beyin perfüzyonunu kolaylaştırarak geçici nörolojik disfonksiyonları azaltır, diseksiyon tamirinde malperfüzyon görülme olasılığını düşürür ve lokal yara sorunları yok denecek kadar azdır. Bu nedenle, çıkan aortun kanülasyon için uygun olmadığı durumlarda tercih edilmelidir.
Background: Axillary artery cannulation allows easy implantation of antegrade cerebral perfusion while reducing cannulation- related atheroembolic events or false lumen perfusion during cardiopulmonary bypass. For this reason, it has been preferred to femoral cannulation in recent years. This study aimed to evaluate the results of axillary artery cannulation in first 30 patients operated on for pathologies of the ascending aorta or the aortic arch. Methods: The study included 30 consecutive patients (20 males, 10 females; mean age 59 years; range 36 to 74 years) who underwent direct axillary cannulation using an open-end straight femoral cannula. Indications for surgery included aneurysm of the ascending aorta (n=14), acute type A aortic dissection (n=12), aneurysm of the aortic arch (n=2), aortic intramural hematoma (n=1), and aneurysms of the ascending aorta, aortic arch, and descending aorta (n=1).Results: Axillary artery cannulation was successful in all the patients. Permanent brachial plexus injury did not occur. Axillary artery dissection occurred in only one patient (3.3%). Malperfusion was not observed during cardiopulmonary bypass. Twenty-five patients required hypothermic circulatory arrest with a mean duration of 36±19 minutes. Inhospital mortality was seen in three patients (10%). Permanent stroke occurred in two patients (6.7%) and transient neurologic dysfunction occurred in two patients.Conclusion: Axillary artery cannulation is easy and safe. It decreases the rate of transient neurologic dysfunction by allowing easy implantation of the antegrade cerebral perfusion and decreases possibility of malperfusion during repair of the dissection, and is associated with very rare local wound problems. Therefore, it should be preferred in cases in which the ascending aorta is not suitable for cannulation. ">
[PDF] Çıkan aort ve arkus aorta cerrahisinde aksiller arter kanülasyonu | [PDF] Axillary artery cannulation in surgery of the ascending aorta and the aortic arch
Amaç: Aksiller arter kanülasyonu ile kanülasyonla ilişkili ateroembolik olaylar azalmakta, kardiyopulmoner bypass sırasında malperfüzyon daha az görülmekte ve antegrad beyin perfüzyonu daha kolay yapılabilmektedir. Bu nedenle, son yıllarda femoral arter kanülasyonuna tercih edilmektedir. Bu çalışmada aksiller arter kanülasyonu kullanılarak çıkan aort veya arkus aorta cerrahisi uygulanan ilk 30 hastaya ait sonuçlar değerlendirildi. Çalışma planı: Çalışmaya, açık uçlu düz femoral kanül kullanılarak direkt aksiller arter kanülasyonu uygulanan ardışık 30 hasta (20 erkek, 10 kadın; ort. yaş 59; dağılım 36-74) alındı. Ameliyat endikasyonları, 14 hastada çıkan aort anevrizması, 12’sinde akut tip A aort diseksiyonu, ikisinde arkus aorta anevrizması, birinde aortik intramural hematom, birinde çıkan aort, arkus aorta ve inen aort anevrizması idi.Bulgular: Hastaların tümünde aksiller arter kanülasyonu başarıyla uygulandı. Hiçbir hastada kalıcı pleksus hasarı görülmezken, bir hastada (%3.3) aksiller arter hasarı gelişti. Kardiyopulmoner bypass sırasında hiçbir hastada malperfüzyon görülmedi. Yirmi beş hastada ortalama 36±19 dakika sürdürülen hipotermik sirkülatuvar arrest uygulandı. Hastane mortalitesi üç olguda (%10) görüldü. İki hastada (%6.7) kalıcı inme, iki hastada da geçici nörolojik hasar saptandı.Sonuç: Aksiller arter kanülasyonu kolay ve güvenli bir yöntemdir. Antegrad beyin perfüzyonunu kolaylaştırarak geçici nörolojik disfonksiyonları azaltır, diseksiyon tamirinde malperfüzyon görülme olasılığını düşürür ve lokal yara sorunları yok denecek kadar azdır. Bu nedenle, çıkan aortun kanülasyon için uygun olmadığı durumlarda tercih edilmelidir. ">
Amaç: Aksiller arter kanülasyonu ile kanülasyonla ilişkili ateroembolik olaylar azalmakta, kardiyopulmoner bypass sırasında malperfüzyon daha az görülmekte ve antegrad beyin perfüzyonu daha kolay yapılabilmektedir. Bu nedenle, son yıllarda femoral arter kanülasyonuna tercih edilmektedir. Bu çalışmada aksiller arter kanülasyonu kullanılarak çıkan aort veya arkus aorta cerrahisi uygulanan ilk 30 hastaya ait sonuçlar değerlendirildi. Çalışma planı: Çalışmaya, açık uçlu düz femoral kanül kullanılarak direkt aksiller arter kanülasyonu uygulanan ardışık 30 hasta (20 erkek, 10 kadın; ort. yaş 59; dağılım 36-74) alındı. Ameliyat endikasyonları, 14 hastada çıkan aort anevrizması, 12’sinde akut tip A aort diseksiyonu, ikisinde arkus aorta anevrizması, birinde aortik intramural hematom, birinde çıkan aort, arkus aorta ve inen aort anevrizması idi.Bulgular: Hastaların tümünde aksiller arter kanülasyonu başarıyla uygulandı. Hiçbir hastada kalıcı pleksus hasarı görülmezken, bir hastada (%3.3) aksiller arter hasarı gelişti. Kardiyopulmoner bypass sırasında hiçbir hastada malperfüzyon görülmedi. Yirmi beş hastada ortalama 36±19 dakika sürdürülen hipotermik sirkülatuvar arrest uygulandı. Hastane mortalitesi üç olguda (%10) görüldü. İki hastada (%6.7) kalıcı inme, iki hastada da geçici nörolojik hasar saptandı.Sonuç: Aksiller arter kanülasyonu kolay ve güvenli bir yöntemdir. Antegrad beyin perfüzyonunu kolaylaştırarak geçici nörolojik disfonksiyonları azaltır, diseksiyon tamirinde malperfüzyon görülme olasılığını düşürür ve lokal yara sorunları yok denecek kadar azdır. Bu nedenle, çıkan aortun kanülasyon için uygun olmadığı durumlarda tercih edilmelidir.
Background: Axillary artery cannulation allows easy implantation of antegrade cerebral perfusion while reducing cannulation- related atheroembolic events or false lumen perfusion during cardiopulmonary bypass. For this reason, it has been preferred to femoral cannulation in recent years. This study aimed to evaluate the results of axillary artery cannulation in first 30 patients operated on for pathologies of the ascending aorta or the aortic arch. Methods: The study included 30 consecutive patients (20 males, 10 females; mean age 59 years; range 36 to 74 years) who underwent direct axillary cannulation using an open-end straight femoral cannula. Indications for surgery included aneurysm of the ascending aorta (n=14), acute type A aortic dissection (n=12), aneurysm of the aortic arch (n=2), aortic intramural hematoma (n=1), and aneurysms of the ascending aorta, aortic arch, and descending aorta (n=1).Results: Axillary artery cannulation was successful in all the patients. Permanent brachial plexus injury did not occur. Axillary artery dissection occurred in only one patient (3.3%). Malperfusion was not observed during cardiopulmonary bypass. Twenty-five patients required hypothermic circulatory arrest with a mean duration of 36±19 minutes. Inhospital mortality was seen in three patients (10%). Permanent stroke occurred in two patients (6.7%) and transient neurologic dysfunction occurred in two patients.Conclusion: Axillary artery cannulation is easy and safe. It decreases the rate of transient neurologic dysfunction by allowing easy implantation of the antegrade cerebral perfusion and decreases possibility of malperfusion during repair of the dissection, and is associated with very rare local wound problems. Therefore, it should be preferred in cases in which the ascending aorta is not suitable for cannulation. ">
Çıkan aort ve arkus aorta cerrahisinde aksiller arter kanülasyonu
Amaç: Aksiller arter kanülasyonu ile kanülasyonla ilişkili ateroembolik olaylar azalmakta, kardiyopulmoner bypass sırasında malperfüzyon daha az görülmekte ve antegrad beyin perfüzyonu daha kolay yapılabilmektedir. Bu nedenle, son yıllarda femoral arter kanülasyonuna tercih edilmektedir. Bu çalışmada aksiller arter kanülasyonu kullanılarak çıkan aort veya arkus aorta cerrahisi uygulanan ilk 30 hastaya ait sonuçlar değerlendirildi. Çalışma planı: Çalışmaya, açık uçlu düz femoral kanül kullanılarak direkt aksiller arter kanülasyonu uygulanan ardışık 30 hasta (20 erkek, 10 kadın; ort. yaş 59; dağılım 36-74) alındı. Ameliyat endikasyonları, 14 hastada çıkan aort anevrizması, 12’sinde akut tip A aort diseksiyonu, ikisinde arkus aorta anevrizması, birinde aortik intramural hematom, birinde çıkan aort, arkus aorta ve inen aort anevrizması idi.Bulgular: Hastaların tümünde aksiller arter kanülasyonu başarıyla uygulandı. Hiçbir hastada kalıcı pleksus hasarı görülmezken, bir hastada (%3.3) aksiller arter hasarı gelişti. Kardiyopulmoner bypass sırasında hiçbir hastada malperfüzyon görülmedi. Yirmi beş hastada ortalama 36±19 dakika sürdürülen hipotermik sirkülatuvar arrest uygulandı. Hastane mortalitesi üç olguda (%10) görüldü. İki hastada (%6.7) kalıcı inme, iki hastada da geçici nörolojik hasar saptandı.Sonuç: Aksiller arter kanülasyonu kolay ve güvenli bir yöntemdir. Antegrad beyin perfüzyonunu kolaylaştırarak geçici nörolojik disfonksiyonları azaltır, diseksiyon tamirinde malperfüzyon görülme olasılığını düşürür ve lokal yara sorunları yok denecek kadar azdır. Bu nedenle, çıkan aortun kanülasyon için uygun olmadığı durumlarda tercih edilmelidir.
Axillary artery cannulation in surgery of the ascending aorta and the aortic arch
Background: Axillary artery cannulation allows easy implantation of antegrade cerebral perfusion while reducing cannulation- related atheroembolic events or false lumen perfusion during cardiopulmonary bypass. For this reason, it has been preferred to femoral cannulation in recent years. This study aimed to evaluate the results of axillary artery cannulation in first 30 patients operated on for pathologies of the ascending aorta or the aortic arch. Methods: The study included 30 consecutive patients (20 males, 10 females; mean age 59 years; range 36 to 74 years) who underwent direct axillary cannulation using an open-end straight femoral cannula. Indications for surgery included aneurysm of the ascending aorta (n=14), acute type A aortic dissection (n=12), aneurysm of the aortic arch (n=2), aortic intramural hematoma (n=1), and aneurysms of the ascending aorta, aortic arch, and descending aorta (n=1).Results: Axillary artery cannulation was successful in all the patients. Permanent brachial plexus injury did not occur. Axillary artery dissection occurred in only one patient (3.3%). Malperfusion was not observed during cardiopulmonary bypass. Twenty-five patients required hypothermic circulatory arrest with a mean duration of 36±19 minutes. Inhospital mortality was seen in three patients (10%). Permanent stroke occurred in two patients (6.7%) and transient neurologic dysfunction occurred in two patients.Conclusion: Axillary artery cannulation is easy and safe. It decreases the rate of transient neurologic dysfunction by allowing easy implantation of the antegrade cerebral perfusion and decreases possibility of malperfusion during repair of the dissection, and is associated with very rare local wound problems. Therefore, it should be preferred in cases in which the ascending aorta is not suitable for cannulation.
1) Villard J, Froment JC, Milleret R, Dureau G, Amouroux C, Boivin J, et al. Type I, complete, acute aortic dissection. Value of arterial perfusion by the axillary route. Ann Chir Thorac Cardiovasc 1976;15:133-5. [Abstract]
2) Sabik JF, Lytle BW, McCarthy PM, Cosgrove DM. Axillary artery: an alternative site of arterial cannulation for patients with extensive aortic and peripheral vascular disease. J Thorac Cardiovasc Surg 1995;109:885-90.
3) Strauch JT, Spielvogel D, Lauten A, Lansman SL, McMurtry K, Bodian CA, et al. Axillary artery cannulation: routine use in ascending aorta and aortic arch replacement. Ann Thorac Surg 2004;78:103-8.
4) Van Arsdell GS, David TE, Butany J. Autopsies in acute type A aortic dissection. Surgical implications. Circulation 1998; 98(19 Suppl):II299-302.
5) Sabik JF, Nemeh H, Lytle BW, Blackstone EH, Gillinov AM, Rajeswaran J, et al. Cannulation of the axillary artery with a side graft reduces morbidity. Ann Thorac Surg 2004; 77:1315-20.
6) Schachner T, Vertacnik K, Laufer G, Bonatti J. Axillary artery cannulation in surgery of the ascending aorta and the aortic arch. Eur J Cardiothorac Surg 2002;22:445-7.
7) Sinclair MC, Singer RL, Manley NJ, Montesano RM. Cannulation of the axillary artery for cardiopulmonary bypass: safeguards and pitfalls. Ann Thorac Surg 2003;75: 931-4.
8) Neri E, Massetti M, Capannini G, Carone E, Tucci E, Diciolla F, et al. Axillary artery cannulation in type a aortic dissection operations. J Thorac Cardiovasc Surg 1999;118:324-9.
9) Whitlark JD, Goldman SM, Sutter FP. Axillary artery cannulation in acute ascending aortic dissections. Ann Thorac Surg 2000;69:1127-8.
10) Yavuz S, Goncu MT, Turk T. Axillary artery cannulation for arterial inflow in patients with acute dissection of the ascending aorta. Eur J Cardiothorac Surg 2002;22:313-5.
11) Pasic M, Schubel J, Bauer M, Yankah C, Kuppe H, Weng YG, et al. Cannulation of the right axillary artery for surgery of acute type A aortic dissection. Eur J Cardiothorac Surg 2003;24:231-5.
12) Schachner T, Nagiller J, Zimmer A, Laufer G, Bonatti J. Technical problems and complications of axillary artery cannulation. Eur J Cardiothorac Surg 2005;27:634-7.
14) Baribeau YR, Westbrook BM, Charlesworth DC. Axillary cannulation: first choice for extra-aortic cannulation and brain protection. J Thorac Cardiovasc Surg 1999;118:1153-4.
15) Kazui T, Yamashita K, Washiyama N, Terada H, Bashar AH, Suzuki T, et al. Usefulness of antegrade selective cerebral perfusion during aortic arch operations. Ann Thorac Surg 2002;74:S1806-9.
16) Svensson LG, Crawford ES, Hess KR, Coselli JS, Raskin S, Shenaq SA, et al. Deep hypothermia with circulatory arrest. Determinants of stroke and early mortality in 656 patients. J Thorac Cardiovasc Surg 1993;106:19-28.
17) Ergin MA, Galla JD, Lansman SL, Quintana C, Bodian C, Griepp RB. Hypothermic circulatory arrest in operations on the thoracic aorta. Determinants of operative mortality and neurologic outcome. J Thorac Cardiovasc Surg 1994;107:788-97.
18) Okita Y, Takamoto S, Ando M, Morota T, Matsukawa R, Kawashima Y. Mortality and cerebral outcome in patients who underwent aortic arch operations using deep hypothermic circulatory arrest with retrograde cerebral perfusion: no relation of early death, stroke, and delirium to the duration of circulatory arrest. J Thorac Cardiovasc Surg 1998;115:129-38.
19) Dossche KM, Schepens MA, Morshuis WJ, Muysoms FE, Langemeijer JJ, Vermeulen FE. Antegrade selective cerebral perfusion in operations on the proximal thoracic aorta. Ann Thorac Surg 1999;67:1904-10.
20) Di Bartolomeo R, Pacini D, Di Eusanio M, Pierangeli A. Antegrade selective cerebral perfusion during operations on the thoracic aorta: our experience. Ann Thorac Surg 2000; 70:10-5.
21) Tasdemir O, Saritas A, Kucuker S, Ozatik MA, Sener E. Aortic arch repair with right brachial artery perfusion. Ann Thorac Surg 2002;73:1837-42.
22) Kucuker SA, Ozatik MA, Saritas A, Tasdemir O. Arch repair with unilateral antegrade cerebral perfusion. Eur J Cardiothorac Surg 2005;27:638-43.
23) Svensson LG, Blackstone EH, Rajeswaran J, Sabik JF 3rd, Lytle BW, Gonzalez Stawinski G,et al. Does the arterial cannulation site for circulatory arrest influence stroke risk? Ann Thorac Surg 2004;78:1274-84.
24) Fusco DS, Shaw RK, Tranquilli M, Kopf GS, Elefteriades JA. Femoral cannulation is safe for type A dissection repair. Ann Thorac Surg 2004;78:1285-9.