Background: Brucella endocarditis, which is a rare condition, is the most common cause of death in human brucellosis, leading to severe cardiac complications. Methods: Ten patients were referred to our clinic with the diagnosis of Brucella endocarditis. The patients were given a medical treatment with triple antibiotherapy including doxycycline, rifampin and ceftriaxone. In the preoperative period, one of the patients had a sign of splenic infarction due to septic embolization. Echocardiographic evaluation revealed the development stages of the mitral valve injury due to Brucella endocarditis in another patient. All patients underwent open heart surgery immediately after reducing fever and relieving other symptoms. Results: Six patients underwent aortic valve replacement (AVR), whereas three of them underwent both aortic and mitral valve replacement. In addition, AVR in combination with mitral ring annuloplasty were performed on one of the patients. Perforation of the aortic cusps was found in four patients. Perforation located in the commissure between the right and left coronary cusps was detected in one patient. Morbidity and mortality didn’t developed in our patients. All patients were discharged with double antibiotherapy for a mean follow-up of four months (range, 2 to 6 months). None of the patients required re-hospitalization or re-surgery during the long-term follow-up period. Conclusion: Our results show that surgical therapy must be combined with adequate preoperative antibiotherapy in cases with severe valve injury. Maintenance therapy with antibiotherapy should be optimized postoperatively on the basis of scheduled visits for successful definitive therapy and long-term quality of life. "> Amaç: Nadir rastlanan Brusella endokarditi, insanlarda brusellaya bağlı görülen ölümlerin başlıca nedeni olup, ciddi kardiyak komplikasyonlara yol açabilir. Çalışma planı: On hasta Brusella endokarditi tanısıyla kliniğimize sevk edildi. Hastalar doksisiklin, rifampin ve seftriaksondan oluşan üçlü antibiyoterapi ile medikal olarak tedavi edildi. Ameliyat öncesi bir hastada dalak embolizasyonuna bağlı splenik infarktüs bulgusu tespit edildi. Başka bir hastada ise ekokadiyografik değerlendirmede Brusella endokarditinin mitral kapakta oluşturduğu hasarın gelişim evreleri gözlemlendi. Tüm hastalar ateşleri kontrol altına alınıp, diğer semptomları da baskılandıktan hemen sonra açık kalp ameliyatına alındı. Bulgular: Altı hastaya sadece aort kapak replasmanı (AKR) uygulanırken, diğer üç hastaya da aortik ve mitral kapak replasmanı uygulandı. Buna ek olarak, bir olguya da mitral ring anüloplastisi ile AKR kombinasyonu gerçekleştirildi. Dört hastada aortik yaprakçıklarda perforasyon bulundu. Bir diğer hastada ise, sağ ve sol koroner yaprakçıklar arasındaki komissürde perforasyon saptandı. Hiçbir hastada mortalite ve morbidite gelişmedi. Tüm hastalar ortalama dört ay ikili antibiyoterapiyi sürdürmek koşuluyla taburcu edildi (dağılım, 2-6 ay). Geç dönemdeki izlemleri süresince hiçbir hastaya tekrar ameliyat ya da hospitalizasyon gerekmedi. Sonuç: Çalışma bulgularımız, kapak harabiyetinin ağır seyrettiği olgularda cerrahi tedavinin, ameliyat öncesi antibiyoterapi kombinasyonu ile birlikte planlanması gerektiğini göstermektedir. Uzun dönem yaşam kalitesi ve başarılı kesin tedavi için, klinik izlem ile ameliyat sonrası antibiyoterapinin zamanlaması optimalize edilmelidir. "> Amaç: Nadir rastlanan Brusella endokarditi, insanlarda brusellaya bağlı görülen ölümlerin başlıca nedeni olup, ciddi kardiyak komplikasyonlara yol açabilir. Çalışma planı: On hasta Brusella endokarditi tanısıyla kliniğimize sevk edildi. Hastalar doksisiklin, rifampin ve seftriaksondan oluşan üçlü antibiyoterapi ile medikal olarak tedavi edildi. Ameliyat öncesi bir hastada dalak embolizasyonuna bağlı splenik infarktüs bulgusu tespit edildi. Başka bir hastada ise ekokadiyografik değerlendirmede Brusella endokarditinin mitral kapakta oluşturduğu hasarın gelişim evreleri gözlemlendi. Tüm hastalar ateşleri kontrol altına alınıp, diğer semptomları da baskılandıktan hemen sonra açık kalp ameliyatına alındı. Bulgular: Altı hastaya sadece aort kapak replasmanı (AKR) uygulanırken, diğer üç hastaya da aortik ve mitral kapak replasmanı uygulandı. Buna ek olarak, bir olguya da mitral ring anüloplastisi ile AKR kombinasyonu gerçekleştirildi. Dört hastada aortik yaprakçıklarda perforasyon bulundu. Bir diğer hastada ise, sağ ve sol koroner yaprakçıklar arasındaki komissürde perforasyon saptandı. Hiçbir hastada mortalite ve morbidite gelişmedi. Tüm hastalar ortalama dört ay ikili antibiyoterapiyi sürdürmek koşuluyla taburcu edildi (dağılım, 2-6 ay). Geç dönemdeki izlemleri süresince hiçbir hastaya tekrar ameliyat ya da hospitalizasyon gerekmedi. Sonuç: Çalışma bulgularımız, kapak harabiyetinin ağır seyrettiği olgularda cerrahi tedavinin, ameliyat öncesi antibiyoterapi kombinasyonu ile birlikte planlanması gerektiğini göstermektedir. Uzun dönem yaşam kalitesi ve başarılı kesin tedavi için, klinik izlem ile ameliyat sonrası antibiyoterapinin zamanlaması optimalize edilmelidir.