Background: The aim of this study was to examine the effect of mechanical and bioprosthetic valves on the left ventricular function and dimension in the early 6 months after aortic valve replacement. Methods: The study group of 30 cases were divided into 2 groups. Group 1 had mechanical (St. Jude bileaflet, 15 cases), group 2 had bioprosthetic (Carpentier-Edwards pericardial, 15 cases) aortic valve replacement. Mean age of group I was 55.1 ± 14.3 and 10 (66.6%) were male. Six (40%) cases had aortic stenosis, 5 (33.3%) had aortic regurgitation, 4 (26.6%) had combined aortic stenosis and regurgitation. Preoperatively 13 (86,6%) cases were at NYHA class III-IV. Mean age of group II was 59.4 ± 9.1 and 9 (60%) were male. Five (33.3%) cases had aortic stenosis, 3 (20%) had aortic regurgitation, 7 (46.6%) had combined aortic stenosis and regurgitation. Preoperatively 12 (80%) cases were at NYHA class III-IV. Left ventricular function and left ventricular dimensions of all the cases were evaluated echocardiographically preoperatively and at the postoperative 6th months. Results: Postoperatively, decrease in the left ventricular mass index, maximum valvar gradient, interventricular septum thickness, posterior wall thickness, left ventricular systolic and end diastolic diameters and increase in the left ventricular ejection fractions were statistically significant (p < 0.05) in both of the groups. There were no statistically significant difference between group I and group II (p > 0.05). Conclusion: Aortic valve replacement effects positively on left ventricular function and dimensions but this effect does not depend on the kind (whether mechanical or bioprosthesis) of the valve that is used at the early follow-up period. "> Amaç: Bu çalışmanın amacı aort pozisyonunda takılan mekanik ve biyoprotez kapakların 6 aylık kısa dönemde sol ventrikül fonksiyonlarına ve boyutlarına olan etkilerini incelemekti. Materyal ve Metod: Çalışmaya alınan toplam 30 olgu 2 gruba ayrıldı. I. gruba mekanik (St. Jude bileaflet, 15 olgu), II. gruba biyoprotez (Carpentier-Edwards perikardiyal, 15 olgu) aort kapağı takıldı. Mekanik protez takılan I. grubun yaş ortalaması 55.1 ± 14.3 olup 10'u (%66.6) erkek idi. Altı (%40) olguda aort darlığı, 5 (%33.3) olguda aort yetmezliği, 4 (%26.6) olguda ise hem darlık hem yetmezlik mevcut idi. Preoperatif 13 (%86.6) olgu NYHA class III-IV idi. Biyoprotez aort kapak takılan II. grubun yaş ortalaması 59.4 ± 9.1 olup 9'u (%60) erkek idi. Beş (%33.3) olguda aort darlığı, 3 (%20) olguda aort yetmezliği, 7 (%46,6) olguda ise hem darlık hem yetmezlik mevcut idi. Preoperatif 12 (%80) olgu NYHA class III-IV idi. Olguların preoperatif ve postoperatif 6. ayda sol ventrikül fonksiyonları ve boyutları ekokardiyografik olarak değerlendirildi. Bulgular: Postoperatif dönemde her iki grupta sol ventrikül kitle indeksleri, maksimum kapak gradiyentleri, interventriküler septum kalınlıkları, arka duvar kalınlıkları, sol ventrikül sistol ve diyastol sonu çapları istatistiksel olarak anlamlı biçimde azalmış, sol ventrikül ejeksiyon fraksiyonları anlamlı olarak artmıştır (p < 0.05). Olguların fonksiyonel kapasitelerinde de belirgin bir artış tespit edilmiştir. Bu parametreler açısından her iki grup arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark bulunmamıştır (p > 0.05). Sonuç: Aort kapak replasmanı uygulanan olgularda sol ventrikül fonksiyonları ve boyutlarının olumlu olarak etkilendiği, fakat takılan kapak cinsinin (mekanik veya biyoprotez) erken dönemde anlamlı bir farklılık oluşturmadığı kanısına varıldı. "> Amaç: Bu çalışmanın amacı aort pozisyonunda takılan mekanik ve biyoprotez kapakların 6 aylık kısa dönemde sol ventrikül fonksiyonlarına ve boyutlarına olan etkilerini incelemekti. Materyal ve Metod: Çalışmaya alınan toplam 30 olgu 2 gruba ayrıldı. I. gruba mekanik (St. Jude bileaflet, 15 olgu), II. gruba biyoprotez (Carpentier-Edwards perikardiyal, 15 olgu) aort kapağı takıldı. Mekanik protez takılan I. grubun yaş ortalaması 55.1 ± 14.3 olup 10'u (%66.6) erkek idi. Altı (%40) olguda aort darlığı, 5 (%33.3) olguda aort yetmezliği, 4 (%26.6) olguda ise hem darlık hem yetmezlik mevcut idi. Preoperatif 13 (%86.6) olgu NYHA class III-IV idi. Biyoprotez aort kapak takılan II. grubun yaş ortalaması 59.4 ± 9.1 olup 9'u (%60) erkek idi. Beş (%33.3) olguda aort darlığı, 3 (%20) olguda aort yetmezliği, 7 (%46,6) olguda ise hem darlık hem yetmezlik mevcut idi. Preoperatif 12 (%80) olgu NYHA class III-IV idi. Olguların preoperatif ve postoperatif 6. ayda sol ventrikül fonksiyonları ve boyutları ekokardiyografik olarak değerlendirildi. Bulgular: Postoperatif dönemde her iki grupta sol ventrikül kitle indeksleri, maksimum kapak gradiyentleri, interventriküler septum kalınlıkları, arka duvar kalınlıkları, sol ventrikül sistol ve diyastol sonu çapları istatistiksel olarak anlamlı biçimde azalmış, sol ventrikül ejeksiyon fraksiyonları anlamlı olarak artmıştır (p < 0.05). Olguların fonksiyonel kapasitelerinde de belirgin bir artış tespit edilmiştir. Bu parametreler açısından her iki grup arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark bulunmamıştır (p > 0.05). Sonuç: Aort kapak replasmanı uygulanan olgularda sol ventrikül fonksiyonları ve boyutlarının olumlu olarak etkilendiği, fakat takılan kapak cinsinin (mekanik veya biyoprotez) erken dönemde anlamlı bir farklılık oluşturmadığı kanısına varıldı.