Amaç: Bu çalışmada ilk kez kalp ameliyatı geçiren hastalarla daha önce en az bir kez kalp ameliyatı geçirmiş olan hastalar arasında perikard yapısı ve ameliyat sırasında perikarddaki değişimler karşılaştırıldı. Çalışma planı: Çalışmaya Ocak 2005 - Nisan 2006 tarihleri arasında kliniğimizde ameliyat edilen 36 hasta (19 erkek, 17 kadın; ort. yaş 61.2±16.1 yıl; dağılım 47-85 yıl) dahil edildi. Hastalar iki gruba ayrıldı. Grup 1’de ilk kez kalp ameliyatı geçiren 20 hasta, grup 2’de ise daha önce en az bir kez kalp ameliyatı geçirmiş 16 hasta bulunmakta idi. Her iki grupta da perikard ilk açıldığında ve ilk biyopsiden 60 dakika sonra olmak üzere iki biyopsi alındı. Alınan biyopsilerin bir bölümü uPAR (ürokinaz plazminojen aktivatörü reseptörü) ve FGF-2 (fibroblast büyüme faktörü 2) immün boyama ve DNA fragmantasyonu olan hücrelerin belirlenmesi için TUNEL yöntemi ile nötral formalinde tespit edildi. Diğer doku örnekleri transient elektromanyetik (TEM) yöntemi ile incelendi ve toluidin mavi ile boyandı. Bulgular: Her iki grup arasında gerek ameliyat öncesi risk faktörleri gerekse de hastaların demografik verileri açısından istatistiksel herhangi bir fark bulunmadı. Ancak grup 1’de birinci ve ikinci biyopsiler arasında uPAR ve FGF-2 düzeyleri açısından dokularda belirgin farklılıklar tespit edildi. Ayrıca bu grupta birinci biyopsilerde ultrastrüktürel olarak yüzeyel mikrovilluslar ve hücrelerin bazalinde derin interdijitasyonlar gözlenirken, ikinci biyopsilerde ve grup 2’deki her iki biyopside bu bulguların mikrovillus kaybı ve bazal membranda düzleşme şeklinde değiştiği tespit edildi. Grup 2’de ise birinci ve ikinci biyopsiler arasında önemli bir fark tespit edilmedi. Apoptosis açısından gruplar arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark yoktu. Sonuç: Sonuç olarak, ilk kez kalp ameliyatı geçiren hastalarda perikardda görülen reaksiyonların ikinci kez kalp ameliyatı geçiren hastalarda görülmemesi perikardın yapısının bir bütün olarak bozulduğuna işaret etmektedir.
Background: In this study, we compared the pericardial structure and intraoperative pericardial changes between patients undergoing cardiac surgery for the first time and patients who had previously undergone at least one cardiac surgery. Methods: Thirty-six patients (19 males, 17 females; mean age 61.2±16.1 years; range 47 to 85 years) who underwent surgery in our clinic between January 2005 and April 2006 were enrolled in this study. The patients were divided into two groups. Group 1 consisted of 20 patients who underwent surgery for the first time whereas group 2 consisted of 16 patients who had previously undergone at least one cardiac surgery. Two biopsies were obtained in both groups one immediately after opening the pericardium and the other 60 minutes after the first biopsy. A portion of the biopsies that were obtained was fixed in neutral formalin by the TUNEL method for uPAR (urokinase plasminogen activator receptor) and FGF-2 (fibroblast growth factor-2) immunostaining, and it was also used to detect cells with DNA fragmentation. The other tissue samples were examined by the transient electromagnetic (TEM) method and stained with toluidine blue. Results: No statistically significant differences were found between the groups either in the preoperative risk factors or the demographic characteristics of the patients. However, there were marked differences in the tissues between the first and second biopsies in group 1 regarding the uPAR and FGF-2 levels. Moreover, at the ultrastructural level, superficial microvilli and deep basal interdigitations of cells were identified in the first biopsy, while microvilli disappeared and basal interdigitations smoothed out in the second biopsy, and in both biopsies of group 2. No important differences were found between the first and second biopsies in group 2. There was no statistically significant difference between the groups with respect to apoptosis. Conclusion: In conclusion, the fact that the reactions seen in the pericardium of patients undergoing cardiac surgery for the first time are absent in patients undergoing cardiac surgery for the second time suggests that the structure of the pericardium deteriorates as a whole. "> [PDF] Ameliyat sırasında perikardda oluşan değişiklikler: Bir elektronmikroskopi çalışması | [PDF] Intraoperative changes in the pericardium: a study via electron microscope Amaç: Bu çalışmada ilk kez kalp ameliyatı geçiren hastalarla daha önce en az bir kez kalp ameliyatı geçirmiş olan hastalar arasında perikard yapısı ve ameliyat sırasında perikarddaki değişimler karşılaştırıldı. Çalışma planı: Çalışmaya Ocak 2005 - Nisan 2006 tarihleri arasında kliniğimizde ameliyat edilen 36 hasta (19 erkek, 17 kadın; ort. yaş 61.2±16.1 yıl; dağılım 47-85 yıl) dahil edildi. Hastalar iki gruba ayrıldı. Grup 1’de ilk kez kalp ameliyatı geçiren 20 hasta, grup 2’de ise daha önce en az bir kez kalp ameliyatı geçirmiş 16 hasta bulunmakta idi. Her iki grupta da perikard ilk açıldığında ve ilk biyopsiden 60 dakika sonra olmak üzere iki biyopsi alındı. Alınan biyopsilerin bir bölümü uPAR (ürokinaz plazminojen aktivatörü reseptörü) ve FGF-2 (fibroblast büyüme faktörü 2) immün boyama ve DNA fragmantasyonu olan hücrelerin belirlenmesi için TUNEL yöntemi ile nötral formalinde tespit edildi. Diğer doku örnekleri transient elektromanyetik (TEM) yöntemi ile incelendi ve toluidin mavi ile boyandı. Bulgular: Her iki grup arasında gerek ameliyat öncesi risk faktörleri gerekse de hastaların demografik verileri açısından istatistiksel herhangi bir fark bulunmadı. Ancak grup 1’de birinci ve ikinci biyopsiler arasında uPAR ve FGF-2 düzeyleri açısından dokularda belirgin farklılıklar tespit edildi. Ayrıca bu grupta birinci biyopsilerde ultrastrüktürel olarak yüzeyel mikrovilluslar ve hücrelerin bazalinde derin interdijitasyonlar gözlenirken, ikinci biyopsilerde ve grup 2’deki her iki biyopside bu bulguların mikrovillus kaybı ve bazal membranda düzleşme şeklinde değiştiği tespit edildi. Grup 2’de ise birinci ve ikinci biyopsiler arasında önemli bir fark tespit edilmedi. Apoptosis açısından gruplar arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark yoktu. Sonuç: Sonuç olarak, ilk kez kalp ameliyatı geçiren hastalarda perikardda görülen reaksiyonların ikinci kez kalp ameliyatı geçiren hastalarda görülmemesi perikardın yapısının bir bütün olarak bozulduğuna işaret etmektedir. "> Amaç: Bu çalışmada ilk kez kalp ameliyatı geçiren hastalarla daha önce en az bir kez kalp ameliyatı geçirmiş olan hastalar arasında perikard yapısı ve ameliyat sırasında perikarddaki değişimler karşılaştırıldı. Çalışma planı: Çalışmaya Ocak 2005 - Nisan 2006 tarihleri arasında kliniğimizde ameliyat edilen 36 hasta (19 erkek, 17 kadın; ort. yaş 61.2±16.1 yıl; dağılım 47-85 yıl) dahil edildi. Hastalar iki gruba ayrıldı. Grup 1’de ilk kez kalp ameliyatı geçiren 20 hasta, grup 2’de ise daha önce en az bir kez kalp ameliyatı geçirmiş 16 hasta bulunmakta idi. Her iki grupta da perikard ilk açıldığında ve ilk biyopsiden 60 dakika sonra olmak üzere iki biyopsi alındı. Alınan biyopsilerin bir bölümü uPAR (ürokinaz plazminojen aktivatörü reseptörü) ve FGF-2 (fibroblast büyüme faktörü 2) immün boyama ve DNA fragmantasyonu olan hücrelerin belirlenmesi için TUNEL yöntemi ile nötral formalinde tespit edildi. Diğer doku örnekleri transient elektromanyetik (TEM) yöntemi ile incelendi ve toluidin mavi ile boyandı. Bulgular: Her iki grup arasında gerek ameliyat öncesi risk faktörleri gerekse de hastaların demografik verileri açısından istatistiksel herhangi bir fark bulunmadı. Ancak grup 1’de birinci ve ikinci biyopsiler arasında uPAR ve FGF-2 düzeyleri açısından dokularda belirgin farklılıklar tespit edildi. Ayrıca bu grupta birinci biyopsilerde ultrastrüktürel olarak yüzeyel mikrovilluslar ve hücrelerin bazalinde derin interdijitasyonlar gözlenirken, ikinci biyopsilerde ve grup 2’deki her iki biyopside bu bulguların mikrovillus kaybı ve bazal membranda düzleşme şeklinde değiştiği tespit edildi. Grup 2’de ise birinci ve ikinci biyopsiler arasında önemli bir fark tespit edilmedi. Apoptosis açısından gruplar arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark yoktu. Sonuç: Sonuç olarak, ilk kez kalp ameliyatı geçiren hastalarda perikardda görülen reaksiyonların ikinci kez kalp ameliyatı geçiren hastalarda görülmemesi perikardın yapısının bir bütün olarak bozulduğuna işaret etmektedir.
Background: In this study, we compared the pericardial structure and intraoperative pericardial changes between patients undergoing cardiac surgery for the first time and patients who had previously undergone at least one cardiac surgery. Methods: Thirty-six patients (19 males, 17 females; mean age 61.2±16.1 years; range 47 to 85 years) who underwent surgery in our clinic between January 2005 and April 2006 were enrolled in this study. The patients were divided into two groups. Group 1 consisted of 20 patients who underwent surgery for the first time whereas group 2 consisted of 16 patients who had previously undergone at least one cardiac surgery. Two biopsies were obtained in both groups one immediately after opening the pericardium and the other 60 minutes after the first biopsy. A portion of the biopsies that were obtained was fixed in neutral formalin by the TUNEL method for uPAR (urokinase plasminogen activator receptor) and FGF-2 (fibroblast growth factor-2) immunostaining, and it was also used to detect cells with DNA fragmentation. The other tissue samples were examined by the transient electromagnetic (TEM) method and stained with toluidine blue. Results: No statistically significant differences were found between the groups either in the preoperative risk factors or the demographic characteristics of the patients. However, there were marked differences in the tissues between the first and second biopsies in group 1 regarding the uPAR and FGF-2 levels. Moreover, at the ultrastructural level, superficial microvilli and deep basal interdigitations of cells were identified in the first biopsy, while microvilli disappeared and basal interdigitations smoothed out in the second biopsy, and in both biopsies of group 2. No important differences were found between the first and second biopsies in group 2. There was no statistically significant difference between the groups with respect to apoptosis. Conclusion: In conclusion, the fact that the reactions seen in the pericardium of patients undergoing cardiac surgery for the first time are absent in patients undergoing cardiac surgery for the second time suggests that the structure of the pericardium deteriorates as a whole. ">

Ameliyat sırasında perikardda oluşan değişiklikler: Bir elektronmikroskopi çalışması

Amaç: Bu çalışmada ilk kez kalp ameliyatı geçiren hastalarla daha önce en az bir kez kalp ameliyatı geçirmiş olan hastalar arasında perikard yapısı ve ameliyat sırasında perikarddaki değişimler karşılaştırıldı. Çalışma planı: Çalışmaya Ocak 2005 - Nisan 2006 tarihleri arasında kliniğimizde ameliyat edilen 36 hasta (19 erkek, 17 kadın; ort. yaş 61.2±16.1 yıl; dağılım 47-85 yıl) dahil edildi. Hastalar iki gruba ayrıldı. Grup 1’de ilk kez kalp ameliyatı geçiren 20 hasta, grup 2’de ise daha önce en az bir kez kalp ameliyatı geçirmiş 16 hasta bulunmakta idi. Her iki grupta da perikard ilk açıldığında ve ilk biyopsiden 60 dakika sonra olmak üzere iki biyopsi alındı. Alınan biyopsilerin bir bölümü uPAR (ürokinaz plazminojen aktivatörü reseptörü) ve FGF-2 (fibroblast büyüme faktörü 2) immün boyama ve DNA fragmantasyonu olan hücrelerin belirlenmesi için TUNEL yöntemi ile nötral formalinde tespit edildi. Diğer doku örnekleri transient elektromanyetik (TEM) yöntemi ile incelendi ve toluidin mavi ile boyandı. Bulgular: Her iki grup arasında gerek ameliyat öncesi risk faktörleri gerekse de hastaların demografik verileri açısından istatistiksel herhangi bir fark bulunmadı. Ancak grup 1’de birinci ve ikinci biyopsiler arasında uPAR ve FGF-2 düzeyleri açısından dokularda belirgin farklılıklar tespit edildi. Ayrıca bu grupta birinci biyopsilerde ultrastrüktürel olarak yüzeyel mikrovilluslar ve hücrelerin bazalinde derin interdijitasyonlar gözlenirken, ikinci biyopsilerde ve grup 2’deki her iki biyopside bu bulguların mikrovillus kaybı ve bazal membranda düzleşme şeklinde değiştiği tespit edildi. Grup 2’de ise birinci ve ikinci biyopsiler arasında önemli bir fark tespit edilmedi. Apoptosis açısından gruplar arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark yoktu. Sonuç: Sonuç olarak, ilk kez kalp ameliyatı geçiren hastalarda perikardda görülen reaksiyonların ikinci kez kalp ameliyatı geçiren hastalarda görülmemesi perikardın yapısının bir bütün olarak bozulduğuna işaret etmektedir.

Intraoperative changes in the pericardium: a study via electron microscope

Background: In this study, we compared the pericardial structure and intraoperative pericardial changes between patients undergoing cardiac surgery for the first time and patients who had previously undergone at least one cardiac surgery. Methods: Thirty-six patients (19 males, 17 females; mean age 61.2±16.1 years; range 47 to 85 years) who underwent surgery in our clinic between January 2005 and April 2006 were enrolled in this study. The patients were divided into two groups. Group 1 consisted of 20 patients who underwent surgery for the first time whereas group 2 consisted of 16 patients who had previously undergone at least one cardiac surgery. Two biopsies were obtained in both groups one immediately after opening the pericardium and the other 60 minutes after the first biopsy. A portion of the biopsies that were obtained was fixed in neutral formalin by the TUNEL method for uPAR (urokinase plasminogen activator receptor) and FGF-2 (fibroblast growth factor-2) immunostaining, and it was also used to detect cells with DNA fragmentation. The other tissue samples were examined by the transient electromagnetic (TEM) method and stained with toluidine blue. Results: No statistically significant differences were found between the groups either in the preoperative risk factors or the demographic characteristics of the patients. However, there were marked differences in the tissues between the first and second biopsies in group 1 regarding the uPAR and FGF-2 levels. Moreover, at the ultrastructural level, superficial microvilli and deep basal interdigitations of cells were identified in the first biopsy, while microvilli disappeared and basal interdigitations smoothed out in the second biopsy, and in both biopsies of group 2. No important differences were found between the first and second biopsies in group 2. There was no statistically significant difference between the groups with respect to apoptosis. Conclusion: In conclusion, the fact that the reactions seen in the pericardium of patients undergoing cardiac surgery for the first time are absent in patients undergoing cardiac surgery for the second time suggests that the structure of the pericardium deteriorates as a whole.

___

  • 1. Yoshioka I, Saiki Y, Sakuma K, Iguchi A, Moriya T, Ikada Y, et al. Bioabsorbable gelatin sheets latticed with polyglycolic acid can eliminate pericardial adhesion. Ann Thorac Surg 2007;84:864-70.
  • 2. Yau TM, Borger MA, Weisel RD, Ivanov J. The changing pattern of reoperative coronary surgery: trends in 1230 consecutive reoperations. J Thorac Cardiovasc Surg 2000; 120:156-63.
  • 3. Gabbay S. The need for intensive study of pericardial substitution after open heart surgery. ASAIO Trans 1990;36:789-91.
  • 4. Loop FD. Catastrophic hemorrhage during sternal reentry. Ann Thorac Surg 1984;37:271-2.
  • 5. Nkere UU, Whawell SA, Sarraf CE, Schofield JB, Thompson JN, Taylor KM. Perioperative histologic and ultrastructural changes in the pericardium and adhesions. Ann Thorac Surg 1994;58:437-44.
  • 6. Angelini GD, Fraser AG, Koning MM, Smyllie JH, Hop WC, Sutherland GR, et al. Adverse hemodynamic effects and echocardiographic consequences of pericardial closure soon after sternotomy and pericardiotomy. Circulation 1990;82:IV397-406.
  • 7. Zapolanski A, Fishman NH, Bronstein MN, Ellertson DG, O’Connell TJ, Siegel S. Modified pericardial closure to protect cardiovascular structures during sternal reentry. Ann Thorac Surg 1990;50:665-6.
  • 8. Milgalter E, Uretzky G, Siberman S, Appelbaum Y, Shimon DV, Kopolovic J, et al. Pericardial meshing: an effective method for prevention of pericardial adhesions and epicardial reaction after cardiac operations. J Thorac Cardiovasc Surg 1985;90:281-6.
  • 9. Gabbay S, Guindy AM, Andrews JF, Amato JJ, Seaver P, Khan MY. New outlook on pericardial substitution after open heart operations. Ann Thorac Surg 1989;48:803-12.
  • 10. Sakuma K, Iguchi A, Ikada Y, Tabayashi K. Closure of the pericardium using synthetic bioabsorbable polymers. Ann Thorac Surg 2005;80:1835-40.
  • 11. Reikerås O, Nordstrand K, Sørlie D. Use of dextran to prevent pericardial adhesions caused by maize starch powder. Eur Surg Res 1987;19:62-4.
  • 12. Nkere UU, Whawell SA, Thompson EM, Thompson JN, Taylor KM. Changes in pericardial morphology and fibrinolytic activity during cardiopulmonary bypass. J Thorac Cardiovasc Surg 1993;106:339-45.
  • 13. Tsukihara H, Takamoto S, Kitahori K, Matsuda K, Murakami A, Novick RJ, et al. Prevention of postoperative pericardial adhesions with a novel regenerative collagen sheet. Ann Thorac Surg 2006;81:650-7.
  • 14. Mitchell JD, Lee R, Hodakowski GT, Neya K, Harringer W, Valeri CR, et al. Prevention of postoperative pericardial adhesions with a hyaluronic acid coating solution. Experimental safety and efficacy studies. J Thorac Cardiovasc Surg 1994;107:1481-8.
  • 15. Dusting GJ. The basis for developing an anti-anginal agent which has actions on prostanoid mechanisms. Trends Pharmacol Sci 1983;4:81-4.
  • 16. Hatakeyama M, Imaizumi T, Sakaki H, Yoshida H, Tanaka H, Kimura H, et al. Interleukin-1 induces the expression of vascular endothelial growth factor in human pericardial mesothelial cells. Heart Vessels 2007;22:123-7.
  • 17. Hatakeyama M, Imaizumi T, Terasaki F, Mori F, Tanji K, Sato F, et al. Interferon-gamma upregulates retinoic acidinducible gene-I in human pericardial mesothelial cells. Acta Cardiol 2007;62:553-7.
  • 18. Iskesen I, Aksoy O, Cerrahoglu M, Sirin H. The effect of piroxicam on the prevention of postoperative retrosternal and pericardial adhesions. Acta Cardiol 2007;62:559-64.
Türk Göğüs Kalp Damar Cerrahisi Dergisi-Cover
  • ISSN: 1301-5680
  • Yayın Aralığı: Yılda 4 Sayı
  • Başlangıç: 1991
  • Yayıncı: Bayçınar Tıbbi Yayıncılık
Sayıdaki Diğer Makaleler

Karaciğer hidatiğine yönelik cerrahi sonrası gelişen bronkobiliyer fistül: İki olgu sunumu

Serkan SARI, Hasan BEKTAŞ, Soykan ARIKAN, Feyzullah ERSÖZ, Türkan DÜBÜŞ

Axillary artery cannulation in ascending aortic pathologies

İbrahim KARA, Adil POLAT, Kaan KIRALİ, Altuğ TUNCER, Cüneyt KELEŞ, Eylem Yayla TUNCER, Salih AULASALEH, İlker MATARACI, Kamil BOYACIOĞLU

Prenatal dönemde tanı konmuş sol ventrikül çıkış yolunu tıkayan intrakardiyak rabdomiyomlu bir yenidoğan olgusu

Hüdai ÇATALYÜREK, Gül Sağın SAYLAM, Ulaş KARADAŞ, Nurettin ÜNAL, Mustafa KIR

Akciğer kontüzyonunda sildenafilin etkileri

Makbule ERGİN, Ali YEĞİNSU, Kürşat GÜRLEK, Oğuzhan ŞAYLAN

Karotis cerrahisinde itraluminal şantın rutin olarak uygulanması gerekli midir?

Erkan KURALAY

Treatment of aneurysms of hemodialysis access arteriovenous fistulas

Celalettin KARATEPE, Tülin Durgun YETİM

Results of surgical resection in the treatment of small-cell lung cancer

İrfan TAŞTEPE, Yetkin AGAÇKIRAN, Erkmen GÜLHAN, Sadi KAYA, Pınar YARAN, Ertan AYDIN, Nurettin KARAOĞLANOĞLU, Ülkü YAZICI

Hemodiyaliz girişi için gerçekleştirilen basilik ven transpozisyonu: Orta dönem sonuçlar

İsmail Oral HASTAOĞLU, Fuat BİLGEN

Doğuştan kalp cerrahisinde beyin natriüretik peptid plazma düzeyinin prognostik önemi

Işık Şenkaya SIĞNAK, Murat YANAR, Hülüsi HELVACI

The use of Yaşargil neurovascular mini-clips for patent ductus arteriosus closure in premature infants

Ersin EREK, Yasemin TÜRKEKUL, Ayşe ULUKOL, Cafer Tayyar SARIOĞLU, Arda SAYGILI, Yusuf Kenan YALÇINBAŞ

Academic Researches Index - FooterLogo