Amaç: Bu çalışmada hastane içi kardiyak arrest görülen hastalarda ekstrakorporeal kardiyopulmoner resüsitasyonun sağkalım ve nörolojik sonuçlar üzerindeki etkisi araştırıldı. Çalışma planı: Ocak 2018 - Aralık 2020 tarihleri arasında akut koroner sendrom sonrası hastane içi kardiyak arrest nedeniyle veno-arteriyel ekstrakorporeal membran oksijenasyon desteği kullanılarak ekstrakorporeal kardiyopulmoner resüsitasyon ile tedavi edilen toplam 22 hasta (17 erkek, 5 kadın; ort. yaş: 52.8±9.0 yıl; dağılım, 32-70 yıl) retrospektif olarak incelendi. Hastalar veno-arteriyel ekstrakorporeal membran oksijenasyonundan ayrılan (n=13) ve ayrılmayanlar (n=9) olmak üzere iki grupta ele alındı. Hastaların demografik verileri, konvansiyonel kardiyopulmoner resüsitasyon başlangıcındaki kalp ritimleri, anjiyografik ve girişimsel sonuçları, sağkalım ve ekstrakorporeal kardiyopulmoner resüsitasyon öncesi ve sonrasında nörolojik sonuçları kaydedildi. Bulgular: Eşlik eden hastalıklar ve başlangıç laboratuvar test değerleri açısından her iki grup arasında anlamlı bir fark yoktu. Ayrılan gruptaki hastaların %92'sinde altta yatan ritim ventriküler fibrilasyon iken, ayrılamayan gruptaki hastaların %67'sinde kardiyak ritim yoktu (p=0.125). Ortalama sol ventrikül ejeksiyon fraksiyonundaki düzelme ayrılan grupta anlamlı düzeyde daha belirgindi (sırasıyla, %36.5±12.7'e kıyasla %21.1±7.4; p=0.004). Tüm hastalarda veno-arteriyel ekstrakorporeal membran oksijenasyonundan ayrılma oranı %59.1 olmakla birlikte, nörolojik sekel olmayan sağ kalanların hastaneden taburcu edilme oranı %36.4 idi. Sonuç: Hastane içi kardiyak arrest, konvansiyonel kardiyopulmoner resüsitasyon yoluyla anında hayat kurtarıcı müdahale gerektiren önemli ve acil bir durumdur. Başarısız olunursa, altta yatan etiyoloji veya ritim bozukluklarından bağımsız olarak, ekstrakorporeal kardiyopulmoner resüsitasyon başlatılmalıdır. Etkili konvansiyonel kardiyopulmoner resüsitasyon, beyin ve vücut hipoperfüzyonunu önlemek için zorunludur
Background: The aim of this study was to analyze the effect of extracorporeal cardiopulmonary resuscitation on survival and neurological outcomes in in-hospital cardiac arrest patients. Methods: Between January 2018 and December 2020, a total of 22 patients (17 males, 5 females; mean age: 52.8±9.0 years; range, 32 to 70 years) treated with extracorporeal cardiopulmonary resuscitation using veno-arterial extracorporeal membrane oxygenation support for in-hospital cardiac arrest after acute coronary syndrome were retrospectively analyzed. The patients were divided into two groups as those weaned (n=13) and non-weaned (n=9) from the veno-arterial extracorporeal membrane oxygenation. Demographic data of the patients, heart rhythms at the beginning of conventional cardiopulmonary resuscitation, the angiographic and interventional results, survival and neurological outcomes of the patients before and after extracorporeal cardiopulmonary resuscitation were recorded. Results: There was no significant difference between the groups in terms of comorbidity and baseline laboratory test values. The underlying rhythm was ventricular fibrillation in 92% of the patients in the weaned group and there was no cardiac rhythm in 67% of the patients in the non-weaned group (p=0.125). The recovery in the mean left ventricular ejection fraction was significantly evident in the weaned group (36.5±12.7% vs. 21.1±7.4%, respectively; p=0.004). The overall wean rate from veno-arterial extracorporeal membrane oxygenation was 59.1%; however, the discharge rate from hospital of survivors without any neurological sequelae was 36.4%. Conclusion: In-hospital cardiac arrest is a critical emergency situation requiring instantly life-saving interventions through conventional cardiopulmonary resuscitation. If it fails, extracorporeal cardiopulmonary resuscitation should be initiated, regardless the underlying etiology or rhythm disturbances. An effective conventional cardiopulmonary resuscitation is mandatory to prevent brain and body hypoperfusion. "> [PDF] Akut koroner sendroma bağlı gelişen hastane içi kardiyak arrestte ekstrakorporeal kardiyopulmoner resüsitasyon | [PDF] Extracorporeal cardiopulmonary resuscitation in-hospital cardiac arrest due to acute coronary syndrome Amaç: Bu çalışmada hastane içi kardiyak arrest görülen hastalarda ekstrakorporeal kardiyopulmoner resüsitasyonun sağkalım ve nörolojik sonuçlar üzerindeki etkisi araştırıldı. Çalışma planı: Ocak 2018 - Aralık 2020 tarihleri arasında akut koroner sendrom sonrası hastane içi kardiyak arrest nedeniyle veno-arteriyel ekstrakorporeal membran oksijenasyon desteği kullanılarak ekstrakorporeal kardiyopulmoner resüsitasyon ile tedavi edilen toplam 22 hasta (17 erkek, 5 kadın; ort. yaş: 52.8±9.0 yıl; dağılım, 32-70 yıl) retrospektif olarak incelendi. Hastalar veno-arteriyel ekstrakorporeal membran oksijenasyonundan ayrılan (n=13) ve ayrılmayanlar (n=9) olmak üzere iki grupta ele alındı. Hastaların demografik verileri, konvansiyonel kardiyopulmoner resüsitasyon başlangıcındaki kalp ritimleri, anjiyografik ve girişimsel sonuçları, sağkalım ve ekstrakorporeal kardiyopulmoner resüsitasyon öncesi ve sonrasında nörolojik sonuçları kaydedildi. Bulgular: Eşlik eden hastalıklar ve başlangıç laboratuvar test değerleri açısından her iki grup arasında anlamlı bir fark yoktu. Ayrılan gruptaki hastaların %92'sinde altta yatan ritim ventriküler fibrilasyon iken, ayrılamayan gruptaki hastaların %67'sinde kardiyak ritim yoktu (p=0.125). Ortalama sol ventrikül ejeksiyon fraksiyonundaki düzelme ayrılan grupta anlamlı düzeyde daha belirgindi (sırasıyla, %36.5±12.7'e kıyasla %21.1±7.4; p=0.004). Tüm hastalarda veno-arteriyel ekstrakorporeal membran oksijenasyonundan ayrılma oranı %59.1 olmakla birlikte, nörolojik sekel olmayan sağ kalanların hastaneden taburcu edilme oranı %36.4 idi. Sonuç: Hastane içi kardiyak arrest, konvansiyonel kardiyopulmoner resüsitasyon yoluyla anında hayat kurtarıcı müdahale gerektiren önemli ve acil bir durumdur. Başarısız olunursa, altta yatan etiyoloji veya ritim bozukluklarından bağımsız olarak, ekstrakorporeal kardiyopulmoner resüsitasyon başlatılmalıdır. Etkili konvansiyonel kardiyopulmoner resüsitasyon, beyin ve vücut hipoperfüzyonunu önlemek için zorunludur "> Amaç: Bu çalışmada hastane içi kardiyak arrest görülen hastalarda ekstrakorporeal kardiyopulmoner resüsitasyonun sağkalım ve nörolojik sonuçlar üzerindeki etkisi araştırıldı. Çalışma planı: Ocak 2018 - Aralık 2020 tarihleri arasında akut koroner sendrom sonrası hastane içi kardiyak arrest nedeniyle veno-arteriyel ekstrakorporeal membran oksijenasyon desteği kullanılarak ekstrakorporeal kardiyopulmoner resüsitasyon ile tedavi edilen toplam 22 hasta (17 erkek, 5 kadın; ort. yaş: 52.8±9.0 yıl; dağılım, 32-70 yıl) retrospektif olarak incelendi. Hastalar veno-arteriyel ekstrakorporeal membran oksijenasyonundan ayrılan (n=13) ve ayrılmayanlar (n=9) olmak üzere iki grupta ele alındı. Hastaların demografik verileri, konvansiyonel kardiyopulmoner resüsitasyon başlangıcındaki kalp ritimleri, anjiyografik ve girişimsel sonuçları, sağkalım ve ekstrakorporeal kardiyopulmoner resüsitasyon öncesi ve sonrasında nörolojik sonuçları kaydedildi. Bulgular: Eşlik eden hastalıklar ve başlangıç laboratuvar test değerleri açısından her iki grup arasında anlamlı bir fark yoktu. Ayrılan gruptaki hastaların %92'sinde altta yatan ritim ventriküler fibrilasyon iken, ayrılamayan gruptaki hastaların %67'sinde kardiyak ritim yoktu (p=0.125). Ortalama sol ventrikül ejeksiyon fraksiyonundaki düzelme ayrılan grupta anlamlı düzeyde daha belirgindi (sırasıyla, %36.5±12.7'e kıyasla %21.1±7.4; p=0.004). Tüm hastalarda veno-arteriyel ekstrakorporeal membran oksijenasyonundan ayrılma oranı %59.1 olmakla birlikte, nörolojik sekel olmayan sağ kalanların hastaneden taburcu edilme oranı %36.4 idi. Sonuç: Hastane içi kardiyak arrest, konvansiyonel kardiyopulmoner resüsitasyon yoluyla anında hayat kurtarıcı müdahale gerektiren önemli ve acil bir durumdur. Başarısız olunursa, altta yatan etiyoloji veya ritim bozukluklarından bağımsız olarak, ekstrakorporeal kardiyopulmoner resüsitasyon başlatılmalıdır. Etkili konvansiyonel kardiyopulmoner resüsitasyon, beyin ve vücut hipoperfüzyonunu önlemek için zorunludur
Background: The aim of this study was to analyze the effect of extracorporeal cardiopulmonary resuscitation on survival and neurological outcomes in in-hospital cardiac arrest patients. Methods: Between January 2018 and December 2020, a total of 22 patients (17 males, 5 females; mean age: 52.8±9.0 years; range, 32 to 70 years) treated with extracorporeal cardiopulmonary resuscitation using veno-arterial extracorporeal membrane oxygenation support for in-hospital cardiac arrest after acute coronary syndrome were retrospectively analyzed. The patients were divided into two groups as those weaned (n=13) and non-weaned (n=9) from the veno-arterial extracorporeal membrane oxygenation. Demographic data of the patients, heart rhythms at the beginning of conventional cardiopulmonary resuscitation, the angiographic and interventional results, survival and neurological outcomes of the patients before and after extracorporeal cardiopulmonary resuscitation were recorded. Results: There was no significant difference between the groups in terms of comorbidity and baseline laboratory test values. The underlying rhythm was ventricular fibrillation in 92% of the patients in the weaned group and there was no cardiac rhythm in 67% of the patients in the non-weaned group (p=0.125). The recovery in the mean left ventricular ejection fraction was significantly evident in the weaned group (36.5±12.7% vs. 21.1±7.4%, respectively; p=0.004). The overall wean rate from veno-arterial extracorporeal membrane oxygenation was 59.1%; however, the discharge rate from hospital of survivors without any neurological sequelae was 36.4%. Conclusion: In-hospital cardiac arrest is a critical emergency situation requiring instantly life-saving interventions through conventional cardiopulmonary resuscitation. If it fails, extracorporeal cardiopulmonary resuscitation should be initiated, regardless the underlying etiology or rhythm disturbances. An effective conventional cardiopulmonary resuscitation is mandatory to prevent brain and body hypoperfusion. ">

Akut koroner sendroma bağlı gelişen hastane içi kardiyak arrestte ekstrakorporeal kardiyopulmoner resüsitasyon

Amaç: Bu çalışmada hastane içi kardiyak arrest görülen hastalarda ekstrakorporeal kardiyopulmoner resüsitasyonun sağkalım ve nörolojik sonuçlar üzerindeki etkisi araştırıldı. Çalışma planı: Ocak 2018 - Aralık 2020 tarihleri arasında akut koroner sendrom sonrası hastane içi kardiyak arrest nedeniyle veno-arteriyel ekstrakorporeal membran oksijenasyon desteği kullanılarak ekstrakorporeal kardiyopulmoner resüsitasyon ile tedavi edilen toplam 22 hasta (17 erkek, 5 kadın; ort. yaş: 52.8±9.0 yıl; dağılım, 32-70 yıl) retrospektif olarak incelendi. Hastalar veno-arteriyel ekstrakorporeal membran oksijenasyonundan ayrılan (n=13) ve ayrılmayanlar (n=9) olmak üzere iki grupta ele alındı. Hastaların demografik verileri, konvansiyonel kardiyopulmoner resüsitasyon başlangıcındaki kalp ritimleri, anjiyografik ve girişimsel sonuçları, sağkalım ve ekstrakorporeal kardiyopulmoner resüsitasyon öncesi ve sonrasında nörolojik sonuçları kaydedildi. Bulgular: Eşlik eden hastalıklar ve başlangıç laboratuvar test değerleri açısından her iki grup arasında anlamlı bir fark yoktu. Ayrılan gruptaki hastaların %92'sinde altta yatan ritim ventriküler fibrilasyon iken, ayrılamayan gruptaki hastaların %67'sinde kardiyak ritim yoktu (p=0.125). Ortalama sol ventrikül ejeksiyon fraksiyonundaki düzelme ayrılan grupta anlamlı düzeyde daha belirgindi (sırasıyla, %36.5±12.7'e kıyasla %21.1±7.4; p=0.004). Tüm hastalarda veno-arteriyel ekstrakorporeal membran oksijenasyonundan ayrılma oranı %59.1 olmakla birlikte, nörolojik sekel olmayan sağ kalanların hastaneden taburcu edilme oranı %36.4 idi. Sonuç: Hastane içi kardiyak arrest, konvansiyonel kardiyopulmoner resüsitasyon yoluyla anında hayat kurtarıcı müdahale gerektiren önemli ve acil bir durumdur. Başarısız olunursa, altta yatan etiyoloji veya ritim bozukluklarından bağımsız olarak, ekstrakorporeal kardiyopulmoner resüsitasyon başlatılmalıdır. Etkili konvansiyonel kardiyopulmoner resüsitasyon, beyin ve vücut hipoperfüzyonunu önlemek için zorunludur

Extracorporeal cardiopulmonary resuscitation in-hospital cardiac arrest due to acute coronary syndrome

Background: The aim of this study was to analyze the effect of extracorporeal cardiopulmonary resuscitation on survival and neurological outcomes in in-hospital cardiac arrest patients. Methods: Between January 2018 and December 2020, a total of 22 patients (17 males, 5 females; mean age: 52.8±9.0 years; range, 32 to 70 years) treated with extracorporeal cardiopulmonary resuscitation using veno-arterial extracorporeal membrane oxygenation support for in-hospital cardiac arrest after acute coronary syndrome were retrospectively analyzed. The patients were divided into two groups as those weaned (n=13) and non-weaned (n=9) from the veno-arterial extracorporeal membrane oxygenation. Demographic data of the patients, heart rhythms at the beginning of conventional cardiopulmonary resuscitation, the angiographic and interventional results, survival and neurological outcomes of the patients before and after extracorporeal cardiopulmonary resuscitation were recorded. Results: There was no significant difference between the groups in terms of comorbidity and baseline laboratory test values. The underlying rhythm was ventricular fibrillation in 92% of the patients in the weaned group and there was no cardiac rhythm in 67% of the patients in the non-weaned group (p=0.125). The recovery in the mean left ventricular ejection fraction was significantly evident in the weaned group (36.5±12.7% vs. 21.1±7.4%, respectively; p=0.004). The overall wean rate from veno-arterial extracorporeal membrane oxygenation was 59.1%; however, the discharge rate from hospital of survivors without any neurological sequelae was 36.4%. Conclusion: In-hospital cardiac arrest is a critical emergency situation requiring instantly life-saving interventions through conventional cardiopulmonary resuscitation. If it fails, extracorporeal cardiopulmonary resuscitation should be initiated, regardless the underlying etiology or rhythm disturbances. An effective conventional cardiopulmonary resuscitation is mandatory to prevent brain and body hypoperfusion.

___

  • 1. Twohig CJ, Singer B, Grier G, Finney SJ. A systematic literature review and meta-analysis of the effectiveness of extracorporeal-CPR versus conventional-CPR for adult patients in cardiac arrest. J Intensive Care Soc 2019;20:347-57.
  • 2. Zavalichi MA, Nistor I, Nedelcu AE, Zavalichi SD, Georgescu CMA, Stătescu C, et al. Extracorporeal membrane oxygenation in cardiogenic shock due to acute myocardial infarction: A systematic review. Biomed Res Int 2020;2020:6126534.
  • 3. Ambinder DI, Oberdier MT, Miklin DJ, Halperin HR. CPR and ECMO: The next frontier. Rambam Maimonides Med J 2020;11:e0013.
  • 4. Guglin M, Zucker MJ, Bazan VM, Bozkurt B, El Banayosy A, Estep JD, et al. Venoarterial ECMO for adults: JACC scientific expert panel. J Am Coll Cardiol 2019;73:698-716.
  • 5. Yeşil E, Yalındağ Öztürk N, Girgin İnceköy F, Ak K. Aktif kardiyopulmoner resüssitasyon sırasında ekstrakorporeal membran oksijenasyonu kullanımı: Olgu sunumu. J Pediatr Emerg Intensive Care Med 2015;2:149-52.
  • 6. Erek E, Aydın S, Suzan D, Yıldız O, Altın F, Kırat B, et al. Extracorporeal cardiopulmonary resuscitation for refractory cardiac arrest in children after cardiac surgery. Anatol J Cardiol 2017;17:328-33.
  • 7. Holmberg MJ, Geri G, Wiberg S, Guerguerian AM, Donnino MW, Nolan JP, et al. Extracorporeal cardiopulmonary resuscitation for cardiac arrest: A systematic review. Resuscitation 2018;131:91-100.
  • 8. Blumenstein J, Leick J, Liebetrau C, Kempfert J, Gaede L, Groß S, et al. Extracorporeal life support in cardiovascular patients with observed refractory in-hospital cardiac arrest is associated with favourable short and long-term outcomes: A propensity-matched analysis. Eur Heart J Acute Cardiovasc Care 2016;5:13-22.
  • 9. Extracorporeal Life Support Organization. Available at: www.elso.org. ECLS Registry Report: International Summary; Jan 2020.
  • 10. Chen Z, Liu C, Huang J, Zeng P, Lin J, Zhu R, et al. Clinical efficacy of extracorporeal cardiopulmonary resuscitation for adults with cardiac arrest: Meta-analysis with trial sequential analysis. Biomed Res Int 2019;2019:6414673.
  • 11. Jia T, Luo C, Wang S, Wang Z, Lu X, Yang Q, et al. Emerging trends and hot topics in cardiopulmonary resuscitation research: A bibliometric analysis from 2010 to 2019. Med Sci Monit 2020;26:e926815.
  • 12. Ahn C, Kim W, Cho Y, Choi KS, Jang BH, Lim TH. Efficacy of extracorporeal cardiopulmonary resuscitation compared to conventional cardiopulmonary resuscitation for adult cardiac arrest patients: A systematic review and meta- analysis. Sci Rep 2016;6:34208.
  • 13. Gravesteijn BY, Schluep M, Disli M, Garkhail P, Dos Reis Miranda D, Stolker RJ, et al. Neurological outcome after extracorporeal cardiopulmonary resuscitation for in-hospital cardiac arrest: A systematic review and meta-analysis. Crit Care 2020;24:505.
  • 14. Schluep M, Gravesteijn BY, Stolker RJ, Endeman H, Hoeks SE. One-year survival after in-hospital cardiac arrest: A systematic review and meta-analysis. Resuscitation 2018;132:90-100.
  • 15. Wang J, Ma Q, Zhang H, Liu S, Zheng Y. Predictors of survival and neurologic outcome for adults with extracorporeal cardiopulmonary resuscitation: A systemic review and meta- analysis. Medicine (Baltimore) 2018;97:e13257.
  • 16. Singal RK, Singal D, Bednarczyk J, Lamarche Y, Singh G, Rao V, et al. Current and future status of extracorporeal cardiopulmonary resuscitation for in-hospital cardiac arrest. Can J Cardiol 2017;33:51-60.
  • 17. Siao FY, Chiu CW, Chiu CC, Chang YJ, Chen YC, Chen YL, et al. Can we predict patient outcome before extracorporeal membrane oxygenation for refractory cardiac arrest? Scand J Trauma Resusc Emerg Med 2020;28:58.
  • 18. Miraglia D, Miguel LA, Alonso W. Extracorporeal cardiopulmonary resuscitation for in- and out-of-hospital cardiac arrest: Systematic review and meta-analysis of propensity score-matched cohort studies. J Am Coll Emerg Physicians Open 2020;1:342-61.
  • 19. Anselmi A, Flécher E, Corbineau H, Langanay T, Le Bouquin V, Bedossa M, et al. Survival and quality of life after extracorporeal life support for refractory cardiac arrest: A case series. J Thorac Cardiovasc Surg 2015;150:947-54.
  • 20. Lorusso R, Centofanti P, Gelsomino S, Barili F, Di Mauro M, Orlando P, et al. Venoarterial extracorporeal membrane oxygenation for acute fulminant myocarditis in adult patients: A 5-year multi-institutional experience. Ann Thorac Surg 2016;101:919-26.
  • 21. Dennis M, McCanny P, D'Souza M, Forrest P, Burns B, Lowe DA, et al. Extracorporeal cardiopulmonary resuscitation for refractory cardiac arrest: A multicentre experience. Int J Cardiol 2017;231:131-6.
  • 22. Zakhary B, Nanjayya VB, Sheldrake J, Collins K, Ihle JF, Pellegrino V. Predictors of mortality after extracorporeal cardiopulmonary resuscitation. Crit Care Resusc 2018;20:223-30.
  • 23. Richardson ASC, Tonna JE, Nanjayya V, Nixon P, Abrams DC, Raman L, et al. Extracorporeal cardiopulmonary resuscitation in adults. Interim Guideline Consensus Statement from the Extracorporeal Life Support Organization. ASAIO J 2021;67:221-8.
  • 24. Lunz D, Calabrò L, Belliato M, Contri E, Broman LM, Scandroglio AM, et al. Extracorporeal membrane oxygenation for refractory cardiac arrest: A retrospective multicenter study. Intensive Care Med 2020;46:973-82.
  • 25. Chou TH, Fang CC, Yen ZS, Lee CC, Chen YS, Ko WJ, et al. An observational study of extracorporeal CPR for in-hospital cardiac arrest secondary to myocardial infarction. Emerg Med J 2014;31:441-7.
  • 26. Kalra R, Kosmopoulos M, Goslar T, Raveendran G, Bartos JA, Yannopoulos D. Extracorporeal cardiopulmonary resuscitation for cardiac arrest. Curr Opin Crit Care 2020;26:228-35.
  • 27. Radsel P, Goslar T, Bunc M, Ksela J, Gorjup V, Noc M. Emergency veno-arterial extracorporeal membrane oxygenation (VA ECMO)-supported percutaneous interventions in refractory cardiac arrest and profound cardiogenic shock. Resuscitation 2021;160:150-7.
  • 28. Raffa GM, Kowalewski M, Meani P, Follis F, Martucci G, Arcadipane A, et al. In-hospital outcomes after emergency or prophylactic veno-arterial extracorporeal membrane oxygenation during transcatheter aortic valve implantation: A comprehensive review of the literature. Perfusion 2019;34:354-63.
  • 29. Shaukat A, Hryniewicz-Czeneszew K, Sun B, Mudy K, Wilson K, Tajti P, et al. Outcomes of extracorporeal membrane oxygenation support for complex high-risk elective percutaneous coronary interventions: A single- center experience and review of the literature. J Invasive Cardiol 2018;30:456-60.
  • 30. Baudry G, Sonneville R, Waintraub X, Lebreton G, Deguillard C, Mertens E, et al. Extracorporeal membrane oxygenation to support life-threatening drug-refractory electrical storm. Crit Care Med 2020;48:e856-e863
Türk Göğüs Kalp Damar Cerrahisi Dergisi-Cover
  • ISSN: 1301-5680
  • Yayın Aralığı: Yılda 4 Sayı
  • Başlangıç: 1991
  • Yayıncı: Bayçınar Tıbbi Yayıncılık
Sayıdaki Diğer Makaleler

Video yardımlı torakoskopik cerrahi yapılan hastalarda intraoperatif kan kaybının ameliyat sonrası akciğer komplikasyonları üzerine etkisi

Lijun Yao, Weiwei Wang

Akciğerde larva granülomu: Son derece nadir bir fenomen

Ahmet Kılıçarslan, Murat Kılıç

Ekstrakorporeal membran oksijenizasyonu gerektiren geç seyirli kemik çimentosu implantasyon sendromu

Ulaş Kumbasar, Pramod Bonde

Kronik tromboembolik pulmoner hipertansiyon tedavisinde çıtayı ultradisipliner iş birliğine yükseltmek

Rıza Doğan, Murat Biçer, Selim İspir, Mehmed Yanartaş, Cihangir Kaymaz, Tahir Yağdı, Mustafa Şırlak, Gökçen Orhan, Bahadır Gültekin, Tankut Akay, Ümit Kervan, Ahmet Rüçhan Akar, Serpil Gezer Taş

Tekrarlayan sekonder aortoenterik fistüllerde cerrahi yaklaşım: Olgu sunumu

Serap Baş, Elbrus Zarbaliyev, Mehmet Çağlıkülekçi, Oğuz Konukoğlu, Denyan Mansuroğl, Hakan Kilercik

Resveratrol against lung injury in an ischemia/reperfusion model of abdominal aortic rupture

Sedat Ozan KARAKİŞİ, Doğuş HEMŞİNLİ, Levent TÜMKAYA, TOLGA MERCANTEPE, Adnan YILMAZ

Bronkovasküler fistüle bağlı masif hemoptizi ile seyreden Behçet hastalığı: Olgu sunumu

Elif Tanrıverdi, Levent Cansever, Mehmet Ali Bedirhan, Volkan Yaran, Deniz Sansar, Naciye Arda

Geniş infrarenal anevrizma boynunda Lifetech Ankura™ Stent Graft System ile huni tekniği

Naim Boran Tümer, Göktan Aşkın, Ertekin Utku Ünal, Hakkı Zafer İşcan, Bekir Boğaçhan Akkaya, Sefa Sağlam, Sabir Hasanzade, Hayrettin Levent Mavioğlu

Atan kalpte robotik redo mitral kapak replasmanı ile birlikte disfonksiyonel amplatzer plug çıkarılmas

Gökhan Erol, Emre Kubat, Murat Kadan, Karabacak Kubilay, Cengiz Bolcal

Yakın zamanda geliştirdiğimiz program ile kronik tromboembolik pulmoner endarterektominin cerrahi sonuçları

Gökçen Orhan, Özlem Yıldırımtürk, Sena Sert, Hüseyin Kuplay, Nehir Selçuk

Academic Researches Index - FooterLogo