Amaç: Bu çalışmada semptomatik hipertrofik obstrüktif kardiyomiyopati (HOKM) nedeniyle septal alkol ablasyonu (SAA) uygulanan olguların erken ve geç dönem sonuçları değerlendirildi. Çalışma planı: Ocak 2005 - Kasım 2011 tarihleri arasında kliniğimizde medikal tedaviye dirençli semptomatik HOKM nedeniyle SAA uygulanan 15 hasta (9 erkek, 6 kadın; ort. yaş 53±14 yıl; dağılım 23-81 years) retrospektif olarak incelendi. Tüm olgulara perkütan olarak sol koroner arter içerisinden septal arter kateterize edilerek kontrast ekokardiyografi kılavuzluğunda uygun hedef bölgeye etil alkol enjeksiyonu yapıldı. Bulgular: İşlem öncesi ortalama fonksiyonel sınıf 3.5±0.5, maksimal sol ventrikül çıkış yolu (SVÇY) gradiyentleri ekokardiyografik olarak 104±25 mmHg, kateterizasyonda 97±25 mmHg ve bazal interventriküler septum kalınlığı 2.3±0.4 cm idi. İşlemin sonrasında SVÇY gradiyentleri ekokardiyografik olarak 35±15 mmHg’ye, kateterizasyonda ise 25±14 mmHg’ye düştü. Bir olguda geçici süreli Wenckebach periyodu bir olguda ise akut atriyal fibrilasyon izlendi. Septal alkol ablasyonundan sonra geçen süre ortalama 1196±675 gündü. Hastaların 6. aydaki ortalama fonksiyonel sınıfları 1.2±0.6 idi. Bir olguya üçüncü yılda tekrarlayan yakınmalar nedeniyle tekrar SAA işlemi yapıldı. İzlem süresi içerisinde bir olgunun işlemden yaklaşık bir yıl sonra kaybedildiği öğrenildi. Başlangıçta üç olguda kardiyak defibrilatör ve bir olguda kalıcı kalp pili mevcut iken, izlem boyunca hiçbir olguya yeni kalp pili takılması gerekmedi. Sonuç: Medikal tedaviye dirençli, semptomatik ve uygun seçilmiş HOKM olgularında, SAA kabul edilebilir bir başarı ve güvenilirlikle uygulanabilir.
Background: This study aims to evaluate early- and late outcomes of alcohol septal ablation (ASS) in symptomatic patients with hypertrophic obstructive cardiomyopathy (HOCM). Methods: Between January 2005 and November 2011, 15 patients (9 males, 6 females; mean age 53±14 years; range 23 to 81 years) who underwent ASS in our clinic due to medically refractory symptomatic HOCM were retrospectively analyzed. In all cases, septal artery was catheterized percutaneously through the left coronary artery and ethyl alcohol was injected to appropriate target site with contrast echocardiographic guidance. Results: The mean preoperative functional class was 3.5±0.5, maximum left ventricular outflow tract (LVOT) gradients were echocardiographically 104±25 mmHg, in catheterization 97±25 mmHg and basal interventricular septal thickness was 2.3±0.4 cm. Following the procedure, LVOT gradients echocardiographically decreased to 35±15 mmHg and in catheterization to 25±14 mmHg. A temporary Wenckebach episode in one case and acute atrial fibrillation in one case were observed. The mean time from ASS was 1196±675 days. At six months, the mean functional class of the patients was 1.2±0.6. One case underwent re-SAA due to recurrent complaints at three years. During the follow-up, one case died within a year following the procedure. At baseline, three cases had cardiac defibrillators and one case had a pacemaker, no case required new pacemaker during the follow-up period. Conclusion: In appropriately selected patients with medically refractory and symptomatic HOCM, ASS can be applied with an acceptable success and reliability. "> [PDF] Hipertrofik obstrüktif kardiyomiyopatide septal alkol ablasyonu: Retrospektif bir inceleme | [PDF] Septal alcohol ablation in hypertrophic obstructive cardiomyopathy: A retrospective analysis Amaç: Bu çalışmada semptomatik hipertrofik obstrüktif kardiyomiyopati (HOKM) nedeniyle septal alkol ablasyonu (SAA) uygulanan olguların erken ve geç dönem sonuçları değerlendirildi. Çalışma planı: Ocak 2005 - Kasım 2011 tarihleri arasında kliniğimizde medikal tedaviye dirençli semptomatik HOKM nedeniyle SAA uygulanan 15 hasta (9 erkek, 6 kadın; ort. yaş 53±14 yıl; dağılım 23-81 years) retrospektif olarak incelendi. Tüm olgulara perkütan olarak sol koroner arter içerisinden septal arter kateterize edilerek kontrast ekokardiyografi kılavuzluğunda uygun hedef bölgeye etil alkol enjeksiyonu yapıldı. Bulgular: İşlem öncesi ortalama fonksiyonel sınıf 3.5±0.5, maksimal sol ventrikül çıkış yolu (SVÇY) gradiyentleri ekokardiyografik olarak 104±25 mmHg, kateterizasyonda 97±25 mmHg ve bazal interventriküler septum kalınlığı 2.3±0.4 cm idi. İşlemin sonrasında SVÇY gradiyentleri ekokardiyografik olarak 35±15 mmHg’ye, kateterizasyonda ise 25±14 mmHg’ye düştü. Bir olguda geçici süreli Wenckebach periyodu bir olguda ise akut atriyal fibrilasyon izlendi. Septal alkol ablasyonundan sonra geçen süre ortalama 1196±675 gündü. Hastaların 6. aydaki ortalama fonksiyonel sınıfları 1.2±0.6 idi. Bir olguya üçüncü yılda tekrarlayan yakınmalar nedeniyle tekrar SAA işlemi yapıldı. İzlem süresi içerisinde bir olgunun işlemden yaklaşık bir yıl sonra kaybedildiği öğrenildi. Başlangıçta üç olguda kardiyak defibrilatör ve bir olguda kalıcı kalp pili mevcut iken, izlem boyunca hiçbir olguya yeni kalp pili takılması gerekmedi. Sonuç: Medikal tedaviye dirençli, semptomatik ve uygun seçilmiş HOKM olgularında, SAA kabul edilebilir bir başarı ve güvenilirlikle uygulanabilir. "> Amaç: Bu çalışmada semptomatik hipertrofik obstrüktif kardiyomiyopati (HOKM) nedeniyle septal alkol ablasyonu (SAA) uygulanan olguların erken ve geç dönem sonuçları değerlendirildi. Çalışma planı: Ocak 2005 - Kasım 2011 tarihleri arasında kliniğimizde medikal tedaviye dirençli semptomatik HOKM nedeniyle SAA uygulanan 15 hasta (9 erkek, 6 kadın; ort. yaş 53±14 yıl; dağılım 23-81 years) retrospektif olarak incelendi. Tüm olgulara perkütan olarak sol koroner arter içerisinden septal arter kateterize edilerek kontrast ekokardiyografi kılavuzluğunda uygun hedef bölgeye etil alkol enjeksiyonu yapıldı. Bulgular: İşlem öncesi ortalama fonksiyonel sınıf 3.5±0.5, maksimal sol ventrikül çıkış yolu (SVÇY) gradiyentleri ekokardiyografik olarak 104±25 mmHg, kateterizasyonda 97±25 mmHg ve bazal interventriküler septum kalınlığı 2.3±0.4 cm idi. İşlemin sonrasında SVÇY gradiyentleri ekokardiyografik olarak 35±15 mmHg’ye, kateterizasyonda ise 25±14 mmHg’ye düştü. Bir olguda geçici süreli Wenckebach periyodu bir olguda ise akut atriyal fibrilasyon izlendi. Septal alkol ablasyonundan sonra geçen süre ortalama 1196±675 gündü. Hastaların 6. aydaki ortalama fonksiyonel sınıfları 1.2±0.6 idi. Bir olguya üçüncü yılda tekrarlayan yakınmalar nedeniyle tekrar SAA işlemi yapıldı. İzlem süresi içerisinde bir olgunun işlemden yaklaşık bir yıl sonra kaybedildiği öğrenildi. Başlangıçta üç olguda kardiyak defibrilatör ve bir olguda kalıcı kalp pili mevcut iken, izlem boyunca hiçbir olguya yeni kalp pili takılması gerekmedi. Sonuç: Medikal tedaviye dirençli, semptomatik ve uygun seçilmiş HOKM olgularında, SAA kabul edilebilir bir başarı ve güvenilirlikle uygulanabilir.
Background: This study aims to evaluate early- and late outcomes of alcohol septal ablation (ASS) in symptomatic patients with hypertrophic obstructive cardiomyopathy (HOCM). Methods: Between January 2005 and November 2011, 15 patients (9 males, 6 females; mean age 53±14 years; range 23 to 81 years) who underwent ASS in our clinic due to medically refractory symptomatic HOCM were retrospectively analyzed. In all cases, septal artery was catheterized percutaneously through the left coronary artery and ethyl alcohol was injected to appropriate target site with contrast echocardiographic guidance. Results: The mean preoperative functional class was 3.5±0.5, maximum left ventricular outflow tract (LVOT) gradients were echocardiographically 104±25 mmHg, in catheterization 97±25 mmHg and basal interventricular septal thickness was 2.3±0.4 cm. Following the procedure, LVOT gradients echocardiographically decreased to 35±15 mmHg and in catheterization to 25±14 mmHg. A temporary Wenckebach episode in one case and acute atrial fibrillation in one case were observed. The mean time from ASS was 1196±675 days. At six months, the mean functional class of the patients was 1.2±0.6. One case underwent re-SAA due to recurrent complaints at three years. During the follow-up, one case died within a year following the procedure. At baseline, three cases had cardiac defibrillators and one case had a pacemaker, no case required new pacemaker during the follow-up period. Conclusion: In appropriately selected patients with medically refractory and symptomatic HOCM, ASS can be applied with an acceptable success and reliability. ">

Hipertrofik obstrüktif kardiyomiyopatide septal alkol ablasyonu: Retrospektif bir inceleme

Amaç: Bu çalışmada semptomatik hipertrofik obstrüktif kardiyomiyopati (HOKM) nedeniyle septal alkol ablasyonu (SAA) uygulanan olguların erken ve geç dönem sonuçları değerlendirildi. Çalışma planı: Ocak 2005 - Kasım 2011 tarihleri arasında kliniğimizde medikal tedaviye dirençli semptomatik HOKM nedeniyle SAA uygulanan 15 hasta (9 erkek, 6 kadın; ort. yaş 53±14 yıl; dağılım 23-81 years) retrospektif olarak incelendi. Tüm olgulara perkütan olarak sol koroner arter içerisinden septal arter kateterize edilerek kontrast ekokardiyografi kılavuzluğunda uygun hedef bölgeye etil alkol enjeksiyonu yapıldı. Bulgular: İşlem öncesi ortalama fonksiyonel sınıf 3.5±0.5, maksimal sol ventrikül çıkış yolu (SVÇY) gradiyentleri ekokardiyografik olarak 104±25 mmHg, kateterizasyonda 97±25 mmHg ve bazal interventriküler septum kalınlığı 2.3±0.4 cm idi. İşlemin sonrasında SVÇY gradiyentleri ekokardiyografik olarak 35±15 mmHg’ye, kateterizasyonda ise 25±14 mmHg’ye düştü. Bir olguda geçici süreli Wenckebach periyodu bir olguda ise akut atriyal fibrilasyon izlendi. Septal alkol ablasyonundan sonra geçen süre ortalama 1196±675 gündü. Hastaların 6. aydaki ortalama fonksiyonel sınıfları 1.2±0.6 idi. Bir olguya üçüncü yılda tekrarlayan yakınmalar nedeniyle tekrar SAA işlemi yapıldı. İzlem süresi içerisinde bir olgunun işlemden yaklaşık bir yıl sonra kaybedildiği öğrenildi. Başlangıçta üç olguda kardiyak defibrilatör ve bir olguda kalıcı kalp pili mevcut iken, izlem boyunca hiçbir olguya yeni kalp pili takılması gerekmedi. Sonuç: Medikal tedaviye dirençli, semptomatik ve uygun seçilmiş HOKM olgularında, SAA kabul edilebilir bir başarı ve güvenilirlikle uygulanabilir.

Septal alcohol ablation in hypertrophic obstructive cardiomyopathy: A retrospective analysis

Background: This study aims to evaluate early- and late outcomes of alcohol septal ablation (ASS) in symptomatic patients with hypertrophic obstructive cardiomyopathy (HOCM). Methods: Between January 2005 and November 2011, 15 patients (9 males, 6 females; mean age 53±14 years; range 23 to 81 years) who underwent ASS in our clinic due to medically refractory symptomatic HOCM were retrospectively analyzed. In all cases, septal artery was catheterized percutaneously through the left coronary artery and ethyl alcohol was injected to appropriate target site with contrast echocardiographic guidance. Results: The mean preoperative functional class was 3.5±0.5, maximum left ventricular outflow tract (LVOT) gradients were echocardiographically 104±25 mmHg, in catheterization 97±25 mmHg and basal interventricular septal thickness was 2.3±0.4 cm. Following the procedure, LVOT gradients echocardiographically decreased to 35±15 mmHg and in catheterization to 25±14 mmHg. A temporary Wenckebach episode in one case and acute atrial fibrillation in one case were observed. The mean time from ASS was 1196±675 days. At six months, the mean functional class of the patients was 1.2±0.6. One case underwent re-SAA due to recurrent complaints at three years. During the follow-up, one case died within a year following the procedure. At baseline, three cases had cardiac defibrillators and one case had a pacemaker, no case required new pacemaker during the follow-up period. Conclusion: In appropriately selected patients with medically refractory and symptomatic HOCM, ASS can be applied with an acceptable success and reliability.

___

  • 1. Maron BJ, McKenna WJ, Danielson GK, Kappenberger LJ, Kuhn HJ, Seidman CE, et al. American College of Cardiology/European Society of Cardiology clinical expert consensus document on hypertrophic cardiomyopathy. A report of the American College of Cardiology Foundation Task Force on Clinical Expert Consensus Documents and the European Society of Cardiology Committee for Practice Guidelines. J Am Coll Cardiol 2003;42:1687-713.
  • 2. Maron MS, Olivotto I, Betocchi S, Casey SA, Lesser JR, Losi MA, et al. Effect of left ventricular outflow tract obstruction on clinical outcome in hypertrophic cardiomyopathy. N Engl J Med 2003;348:295-303.
  • 3. Morrow AG, Brockenbrough EC. Surgical treatment of idiopathic hypertrophic subaortic stenosis: technic and hemodynamic results of subaortic ventriculomyotomy. Ann Surg 1961;154:181-9.
  • 4. Robbins RC, Stinson EB. Long-term results of left ventricular myotomy and myectomy for obstructive hypertrophic cardiomyopathy. J Thorac Cardiovasc Surg 1996;111:586-94.
  • 5. Schulte HD, Borisov K, Gams E, Gramsch-Zabel H, Lösse B, Schwartzkopff B. Management of symptomatic hypertrophic obstructive cardiomyopathy-long-term results after surgical therapy. Thorac Cardiovasc Surg 1999;47:213-8.
  • 6. Williams WG, Wigle ED, Rakowski H, Smallhorn J, LeBlanc J, Trusler GA. Results of surgery for hypertrophic obstructive cardiomyopathy. Circulation 1987;76:V104-8.
  • 7. Schoendube FA, Klues HG, Reith S, Flachskampf FA, Hanrath P, Messmer BJ. Long-term clinical and echocardiographic follow-up after surgical correction of hypertrophic obstructive cardiomyopathy with extended myectomy and reconstruction of the subvalvular mitral apparatus. Circulation 1995;92:II122-7.
  • 8. Ommen SR, Maron BJ, Olivotto I, Maron MS, Cecchi F, Betocchi S, et al. Long-term effects of surgical septal myectomy on survival in patients with obstructive hypertrophic cardiomyopathy. J Am Coll Cardiol 2005;46:470-6.
  • 9. Maron BJ, Dearani JA, Ommen SR, Maron MS, Schaff HV, Gersh BJ, et al. The case for surgery in obstructive hypertrophic cardiomyopathy. J Am Coll Cardiol 2004;44:2044-53.
  • 10. ElBardissi AW, Dearani JA, Nishimura RA, Ommen SR, Stulak JM, Schaff HV. Septal myectomy after previous septal artery ablation in hypertrophic cardiomyopathy. Mayo Clin Proc 2007;82:1516-22.
  • 11. Erentug V, Bozbuğa NU, İzgi A, Erkılınç A, Akvardar EY, Kırali K, et al. Hipertrofik Kardiyomiyopatide Cerrahi Tedavi Turk Gogus Kalp Dama 2004;12:94-7.
  • 12. Sigwart U. Non-surgical myocardial reduction for hypertrophic obstructive cardiomyopathy. Lancet 1995;346:211-4.
  • 13. Kwon DH, Kapadia SR, Tuzcu EM, Halley CM, Gorodeski EZ, Curtin RJ, et al. Long-term outcomes in high-risk symptomatic patients with hypertrophic cardiomyopathy undergoing alcohol septal ablation. JACC Cardiovasc Interv 2008;1:432-8.
  • 14. Fernandes VL, Nielsen C, Nagueh SF, Herrin AE, Slifka C, Franklin J, et al. Follow-up of alcohol septal ablation for symptomatic hypertrophic obstructive cardiomyopathy the Baylor and Medical University of South Carolina experience 1996 to 2007. ACC Cardiovasc Interv 2008;1:561-70.
  • 15. Gietzen FH, Leuner CJ, Obergassel L, Strunk-Mueller C, Kuhn H. Transcoronary ablation of septal hypertrophy for hypertrophic obstructive cardiomyopathy: feasibility, clinical benefit, and short term results in elderly patients. Heart 2004;90:638-44.
  • 16. Veselka J, Duchonová R, Pálenícková J, Zemánek D, Sváb P, Hájek P, et al. Age-related hemodynamic and morphologic differences in patients undergoing alcohol septal ablation for hypertrophic obstructive cardiomyopathy. Circ J 2006;70:880-4.
  • 17. Yoerger DM, Picard MH, Palacios IF, Vlahakes GJ, Lowry PA, Fifer MA. Time course of pressure gradient response after first alcohol septal ablation for obstructive hypertrophic cardiomyopathy. Am J Cardiol 2006;97:1511-4.
  • 18. Lakkis NM, Nagueh SF, Dunn JK, Killip D, Spencer WH 3rd. Nonsurgical septal reduction therapy for hypertrophic obstructive cardiomyopathy: one-year follow-up. J Am Coll Cardiol 2000;36:852-5.
  • 19. Faber L, Meissner A, Ziemssen P, Seggewiss H. Percutaneous transluminal septal myocardial ablation for hypertrophic obstructive cardiomyopathy: long term follow up of the first series of 25 patients. Heart 2000;83:326-31.
  • 20. Gietzen FH, Leuner CJ, Raute-Kreinsen U, Dellmann A, Hegselmann J, Strunk-Mueller C, et al. Acute and long-term results after transcoronary ablation of septal hypertrophy (TASH). Catheter interventional treatment for hypertrophic obstructive cardiomyopathy. Eur Heart J 1999;20:1342-54.
  • 21. Chen AA, Palacios IF, Mela T, Yoerger DM, Picard MH, Vlahakes G, et al. Acute predictors of subacute complete heart block after alcohol septal ablation for obstructive hypertrophic cardiomyopathy. Am J Cardiol 2006;97:264-9.
  • 22. Okay T, Dinçer H, Moğolkoç M, Kahraman M, İnanır S, Örnek E ve ark. Hipertrofik kardiyomiyopati’de septal arter oklüzyonu: Erken ve orta dönem takip sonuçları. Türk Kardiyol Dern Arş 2000;28:94-100.
  • 23. Sorajja P, Valeti U, Nishimura RA, Ommen SR, Rihal CS, Gersh BJ, et al. Outcome of alcohol septal ablation for obstructive hypertrophic cardiomyopathy. Circulation 2008;118:131-9.
  • 24. Nagueh SF, Groves BM, Schwartz L, Smith KM, Wang A, Bach RG, et al. Alcohol septal ablation for the treatment of hypertrophic obstructive cardiomyopathy. A multicenter North American registry. J Am Coll Cardiol 2011;58:2322-8.
Türk Göğüs Kalp Damar Cerrahisi Dergisi-Cover
  • ISSN: 1301-5680
  • Yayın Aralığı: Yılda 4 Sayı
  • Başlangıç: 1991
  • Yayıncı: Bayçınar Tıbbi Yayıncılık
Sayıdaki Diğer Makaleler

The chordal detachment method in a ventricular septal defect repair operation

Faruk CİNGÖZ, Celalettin GÜNAY, Mehmet Ali ŞAHİN, Adem GÜLER, Mehmet YOKUŞOĞLU

EuroSCORE, Cleveland ve CABDEAL klinik risk sınıflama sistemlerinin Türk toplumu için duyarlılık ve özgüllüklerinin karşılaştırılması

İsmail HABERAL, Esra ERTÜRK, Mahmut AKYILDIZ, Tamer AKSOY, Yılmaz ZORMAN, Orhan FINDIK, Mustafa ZENGİN

An absent right superior vena cava with a persistent left superior vena cava combined with the presence of a ventricular septal defect in a pediatric patient: Implications for surgical correction

Murat GÜVENER, Orhan Saim DEMİRTÜRK, Mediha Hacer ÜlGER, Ayten GÜMÜŞ

İskemik periferik arter hastalığı: Bir tarama çalışması

Mustafa KARAÇELİK, Senem KUMDERELİ, Levent YILIK, Tanzer ÇALKAVUR, Özalp KARABAY, Nil TEKİN, Ahmet Birtan İRİZ, Ali GÜRBÜZ

An intrabronchial inflammatory myofibroblastic tumor treated with argon plasma and cryotherapy

Sinem Nedime SÖKÜCÜ, Ahmet Levent KARASULU, Sedat ALTIN, Levent DALAR, Neslihan FENER

İki gebe hastada gelişen mekanik kalp kapağı trombozunun düşük molekül ağırlıklı heparin tedavisi ile takibi: Olgu sunumu

Erhan Renan UÇAROĞLU, Erol ŞENER, Levent ÇETİN, Ayşegül KUNT, Mete HIDIROĞLU, Aslıhan KÜÇÜKER

Comparison of vasospasm and vasodilatation response of saphenous vein grafts harvested by conventional and no-touch techniques

Özcan GÜR, Demet Gür ÖZKARAMANLI, Hakan KARADAĞ, Selami GÜRKAN, Turan EGE

The management of fast-track cardiac anesthesia in a patient with right atrial myxoma

Cevahir HABERAL, Gülnaz ARSLAN, Biricik Melis ÇAKMAK GÖKÇE

Surgical treatment of congenital lobar emphysema: A report of nine patients

Atila EROĞLU, Atila TÜRKYILMAZ, Ali Bilal ULAŞ, Yener AYDIN

Histopatolojik inceleme gereksinimi duyulan yayma ve kültür negatif akciğer tüberkülozlu hastalarda klinik ve radyolojik özellikler

Oğuzhan OKUTAN, Dilaver TAŞ, Zafer KARTALOĞLU, Faruk ÇİFTÇİ, Ersin DEMİRER

Academic Researches Index - FooterLogo