Elif İLHAN, Şefika Sümeyye ÇAM, Zekeriya ÇAM

Yükseköğretimde Öğrencilerin Akademik, Sosyal ve Kültürel Faaliyetlere Etkin Katılımı.

Yükseköğretim bağlamında öğrencilerin akademik, sosyal ve kültürel faaliyetlere etkin katılımı son yıllarda özellikle dikkat çeken bir kavram haline gelmiştir. Öğrencilerden kendilerine sağlanan bu faaliyetlere etkin katılım göstermeleri beklenmektedir. Böylelikle öğrenciler, hem mesleki hem de sosyal yaşamlarında başarılı olmalarını sağlayacak olan pek çok niteliği kazanabilmektedir. Öğrencilerin akademik, sosyal, kültürel faaliyetlere etkin katılım göstermelerini sağlayacak olanaklar sunmak, onları bu konuda yönlendirmek ve onların çabalarını desteklemek üniversitelerin görevleri arasındadır. Bu görevlerin yerine getirilebilmesi için ise öncelikle mevcut durumun -öğrencilerin etkin katılım düzeylerinin- belirlenmesi gerekmektedir. Bu çalışmada öğrencilerin akademik, sosyal, kültürel faaliyetlere etkin katılım düzeylerinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Çalışmanın modeli taramadır ve nicel araştırma yöntemi kullanılmıştır. Çalışma grubunu 2016-2017 eğitim-öğretim yılında Ankara’daki bir devlet üniversitenin eğitim fakültesinin farklı bölümlerine devam eden 451 öğrenci oluşturmaktadır. Veri toplama aracı olarak araştırmacılar tarafından hazırlanan Üniversite Öğrencilerinin Akademik, Sosyal ve Kültürel Faaliyetlere Etkin Katılımı Anketi (ÜÖ-ASKFEKA) kullanılmıştır. Anketin kapsam geçerliliği için uzman görüşü alınmış; Cronbach Alpha Güvenirlik katsayısı ise .91 olarak belirlenmiştir. Veriler temel betimsel istatistik teknikleri ile analiz edilmiştir. Araştırma sonucunda öğrencilerin akademik faaliyetlere katılım düzeyinin orta; sosyal ve kültürel faaliyetlere katılım düzeyinin ise düşük olduğu belirlenmiştir. Ayrıca öğrencilerin dersin öğretim elemanlarıyla ders dışında yeterli iletişim kuramadıkları, ancak birbirleriyle sürekli iletişim halinde oldukları, ders içi faaliyetlerin kendilerini zorlamadığı ancak sınavlarda zorlandıkları gibi diğer bazı sonuçlara da ulaşılmıştır. Üniversite öğrencilerinin akademik faaliyetlere etkin katılım düzeylerinin yükseltilmesi için öğretim programları öğrencilerin ders içinde ve dışındaki faaliyetlere etkin katılım göstermelerini sağlayacak şekilde geliştirilmelidir. Öğrencilerin sosyal ve kültürel faaliyetlere etkin katılım düzeylerinin yükseltilmesi için ise ücretsiz etkinlikler düzenlenmeli ve etkinliklere katılım göstermeleri konusunda onları teşvik edici çalışmalar yapılmalıdır.

Anahtar Kelimeler:

Yükseköğretim, Etkin katılım, Akademik Faaliyetler

Student Engagement in Academic, Social and Cultural Activities at Higher Education

Student engagement in academic, social and cultural activities in the context of higher education has become a particularly noteworthy concept in recent years. It is expected that the students engage in these activities provided to them actively. Thus, students can gain many qualifications that will enable them to be successful in their professional and social lives. It is among the duties of universities to provide opportunities for students to engage in academic, social and cultural activities, to direct them and to support their efforts. In order to fulfill this task, it is first necessary to determine the current situation - the level of student engagement. In this study, it was aimed to determine the engagement levels of students in academic, social and cultural activities. The study model was survey and quantitative research method was used. The study group was composed of 451 students who studies at different departments at faculty of education of a state university in 2016-2017 academic year in Ankara. As the data collection tool, the questionnaire of the University Student Engagement in Academic, Social and Cultural Activities (US-EASCA) was developed by the researchers. Expert opinion was received for the content validity; The Cronbach’s Alpha reliability coefficient was estimated as .91. The data was analyzed with descriptive statistics. As a result of the study, the level of student engagement in academic activities is moderate; it is low in social and cultural activities. In addition, some other findings are that students do not communicate adequately with the instructor outside the class, but are in constant contact with each other; that the in-class activities do not force them, but they are challenged by the examinations. In order to raise the level of student engagement in academic activities, curricula should be developed to enable students to engage in activities in and out of the classroom. On the one hand, to increase the level of student engagement in social and cultural activities, free activities should be organized and students should be encouraged to engage in them.

Keywords:

Higher education, Engagement, Academic Activities,

PDF

___

Arastaman, G. (2009). Lise birinci sınıf öğrencilerinin okula bağlılık (school engagement) durumlarına ilişkin öğrenci, öğretmen ve yöneticilerin görüşleri. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 26(26), 102-112.
Arslantaş, H. İ. (2011). Öğretim elemanlarının öğretim stratejileri, yöntem ve teknikleri, iletişim ve ölçme değerlendirme yeterliklerine yönelik öğrenci görüşleri. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 8 (15), 487 – 506.
Astin, A. W. (1984). Student involvement: A developmental theory for higher education. Journal of College Student Personnel, 25(4), 297-308.
Aydın, Y. Ç., Güneri, O. Y., Yildirim, F. B., ve Çag, P. (2015). Predicting College Student Success: College Engagement and Perceived English Language Proficiency. Çukurova University. Faculty of Education Journal, 44(2), 229.
Barnett, R., ve Coate, K. (2005). Engaging the curriculum in higher education. Maidenhead, UK: Open University.
Başar, H. (2000). Sınıf yönetimi. Ankara: Pegem.
Bensimon, E.M. (2009). Foreword. Harper, S.R. ve Quaye, S.J. (eds.) Student Engagement in Higher Education (1-15) içinde. New York and London: Routledge.
Billingham, R. (2017). Student engagement: The what, the why and the how. http://www.eaie.org/blog/student-engagement-what-why-how/sayfasından erişilmiştir. Can, S. (2008). İlköğretim II. kademe öğrencilerinin okula bağlılık düzeylerinin bazı değişkenlere göre incelenmesi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ege Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İzmir.
Cheminais, R. (2008). Every child matters: A practical guide for teaching assistants. David Fulton.
Coates, H. (2005). The value of student engagement for higher education quality assurance. Quality in Higher Education, 11(1), 25-36.
Coates, H. (2007). A model of online and general campus‐based student engagement. Assessment ve Evaluation in Higher Education, 32(2), 121-141.
Fredricks, J. A., Blumenfeld, P. C., ve Paris, A. H. (2004). School engagement: Potential of the concept, state of the evidence. Review of educational research, 74(1), 59-109.
Güvenç, H. (2015). Etkin katılım ölçeği geliştirme ve uyarlama çalışması. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi (KEFAD), 16 (1), 255-267.
Harper, S.R., ve Quaye, S.J. (2009). Beyond sameness, with engagement and outcomes for all. S.J. Quaye ve S.R. Harper’s (eds.) Student Engagement in Higher Education (s. 1–15) içinde. New York: Routledge.
HEFCE. (2008). Tender for a study into student engagement. Bristol: Higher Education Funding Council for England .
Hu, S., ve Kuh, G. D. (2002). Being (dis)engaged in educationally purposeful activities: The influences of student and institutional characteristics. Research in Higher Education, 43(5), 555-575.
İlhan, E. (2018). Üniversitelerin lisans programlarında uygulanan çekirdek programın değerlendirilmesi. Yayınlanmamış Doktora tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Kahn, P. E. (2014). Theorising student engagement in higher education. British Educational Research Journal, 40(6), 1005-1018.
Kahu, E. R. (2013). Framing student engagement in higher education. Studies in Higher Education, 38(5), 758–773.
Karadağ, E. ve Yücel, C. (2017). Türkiye üniversite memnuniyet araştırması. Eskişehir: Üniversite Araştırmaları Laboratuvarı.
Karakuyu, M., ve Güzelgül Yöndem, S. (2013). Türkiye’de üniversite öğrencilerinin sosyo kültürel özelliklerinin tespiti ve analizi: İstanbul örneği. Marmara Coğrafya Dergisi, 27, 172-192.
Kaya, M. F., Sungurtekin D., ve Deniz, S. (2017). Üniversitelerde öğretim elemanı kaynaklı sorunlar. Trakya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 7 (1), 176-195.
Krause, K. (2005, September) Understanding and Promoting Student Engagement in University Learning Communities. Paper presented as keynote address: Engaged, Inert or Otherwise Occupied?: Deconstructing the 21st Century Undergraduate Student at the James Cook University Symposium ‘Sharing Scholarship in Learning and Teaching: EngaginStudents’ James Cook University, Townsville/Cairns, Queensland, Australia.
Krause, K., ve Coates, H. (2008). Students’ engagement in first-year university. Assessment and Evaluation in Higher Education, 33 (5),493–505.
Kuh, G. D. (2009). What student affairs professionals need to know about student engagement. Journal of College Student Development, 50 (6), 683–706.
Kuh, G. D. (2001). Assessing what really matters to student learning inside the national survey of student engagement. Change: The Magazine of Higher Learning, 33(3), 10-17.
Kuh, G. D. (2005). Putting Student Engagement Results to Use: Lessons from the Field. Assessment Update, 17(1), 12-13.
Kuh, G. D., Cruce, T. M., Shoup, R., Kinzie, J., ve Gonyea, R. M. (2008). Unmasking the effects of student engagement on first-year college grades and persistence. Journal of Higher Education, 79 (5),540–563.
Kuh, G. D., Kinzie, J., Schuh, J. H., ve Whitt, E. J. (2005). Never let it rest: Lessons about student success from high-performing colleges and universities. Change: The Magazine of Higher Learning,37 (4),44–51.
Kuh, G. D., Kinzie, J., Buckley, J. A., Bridges, B. K., ve Hayek, J. C. (2007). Piecing together the student success puzzle: Research, propositions, and recommendations. San Francisco: Jossey-Bass.
Kuh, G. D., ve Schneider, C. G. (2008). High-impact educational practices: What they are, who has access to them, and why they matter. Washington, DC: Association of American Colleges and Universities.
Kumral, O. (2009). Öğretmen adaylarının öğretim elemanlarının davranışlarına yönelik algıları. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 25 (2009), 92-102.
Maskell, E. C., ve Collins, L. (2017). Measuring student engagement in UK higher education: Do surveys deliver? Journal of Applied Research in Higher Education, 9(2), 226-241.
McClenney, K. (2007). Research update: The community college survey of student engagement. Community College Review, 35(2), 137-146.
McCormick, A. C., Kinzie, J. ve Gonyea, R. M. (2013). Student engagement: Bridging research and practice to ımprove the quality of undergraduate education. https://pdfs.semanticscholar.org/f65c/5572e003fa50717f294594b33686dab725a7.pdf sayfasından erişilmiştir.
Memişoğlu, S. P. (2011). Sınıfta iletişim süreci. M. Şişman ve S. Turan (Ed.) Sınıf yönetimi içinde (s. 133-146). Ankara: Pegem Akademi.
National Survey of Student Engagement (NSSE). (2015). NSSE Annual Results 2015. http://nsse.indiana.edu/NSSE_2015_Results/index.cfm sayfasından erişilmiştir.
Önen, E. (2014). Öğrencinin okula bağlılığı ölçeği: Türk ortaokul ve lise öğrencileri için uyarlama çalışması. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 5 (42), 221-234.
Pascarella, E. T., ve Terenzini, P. T. (2005). How college affects students: A third decade of research (Vol. 2). San Francisco: Jossey-Bass.
Radloff, A. (2011). Student engagement in New Zealand's universities. Melbourne: Australian Council for Educational Research (ACER).
Rush, L. ve Balamoutsou, S. (2006, September). Dominant Voices, Silent Voices and the Use of Action Learning Groups in HE: A Social Constructionist Perspective. British Educational Research Association Annual Conference’da sunulmuş bildiri, University of Warwick.
Tam, K. Y., Heng, M. A., ve Jiang, G. H. (2009). What undergraduate students in China say about their professors’ teaching. Teaching in Higher Education, 14 (2), 147-159.
Trowler, V. (2010). Student engagement literature review. York, UK: The Higher Education Academy.
Ungan, S. (2008). Okuma alışkanlığımızın kültürel altyapısı. Gaziantep Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 7(1), 218-228.
Watkins, C., E. Carnell, C. Lodge, P. Wagner and C. Whalley. 2002. Effective learning. London, Institute of Education, National School Improvement Network Research Matters series No.17.
Yılmaz, B., Köse, E., ve Korkut, Ş. (2009). Hacettepe Üniversitesi ve Bilkent Üniversitesi öğrencilerinin okuma alışkanlıkları üzerine bir araştırma. Türk Kütüphaneciliği, 23(1), 22-51.