İlköğretim öğrencilerinin internet kullanım amaçları ile algıladıkları sosyal destek düzeylerinin incelenmesi

Bu çalışmanın amacı ilköğretim öğrencilerinin internet kullanım amaçları ile algıladıkları sosyal destek düzeylerinin incelenmesidir. Araştırmaya, Ankara’nın bir ilçesindeki 329 ilköğretim ikinci kademe öğrencisi dâhil edilmiştir. Araştırmada kullanılan veriler Kişisel Bilgi Formu ve Algılanan Sosyal Destek Ölçeği ile elde edilmiştir. Araştırmadan elde edilen sonuçlara göre interneti eğlence amacıyla kullanan öğrencilerin internet kullanma süreleri ile algıladıkları sosyal destek düzeyi arasında anlamlı ilişki bulunmamaktadır. İnterneti eğlence dışı amaçlarla kullanan öğrencilerin internet kullanma süreleri ile algıladıkları sosyal destek düzeyi arasında ise anlamlı ilişki bulunmaktadır. Algılanan sosyal destek düzeyi ve akademik başarı ile interneti eğlence ya da eğlence dışı amaçlarla kullanma arasında anlamlı ilişki görülmezken, cinsiyet ve sınıf seviyeleri arasında anlamlı ilişki bulunmaktadır.

PDF

___

Alkan, C. (1988). Öğretme-öğrenme süreçleri ilkeler. A.Ü. Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, Cilt:21, Sayı:1–2.
Alkan, C. (1998). Eğitim teknolojisi. Ankara: Anı Yayıncılık.
Alkan, C. (1995). Özel öğretim ilke ve yöntemleri–özel öğretim teknolojileri. Ankara: A.Ü. Eğitim Bilimleri Fakültesi Yayını, No: 167.
Arleen L. C. (1992). Student motivation and learning: the role of the school counselor. The School Counselor, May. Vol, 39.
Bacanlı, H. (2000). Gelişim ve öğrenme. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
Brophy, J. (1998). Motivating students to learn. MA. Boston: McGraw-Hill,.
Çilenti, K. (1988). Eğitim teknolojisi ve öğretim. Ankara: Kadıoğlu Matbaası.
Erkan, H. (1994). Bilgi toplumu ve ekonomik gelişme. Ankara: Türkiye İş Bankası, Kültür Yayınları, No.326.
Hannafin, M.J., Pack, K.L (1988). The desing, development, and evaluation of instructional software, NY: Prentice Hall.
Iguchi, I., Suzuki, K. (1998). Improving junior-high geometry by using a drawing software. In W.C. Tang, K., Shirayanagi, S. C., Chu, G. Fitz-Gerald (Eds.), Proceedings of the Third Asian Technology Conference in Mathematics. Tsukuba, Japan, Singapore: Springer-Verang,
Karasar, N. (2002). Bilimsel araştırma yöntemi. Ankara: Nobel Yayınları.
Keller, J. M. (1979). Motivation and instructional design: A theorectional perspective. Journal of Instructional Development, 2(4).
Keller, J. M. (1983). Motivational design of instruction. In C.M. Riegeluth (Ed.), Instructional Design Theories And Models. NJ: Erlbaum, Hillsdale.
Keller, J. M. (1987a). Development and use of the ARCS model of instructional design. Journal of Instructional Development, 10(3).
Keller, J. M. (1987b). Strategies for stimulating the motivation to learn. Performance & Instruction, 26(8).
Keller, J. M. (1987c). The systematic process of motivational design. Performance & Instruction, 26(9–10).
Keller, J. M. (1993). Instructional materials motivation scale (HMMS). Unpublished mauscript. Florida State University, Tallahassee.
Keller, J. M., Kopp, T.W. (1987). An aplication of the ARCS model of motivational design. In C.M. Reigeluth (Ed.), Instrructional Theories In Actions: Lessons Illustrating Selected Theories And Models. NJ: Erlbaum, Hillsdale.
Keller, J. M., Suzuki, K. (1988). Use of the ARCS motivational model in courseware design. In D.H. Jonassen (Ed.), Instructional Design For Microcomputer Courseware. Hillsdale, NJ: Erlbaum.
Klein, J. D., Freitag, E. T. (1991). Effects of using an instructional game on motivation and performance. Journal of Educational Research, 84.
Klein, J.D., Keller, J. M. (1990). Influence of student ability, locus of control, and type of instructional control on performance and confidence. Journal of Educational Research, 83(3).
Köymen, Ü. (2000). Güdüleyici öğrenme. In. Şimşek, A. (Ed.), Sınıfta Demokrasi. Ankara: Eğitim Sen Yayınları.
Naime-Diefenbach, B.N. (1991). Validation of attention and confidence as independent components of the ARCS motivational model. Unpublished doctoral dissertation, Florida State Univeristy, Tallahassee.
Orlich, D. C., Harder, R. J., Callahan, R.C. and Gibson, H. W. (1998). Teaching strategies: A guide to better ınstruction. Houghton Mifflin Co., New York.
Salı, J. B. (2002). Bilgisayar destekli öğretimde güdülenme kaynağı ve yetkinlik düzeyinin öğrenci başarısı ve tutumları üzerine etkisi. Yayınlanmamış doktora tezi, Anadolu Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Eskişehir.
Slavin, R. E. (1987). Developmental and motivational perspectives on cooperative learning: A reconciliation. Child Development, 58.
Selçuk, Z. (2000). Eğitim psikolojisi: Gelişim ve öğrenme. Ankara: Şafak Matbaacılık.
Song, S. H. (1998). The effects of motivationally adaptive computer – assisted instruction developed through the ARSC model. Unpublished doctoral dissertation. The Florida State University, Tallahasse.
Stipek, D. J. (1988). Motivation to learn: From theory and practice. Englewood Cliffs, NJ: Prentice-Hall.
Şimşek, A. (2000). Eğitim iletişimi. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi İletişim Bilimleri Fakültesi Yayını (Yayın No:1251/39).
Şimşek, N. (1998). Öğretim amaçlı bilgisayar yazılımlarının değerlendirilmesi. Ankara: Siyasal Kitabevi.
Taşçı, D. (1993). Türkiye’de bilgisayar destekli öğretimin yönetimi ve bir model önerisi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, A.Ü. Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
Veenman, S. (1984). Perceived problems of beginning teachers. Review of Educational Research, 54.
Yalın, H. İ. (2002). Öğretim teknolojileri ve materyal geliştirme. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
Yang, Y.C., Chin, W. K. (1996). Motivational analyses on the effects of type of instructional control on learning fsrom computer-based instruction. Journal of Educational Technology Systems, 25(1).