Recai Akkaya, Arzu Özyürek, Yasemin Aydoğan

Erken Matematik Testi (EMAT) Geliştirme, Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması

Erken çocukluk döneminde matematik becerilerinin gelişimi ve desteklenmesi, çocukların ilerikiyıllarda matematiği anlayabilmeleri ve daha sonraki okul yaşamları için gerekli bilgi ve becerilerikazanmaları açısından önemlidir. Bunun için ilk basamak, çocukların mevcut erken matematik beceridüzeylerinin belirlenmesidir. Bu çalışmada, 3-7 yaş çocuklarının erken matematik becerilerinindeğerlendirilmesi amacıyla Erken Matematik Testinin (EMAT) geliştirilmesi, geçerlik ve güvenirlikçalışmalarına yer verilmiştir. Bu kapsamda ön uygulama Ankara ilinde 8 okulda 3-7 yaş grubu 650çocukla, norm çalışması ise Türkiye genelinde belirlenen 12 ilden aynı yaş grubu 2018 çocuklagerçekleştirilmiştir.Veriler, araştırmacılar ve test eğitimi alan uygulayıcılar tarafından ölçeğin çocuklara bireysel olarakuygulanmasıyla elde edilmiştir. Testin geçerlik çalışmalarında kapsam geçerliği, yaşa görekarşılaştırma ve ölçüte dayalı geçerlikten yararlanılmıştır. Ölçüt geçerliği için Erken MatematikYeteneği Testi (TEMA-3) kullanılmıştır. Güvenirlik çalışmalarında iki yarı test güvenirliği, iç tutarlıkiçin hesaplanan KR-20 katsayıları ve test-tekrar test güvenirliğinden yararlanılmıştır. Madde ve testistatistikleri sonucunda, üç alt test ve 105 maddeden oluşan Erken Matematik Testinin, 3-7 yaşçocuklarının erken matematik becerilerinin ölçülmesinde geçerli ve güvenilir bir araç olarakkullanılabileceği görülmüştür.

The Development and Validity and Reliability Study of The Early Mathematics Test (EMAT)

Supporting the development of mathematical skills during early childhood has an important function in terms of enabling the child to have a better understanding of mathematics in the years to follow, and to acquire the knowledge and skills required for their subsequent studies. The first step in this direction would be to assess the early childhood mathematical skills of children. In the context of the present study, the Early Mathematics Test (EMAT) was developed to assess the early childhood mathematical skills of children in the 3-7 year old age group, followed by an assessment of validity and reliability of the test. In this context, the pilot study was carried out with 650 children in 3-7 year old age group enrolled in eight schools in Ankara, whereas the norm study was carried out with 2018 children in the same age group, from 12 provinces throughout Turkey. The data were gathered by the researchers and assistants who were trained about test development processes, applying the scale with the children on an individual basis. The test was then assessed to establish its validity, with reference to content validity, age-based comparisons, and criterion validity. The Early Mathematics Skills Test (TEMA-3) was used to assess criterion validity. The reliability assessments, in turn, were based on split-half test reliability, the KR-20 factors to reflect internal consistency, and test-retest reliability analysis. Item and overall test statistics revealed that the Early Mathematics Test comprised of three sub-tests and 105 items in total is a valid and reliable instrument for the assessment of early childhood mathematical skills of children in the 3-7 year old age group.

PDF

___

Adıgüzel, O. C. ve Özüdoğru, F. (2013). Üniversitelerde ortak zorunlu yabancı dil I dersine yönelik bir akademik başarı testinin geliştirilmesi. Trakya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi 3(2), 1-11.
Akduman, G. (2010). Okul öncesi eğitiminin tanımı ve önemi, içinde: Gülten Uyanık Balat (Ed.), Okul Öncesi Eğitimine Giriş, Pegem Akademi, 2-15.
Akman, B. (2002). Okulöncesi dönemde matematik. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 23(23), 244-248.
Aktaş Arnas, Y., Deretarla Gül, E. ve Sığırtmaç, A. (2003). 48-86 ay çocuklar için sayı ve işlem kavramları testi’nin geçerlilik ve güvenirlik çalışması. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 12(12), 147-157.
Aktaş Arnas, Y. (2002). Okul öncesi dönemi çocuklarda sayı kavramının kazanılması. Çoluk Çocuk Dergisi, 14, 14-17.
Aktaş Arnas, Y. (2004). Okul öncesi dönemde matematik eğitimi. Adana: Nobel.
Akuysal Aydoğan, S. ve Şen, S. (2011). 6 yaş çocuklarının sayı kavramının gelişiminde kavram eğitim programının etkisinin incelenmesi. Adnan Menderes Üniversitesi Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 2(1), 38-51.
Arı, M. (2003). Türkiye’de erken çocukluk eğitimi ve kalitenin önemi. (Ed. M. Sevinç) Gelişim ve Eğitimde Yeni Yaklaşımlar içinde. İstanbul: Morpa Kültür Yayınları.
Arı, M. (2007). Okul öncesi dönemde fen-doğa ve matematik uygulamaları. Ankara: Kök Yayıncılık.
Aydoğan, Y., Özyürek, A. ve Gültekin Akduman, G. (2015). Erken Çocukluk Döneminde Gelişim, Vize Yayıncılık, Ankara.
Baykul, Y. (2011). İlköğretimde matematik öğretimi (1-5. sınıflar). Ankara: Pegem A.
Baykul, Y. ve Güzeller, C. O. (2014). Sosyal bilimler için istatistik: SPSS uygulamalı (2. Baskı). Ankara: Pegem
Botha, M., Maree, J. G., ve Witt, M. W. (2004). Developing and piloting the planning for facilitating mathematical processes and strategies for preschool learners, Early Child Development and Care, 175, 697-717.
Brannon, E. M. ve Van de Walle, G. A. (2001). The development of ordinal numerical competence in young children. Cognitive Psychology, 43(1), 53-81.
Brooks, G. P. ve Johanson, G. A. (2003). TAP: Test analysis program. Applied Psychological Measurement, 27(4), 303-304.
Butterworth, B. (2005). The development of arithmetical abilities. Journal of Child Psychology and Psychiatry, 46(1), 3-18.
Carrasumada, S., Vendrell, R., Ribera, G. ve Montserrat, M. (2006). Cognitive processes related to counting in students with special educational needs. European journal of special needs education, 21(2), 135-150.
Charlesworth, R. ve Radeloff, J. D. (1991). Experiences in math for young children. New York: Delmar.
Charlesworth, R. ve Lind, K. K. (2003). Math and science for young children, (4. baskı), New York: Delmar.
Charlesworth R. (2005). Prekindergarten mathematics: connecting with national standards, Early Childhood Education Journal, 32, 229-236.
Clements, D. H. (1999). Geometric and spatial thinking in young children. Juanita. V. Copley (Ed.), Mathematics in the Early Years içinde (s. 66-79). Reston, VA: NCTM & Washington D.C.: NAEYC.
Sarama, J. ve Clements, D. H. (2004). Building blocks for early childhood mathematics. Early Childhood Research Quarterly, 19(1), 181-189.
Çalıkoğlu Bali, G. ve Boz, M. (2004). Çocuklarda geometrik algılama. OMEP 2003 Dünya Konsey Toplantısı ve Konferansı, Bildiriler Kitabı, 2, 393-410.
Çelik, M. ve Kandır, A. (2011). Matematik gelişimi 6 testi (Progress in maths) nin 60-77 aylar arasında olan çocuklar için geçerlik ve güvenirlik çalışması. Kuramsal Eğitimbilim, 4(1), 146-153.
Çepoğlu, H. N. (1994). Sayı kavramları testinin geçerlik ve güvenirlik çalışması. (Yüksek Lisans Tezi), Marmara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
Dere, H. (2000). Okul öncesi eğitim kurumlarına devam eden altı yaş çocuklarına bazı matematik kavramlarını kazandırmada yapılandırılmış ve geleneksel yöntemlerin karşılaştırılması. (Yüksek Lisans Tezi). Gazi Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
Develi, M. H. ve Orbay, K. (2003). İlköğretimde niçin ve nasıl bir geometri öğretimi. Milli Eğitim Dergisi, 157, 115-122.
Dinçer, Ç. ve Ulutaş, İ. (1999). Okulöncesi eğitiminde matematik kavramları ve etkinlikler. Çağdaş Eğitim Dergisi, 62, 6-11.
Erbay, F. (2009). Anasınıfına devam eden altı yaş çocuklarına verilen yaratıcı drama eğitiminin çocukların işitsel muhakeme ve işlem becerilerine etkisinin incelenmesi. (Doktora Tezi), Selçuk Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya.
Erdoğan, S. (2006). Altı yaş grubu çocuklarında drama yöntemi ile verilen matematik eğitiminin matematik yeteneğine etkisinin incelenmesi, Yayınlanmamış Doktora Tezi, Ankara Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Erdoğan, S. ve Baran, G. (2006). Erken matematik yeteneği testi-3 (TEMA-3)’ün 60-72 aylar arasında olan çocuklar için uyarlama çalışması. Çağdaş Eğitim Dergisi, 31(332), 32-38
Erdoğan, S., Parpucu, N. ve Boz, M. (2017). Sayı ve işlemlerle ilgili eğitim materyallerinin okul öncesi dönem çocuklarının matematik becerisine etkisi. İlköğretim Online, 16 (4), 1777-1791.
Ergün, S. (2003). Okul öncesi eğitim alan ve almayan ilköğretim birinci sınıf öğrencilerinin matematik yetenek ve başarılarının karşılaştırmalı olarak incelenmesi. (Yüksek Lisans Tezi), Marmara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
Gifford, S. (2004). A new mathematics pedagogy for the early years: ın search of principles for practice, International Journal of Early Years Education, 12(2), 99-115.
Güven, Y. (1997). Erken matematik yeteneği testi-2'nin geçerlik, güvenirlik, norm çalışması ve sosyo-kültürel faktörlerin matematik yeteneğine etkisinin incelenmesi. (Doktora Tezi), Marmara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
Güven, Y. (2005). Erken çocuklukta matematiksel düşünme ve matematiği öğrenme. İstanbul: Küçük Adımlar Yayınları.
Güven, Y., ve Uyanık Balat, G. (2006). 1. ve 2. sınıf öğrencilerinin matematik yeteneğinin okul öncesi eğitimi alıp almama ve kurumda veya ailesinin yanında kalma durumlarına göre karşılaştırılması, I. Uluslararası Okul Öncesi Eğitim Kongresi Bildiri Kitabı I. Cilt. (Yay. Haz. Oya Ramazan, Kadriye Efe ve Gülçin Güven), İstanbul: Yapa, 384-397.
http://tuikapp.tuik.gov.tr/DIESS. (2007).
Hunting, R. P. (2003). Part-whole number knowledge in preschool children. The Journal of Mathematical Behavior, 22(3), 217-235.
İrkörücü, S. (2006). Okul öncesi eğitim kurumuna devam eden altı yaşındaki çocuklara uygulanan ev odaklı matematiksel destek programının çocukların matematiksel kavram edinimine etkisinin incelenmesi. (Yüksek Lisans Tezi), Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Kırlar, B. (2006). Okulöncesi eğitim kurumuna devam eden altı yaş çocuklarına bazı matematiksel kavramları kazandırmada yapılandırılmış yöntem ile geleneksel yöntemin etkinliğinin karşılaştırılmalı olarak incelenmesi. (Yüksek Lisans Tezi), Selçuk Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya.
Köse, A. (2005). Anasınıfına devam eden 6 yaş grubu çocukların şekil-mekan-yön kavramları eğitimlerinde müzik etkinliklerinin etkisinin incelenmesi. (Yüksek Lisans Tezi), Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Metin, N., ve Dağlıoğlu, H. E. (2006). Bolu il merkezinde anasınıfına devam eden altı yaş grubu çocukların günlük yaşam olaylarındaki bazı matematiksel kavramlarla ilgili beceri düzeylerinin incelenmesi, I. Uluslararası Okulöncesi Eğitimi Kongresi Bildiri Kitabı I. Cilt. İstanbul: Yapa, 443-454.
Morgan, G. A., Leech, N. L., Gloeckner, G. W. ve Barrett, K. C. (2004). SPSS for introductory statistics: use and interpretation. Psychology Press.
National Association for the Education of Young Children & National Council of Teachers of Mathematics. (2002). Early childhood mathematics: Promoting good beginnings. (Position statement). https://www.naeyc.org/files/naeyc/file/positions/psmath.pdf
National Council of Teachers of Mathematics (2006). Curriculum focal points for prekindergarten through grade 8 mathematics: A quest for coherence. National. http://www.nctm.org/ uploadedFiles/ Math_Standards/12752_exec_pssm.pdf
National Council of Teachers of Mathematics (2000). Principles and standards for school mathematics. Vol. 1. Author, Reston, VA.
National Council of Teachers of Mathematics (2007). What is important in early childhood mathematics? (Position statement).
Ölekli, N. (2009). 5-6 yaş çocuklarında matematiksel şekil algısı ve sayı kavramının gelişiminde drama yönteminin etkisi. (Yüksek Lisans Tezi), Selçuk Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya.
Ömercikoğlu, H. (2006). 4-7 yaş arası çocukların sayı kavramlarının Piaget’nin birebir eşleme deneyleri ile incelenmesi. (Yüksek Lisans Tezi), Marmara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
Önkol, L. F. (2012). Erken sayı testinin uyarlanması ve erken sayı gelişim programının altı yaş çocukların sayı gelişimlerine etkisinin incelenmesi. (Doktora Tezi), Marmara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
Özçelik, D.A. (2010). Test hazırlama kılavuzu. Ankara: Pegem Akademi.
Polat Unutkan, Ö. (2007). Okul öncesi dönem çocuklarının matematik becerileri açısından ilköğretime hazır bulunuşluğunun incelenmesi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 32, 243–254.
Poyraz, H. ve Turhan, G. (2006). Anasınıfına devam eden alt sosyo-ekonomik düzeydeki çocuklara uygulanan matematiksel kavramları destekleyici eğitim programının cümle ve sayı olgunluk puanlarına olan etkisinin incelenmesi. Gazi Üniversitesi Mesleki Eğitim Fakültesi Dergisi, 1(1), 147-161.
Sancak, Ö. (2003). Okulöncesi eğitim kurumlarına devam eden 6 yaş çocuklarına sayı ve şekil kavramlarının kazandırılmasında bilgisayar destekli eğitim ile geleneksel eğitim yöntemlerinin karşılaştırılması. (Yüksek Lisans Tezi), Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Sarama, J. ve Clements, D. H. (2003). Building blocks of early childhood mathematics. Teaching Children Mathematics, 9, 480-484.
Sarıtaş, R. (2010). Millî Eğitim Bakanlığı okul öncesi eğitim programına uyarlanmış Gems (Great Explorations in Math and Science) fen ve matematik programının anaokuluna devam eden altı yaş grubu çocukların kavram edinimleri ve okula hazır bulunuşluk düzeyleri üzerindeki etkisinin incelenmesi, (Yüksek Lisans Tezi), Gazi Üniversitesi, Ankara.
Sezer, T. ve Güler Öztürk, D. S. (2011). The effects of drama in helping five-year-old children acquire the concepts of number and operation. Educational Research, 2(6), 1210-1218.
Sezer, T., Güral, M., Güven, G. ve Efe Azkeskin, K. (2013). Investigation of number and operations skills of children attending preschool education. Journal of Educational and Instructional Studies in the World, 3(1), 15-21.
Sophian, C. (1987). Early developments in children's use of counting to solve quantitative problems. Cognition and Instruction, 4(2), 61-90.
Starkey, P., Klein, A. ve Wakeley, A. (2004). Enhancing young children’s mathematical knowledge through a pre-kindergarten mathematics intervention. Early Childhood Research Quarterly, 19 (1), 99-120.
Şirin, S. (2011). Anaokuluna devam eden beş yaş grubu çocuklara sayı ve işlem kavramlarını kazandırmada oyun yönteminin etkisi. (Yüksek Lisans Tezi), Uludağ Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Bursa.
Taşkın, N. (2012). Çoklu öğrenme ortamının okul öncesi öğrencilerinin sayı kavramı gelişimine etkisi. (Yüksek Lisans Tezi), Karadeniz Teknik Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Trabzon.
Tekin, H. (2009). Eğitimde ölçme değerlendirme (19. Baskı), Ankara: Yargı.
Turhan, G. (2004). Anasınıfına devam eden alt sosyo-ekonomik düzeydeki çocuklara uygulanan Matematiksel Kavramları Destekleyici Eğitim Programı’nın cümle ve sayı olgunluğuna etkisinin incelenmesi. (Yüksek Lisans Tezi), Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Van de Walle, J. A., Karp, K. S. ve Bay-Williams, J. M. (2010). Elementary and middle school mathematics. (Fifth Edition). Teaching developmentally. Boston: Allyn & Bacon.
Wiliam, D. (2007). Keeping learning on track. Classroom assessment and the regulation of learning. In Frank K. Lester (ed). Second handbook of research on mathematics teaching and learning (Volume 2). A Project of the National Council of Teachers of Mathematics. New York: Information Age.
Wolfgang, H. C., Stannard, L. L., ve Jones, I. (2003). Advanced constructional play with legos among preschoolers as a predictor of later school achievement in mathematics, Early Child Development and Care, 173(5), 467-475.
Yalım, N. (2009). 5-6 yaş çocuklarında matematiksel şekil algısı ve sayı kavramının gelişiminde drama yönteminin etkisi. (Yüksek Lisans Tezi), Selçuk Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya.
Yıldız, V. (1999). İşbirlikli öğrenme ve geleneksel öğretimin okulöncesi çocuklarının temel matematik becerilerinin gelişimi üzerindeki etkileri, Eğitim ve Bilim Dergisi, 23(11), 42-50.
Yılmaz, E. (2006). Okul öncesi eğitim kurumlarına devam eden 6 yaş çocuklarının sayı ve işlem kavramlarını kazanmalarında müzikli oyun etkinliklerinin kullanılmasının etkisi. (Yüksek Lisans Tezi), Çukurova Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Adana.
Yiğit, T. (2008). Okulöncesi eğitim kurumlarında Montessori ve geleneksel öğretim yöntemleri alan çocukların sayı kavramını kazanma davranışlarının karşılaştırılması. (Yüksek lisans Tezi), Selçuk Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya.