uzun ünlü olup olmadığı konusu üzerinde durmuş ve bu konuda yapılmış olan çalışmalar hakkında bilgi vermiştir. Türkçede aslî uzun ünlü olduğu ve olmadığı konusunda iki farklı görüş vardır. Yapılan yeni çalışmalarda elde edilen bulgular Türkçede aslî uzun ünlünün olduğu görüşünü güçlendirmiştir. Zeynep Korkmaz bir makalesindel Eski Anadolu Türkçesi metinlerinden alınan ömeklere geniş bir şekilde yer vermiş ve kök hecedeki uzunluklar üzerinde durmuştur. Kök hecedeki uzun “â’ ların çoklukla üstünlü elifle O) ve sınırlı sayıda olmak üzere üstünlü medli eliile (T) gösterildiğini tespit etrrıiştir. Bu satıraltı tercümede ise daha önce sınırlı sayıda Örneği bulunan üstünlü medli elifle (l ) gösterilen uzun *â’ lar sıkça kullanılmış ve bu şekilde 20 kelime tespit edilmiştir. Örneğin: dz (33b—6, 29b—4, 212a—2 ), bar (5a—5, 27a—4, ]90b—4), kan (22b—3, 62b—4, 206b—I ), kazmak ( I II)—7), şân ( ]3a-6, leb—8), yaş (240b—6). İkinci hecede de aynı şekilde (üstünlü medli elifle) gösterilen uzun “â’ lara rastlanır. Yazar bu imlâ özelliğine sahip 16 kelime tespit etmiştir: agaç ( 224a— 2), bugday (16451—7), ırak , (uzak (34b—4 ) v.b. Ayrıca daha önce örneğine rastlanılmamış olan uzun 'e’ lerin üstünlü medli elifle ('lu) gösterildiği