-AN/-EN EKLİ YENİ ŞEKİLLER VE ÖRNEKLERİ ÜZERİNE

ISSN: 0564-5050
Başlangıç: 1953
Yayıncı: Türk Dil Kurumu

Genel Türkçe’de birbirinden ayrı fakat ses bakımında aynı (homophone) iki –an/-en eki vardır. Bu eklerden ilki isim tabanına, diğeri ise çekimli fiil köküne gelmektedir. İsim tabanına gelen –an/-en eki, Eski Türkçe devresinin başlarında isim çekim eki olarak, “çokluk” fonksiyonunda, kullanılmıştır.

Anahtar Kelimeler:

EKLER, ŞEKİLLER, ÖRNEKLER

PDF

___

T. TEKİN, A GRAMMAR OF ORKHON TURKIC, INDIANA UNIVERSITY, BLOOMINGTON 1968.
A.VON GABAIN, ALTTURKISCHE GRAMMATIK, WIESBADEN 1974.
PROFESÖR SAMOİLOVİÇ’İN TEZİ. “CUCİ ULUSU VEYA ALTIN ORDU EDEBİ DİLİ”, TÜRK DİLİ 1935.
M. NECMETTİN HACIEMİNOĞLU, KUTB’UN HUSREV Ü ŞİRİN’İ VE DİL HUSUSİYETLERİ, İSTANBUL 1968.
TÜRKİYAT MECMUASI, XV, 1968.
TARAMA SÖZLÜĞÜ, VII, EKLER, ANKARA 1974.
MUHARREM ERGİN, TÜRK DİL BİLGİSİ, İSTANBUL 1962.
AHMET BİCAN ERCİLASUN, KUTADGU BİLİG GRAMERİ –FİİL-, ANKARA 1984.