Eyo Effiong EKPE, Mkpouto Udeme AKPAN

Poorly treated broncho-pneumonia with progression to empyema thoracis in Nigerian children

AMAÇ: Nijerya’da iyi tedavi edilmemiş bronkopnömoni torasik ampiyemin en sık karşılaşılan nedenidir. Yoksulluk ve sahte doktorluk bu durumun en sık karşılaşılan nedenleri olarak karşımıza çıkmaktadır. METOD: Kasım 2006 ile Ocak 2009 arasında pediatrik hastaların tamamı bronkopnömoni ve iyi tedavi edilmemiş bronkopnömoniye bağlı torasik ampiyem yönünden incelendi. Hastalar ile ilgili alınan notlar analiz edilmek üzere hasta dosyalarından ayrı olarak saklandı. BULGULAR: Araştırmanın gerçekleştirildiği 26 ay boyunca çocuk acil servisine başvuran 2106 hastanın 267 sinde (%12) bronkopnömoni ve 18 inde (%6,7) torasik ampiyem tespit edilmiştir. Katılımcıların yaş dağılımı bir ay 16 yaş arasında olup, ortalama yaş 6,4’tür. Erkek-Kadın oranı ise 3,5: 1 olarak bulunmuştur. Ampiyemin vakaların %50’sinde sağ tarafta, %16,66’sında sol tarafta, %33,33’ünde ise her iki tarafta görülmüştür. Hastalık tespit edilenlerin velilerinin %61’inin herhangi bir eğitim almadıkları, %77,78’inin çalışmadıkları ve hastaların %44,43’ünün hastaneye başvuru öçncesi sahte doktorlar tarafından tedavi edilmeye çelışıldıkları saptanmıştır. Tüm hastalar antibiyotik ve tüp trakeostomi tedavisi ile tedavi edilmişlerdir. SONUÇ: Nijerya’da iyi tedavi edilmemiş bronkopnömoniden kaynaklanan 20 torasik ampiyem problemi halen devam etmektedir. Yoğun kampanyalar, yoksulluğun azaltılması, gelişmiş ve ulaşılabilir bir sağlık hizmet sisteminin bu tehdidin çözümünde etkili olacağı değerlendirilmektedir.

Nijerya’lı çocuklarda iyi tedavi edilmeyen bronkopnömoninin torasik ampiyeme ilerlemesi

AIM: Poorly treated bronchopneumonia is the most common cause of empyema thoracis in Nigeria. Ignorance poverty and quackery are the major reasons for inadequate treatment. METHOD: All paediatric patients diagnosed and treated for empyema thoracis secondary to poorly treated bronchopneumonia in our hospital between November 2006 and January 2009 had their case notes retrieved, and data collated into individual proforma for analysis. RESULTS: During the 26 months period, there were 2106 admissions into children emergency unit of our hospital, with 267 having bronchopneumonia (12%) and 18 having empyema thoracis (6.7% case prevalence). The age range was 1 month to 16 years with mean of 6.4 years and male: female ratio 3.5: 1. The right pleural space was affected in 50%, left pleural space in 33.33%, and both pleural spaces in 16.66%. Up to 61% of mothers of the patients with empyema thoracis had no or only primary level of formal education, 77.78% of such mothers were not gainfully employed and 44.43% of patients were previously treated by medical charlatans before presentation in our hospital. All patients were successfully treated with antibiotic and tube thoracostomy drainage with satisfactory recovery. CONCLUSION: Empyema thoracis 20 poorly treated bronchopneumonia is still prevalent in Nigeria. Mass literacy campaign, poverty alleviation and provision of affordable and easily accessible medical care throughout the whole country are the immediate solution to this menace.

PDF

___

1. Oguonu T, Okafor U, Hemeson A. Childhood parapneumonic pleural effusion in Enugu. The Nigerian Postgraduate Medical J. 2005; 12: 28-32.
2. Anyanwu CH, Okeahialam TC, Okoroma EO. Postpneumonic pleural suppuration in children. Tropical Doctor. 1983; 13: 57-60.
3. Fagbule DO, Komolafe F, Onile BA. Childhood empyema in Ilorin, Nigeria. West Afr J Med. 1988; 7: 188-99.
4. Oshinowo O, Adebonojo SA, Adebo OA, et al. Childhood empyema in Ibadan, Nigeria. Nig Med J. 1982; 12: 337-47.
5. Anyanwu CH, Egbue M. Management of pleural sepsis in Nigerian children. Thorax. 1981; 36: 282- 5.
6. Aderele WI. Pleural effusion, pneumothorax and bronchiectasis. Eds.: Azubuike JC, Nkanginieme KEO: Pediatrics and Child Health in a Tropical Region. Owerri. African Educational Services, 1999, p. 246-53.
7. Brook I. Study of 72 children with empyema in Maryland, USA. Paediatrics. 1990; 85: 722-6.
8. Yilmaz E, Dogan Y, Aydinoglu AH, Gurgoze MK, Aygun D. Parapneumonic empyema in children: conservative approach. Turk J Paediatr. 2002; 44: 134-8.
9. De Hoyos A, Sundaresan S. Thoracic empyema. Surg Clin N Am. 2002; 82: 643-71.
10. Meier AH, Smith B, Raghavan A, Moss RI, Harrison M, Skarsgard E. Rational treatment of empyema in children. Arch Surg. 2000; 135: 907-
12. 11. Balci AE, Eren S, Ulku R, Eren MN. Management of multiloculated empyema thoracis in children: thoracotomy versus fibrinolytic treatment. Cardiothorac Surg. 2002; 22: 595-8.
12. Angelillo-Mackinlay T, Lyons GA, Piedras MB, Angelillo-Mackinlay D. Surgical treatment of postpneumonic empyema. World J Surg. 1999; 23: 1110-3.
13. Cohen G, Hjortdal V, Ricci M, et al. Primary thoracoscopic treatment of empyema in children. J Thorac Cardiovasc Surg. 2003; 125: 79-84.
14. Nwofor AME, Ekwunife CN. Tube thoracostomy in the management of pleural fluid collections. Nig J Clin Pract. 2006; 9: 77-80.
15. Ekpe EE, Nottidge T, Akaiso OE. Cardiothoracic surgical emergencies in a Niger Delta tertiary health institution: a 12-month review. Ibom Med J. 2008; 3: 22-9.
16. Adegboye VO, Falade A, Osinusi K, Obajimi MO. Re-expansion pulmonary oedema as a complication of pleural drainage. The Nig Postgraduate Med J. 2002; 9: 214-22.