Selda HIZEL, Emine Dibek MISIRLIOĞLU, Selver ÖZDOĞAN, Erkan KIRLI, Olcay EVLİYAOĞLU, Didem ALİEFENDİOĞLU

Mantar zehirlenmesi olan çocuk olguların değerlendirilmesi

Özet: Mantar zehirlenmesi mortalitesi yüksek zehirlenmelerdendir. Zehirli mantarlar özellikle ilkbahar ve sonbahar mevsimlerinde ortaya çıkarlar ve zehirlenmeleri bu dönemde daha fazla görülür. 2006 yılı 1 Ekim 31 Kasım tarihleri arasında Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları bölümünde mantar zehirlenmesi tanısıyla izlenen olguların; semptomları, semptomların başlama zamanı, hastaneye getirilme zamanları, fizik inceleme bulguları, laboratuvar bulguları, uygulanan tedaviler, hastanede kalış süreleri ve prognozları kaydedildi. Tanımlanan süre içerisinde toplam 24 olgu görüldü. Bu olguların 8 (%33.3)’i sevk edilirken, 16 (%66.7)’sı yatırılarak izlendi. Bütün olguların başvuru anında bulantı-kusma yakınması varken, sadece 3 olguda (%12.5) nörolojik bulgular saptandı. Yedi olguda (%29.2) semptomlar mantar alımını takiben ilk 6 saatte ortaya çıkmıştı. Karaciğer fonksiyon testleri 4 olguda (%16.6) yükselmiş iken, böbrek fonksiyon testleri tüm olgularda normaldi. Sevk edilen olgulardan 2’si (%8.3) kaybedilirken yatırılarak izlenen 16 olgunun hepsi şifa ile taburcu edildi. Mantar zehirlenmesi mortalitesinin yüksekliği nedeniyle, önemli bir sağlık sorunudur ve en iyi tedavi halkın bilinçlendirilmesidir. Bu nedenle eğitim konusunda yürütülecek çalışmalarla halkın uyarılması, bulgular konusunda bilgilendirilmesi ve bulguların ortaya çıkması ile erken hastaneye başvurularının sağlanması mortaliteyi azaltacaktır.

Anahtar Kelimeler:

Mantar zehirlenmesi, Çocuk, Yatış süresi, Geriyedönük çalışma

The evaluation of pediatric cases with mushroom poisoning

Abstract: Mushroom poisonings are intoxications with high mortality. Toxic wild mushrooms usually grow up in spring and autmn and the intoxications of these mushrooms occur mostly in these seasons. The symptoms, the initial time of the symptoms, the arrival time to the hospital, the physical examination findings, laboratory datas, treatments that were applied, the time kept in the hospital and the prognoses of the cases with mushroom intoxication diagnosis in the pediatry department were recorded between 1 October and 31 November 2006. During the time described above, a total of 24 cases with mushroom poisoning were determined. 8 of the cases (33.3 %) were refered to another hospital, 16 of them (66.7 %) were hospitalizated and observed. Gastrointestinal complaints was the symptom determined in every patient at the application time to the hospital whereas only 3 patients (12.5 %) had neurologic symptoms. Symptoms occured within 6 hours of consumption of mushrooms in 7 cases (29.2 %). Elevated liver enzymes was determined in 4 patients (16.6 %) whereas renal functions were normal in all of the cases. 16 cases who were hospitalizated, completely recovered and were discharged. However, 2 patients (8.3 %) who were refered, died. Mushroom poisoning is an important health problem because of its high mortality and the best treatment is to make the public conscious of this problem. Therefore alerting the public, informing them about the symptoms and making them resort to hospitals with the first detected initial symptoms, by improving and strengthening the public education projects will reduce the mortality.

Keywords:

Mushroom Poisoning, Child, Length of Stay, Retrospective Studies,

PDF

___

1. Öntürk YA, Uçar B. Eskişehir bölgesinde çocukluk çağı zehirlenmelerinin retrospektif değerlendirilmesi. Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Dergisi 2003;46: 103-113.
2. Eren ŞH, Oğuztürk H, Korkmaz İ, Varol O. 2004 yılı içerisinde Cumhuriyet Üniversitesi Tıp Fakültesi Acil Tıp Anabilim Dalı’na başvuran mantar zehirlenmesi vakalarının değerlendirilmesi. Cumhuriyet Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi 2005;27 (1): 15-18.
3. Akköse AŞ, Köksal Ö, Fedakar R, Emircan Ş, Durmuş O. 1996-2004 yılları arasındaki erişkin zehirlenme olguları. Uludağ Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi 2006; 32 (1): 25-27.
4. Ergüven M, Çakı S, Deveci M. Mantar zehirlenmesi: 28 vakanın değerlendirilmesi. Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Dergisi 2004; 47: 249-253.
5. Evrenkaya TR, Atasoyu EM. Mantar zehirlenmelerinde ekstrakorporal tedaviler. Türk Nefroloji Dializ ve Transplantasyon Dergisi 2001;10 (1): 14-18.
6. Özdemir İK, Düger C, Gönüllü M. Yoğun bakımda tedavi edilen mantar intoksikasyonu olgularının değerlendirilmesi. Cumhuriyet Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi 2004;26 (3): 119-122.
7. Sarıkayalar F, Saltık İN. Mantar zehirlenmesi ve tedavisi. Sürekli Tıp Eğitimi Dergisi 1993;7: 293- 296.
8. Dolli YA. Çocukluk çağı zehirlenmeler ve mantar zehirlenmesi. İ.Ü.Cerrahpaşa Tıp Fakültesi Sürekli Tıp Eğitimi Etkinlikleri 14-15 Haziran 2001, İstanbul, s: 69-78.
9. Saltık İN, Sarıkayalar F. Mantar zehirlenmesi ve tedavisi Katkı Pediatri Dergisi 2001;22: 534-540.
10. Tong TC, Hernandez M, Richardson WH, Betten DP, Favata M, Riffenburg RH et al. Comparative Treatment of alpha-Amanitin Poisoning With NAcetylcysteine, Benzylpenicillin, Cimetidine, Thioctic Acid, and Silybin in a Murine Model. Ann Emerg Med. 2007; T50(3):282-8T.
11. Ganzert M, Felgenhauer N, Zilker T. Indication of liver transplantation following amatoxin intoxication. J Hepatol 2005; 42 (2): 202-209.
12. Unluoğlu I, Alper Çevik A, Bor O, Tayfur M, Şahin A. Mushroom poisonings in children in Central Anatolia. Vet Hum Toxicol 2004; 46 (3): 134-137.