Zamanın ve Dikkatin Bölündüğü Bir Dünyada Dönüşen Okuryazarlık Karşısında Dijital Ebeveynliğin Yetersizlikleri

Yeni medya teknolojileri kullanıcılarının temel yetilerinde dahi ortaya çıkarttığı komplikasyonlarla onların hem zamanlarını verimsiz kullanmalarına hem de dikkatlerinin bölünmesine sebep olmaktadır. Bu durumun oluşmasında televizyon gibi güçlü etkileri olan geleneksel kitle iletişim araçlarının da büyük etkisi vardır. Çalışmanın temel problemi dijital ebeveynliğin okuryazarlığı destekleyip desteklemediği üzerinedir. Argümanı ise zamanın ve dikkatin bölünmesine sebep olan iletişim teknolojilerinin okuryazarlığı hissedilir bir şekilde dönüştürdüğüdür. Çalışma, bir literatür incelemesidir. Bu sebeple argümanı test etmek için alanyazın taraması yapılmaktadır. İncelemede yer değiştirme teorisi bağlamında dijital ebeveynlik, sözellik ve okuryazarlık kavramlarından yola çıkılmaktadır. Sonuçta dijital ebeveynliğin okuryazarlıktan çok dijital okumaya katkısı olduğu sonucuna varılmaktadır. Bu minvalde okuryazarlığın dijital okuma ile yer değiştirdiği görülmektedir.

Anahtar Kelimeler:

Roman, Okuryazarlık, Yeni Medya, Dijital Ebeveynlik, DijitalOkuma

Inadequacies of Digital Parenting in the Face of Transforming Literacy in a World of Divided Time and Attention

New media technologies cause users to use their time inefficiently and divide their attention with the complications they create even in their basic abilities. Traditional mass media such as television also have a great impact on this situation. The main problem of the study is whether digital parenting supports literacy. The argument is that communication technologies that cause the division of time and attention perceptibly transform literacy. The study is a literature review. For this reason, a literature review is conducted to test the argument. The review is based on the concepts of digital parenting, orality, and literacy in the context of displacement theory. As a result, it is concluded that digital parenting contributes more to digital reading than literacy. In this respect, it is seen that literacy is replaced by digital reading.

Keywords:

Novel, Literacy, New Media, Digital Parenting, Digital Reading,

PDF

___

Akay, E. (2023). Dijital Ebeveynlik Tutumları İle Ergenlerde İnternet Bağımlılığı ve Duyguları Yönetme Becerileri Arasındaki İlişkinin İncelenmesi. Yüksek Lisans Tezi. Selçuk Üniversitesi.
Akdere, B. (2022). Dijital Ebeveynlik Farkındalığının Yordayıcıları Olarak Psikolojik Katılık, Ebeveyn Öz Yeterliği, Kişilerarası İlişki Tarzı ve Akıllı Telefon Bağımlılığı. Yüksek Lisans Tezi. İstanbul Sabahattin Zaim Üniversitesi.
Aktan, E. ve Akcaoğlu Erdem, Ö. (2023). Dijital Ebeveynlik Türü Olarak Blogger Annelik: Blogger Annelerin Pazarlama Mesajlarının Değerlendirilmesi. Gümüşhane Üniversitesi İletişim Fakültesi Elektronik Dergisi, 11(1), 200-222. DOI: 10.19145/e-gifder.1208530.
Aral, N. (2022). Dijital Dünyada Çocuk Olmak. TRT Akademi, 7 (16), 1134-1153. DOI: 10.37679/trta.1181774
Arıcı Doğan, D. ve Döğer, S. S. (2023). Annelerin Dijital Ebeveynlik Tutumları İle Aile-Çocuk İnternet Bağımlılığı Arasındaki İlişkinin İncelenmesi. International Journal of Social Sciences and Education Research, 9(1), 1-14. DOI: 10.24289/ijsser. 1181453.
Arslan, S. (2022). Dijital Ebeveynlik Farkındalık ve Çocuklarda Problemli Medya Kullanımı Arasındaki İlişkinin İncelenmesi. Yüksek Lisans Tezi. İstanbul Aydın Üniversitesi.
Arslan, A. (2019). Ortaöğretim Öğrencilerinin Dijital Bağımlılık Düzeylerinin Çeşitli Değişkenler Açısından İncelenmesi: Sivas İli Örneği. Gazi Eğitim Bilimleri Dergisi , 5 (2) , 63-80 . Retrieved from https://dergipark.org.tr/tr/pub/gebd/ issue/47331/537903.
Avinç, Z. (2017). 0-8 Yaş Arasındaki Çocukların İnternet ve Mobil Teknoloji Alışkanlıkları ve Güvenli İnternet Kullanımı. Yüksek Lisans Tezi. Atatürk Üniversitesi
Ayar, H., Bulut, N. ve Gelici, Z. (2023). Erken Çocuklukta Dijital Bağımlılıkla Mücadele Projesi Kapsamında Ebeveynlerin Çocuklarının Dijital Medya Kullanımına İlişkin Görüşlerinin İncelenmesi. Sakarya Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi 25/47, 1-33. https://doi.org/10.17335/sakaifd.1252105.
Baldemir, H. ve Övür, A. (2021). Dijital Oyun Bağımlılığının Yeni Yüzü Olarak Pubg Mobile . İletişim Bilimi Araştırmaları Dergisi, 1(2), 139-153. Retrieved from https:// dergipark.org.tr/tr/pub/ibadergi/issue/64518/962618
Baranseli Arslan, E. S. (2021). “Dijital Sanat”, (Ed.) Baranseli Arslan, E.S., Dijital Kültür, Anadolu Üniversitesi Açık Öğretim Fakültesi Yayınları, ss:101-131.
Barthes, R. (1998). Çağdaş Söylenler, Çev. Tahsin Yücel, Metis Yayınları, İstanbul.
Bauman, Z. (1999). Sosyolojik Düşünmek, Çev. Abdullah Yılmaz, Ayrıntı Yayınları, İstanbul
Benjamin, W. (1995). Son Bakışta Aşk Walter Benjamin’den Seçme Yazılar, (Yay. Haz.) Nurdan Gürbilek, İkinci Baskı, Metis Yayınları, İstanbul.
Benjamin, W. (1990). Parıltılar, Çev. Yılmaz Öner, Belge Yayınları, İstanbul
Biricik, Z. (2021). Çocukların Oynadığı Dijital Oyunlara İlişkin Dijital Ebeveynlerinin Farkındalıkları Üzerine Bir İnceleme. Erciyes İletişim Dergisi, 8(2), 575-597. DOI: 10.17680/erciyesiletisim.785287
Bostancı, M. (2019). Dijital Ebeveynlerin Sosyal Medyada Mahremiyet Algısı. AJIT-e: Academic Journal of Information Technology, 10(38), 115-128. DOI: 10.5824/1309-1581.2019.3.005.x.
Bostancı, S. ve Çakır, R. (2022). Erken Çocukluk Çağında Çocuğu Olan Ebeveynlerin, Çocuklarına Medya Kullandırmadaki Aracılıkları ve Dijital Ebeveynlik Farkındalıklarının İncelenmesi. Turkish Journal of Primary Education, 7(2), 86-116. DOI: 10.52797/tujped.1192163.
Coşgun, E. (2022). Ebeveynlerin Toplumsal Cinsiyet Algılarına Göre Sosyal Ağlarda Çocuklarının Güvenlikleriyle İlgili Farkındalıklarının İncelenmesi.̇ Yüksek Lisans Tezi. Kocaeli Üniversitesi.
Coşkunalp, S. (2022), Dijital Ebeveynlik Öz Yeterliği İle Çocuklarda Problemli Medya Kullanımı Arasındaki İlişkinin İncelenmesi.̇ Yüksek Lisans Tezi. Selçuk Üniversitesi.
Çalapkulu, Ç. ve Alp, F. (2020). Dijital Ebeveynler İle Çocukların Sosyal Medya Kullanımı Üzerindeki Mahremiyet İlişkisi.
Davarcı, N. (2013). İlköğretim 8. Sınıf Öğrencilerinin Kitap Okuma Alışkanlığı İle Bilgisayar - İnternet Kullanımı Arasındaki İlişkinin Değerlendirilmesi, Yüksek Lisans Tezi. Çukurova Üniversitesi.
Demiral, S. (2020). Çocuklarla Evrensel Öğrenme: Çevrim içi Çocuklukta Özneleşme Mekanizmaları. Doktora Tezi. Mimar Sinan Güzel Sanatlar Üniversitesi
Dere, S. (2023). Dijital Ebeveynliğin Aile İçi İletişim ve Velinin Eğitime Katılımı Üzerine Etkisi. Yüksek Lisans Tezi. İstanbul Ticaret Üniversitesi.
Doğan, M. A. (2022). Dijital Ebeveynliğin Demografik Özellikler, Beş Faktör Kişilik Kuramı ve Bilişsel Esneklik Açısından İncelenmesi. Yüksek Lisans Tezi. Gaziantep Üniversitesi
Durmaz, İ. (2023). Ebeveynlerin Dijital Ebeveynlik Öz Yeterliklerinin Veri Madenciliği İle Değerlendirilmesi. Yüksek Lisans Tezi. Fırat Üniversitesi.
Dündar Zeypak, B. (2021). 21. Yüzyıl Türkiye’sinde Çocuk ve Çocukluk Algısı: Değişen Anlam ve Önemi. Yüksek Lisans Tezi. Akdeniz Üniversitesi.
Eraslan, P. (1993). Kitle Toplumunun Kültürel Yapısı ve Günümüzün Açıklama Biçimi Olarak Magazin Söylemi, Marmara İletişim Dergisi, 4, 139-156.
Erdem, P. (2019). Dijital Kültür Ortamında Belleğin Durumu. İletişim Kuram ve Araştırma Dergisi, 2019(48), 529-545. Retrieved from https://dergipark.org.tr/tr/ pub/ikad/issue/72714/991716
Fidan, A. , Güneş, H. ve Karakus, T. (2021). Investigating the Digital Parenting Behaviors of Parents on Children’s Digital Game Play. Cukurova University Faculty of Education Journal , 50(2), 833-857. DOI: 10.14812/cuefd.933215.
Friedman, T. L. (2023, 5-11 Mayıs). Pandora’nın İki Kutusunu Birden Açtık. Oksijen Gazetesi. 121, 30.
Günaydın, E. (2021). 12-17 Yaş Çocuğu Olan Annelerin Ebeveynlikte Bilinçli Farkındalık Düzeyi ve Dijital Ebeveynlik Tutumu İle Çocuklarında İnternet Bağımlılığı Arasındaki İlişki Yüksek Lisans Tezi. Üsküdar Üniversitesi
Giddens, A. (2000). Sosyoloji. Yay Haz. Hüseyin Özel ve Cemal Güzel, Çev. Hüseyin Özel vd., Ayraç Yayınları, Ankara.
Gökaliler, E. ve Özer, A. (2019). Baba 2.0: Dijital Dönüşüm ile Değişen Baba Rolü Üzerine Bir Araştırma. İletişim Kuram ve Araştırma Dergisi. (48), 388-403. Retrieved from https://dergipark.org.tr/tr/pub/ikad/issue/72714/991395.
Gül, I. (2023). Ortaokul Öğrencilerinin Dijital Oyun Bağımlılıkları ile Ailelerin Dijital Ebeveynlik Farkındalıkları Arasındaki ̇ İlişkinin Çeşitli Değişkenler Açısından İncelenmesi Yüksek Lisans Tezi.Trakya Üniversitesi.
Gül Ünlü, D. (2019). Web Sitelerinde Dijital Ebeveynlere Sunulan İçerik Toplumsal Cinsiyet Rollerinden Bağımsız Olabilir Mi?: 'Bebek.com' Web Sitesi Örneği". Fe Dergi. 11: 24-37.
Gül Ünlü, D. (2020). Dijital Ebeveynlik ve Mobil Uygulamalar: Dijital Ebeveynlerin Mobil Uygulama Kullanım Pratiklerinin İncelenmesi. İletişim Kuram ve Araştırma Dergisi, 2020(50), 56-73. Retrieved from https://dergipark.org.tr/tr/pub/ ikad/issue/56157/738818.
Hari, J. (2023). Çalınan Dikkat Neden Odaklanamıyoruz?. Çev. Barış Engin Aksoy. Metis Yayınları. İstanbul
İnan Kaya, G. , Mutlu Bayraktar, D. ve Yılmaz, Ö. (2018). Dijital Ebeveynlik Tutum Ölçeği: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, (46) , 149-173 . DOI: 10.21764/maeuefd.390626.
Kabakçı Yurdakul, I., Dönmez, O., Yaman, F., Odabaşı, H. F. (2013). Dijital Ebeveynlik ve Değişen Roller. Gaziantep University Journal of Social Sciences. 12(4):883- 896.
Karaboğa, M. T. (2019). Dijital Medya Okuryazarlığında Anne ve Baba Eğitimi. OPUS International Journal of Society Researches , 14 (20) , 2040-2073 . DOI:10.26466/opus.6019
Karaca Koç, G. (2019). Çevrim içi Annelerin Stres Düzeylerinin Demografik Değişkenlere Göre İncelenmesi [Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi]. Kocaeli Üniversitesi.
Karademir, M. (2018), İlkokul 4. Sınıf Öğrencilerinin Kitap Okuma Alışkanlıklarının Düzeyi Nedir? Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Aydın Üniversitesi
Karakaş, G., Kıcıman, A. H., Yılmaz, R. ve Karaoğlan Yılmaz, F. G. (2023). Özel Yetenekli Öğrencilerin Ebeveynlerinin Dijital Ebeveynlik Özyeterliklerinin İncelenmesi. Bartın Üniversitesi Eğitim Araştırmaları Dergisi, 7 (1), 49-59. Retrieved from https://dergipark.org.tr/tr/pub/bujer/issue/78285/1242917
Kay, M. A. (2022). Erken Çocuklukta Dijital Oyun Bağımlılığının Yordayıcıları Olarak; Dijital Ebeveynlik, Aile İçi İlişkiler ve Sosyal Yeterlilik. Doktora Tezi. İnönü Üniversitesi
Kaya, İ. ve Mutlu Bayraktar, D. (2021). Türkiye’de Yapılan Dijital Ebeveynlik Araştırmalarına Yönelik Bir İçerik Analizi Çalışması. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 22 (2) , 1046-1082. DOI: 10.17679/inuefd.928805.
Koç, G. K. ve Paslı, F. (2019). Dijital Topluluklara Üye Olan Annelerin Stres Düzeylerinin Demografik Değişkenlere Göre İncelenmesi. Kastamonu İletişim Araştırmaları Dergisi, (2), 100-118. Retrieved from https://dergipark.org.tr/tr/pub/kiad/ issue/61061/906587.
Kopuz, T. , Turgut, Y. E. ve Aktı Aslan, S. (2022). Dijital Ebeveynlik Tutumu İle Çocukların Güvenli İnternet Kullanımları Arasındaki İlişki Üzerine Bir İnceleme. Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 0(42), 123-153. DOI: 10.14520/adyusbd.1111996.
Kulaksız, T. ve Toran, M. (2023). The Examination of Demographics Influences on the Digital Parenting Awareness of Parents with 3-6 Years Old Children. Van Yüzüncü Yıl Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 20(2), 550-570. DOI: 10.33711/ yyuefd.1286859.
Kundera, M. (1994), Saptırılmış Vasiyetler, Çev. Özdemir İnce, Can Yayınları, İstanbul
Kuzu Jafari, K. (2021). Erken Çocukluk Dönemindeki Çocukların Zekâ Düzeyleri ve Sosyal Becerileri İle Ailelerin Ebeveynlik ve Dijital Ebeveynlik Tutumları Arasındaki İlişkinin İncelenmesi. Doktora Tezi, Bursa Uludağ Üniversitesi.
Maigret, É. (2014). Medya ve İletişim Sosyolojisi, Dördüncü Baskı. Çev. Halime Yücel. İletişim Yayınları. İstanbul.
Manap, A. (2020). Anne Babalarda Dijital Ebeveynlik Farkındalığının İncelenmesi. Doktora Tezi. İnönü Üniversitesi
Manap, A. ve Durmuş, E. (2020). Dijital Ebeveynlik Farkındalık Ölçeğinin Geliştirilmesi. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 21(2), 978-993. DOI: 10.17679/ inuefd.711101.
Manap, A. ve Durmuş, E. (2021). Dijital Ebeveynlik Farkındalığının Aile içi Roller ve Çocukta İnternet Bağımlılığına Göre İncelenmesi. e-Uluslararası Eğitim Araştırmaları Dergisi, 12 (1) , 141-156 . DOI: 10.19160/ijer.837749.
Milovidov, E. (2020). Parenting in the Digital Age Positive Parenting Strategies for Different Scenarios.https://rm.coe.int/publication-parenting-in-the-digital-age- 2020-eng/1680a0855a. (Erişim Tarihi: 15.09.2023).
Modecki, K. L.. Goldberg, R. E., Wisniewski, P., Orben, A. (2022). What Is Digital Parenting? A Systematic Review of Past Measurement and Blueprint for the Future, Perspectives on Psychological Science. https://www.researchgate.net/ publication/361930970_What_Is_Digital_Parenting_A_Systematic_Review_ of_Past_Measurement_and_Blueprint_for_the_Future.17(6) DOI: 10.1177/17456916211072458.
Mut, G. (2021). Ortaokul 8. Sınıf Öğrencilerinin Okuma Alışkanlığının Oluşmasında Etkili Olan Faktörlere İlişkin Görüşleri. Yüksek Lisans Tezi. Gazi Üniversitesi.
Neuman, S.B. (1988). The Displacement Effect: Assessing the Relation Between Television Viewing and Reading Performance. Reading Research Quarterly, 23, pp. 414–440.
Siibak, A. (2019). Digital Parenting and the Datafied Child. OECD Library. https://www. oecd-ilibrary.org/sites/313a9b21-en/index.html?itemId=/content/component/ 313a9b21-en. (Erişim Tarihi: 14.09.2023).
Oskay, Ü. (2000). 19. Yüzyıldan Günümüze Kitle İletişimin Kültürel İşlevleri Kuramsal Bir Yaklaşım, Üçüncü Basım, Der Yayınları. İstanbul.
Özbay, E. (2023). İlkokul Çağı Ebeveynlerinin Akıllı Telefon Bağımlılık Düzeyleri İle Dijital Ebeveynlik Konusundaki Farkındalıkları Arasındaki İlişkinin İncelenmesi. Yüksek Lisans Tezi. Üsküdar Üniversitesi.
Özsevinç, N. (2021). Yeni Medya Okuryazarlığı Bağlamında Teknoloji Bağımlılığının İncelenmesi: İlköğretim Öğrencileri ve Ebeveynlerinin Davranışsal Bağımlılık Analizi. Yüksek Lisans Tezi. İstanbul Aydın Üniversitesi.
Pekyürek, M. F. (2022). Ebeveynlerin Dijital Ebeveynlik Yeterliklerinin Artırılmasına Yönelik E-İçeriklerin Geliştirilmesi. Yüksek Lisans Tezi. Bartın Üniversitesi
Postman, N. (1994). Televizyon Öldüren Eğlence Gösteri Çağında Kamusal Söylem. Çev. Osman Akınhay Ayrıntı Yayınları. İstanbul.
Pullu, E. K. ve Gömleksiz, M. N. (2023). Ortaokul Öğrenci Velilerinin Dijital Ebeveynliğe İlişkin Görüşleri . Uluslararası Sosyal Bilimler Akademi Dergisi. (12) , 426-441 . DOI: 10.47994/usbad.1331473.
Ragıpoğlu, B. (2021). 5-10 Yaş Aralığında Çocuk Sahibi Olan Sosyal Medya Kullanıcısı Anne ve Babaların Ebeveynlik Stillerinin İstismar Farkındalığına Etkisinin İncelenmesi. Yüksek Lisans Tezi. Üsküdar Üniversitesi.
Rode, J. A. (2009). Digital Parenting: Designing Children’s Safety. People and Computers XXIII – Celebrating People and Technology Conference https://www.researchgate. net/publication/336585931_Digital_Parenting_Designing_Children% 27s_Safety. (pp. 244-251). DOI:10.14236/ewic/HCI2009.29
Sancar, E. (2023). Z Kuşağı Ergen Çocuk Sahibi Ebeveynlerin Dĳital Ebeveynlik Tutumlarının Çocukları ile İlişkilerine Etkisi. İstanbul University Journal of Sociology , 43 (1), 54-67 . DOI: 10.26650/SJ.2023.43.1.0023
Sanders, B. (1999). Öküzün A’sı-Elektronik Çağda Yazılı Kültürün Çöküşü ve Şiddetin Yükselişi. Çev. Şehnaz Tahir. Ayrıntı Yayınları, İstanbul.
Sapmaz, S. (2022, 5 Temmuz). “Bebeklerde Dil Gelişimi ve Konuşma Süreci Nasıl Olur?”. https:// www.memorial.com.tr/saglik-rehberi/bebeklerde-dil-gelisimi-ve-konusma- sureci-nasil-olur (Erişim Tarihi: 10.07.2023).
Söğüt, F. (2020). Dijital Ebeveynlerin Dijital Oyunlar ve Şiddet İlişkisine Yönelik Algıları . İletişim Kuram ve Araştırma Dergisi, (51), 79-100. Retrieved from https:// dergipark.org.tr/tr/pub/ikad/issue/57520/739439.
Şahin Konaş, Z. (2021). Dijital Hikâye Geliştirme Etkinliklerinin Ebeveynlerin Dijital Ebeveynlik ve Teknoloji Kullanım Tutumlarına Etkisinin İncelenmesi. Yüksek Lisans Tezi. Bartın Üniversitesi
Tofan, S. (2022), Dijital Toplumda Ebeveynlik. Yüksek Lisans Tezi. Ankara Sosyal Bilimler Üniversitesi
Turhal, E. (2023). Dijital Ebeveynlik Farkındalığının Siber Zorbalık ve Ekran Bağımlılığı Üzerindeki Yordayıcı Rolü. Yüksek Lisans Tezi. Ankara Üniversitesi.
TÜİK. (2022). Hane halkı Bilişim Teknolojileri (BT) Kullanım Araştırması 2022. https:// data.tuik.gov.tr/Bulten/Index?p=Survey-on-Information-and-Communication- Technology-(ICT)-Usage-in-Households-and-by-Individuals- 2022-45587#. (Erişim Tarihi: 14.09.2023).
TÜİK. (2023a). Ulusal Eğitim İstatistikleri 2022. https://data.tuik.gov.tr/Bulten/Index?p=Ulusal- Egitim-Istatistikleri-2022-49756#. (Erişim Tarihi: 14.09.2023).
TÜİK. (2023b). Yaşam Kalitesi Modülü 2022. https://data.tuik.gov.tr/Bulten/Index?p=Quality- of-Life-Module-2022-49760#. (Erişim Tarihi: 14.09.2023)
Türkel, N. (2021), Ebeveynlerin Sosyal Medya Bağımlılık Düzeyleri İle Dijital Ebeveynlik Tutumları Arasındaki İlişkinin İncelenmesi. Yüksek Lisans Tezi. Üsküdar Üniversitesi.
Utuş, T. (2022). Ebeveynlerin Dijital Oyun Rehberlik Stratejileri İle Dijital Oyunların Okul Öncesi Dönem Çocuklarına Etkisine Yönelik Ebeveynlerin Algılarının İncelenmesi. Yüksek Lisans Tezi. İnönü Üniversitesi.
Vural Şenel, B. (2020). Erken Çocukluk Döneminde Çocuğu Olan Ebeveynlerin Medya ve Teknolojiye Yönelik Tutumlarının Medya Aracılık Rolleri İle İlişkisi. Yüksek Lisans Tezi. Ankara Üniversitesi.
Yalçıntaş, E. (2023), “Okuma Kültürü-Dijital Okuma Farkındalık Programının” Özel Eğitim ve Sınıf Öğretmeni Adaylarının Okuma Kültürü ve Dijital Okuma Farkındalık Düzeyleri Üzerindeki Etkisinin Belirlenmesi. Doktora Tezi. Bursa Uludağ Üniversitesi.
Yaman, F. (2018), Türkiye’deki Ebeveynlerin Dijital Ebeveynlik Öz Yeterliklerinin İncelenmesi. Doktora Tezi. Eskişehir Anadolu Üniversitesi
Yavuz, T. (2022). Z Kuşağında Bağlanma Şekilleri ve Dijital Ebeveynliğin Dijital Bağımlılığa Etkisi. Yüksek Lisans Tezi. Üsküdar Üniversitesi.
Yay, M. (2019). Dijital Ebeveynlik. İkinci Baskı. Yeşilay Yayınları. İstanbul.
Yazıcı, Z. N. (2021). “E-Dünya’da Yeni Bir Rol: Dijital Annelik”, Ondokuz Mayıs Üniversitesi Kadın ve Aile Araştırmaları Dergisi, 1(2): 115-132.
Yazıcı, Z. N. ve Özcan, E. N. (2021). Annelerdeki Teknoloji Bağımlılığı Düzeyi İle Dijital Ebeveynlik Düzeyi Arasındaki İlişkinin İncelenmesi. Ondokuz Mayıs Üniversitesi İnsan Bilimleri Dergisi. 2: 15-28.
Yılmayan, E. (2017). Parents’ Attitudes Towards the Use of Digital Media Among Preschoolers. İstanbul Bilgi University.
Yurtbakan, E. (2017), İlkokul 4. Sınıf Öğrencilerinin Okuma Alışkanlıklarının Belirlenmesi, Yüksek Lisans Tezi. Karadeniz Teknik Üniversitesi.