Schopenhauer’ın Rekreatif Aktivitelere Bakış Açısı Bağlamında Spor Yayınları

Bu makalede, rekreatif aktiviteler, Schopenhauer’ın felsefi anlayışı doğrultusunda ele alınmıştır. Bireylerin boş/serbest zamanlarını değerlendirme biçimlerinin bilimsel disiplin olarak rekreasyon alanına girmektedir. Performans sporuna dönüştürülmediği sürece, hem yapılan her türlü sportif aktivite hem de spor izleyicisi olmak, rekreatif aktivite olarak kabul edilmektedir. Literatür incelemesi üzerinden kuramsal tartışmaların yürütüldüğü bu makale; en dış çerçevede felsefi bakış, bilimsel literatür bağlamında rekreatif aktiviteler, daha özelde ise spor yayıncılığı kapsamında yapılandırılmıştır. Genelden özele gidilen bu yaklaşımla; felsefi bir bakış açısının, bilimsel literatürden de destek alınarak yaşamsal alanlara ne şekilde yansıtılabileceği, spor yayıncılığı üzerinden izah edilmeye çalışılmıştır. Yapılan incelemelerde, felsefi temellendirmeye dayalı bir yaklaşımın, rekreatif aktiviteler ve spor yayınlarına ilişkin temel hususlarla çelişmeyeceği sonucuna ulaşılmıştır. Teknik unsurların ötesine geçerek düşünsel derinliğe dayalı çalışmaların, bütün bilim alanlarında olduğu gibi, rekreasyon ve yayıncılık alanlarına da anlamlı katkılar sunabileceği kanaatine varılmıştır.

Anahtar Kelimeler:

Rekreatif Aktiviteler, Spor Yayınları, Schopenhauer

Schopenhauer’s Perspective About Sports Publications in the Context of Recreational Activities

In this article, recreational activities are discussed in Schopenhauer's philosophical understanding. The ways of evaluating individuals' free time are included in the recreation area as a scientific discipline. Unless it is transformed into performance sport, both sportive activities and sports watchers are considered to be recreational activities. This article discusses the theoretical debates on the literature review; the most external framework is structured within the scope of philosophical view, recreation activities in the context of scientific literature, and more specifically in the context of sports broadcasting. With this approach from general to special; how a philosophical point of view can be reflected to the life-related issues with the support of the scientific literature is tried to be explained through sports broadcasting. In the research, it was concluded that an approach based on philosophical baseline would not contradict with the basic issues related to recreational activities and sports broadcasts. It has been concluded that the studies based on intellectual depth can contribute significantly to the fields of recreation and publishing, as well as in all fields of science.

Keywords:

Recreative Activities, Sports Broadcasts, Schopenhauer,

PDF

___

Ahmet Mithat Efendi. (2016). Schopenhauer’ın Hikmet-i Cedidesi. İstanbul: Dergah.
Aristoteles. (2002). Yorum Üzerine. Saffet Babür (Çev.). Ankara: İmge.
Aristoteles. (2017). Nikomakhos’a Etik. Furkan Akderin (Çev.). İstanbul: Say.
Atayman, Veysel. (2006). Varolmanın Acısı Schopenhauer Felsefesine Giriş. Veysel Atayman (Çev. ve der.), İstanbul: Donkişot Güncel.
Aydın, Ayhan. (2009). Felsefe Düşünce Tarihi. Ankara: Pagem Akademi.
Bozkurt, Nejat. (2008). Bilimler Tarihi ve Felsefesi İstanbul: Morpa Kültür.
Cevizci, Ahmet. (2000.). Felsefe Sözlüğü. İstanbul: Paradigma.
Demir, Ömer. (2000). Bilim Felsefesi. Ankara: Vadi.
Drucker, Peter F. (2000). 21. Yüzyıl İçin Yönetim Tartışmaları. İrfan Bahçıvangil ve Gülenay Gorbon (Çev.). İstanbul: Epsilon.
Frankl, Viktor Emil. (1999). Duyulmayan Anlam Çığlığı Psikoterapi ve Hümanizm. Selçuk Budak (Çev.). Ankara: Öteki.
Frankl, Viktor E. (2016). Hayatın Anlamı ve Psikoterapi. Veysel Atayman (Çev.). İstanbul: Say.
Frankl, Viktor E. (2018a). Anlam İstenci Logoterapinin Temelleri ve Logoterapi Uygulamaları. Mustafa Yalçınkaya (Çev.). İstanbul: Öteki.
Frankl, Viktor E. (2018b). İnsanın Anlam Arayışı. Selçuk Budak (Çev.). İstanbul: Okuyan Us.
Güzel, Cemal. (1999). Çoğulculuğun Kuramcısı: Lakatos. Ankara: Bilim ve Sanat.
Janaway, Christopher. (2007). Schopenhauer. R. Çağrı Ataman (Çev.). İstanbul: Altın Kitaplar.
Karaköse, Bülent (2000). Spor Olsun. İstanbul: Anti LOB.
Keskin, Uğur; Çalışkan, Kadir & Aydoğdu, Volkan. (2017). Spor Konulu Karikatür Kitapları Üzerine Bir İnceleme. Spor Bilimleri Araştırmaları Dergisi, 2 (1), 13-30.
Koyre, Alexandre. (2004). Bilim Tarihi Yazıları. Kurtuluş Dinçer (Çev.). Ankara: TÜBİTAK.
Maleviç, Kazimir. (2015). İnsanın Esas Gerçekliği: Tembellik. Ender Keskin (Çev.). İstanbul: Sel.
Nietzsche, Friedrich W. (1997). Seçilmiş Düşünceler (Denemeler). Samih Tiryakioğlu (Çev.). İstanbul: Assos.
Nietzsche, F. (2005). Ahlakın Soykütüğü. ????? (Çev.). İstanbul: Gün.
Nietzsche, F. (2018). Eğitici Olarak Schopenhauer. Mustafa Tüzel (Çev.). İstanbul: Türkiye İş Bankası Kültür.
Osborne, Richard. (1996). Herkes İçin Felsefe. M. Doğan Şahiner (Çev.), İstanbul: Milliyet.
Özkan, Senail. (2006). Schopenhauer Paradokslar Üzerinde Raks. Ankara: Ötüken.
Platon. (2011a). Küçük Hippias. Furkan Akderin (Çev.). İstanbul: Say.
Platon. (2011b). Meneksenos. Furkan Akderin (Çev.). İstanbul: Say.
Platon. (2016). Euthydemos-Parmenides. Furkan Akderin (Çev.). İstanbul: Say.
Sadi Şirazi. (2005). Gülistan. Kenan Sarıalioğlu (Çev.). İstanbul: Bordo Siyah.
Sarı, Yaşar & Şenel, Elif. (2018). Bir Ekorekreasyon Faaliyeti Olarak Yoga Turizmi Üzerine Bir İnceleme. Uluslararası Kırsal Turizm ve Kalkınma Dergisi, 2 (2), 20-23.
Schopenhauer, Arthur. (1983). Schopenhauer’ın Felsefesi ve Aşkın Metafiziği Çevirisi. Selahattin Hilav (Çev.). İstanbul: YAZKO.
Schopenhauer, A. (2000). İstencin Özgürlüğü Üzerine. Mehtap Söyler (Çev.). Ankara: Öteki.
Schopenhauer, A. (2007a). Seçkinlik ve Sıradanlık Üzerine. Ahmet Aydoğan (Çev.). İstanbul: Say.
Schopenhauer, A. (2007b). Parerga ile Pralipomena ya da Kısa Felsefe Denemeleri I. Kitap. Levent Özşar (Çev.). Bursa: Biblos Kitabevi.
Schopenhauer, A. (2007c). Ruh Görme Üzerine Parerga ile Pralipomena II. Kitap. Levent Özşar (Çev.). Bursa: Biblos Kitabevi.
Schopenhauer, A. (2008). Üniversiteler ve Felsefe. Ahmet Aydoğan (Çev.). İstanbul: Say.
Schopenhauer, A. (2011). Yaşamın Bilgece Deneyimleri. Elif Yıldırım (Çev.). İstanbul: Oda.
Schopenhauer, A. (2012). Eristik Diyalektik Haklı Çıkma Sanatı. Ülkü Hıncal (Çev.). İstanbul: Sel.
Schopenhauer, A. (2014a). Felsefe Tarihinden Kesitler. Ahmet Aydoğan (Çev.). İstanbul: Say.
Schopenhauer, A. (2014b). Mantıksal Düşünme Dokrtini. Elif Yıldırım (Çev.). İstanbul: Oda.
Schopenhauer, A. (2015). Akıl Sağlığı. Ahmet Aydoğan (Çev.). İstanbul: Say.
Schopenhauer, A. (2016). Toplu Eserler-2. Göksu Birol (Çev.). Ankara: Yason.
Schopenhauer, A. (2017a). Bilim ve Bilgelik. Ahmet Aydoğan (Çev.). İstanbul: Say.
Schopenhauer, A. (2017b). Okumak Yazmak ve Yaşamak Üzerine. Ahmet Aydoğan (Çev.). İstanbul: Şule.
Schopenhauer, A. (2017c). Ölüm ve İçsel Doğamızın Yok Edilemezliği ile Olan İlişkisi. Elif Yıldırım (Çev.). İstanbul: Oda.
Schopenhauer, A. (2017d). Merhamet. Zekâi Kocatürk (Çev.). İstanbul: Dergâh.
Schopenhauer, A. (2018a). İsteme ve Tasarım Olarak Dünya. Levent Özşar (Çev.). Bursa: Biblos Kitabevi.
Schopenhauer, A. (2018b). İdeal ve Gerçek. Ahmet Aydoğan (Çev.). İstanbul: Say.
Schopenhauer, A. (2018c). İnsan Doğası Üzerine. Çev. Elif Yıldırım, İstanbul: Oda.
Schopenhauer, A. (2018d). Hayatın Anlamı. Ahmet Aydoğan (Çev.). İstanbul: Say.
Strathern, Paul. (1997). 90 Dakikada Schopenhauer. Melek Yıldırım (Çev.). İstanbul: Gendaş.
Tanyol, Cahit. (1998). Schopenhauer’da Ahlak Felsefesi. İstanbul: Gendaş.
Woolgar, Steve. (1999). Bilim: Bilim İdesi Üzerine Sosyolojik Bir Deneme. Hüsamettin Arslan (Çev.). İstanbul: Paradigma.
Yılmaz, Abdullah. (2015). Örgütsel Yaşamda Etkin Zaman Yönetimi. Bursa: Ekin.