Cumhuriyet dönemi Türk edebiyatında hem şiir yazmış, hem şiir üzerinde düşünmüş sanatkârlarımız yetişmiştir. Ahmet Haşim, Yahya Kemal Beyatlı ve Ahmet Hamdi Tanpınar onların arasında akla ilk gelen isimlerdir. Cumhuriyetin ilk yıllarından itibaren şiirlerini neşretmeye başlayan Cahit Sıtkı Tarancı da hem şiir yazmış, hem özelde şiire, genelde sanat eserinin çeşitli meselelerine dair görüşler ortaya koymuştur. O, şiirin daha doğrusu sanatın çeşitli meselelerine dair görüşlerini daha çok mektup, deneme ve eleştirme türlerinde yazdığı yazılarında dağınık olarak anlatmıştır. Onları estetik disiplininin bütünlüğü içinde ele alıp inceler ve o bütünlüğün ait oldukları yerlerinde değerlendirirsek, şairimizin sanat eserine dair düşüncelerini ortaya koymuş oluruz. Estetik, dört unsurdan oluşan bir sanat felsefeyi disiplinidir. Bu unsurları şöyle sıralayabiliriz: 1) Estetik siijelsanatkâr, 2) Estetik obje/sanat eseri, 3) Estetik değer/sanat eserinin güzelliği ve 4) Estetik yargı/sanat eserinin yargılanması. Bir sanatkarın estetiği demek, bu dört unsura dair metinlere dayalı düşünceleri demektir. Biz bu çalışmamızda, Cahit Sıtkı'nın bunlardan sadece üçüncüsüne dair görüşlerini bir araya getirmeye ve değerlendirmeye çalışacağız.