TABHANE
Tabhane, Osmanlı döneminde güç bulma evi (dinlenme yeri) anlamına gelen bir kurumdur. Bu kurumda yoksul, hasta, yorgun, iş arayan, aç kalmış vb. kimseler barınmakta idi.
Tabhane
Tabhane refers to an institution in Ottoman times, which functioned as a house of rest. Poor, sick, tired, unemployed, hungry ete. people took shelter in this institution.
___
- Erdoğan, A. (936) "Kanuni Süleyman’ın Vakfiyesi ve Kazasker Hamit Efendi", Konya. 8, 502-507.
- Ergin, O. (1936) Türkiye’de Şehirciliğin Tarihi İnkişafı. İstanbul: İ.Ü Hukuk Fakültesi.
- Kazancıgil, R. (1994) Uzaklardan gelen yolcular için eşsiz bir mola: II. Bayezîd Külliyesi Tabhaneleri (Dinlenme Yerleri). http://www.edirneden.com/goster.Dh p. (19. 07.2006).
- Pakalın, M. Z. (1971) Osmanlı Tarih Deyimleri ve Terimleri Sözlüğü. Cilt: 3, İstanbul: Milli Eğitim Bakanlığı Devlet Kitapları.
- Singer, A. (2002) Osmanlı’da Hayırseverlik: Kudüs’te Bir Haseki Sultan İmareti. Şendil, D. (Çev.). İstanbul: Türkiye Ekonomik ve Toplumsal Tarih Vakfı.
- Sosyal kurumlar. Tabhaneler. http://yasvas19.tripod.com/sosvalkurum. htm. (19.07.2006).
- Ünver, A. S. (1941) “Anadolu ve İstanbul’da İmaretlerin, Aşhane, Tabhane ve Misafirhanelerine ve Müessislerinin Ruhi Kemallerine Dair”. İ.Ü. Tıp Fakültesi Mecmuası. 4, 15: 2390- 2410.
- Yediyıldız, B. ve Öztürk, N. Oturulabilir Şehir ve Türk Vakıf Sistemi. http.7/www.history. hacettepe.edu.tr/archive/vakifsehir.html. (19.07.2006).