Stoppard’s Rosencrantz and Guildenstern are Dead and Its Screen Adaptivity

William Shakespeare’in ölümsüz eseri Hamlet’ten uyarladığı varoluşçu komedisi Rosencrantz ve Guildenstern Öldüler ile 1968’de Broadway sahnesinde üne kavuşan oyun yazarı Tom Stoppard, oyunun aynı isimli 1990 film uyarlamasında beklenen başarıyı yakalayamamıştır. Stoppard, kendisiyle yapılan bir söyleşide oyununu beyaz perdeye uyarlama isteğini açıklarken oyuna “gerekli saygısızlığı” ancak kendisinin yapabileceğini ifade etmiştir. Bu çalışmanın amacı Rosencrantz and Guildenstern Are Dead’in iki farklı performansında, tiyatro ve sinema seyircisinden zıt geribildirimler alınmasının nedenlerini Absürd Tiyatro geleneği ve adaptasyon kuramları çerçevesinde irdelemektir.

Stoppard’s Rosencrantz and Guildenstern are Dead and Its Screen Adaptivity

Stoppard's Rosencrantz and Guildenstern are Dead and Its Screen Adaptivity

___

  • Albee, Edward. The Zoo Story and Other Plays. London: Penguin, 1995.
  • Albee, Edward. “Which Theatre Is The Absurd One?” The Modern American Theater. Ed. Alvin B. Kernan. Eaglewood Cliffs, N.J: Prentice-Hall, 1967.
  • Bassnet, Susan. Translation Studies. London, New York: Routledge, 1991.
  • Beckett, Samuel. Endgame: A Play in One Act. London: Faber and Faber, 1987