Shorter working time and its pay as an effective social policy measure against the economic crisis: The Turkish example

Global Kriz sürecinde, Hükümet tarafından çeşitli sosyal politika önlemleri alınmıştır. Bu önlemler arasında kısa çalışma, krizden birinci derecede etkilenen sanayi sektörü ve istihdamı açısından özel önem taşı maktadır. Kısa çalışmanın özünde, ekonomik kriz nedeniyle işverenin içine düştüğü mali darboğazın, işveren- işçi ve devletin ortaklaşmasıyla aşılması vardır. Krizin başlangıcında, ihtiyacı olan bir çok işletme, gereğinden katı düzenleme ve sınırlamalar nedeniyle bu esnek çalışma imkanından yeterince yararlanamamıştı. Ancak kısa çalışma yapma prosedürü, kısa çalışma süresi ve ödenek miktarında kriz dönemine mahsum olarak yapılan iyileştirmeler sonucunda kısa çalışma, önemli ve etkili bir sosyal politika önlemi haline gelmiştir. Kısa çalışma uygulaması olmasıydı, 2009 yılı açık işsizlik oranı % 14 yerine %14.8 olarak gerçekleşecekti. Kısa çalışma, küresel krizin damgasını vurduğu 2009 yılında, yaklaşık 3.247 firmanın ayakta kalmasını sağlamış ve 190 bin kişinin işsiz kalmasını önlemiştir. Kısa çalışma deneyiminin sunduğu önemli bir başka sonuç, Türkiye işgücü piyasasında esneklik güvence dengesi temelinde esnekliğin önünün açılmasına güçlü bir zemin oluşturmasıdır.

Küresel ekonomik krize karşı etkili bir sosyal politika önlemi olarak kısa çalışma ödeneği: Türkiye örneği

During the Global Economic Crisis, the Government has established various social policy measures. Amongst those policies, “shorter working time and its pay” has particular significance for the industrial sector and its workers. Many firms could not benefit from shorter working time opportunity due to rigid rules and restrictions in the beginning of the crisis. Later, these restrictions have loosened because of measures against the economic crisis and consequently shorter working time has become a life buoy to employers. If shorter working time was not exist, the rate of open unemployment would be 14.8% rather than 14%. The shorter working time arrangements is an effective social policy measure that saved livelihood of 3.247 companies and prevented 190.000 additional job losses in 2009, which was a year deeply affected by the global economic crisis. Another important conclusion which was offered by the shorter working time experiment is that it is created a terrain to open the way of flexibility on the basis of flexicurity in the Turkish labour market.

___

  • Biagi, M. (Ed. by) (2003). İş Yaratma ve İş Hukuku, Korumadan Öngörülü Eyleme, Çev. Zülfü Dicleli, Ahmet Kardam. İstanbul: MESS Yayın No: 405.
  • Caniklioğlu, N. (2009). Kriz Ortamında 4857 sayılı İş Kanununun Esnekliğe İlişkin Hükümleri ve Uygulama Sorunları. Kriz, 4857 sayılı İş Kanunu ve Esneklik Hükümleri Semineri. 4 Mayıs 2009. İstanbul: İstanbul Sanayi Odası https://e-hizmet.iso. org.tr/seminer/Sunumlar/ARS0109.zip (24.07.2009).
  • EC. Employment in Europa (2009). Employment and Social Affairs and Equal Opportunities. Belgium.
  • İpek Köstekli, Ş. (2009). Küresel Kriz ve Türk Sanayi İçin Esneklik-Güvence Dengesi Açılımı. İstanbul: İSO Yayını:2009/14. ISKUR. Bulletins of Unemployment Insurance. Ankara.
  • İSO (2010). Türkiye Ekonomisi 2010. İstanbul: İSO Yayın No:2010/8.
  • MESS (2002). Çalışma Sürelerinde Esneklik (Geleceğe Açılım). İstanbul: MESS Yayın No:378.
  • OECD (2010). Employment Outlook 2010. OECD. Paris.
  • OECD (2009). Legislation, Collective Bargaining and Enforcement: Uptading the OECD Employment Protection Indicators. Social Employment and Migration Working Paper No.89. OECD. Paris.
  • TİSK (1999). Çalışma Hayatında Esneklik. Ankara: TİSK Yayın No: 190.
  • TURKSTAT. The Results of Household Workforce Surveys. Ankara.
  • TURKSTAT. Industrial Production Index (2005=100). Ankara.
  • TURKSTAT. The Results of Gross Domestic Product. Ankara.
  • Wilthagen, T. (2010). Şexicurity in the Crisis: The Case of Short-Time Working Arrengements, Occasional Workshop on Short-Time Working Arrangements. European Employment Observatory (EEO). Brussels.
  • Other References
  • - 1475 sayılı İş Kanunu (The Labour Code No. 1457)
  • - 4857 sayılı İş Kanunu (The Labour Code No. 4857)
  • - 5510 sayılı Sosyal Sigortalar ve Genel Sağlık Sigortası Kanunu (The Social Security And General Health Insurance Code No. 5510)
  • - 4447 sayılı İşsizlik Sigortası Kanunu (The Unemployment Insurance Code No. 4447)
  • - 4904 sayılı Türkiye İş Kurumu Kanunu (The Turkish Employment Organization Code (ISKUR) No. 4904)
  • - 5763 sayılı İş Kanunu ve Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılması Hakkında Kanun, 26 Mayıs 2008 tarih ve 26887 sayılı RG (The Law Number 5763 Amending The Labour Code and Miscellaneous Other Code Provisions (OJ: Nr: 26887, Date: 26.05.2008)
  • - 5838 sayılı Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılması Hakkında Kanun, 28 fiubat 2009 tarih ve 27155 (Mükerrer) sayılı RG (The Law Number 5838 Amending Certain Code Provisions (OJ: Nr: 27155, Date: 28.02.2009)
  • - 5951 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun İle Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun, 05 fiubat 2010 tarih ve27484 sayılı RG (The Law Number 5951 Amending the Procedure Law on Collection of Public Claims and Some Other Laws (OJ: Nr:27484, Date: 05.02.2010)
  • - Kısa Çalışma ve Kısa Çalışma Hakkında Yönetmelik, 31 Mart 2004 tarih ve 25419 sayılı RG (Regulations Regarding Shorter Working Arrangements (OJ: Nr: 25419, Date: 31.03.2004)
  • - Kısa Çalışma ve Kısa Çalışma Hakkında Yönetmelik, 13 Ocak 2009 tarih ve 27109 sayılı RG (Regulations Regarding Shorter Working Arrangements (OJ: Nr: 27109, Date: 13.01.2009)