ÜNİVERSİTE ÖĞRENCİLERİNDE SALDIRGANLIĞIN BAZI DEMOGRAFİK ÖZELLİKLERLE İLİŞKİSİNİN İNCELENMESİ

Saldırganlık, geçmişten günümüze psikolojinin en önemli konularından biri olmuştur. Saldırganlığın düşünce, duygu ve davranış gibi çok boyuta sahip olması, onu tanımlamayı zorlaştırmaktadır. Genel olarak bireyin başka bir bireye zarar vermek amacıyla gerçekleştirdiği davranışlar olarak tanımlanmaktadır. Bu araştırmanın amacı, üniversite öğrencilerinde saldırganlığın çeşitli demografik veriler açısından incelenmesidir. Veri toplama aracı olarak Demografik Bilgi Formu ve Buss-Perry Saldırganlık Ölçeği kullanılmıştır. Araştırmada çeşitli fakülte ve bölümlerden 205 öğrenci ile çalışılmıştır. Araştırma sonuçlarına göre yaş kriterine göre anlamlı bir farklılık saptanmazken, erkek öğrencilerin kız öğrencilere göre bazı alt boyutlarda daha saldırgan olduğu saptanmıştır. Aile özelliklerine bakıldığında ise anne ve babası ayrı olan öğrencilerin bazı alt boyutlarda daha saldırgan olduğu saptanmıştır. Eğitim alınan bölüm bazında bakıldığında ise çocuk gelişimi bölümü öğrencilerinin, bazı bölümlere göre anlamlı düzeyde düşük saldırganlık gösterdiği saptanmıştır.

ANALYZING THE RELATIONSHIP BETWEEN SOME DEMOGRAPHIC FEATURES AND AGGRESSION AMONGST UNIVERSITY STUDENTS

Aggression has always been an important subject for psychology. It is difficult to define aggression because of it’s multidimensional background.  Generally, it is defined as any behaviour towards another individual that is carried out with the immediate intent to cause harm. The aim of this research is to analyze the relationship between some demographical features (such as age, sex, education, family) and aggression amongst university students. The research group of this research was consisted of 205 students from various faculties and fields. Personal Information Form and Buss-Perry Aggression Questionnaire were used to obtain datas. The result of this study indicates that there is no relationship between age and aggression. There are meaningful relationships between sex, situation of parents, education and aggression. 

___

  • Aktaş, V., Şahin, D., Aydın, O. (2005). Saldırgan olan ve olmayan çocuklarda düşmanca niyet yükleme yanlılığının cinsiyete bağlı olarak incelenmesi, Türk Psikoloji Dergisi, 20(55): 43-57
  • Anderson, C.A., Bushman, B.J. (2002). Human Aggression, Annual Reviews of Psychology, 53:27-51
  • Aral, N., Sağlam, M. (2012). Ebeveynleri boşanma sürecinde olan çocuklar ile ebeveynleri ile birlikte yaşayan çocukların duygularının cinsiyete göre incelenmesi, Ankara Sağlık Bilimleri Dergisi, 1(2): 71-88
  • Bandura, A. (1973). Aggression: A Social Learning Analysis, Englewood Cliffs, NJ: Prentice Hall
  • Baron, R.A. (1977). Human Aggression, New York: Plenum
  • Berkowitz, L. (1970). Aggressive Humor as a Stimulus to Aggressive Responses. Journal of Personality and Social Psychology, 16(4): 710-717
  • Bettencourt, B. A., Miller, N. (1996). Gender differences in aggression as a function of provocation: A meta-analysis, Psychological Bulletin, 119(3): 422-447
  • Buss, A.H., Perry M. (1992). The Aggression Questionnaire, Jornal of Personality and Social Psychology, 63: 452-459
  • Buss, D. M., Duntley J. D. (2006). The Evolution of Aggression, In: M. Schaller, J.A. Simpson, D.T. Kenrick (Ed.), Evolution and Social Psychology, New York: Psychology Press, 263-285
  • Demirtaş-Madran, H.A. (2012). Buss-Perry Saldırganlık Ölçeği’nin Türkçe Formunun Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması, Türk Psikiyatri Dergisi, 23: 1-6
  • Doğan, B., Moralı, S., Kazak, Z., Tok, S. (2002). Bireylerin spora katılım, cinsiyet ve sürekli kaygı düzeylerine göre saldırganlık düzeylerinin incelenmesi, Performans, 8(3-4): 1-13
  • Ellis, L. (2003). Genes, criminality, and the evolutionaryneuroandrogenic theory, In: Walsh, A., Ellis, L. (Ed.), Biosocialcriminology: Challenging environmentalism's supremacy Hauppauge. New York: Nova Science, 13-34.
  • Ellis, L. (2004). Sex, status, and criminality: A theoretical nexus, Social Biology, (51): 144-160
  • Goetz, A.T. (2010). The evolutionary psychology of violence, Psicothema, 22(1): 15-21
  • Karahan, F.T., Özcan, K., Ağlamaz, T. (2009). Lise Öğrencilerinin Saldırganlık Düzeylerinin Anne Babanın Birliktelik Durumu, Öz Üvey Oluşu ve Yaşamda Öncelikli En Önemli Değer Algısı Açısından İncelenmesi, Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 22(1): 211-223
  • Kepenkçi, Y., Çınkır, Ş. (2005). Bullying Among Turkish High School Students. Child Abuse and Neglect, 30(2): 193-204
  • Malley-Morrison, K., You, H. S., Milis, R. B. (2000). Young adult attachment steyles and perceptions of elderabuse: A cross-cultural study, Journal of Cross – Cultural Gerontology, 15, 163-184
  • Marcus, R. F., Kramer, C. (2001). Reactive and Proactive Aggression: Attachment and Social Competence Predictors, Journal of Genetic Psychology, 162(3): 260-275
  • Wilson, E.O. (1975). Sociobiology: A New Synthesis, Harvard University Press
  • Yavuzer, H. (2004). Yaygın Anne Baba Tutumları. İstanbul: Remzi Kitabevi.