Nasreddin Hoca yalnız Anadolu insanının değil, bütün Türk Milletlerinin, ayrıca Balkan milletlerinin de gönlünde taht kurmuş; Azerbaycan’dan Yugoslavya’ya, Amerika’dan Japonya’ya kadar uzanan geniş bir coğrafyada uluslararası bir şöhrete kavuşarak evrensel bir kimlik haline gelmiş bir şahsiyettir. Kaynaklardan anladığımıza göre, Nasreddin Hoca bir medrese hocası, yani bir “öğretmen”dir. Nasreddin Hoca’nın öğrencileri sadece medrese talebeleri de değildir. O; çocuk, genç, ihtiyar…. toplumun bütün katmanlara hocalık yapmış bir hakîm, bir bilge şahsiyettir. Malumdur ki, eğitim felsefesi, eğitimin tekniğinden daha mühim bir meseledir. Bir eğitim felsefemiz yoksa istediğimiz kadar müfredat ve teknik geliştirelim, eğitimde gaye olması gereken ‘erdemli nesiller’ yetiştirmemiz mümkün değildir. Aslında Türk Milli Eğitim sistemimizin temel ve hayati sorunu; eğitim felsefesi sorunudur. Tebliğimizde muteber kaynaklardan derlediğimiz bazı Nasreddin Hoca Lâtifeleri eğitim felsefesi ve yöntemi açısından ele alınacaktır. Tebliğimizin amacı, kültürümüzün önemli temsil ve taşıyıcılarından olan Nasreddin Hoca’nın gerçek kimlik ve tarihi şahsiyetini tespit etmek, fıkralarını eğitim felsefesi ve değerler eğitimi açısından yeniden yorumlamaktır. Bu amaçla, Nasreddin Hoca’dan bahseden birincil kaynaklar incelenmiş, onun latifelerini ihtiva eden yazma ve basma eserler tetkik edilmiştir. Latifelerin yorumunda Nasreddin Hoca Latifelerinin şerhlerinden ve Türk-İslâm klasik eserlerinden yararlanılmıştır. Gerçek ve gerçeğe yakın olan lâtifelerin birçoğunun mecâzî anlam içerdiği tespit edilmiş ve bu fıkraların mecâzî anlam ve mesajları yorumlanmıştır. Nasreddin Hoca fıkralarının, “sevgi, saygı, sorumluluk, adalet, güven, hoşgörü, yardım severlik, çalışkanlık, kanaatkârlık, sabır” gibi bugün değerler eğitimi kapsamında ele alınan kavramların hemen tamamına uygun somut örneklikler içerdiği tespit ve tahlil edilmiştir. 

Nasreddin Hodja is a character who became a universal identity by having an international fame in a wide geography reaching from Azerbaijan  to Yugoslavia, from America to Japan,  enshrined in the hearts of people not only from Anatolia but whole Turkish nations and also Balkan.  As we have understood from sources, Nasreddin Hodja is a madrasa hodja, meaning he is a “teacher”.  The students of Nasreddin Hodja were not only madrasa students. He is a dominant and wise person who educated many from all segments of society as children, young and old ones. As it is certain, education philosophy is more important matter than education technic. If we do not have an education philosophy, it is not possible to raise ‘virtuous generations’ which should be the purpose of education, no matter we develop curriculum or technic as much as we want. In fact, the main and crucial problem of our Turkish National Education system is the problem of education philosophy. In second section of our notification, some Nasreddin Hodja hoaxes that we collected from reliable sources, shall be taken into consideration in terms of education philosophy and method. The purpose of our notification is to determine the real identity and historical character of Nasreddin Hodja who is one of important representatives and carriers of our culture, and to interpret again in terms of education philosophy and education of values. With this purpose, primary sources mentioning Nasreddin Hodja have been evaluated and printed and written work of arts consisting his hoaxes have been examined. In interpretation of the hoaxes, paraphrase of Nasreddin Hodja Hoaxes and classical Turkish-Islam work of arts have been utilized. Also, it has been determined that many hoaxes which are real and close to real, consist of figurative meaning and figurative meaning and messages of these jokes have been interpreted. It has been determined and analyzed that Nasreddin Hodja jokes consist of embodiments which are suitable almost all notions which are taken into consideration in scope of today’s education of values such as “ love, respect, responsibility, justice, trust, tolerance, humanitarianism, diligence, austerity, patience”