Tercümesi yapılan bu makale, “el-İmâmiyyetü’l-İsmâiliyye (el-Bâtıniyye) ve Mevkîfuhum min tefsiri’l-Kur’âni’l-Kerim” başlığıyla Muhammed Hüseyyin ez-Zehebî’nin (ö. 1977) et-Tefsîr ve’l-Müfessirûn adıyla üç cilt olarak (Dâru’l-Hadîs, Kâhire 1433/2012) hazırlamış olduğu kitabının II. cilt 206-222 sahifeleri arasında yer almaktadır. et-Tefsîru’l-mezhebî terkibinin kendisiyle anıldığı ez-Zehebî bu eserinde, tefsirleri rivâyet ve dirâyet olmak üzere ikili tasnîfe tabi tutmakta, dirâyeti câiz olanlar sınıfına Ehl-i Sünnet’i dirayeti câiz olmayanlar sınıfına Mu‘tezile ve diğer fırkaları yerleştirmektedir. Ehl-i Sünnet’i bir fırka, mezhep, meşreb addetmeyip İslâm’ın kendisiyle özdeşleştiren bir Kur’ân araştırmacısının ötekiyi okumada ne tür bir usûlü takip ettiğini ortaya koymak adına ilgili eserin İsmâiliyye’nin Kur’ân’ı Anlama ve Yorumlama Metodu kısmını, bir fikir vermesi adına tercüme ettik.