İnsan, yaratılışı itibarı ile diğer varlıklardan ayrılmış, kendisine akıl bahşedilmiş ve bu doğrultuda kullanabileceği irade verilmiştir. Düşünme yetisine sahip, kendisini geliştirebilen ve üretebilen insanoğlu, bu özelliklerinin bütünü ile vahyin muhatabı olmuş ve kendisine yeryüzünü yönetebilecek sorumluluk verilmiştir. Kur’an’da emir ve nehiylerden bireysel olarak sorumlu olduğu belirtilen insan, tarihi süreç içerisinde toplumların oluşması ile birey olmaktan çok mevcut düzenin bir ögesi haline gelmiştir. Oysa her bireyin duygu ve düşünce dünyası farklı olmakta ve kendisini birey olarak mevcut ve değerli olarak görmek istemektedir.  Hasan Hanefî, bu çalışmasında her ilim alanında, insan ve tarih konuları ele alınırken insanın sadece belli yönlerinin incelendiği ve insana bir bütün olarak yaklaşılmasının yetersizliklerine değinmektedir.