Tarım İşletmelerinde Sübvansiyonlu Kredi Kullanımı: Ankara İli Örneği

Tarım politikalarının en önemli araçlarından biri haline gelen tarımsal krediler, tarım sektörünün gelişmesinde ve kırsal yoksullukla mücadelede göz ardı edilemeyecek boyutta rol oynamaktadır. Tarım işletmelerinde kar marjının düşük olması ve belirli dönemlerde girdi sağlanarak ürün elde edilmesi, tarımsal kredi kullanımının diğer kredilerden farklı bir yapıda olmasını ve faiz oranlarının düşüklüğünü zorunlu kılmaktadır. Tarım kesiminde yeterli kredi kullanımına ilişkin yaşanan sorunlar yüzünden, 2004 yılında ilk kez Bakanlar Kurulu Kararı ile sektörde düşük faizli (sübvansiyonlu) kredi uygulamasına başlanılmıştır. Bu çalışmada, Türkiye'de ve Ankara ilinde tarım işletmelerinin sübvansiyonlu kredi kullanımı ve kredinin üretim kollarına dağılımının belirlenmesi amaçlanmıştır. Araştırmada 139 tarım işletmesinden anket yoluyla toplanan verilerden elde edilen sonuçlara göre, işletmeler ortalamasında 2009-2013 yılları arasında %32.41 oranında sübvansiyonlu kredi kullanıldığı tespit edilmiştir. Sübvansiyonlu kredi kullanım oranı 1. grup işletmelerde %25.91 iken, 2. grupta %31.98 ve 3. grupta %40.49 olarak belirlenmiştir. Çiftçilerin kredi kullanımında, uygun faiz oranı yanında, kredi masrafların düşürülmesi (%31.65) ve formalitelerin azaltılması (%29.50) önemli konular olarak ortaya konulmuştur.

Anahtar Kelimeler:

Tarım, İşletmeler, Kredi, Sübvansiyon

The Use of Subsidized Credit in Agricultural Holdings: The Case of Ankara Province

Agricultural credits which become one of the most important tools of agricultural policies, play a role in a dimension that can not be ignored in the develpment of the agriculture sector and in the struggle against rural poverty. The existence of the low profit margins in agricultural holdings and obtaining product by providing input in certain periods necessitates the use of agricultural credits in different structure from other types of credits and the occurence of the low interest rates. Due to the problems related with the adequate use of credits in the agricultural sector, the application of low interest (subsidized ) credits was started for the first time by the decision of the Council of Ministers in 2004.In this study, it is aimed to determine subsidized credit usage of agricultural holdings in the province Ankara and Turkey, the distribution in production branches. In this research, according to the results obtained from the data collected through a survey from 139 agricultural holdings, it was determined that the rate of %32.41 subsidized credits were used in the average of the holdings between the years 2009 and 2013. It has been determined that when the usage rate of the subsidized credit in the first group holdings are %25.91, it is %31.98 in the second group and %40.49 in the third group. In addition to interest rates, reduction of credit costs (31.65%) and formalities (29.50%) have been emphasized in the use of credit by the farmers.

Keywords:

Agriculture, Holdings, Credit, Subsidy,

PDF

___

Anonim, 2017a.http://www.resmigazete.gov.tr( Erişim tarihi, 15.09.2017)
Anonim, 2017b. http://www.haberaktuel.com (Erişim tarihi, 12.09.2017).
GTHB, 2016.https://www.tarimdanhaber.com (Erişim tarihi, 20.09.2017)
Günaydın, G. (2009), 'Türkiye Tarım Politikalarında 'Yapısal Uyum': 2000'liYıllar”.Mülkiye Dergisi, sayı: 262, Ankara.
Güneş, E, ve M.M.Artukoğlu, 2010.Küresel Kriz Sürecinde Türkiye'de Tarımsal Kredi Etkinlik ve Uygulamaları, TüekiyeIX. Tarım Ekonomisi Tebliğler Kitabı Cilt: 2, ss.795-801. Sanlıurfa.
Hatunoğlu, E., Eldeniz, F., 2012.2000 Yılı Sonrası Tarım Sektöründe Yapısal Dönüşüm Politikaları. Sayıştay Dergisi Sayı:86. Ankara.
Koçtürk, M., Artukoğlu, M.M., Güneş, E., Gençler, F., Şen,Ö., 2012, Kırsal Kalkınma Uygulamalarında Tarımsal Kredinin Rolü ve Tarım Kredi Kooperatifleri Uygulamaları, Üçüncü Sektör Sosyal Ekonomi, 27(2):1-15. Ankara.
Koçtürk,.M., Tepeci,M., Duramaz,S.,Yatbaz A., 2013.The use of agricultural loan: An analysis of farmers' bank selection decisions in Manisa, Turkey, Journal of Food, Agriculture & Environment, 11 (3&4):764-768. Helsinki, Finland.
Narin, M. 2008. Türkiye'de Uygulanan Tarım Politikalarında Değişim. Ekonomik Yaklaşım, Aydın Güven Gürkan Özel Sayısı, Cilt 19
Özcelik, A. Güneş, E ve Artukoğlu, M. 2005. Türkiye'de Tarımsal Kredi: Sözleşmeli Tarım ve Üretici Örgütleri Üzerinden Kredi Uygulamaları", Türkiye Ziraat Mühendisliği Teknik Kongresi, 961-985, Ankara.
TBB, 2015. Türkiye Bankalar Birliği Bankalarımız. Yayın no:314, Mayıs 2016.İstanbul.
TBB, 2016. Türkiye Bankalar Birliği Bankalarımız. Yayın no:321, Mayıs 2017.İstanbul.
TCZB, 2004.T.C. Ziraat Bankası Faaliyet Raporu 2004.
TCZB, 2010.T.C. Ziraat Bankası Faaliyet Raporu 2010.
TCZB, 2011.T.C. Ziraat Bankası Faaliyet Raporu 2011.
TCZB, 2012.T.C. Ziraat Bankası Faaliyet Raporu 2012.
TCZB, 2013.T.C. Ziraat Bankası Faaliyet. Raporu 2013.
TCZB, 2014.T.C. Ziraat Bankası Faaliyet Raporu 2014.
TCZB, 2015.T.C. Ziraat Bankası Faaliyet Raporu 2015.
TCZB, 2016.T.C. Ziraat Bankası Faaliyet Raporu 2016.
TURKTOB, 2017.http://www.turtob.org.tr (Erişim tarihi, 15.09.2017) Ünlüer, M. ve Güneş, E. 2013. Tarımsal Kredilerin Geri Ödenmesinde Etkili Faktörlerin Analizi, Gaziosmanpaşa Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 2013-2: s.86-93, Tokat.
Ünlüer, M. 2013. Eskişehir İli Tarım İşletmelerinde Tarımsal Kredi Kullanımının Ekonomik Analizi. Ankara Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü. Doktora Tezi, Ankara