Trakya Bölgesinde Faaliyet Gösteren Tarım İşletmelerinin Yapısal Özellikleri ve Tarımsal Uygulamalara Yaklaşımları

Bu çalışma, Trakya Bölgesinde faaliyet gösteren tarım işletmelerinin yapısal özelliklerinin ve bazı tarım uygulamalarına yaklaşımlarının belirlenmesi amacıyla yürütülmüştür. İşletmeler arazi büyüklüklerine göre sıralanmış, 1-50, 51-200, 201 dekar ve üzeri olmak üzere üç tabakaya ayrılmış ve anket yapılan işletme sayısı 169 olarak belirlenmiştir. İncelenen değişkenler açısından, işletme büyüklük grupları arasında farklılık olup olmadığı, kesitli verilerde testi; sürekli verilerde ise varyans analizi, dağılımlar arasında anlamlı bir fark olup olmadığı Friedmann ve Wilcoxon testi ile ortaya konulmuştur. İncelenen işletmelerde ortalama işletme arazisi büyüklüğü 117.49 dekar bulunmuştur. İncelenen işletmelerde işletme yöneticisi ortalama 49.92 yaşında olup, yaklaşık 6.58 yıl öğrenim görmüştür. Üreticilerin %25.44'ü toprak tahlili yaptırdığını, %8.88'i bazen yaptırdığını, %65.68'i ise yaptırmadığını belirtmiştir. Üreticilerin tamamı herhangi bir dernek ya da kooperatife üye olduklarını belirtmişlerdir. Ortalama yönetici profili puanı birinci grupta 8.11, ikinci grupta 9.08, üçüncü grupta ise 9.94 olarak belirlenmiştir.  Üçüncü grupta yer alan işletmelerin yüksek sınıf aralığının diğer gruplara oranla baskın olduğu belirlenmiştir. İşletmeler ortalamasına göre %70.41'inin orta düzeyde yönetici profiline sahip olduğu belirlenmiştir. 

___

  • Anonim, 2001. “2001 Genel Tarım Sayımı Tarımsal İşletmeler (Hane halkı) Araştırma Sonuçları”, DİE Yayınları, Ankara.
  • Arısoy, H., Oğuz, C., 2005. Tarımsal Araştırma Enstitüleri Tarafından Yeni Geliştirilen Buğday Çeşitlerinin Tarım İşletmelerinde Kullanım Düzeyi ve Geleneksel Çeşitler İle Karşılaştırmalı Ekonomik Analizi – Konya İli Örneği, T.C. Tarım ve Köyişleri Bakanlığı Tarımsal Ekonomik Araştırma Enstitüsü Yayınları, Yayın No: 130, ISBN: 975-407-174-8, Ankara.
  • Aydın, B., Unakıtan, G., 2015. Trakya Bölgesinde Faaliyet Gösteren Tarım İşletmelerinin Yapısal Özellikleri ve Etkinliklerinin Belirlenmesi. Proje Sonuç Raporu. Atatürk Toprak Su ve Tarımsal Meteoroloji Araştırma Enstitüsü Müdürlüğü Yayınları. Yayın No:TAGEM 2015-3.
  • Bayaner, A., 1995. Konya İli Buğday Yetiştiren Tarım İşletmelerinin Ekonomik Analizi ve Bu İşletmelerde Buğday Üretiminde Gübre Kullanımının Fonksiyonel Olarak Araştırılması”, Ankara Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Tarım Ekonomisi Anabilim Dalı, Doktora Tezi, Ankara.
  • Birinci, A., Akın, O., 2008. Erzurum İli Tarım İşletmelerinde Kooperatifleşme ve Sosyal Güvenlik Durumunun Tespiti Üzerine Bir Çalışma. Tarım Ekonomisi Dergisi, 14(1), s. 31-36.
  • Ceyhan, V., Bozoğlu, M., Cinemre, H.A., 2000. Bafra ve Çarşamba Ovalarında Kimyasal Madde Kullanım Düzeyi ve Çevresel Etkileri. IV. Ulusal Tarım Ekonomisi Kongresi. 6-8 Eylül 2000. Tekirdağ.
  • Çakmak, E.H., Dudu, H., Öcal, N., 2008. Türk Tarım Sektöründe Etkinlik: Yöntem ve Hanehalkı Düzeyinde Nicel Analiz. İktisat Bölümü, Orta Doğu Teknik Üniversitesi.
  • Çiçek, A., Erkan, O., 1996. Tarım Ekonomisinde Araştırma ve Örnekleme Yöntemleri. Gaziosmanpaşa Üniversitesi, Ziraat Fakültesi Yayınları No 12, Ders Notları Serisi 6, 118s.
  • Çukur, T., Işın, F., 2008. İzmir İli Torbalı İlçesinde Sanayi Domatesi Üreticilerinin Sürdürülebilir Tarım Uygulamaları. Ege Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 45(1): s.27-36.
  • Demircan, V., Yılmaz, H., 2005. Isparta İli Elma Üretiminde Tarımsal İlaç Kullanımının Çevresel Duyarlılık ve Ekonomik Açıdan Analizi. Ekoloji Dergisi. Cilt.14. No.57.s.15-25. Isparta.
  • Doğan, A., 2009. Ekonomik Gelişme Sürecine Tarımın Katkısı. S.Ü. İİBF, Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi, s. 365-392.
  • Fazio, R.A., 2005. Barriers to the Adoption of Sustainable Agricultural Practices: Working Farmer and Change Agent Perspectives, Department of Agricultural Economics and Rural Sociology, Auburn University, Auburn, AL., pages 175.
  • Hazneci, K., 2007. Amasya İli Suluova İlçesinde Sığır Besiciliği Yapan İşletmelerin Etkinlik Analizi. Ondokuz Mayıs Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Tarım Ekonomisi Anabilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi. Samsun.
  • Kadıoğlu, İ., 2003. Tokat İlinde Üreticilerin Zirai Mücadele Etkinlikleri Üzerinde Bir Araştırma. GOP Üni.Zir.Fak.Der. 20(1). S.7-15. Tokat.
  • Karamürsel, D., Öztürk, P., Öztürk, G., Akgül, H., 2004. Eğirdir Yöresi Elma Yetiştiricilerinin Gübre Kullanım Durumları ve Sorunları. Türkiye 3.Ulusal Gübre Kongresi. Tarım-Sanayi-Çevre. Cilt:1. s.167-174.Tokat.
  • Kızılaslan, N., Kızılaslan, H., 2005. Türkiye’de Kimyasal Gübre Kullanımı ve Tokat İli Artova İlçesinde Kimyasal Gübredeki Uygulamalar. Gübreleme-Çevre İlişkileri. Tarımsal Ekonomi Araştırma Enstitüsü Yayınları. Yayın No:129.Ankara.
  • Oğuz, C., Mülayim, A.Ü., 1997. Konya’da Sözleşmeli Şeker Pancarı Yetiştiren Tarım İşletmelerinin Ekonomik Durumu. S.S. Konya Pancar Ekicileri Eğitim ve Sağlık Vakfı Yayınları, Yayın No:4, Konya.
  • Özkan, B., Akçaöz, H.V., Karadeniz, C.F.,2003. Antalya İlinde Turunçgil üretiminde Tarımsal İlaç Kullanımına Yönelik Üretici Tutum ve Davranışları. Ege Tarımsal Araştırma Enstitüsü Dergisi. Cilt 13. Sayı 2. İzmir.
  • Taşyürek, S., 2016. "Tarım Raporu". esagev.org. Erişim tarihi: 07 Eylül 2016.
  • Yamane, T., 1967. Elementary Sampling Theory. Prentice-Hall Inc. Englewood Cliffs, New Jersey.