Bu araştırma Ankara Ahlatlibel kıraç merasının florası ve merada en çok bulunan bazı önemli mera bitkilerinin dağılışları hakkında bilgiler elde etmek amacı ile yapılmıştır. Merada en çok bulunan beş bitki türü üzerinde khi-kare ve dağılış katsayıları yöntemleri ile yapılan incelemelerde adi sorguç otu, koyun yumağı, yuvarlak geven ve dar yapraklı geven bitkilerinin dağılışlarının poisson dağılışa uyduğu, yumrulu salkım otunun dağılışının İse contagious olduğu anlaşılmıştır. Araştırma bitkileri olarak seçilen beş bitki türünün dip kaplama değerleri en yüksek koyun yumağında %5.93 ile, en düşük dar yapraklı gevende %0.56 arasında değişmiştir. Araştırma alanında 27 familya ve 77 cinse ait 109 bitki türünün bulunduğu görülmüş ve alanın tam bir florası çıkartılmıştır. Bu bitki türleri arasında 8'i buğdaygiller, 4'ü baklagiller ve biride gülgiller familyasından olmak üzere 13'ü azalıcı; 4'ü buğdaygiller ve 5'i de diğer familyalardan olmak üzere 9 tanesi çoğalıcı karakterde olmak üzere, 22 ktimaks bitki türü belirlenmiştir. Yaklaşık 15 dönüm genişliğindeki araştırma alanında bu kadar fazla bitki türünün bulunması ve bunların arasında klimaks sayılabilecek bitki türlerinin sayı bakımından değilse bile miktar bakımından az olması nedeni ile meranın durumunun zayıf olabileceği sonucu çıkartılmıştır. Ayrıca 25-30 yıldan beri otlatılmayan meranın vejetasyonunda beklenen çapta bir iyileşmenin olmadığı gözlenmiştir.

The aim of this research was to determine the complete flora of Ahlatlibel dryland range, near Ankara and to investigate the distributions of the most abundant and important range plants. The results were analysed using chi-square and coefficient of dispersion methods. The analysis showed that the distributions of Stipa lagascae, Festuca ovina, Astragalus ovalis and Astragalus angustifolius were fitted to the poisson distribution, while Poa bulbosa had a contagious distribution. Basal cover values of these five experimental species varied between 5.93% for Festuca ovina and 0.56 for Astragalus angustifolius. 109 plant species belonging to 77 genera in 27 families were found in the experimental area. It was observed that 13 plant species in the experimental area were decreasers, comprising eight grasses, four legumes and one Rosaceae species. Nine species were Increasers; four grasses and five from other plant families. Thus, a total of 22 plant species out of 109 were identified as climax plant species for this region. The presence of so many plant species in approximately 1.5 ha of land, and the small proportion of climax plant species indicated that the condition of this dryland range was poor. Besides this, it was observed that there was not expected improvement in the vegetation of this range rested for 25-30 years.