Hülegü (ölümü 1265) ve halefleri, modern araştırmacıların bu hanedanı isimlendirmek için uygun gördükleri īlḫān unvanı ile tanınırlardı. Īlḫān, genel itibariyle “tâbi” veya “boyun eğmiş” ḫān manasına gelir1. Bunun yanında, Hülegü’nün īlḫān unvanını benimsediğine dair bir mutabakat yok gibidir. Anlaşılan, bu durum daha ziyade, Hülegü hanedanının tesis edilme şekli üzerindeki münakaşalar ile alakalıdır2. Aşağıdaki makalede, meseleyi çözmeyi iddia etmeksizin, bu hususlara ışık tutacak tespitler takdim edilecektir. Öyle görünüyor ki, īlḫān ilk defa 658/1259-60’a ait sikkelerinde görüldüğü üzere, Hülegü’nün, sadece unvanlarından birisi olarak kabul edilmişti3.

Cf. Allsen, Mongol Imperialism, s.47-49. 6 Biyografiler için bkz. Y. Koch, “ʿIzz al-Dīn ibn Shaddād and his biography of Baybars”, Annali dell’ Istituto Universitario Orientale (Naples), XLIII (1983), s.250-3; D. Sourdel, “Ibn Shaddād”, EI², III, s.933; İbn el-Ṣuḳāʿī, Tālī kitāb vefāyāt el-aʿyān, ed. J. Sublet (Dımaşk, 1974), s.145-6. Bu çalışma, A. Ḥuṭayṭ tarafından neşredilmiştir: Ta’rīḫ el-melik el-Żāhir (Die Geschichte des Sultans Baibars) (Wiesbaden, 1983). Başlıklar için editörün s.19’daki değerlendirmelerine ve yine Koch, s.249, n.1’e bakınız