SOSYAL SERMAYE KURAMI VE TEMEL BAKIŞ AÇILARININ KARŞILAŞTIRILMASI

Sosyal ilişkilerin sosyal ve ekonomik hayattaki artan öneminin kavranmasıyla ilişkiler ve etkilerinin araştırılması gerekliliğini doğmuştur. Sosyal ve ekonomik işlemlerde ekonomik ve fiziki sermayenin yanı sıra parasal olmayan beşeri, kültürel ve sosyal sermaye türleri de neo-klasik sermaye kuramları olarak kabul edilmiştir. Özellikle ekonomik hayattaki ilişkilerde bilgi iletişim teknolojilerinin artması, bireylerin geçmiştekinden daha fazla bireyle ve doğal olarak daha zayıf bağlarla bağlantı kurması güven unsurunun aranmasına neden olmuştur. Belirtilen gelişmeler 1990’lardan itibaren sosyal sermayeye katkıda bulunmuştur. Sosyal sermaye zamanla kapsamını genişletmiş ve farklı disiplinlerle çalışılabilir hale gelmiştir. Bu sermaye türü aynı zamanda yeni mikro kuramların doğmasını da sağlamıştır. Bu durum sosyal sermayenin özellikleri ve türleri bakımından çeşitlenmesine neden olmuştur. Bu çalışmada sosyal sermayenin bireysel ve kolektif yönleri ve bu ayrımın özellikleri ele alınmaktadır. Sosyal sermayenin, diğer sermaye türlerinden farklılıklarına yer verilmektedir. Sosyal sermayenin tarihsel süreçteki gelişimi yine bireysel ve kolektif yönleriyle harmanlanarak eleştirilerle birlikte değerlendirilmektedir. Bireylerin ilişkilerdeki konumuna bağlı olarak değişen dayanışmacı ve aracı sosyal sermaye kavramları açıklanmaktadır. Aynı zamanda bu sermaye türünün birey ve toplum açısından olumsuz sonuçlarına değinilmektedir.

Anahtar Kelimeler:

Bireysel ve Kolektif Sosyal Sermaye, Dayanışmacı ve Aracı Sosyal Sermaye, Ağlar, Örgüt, Yönetim

SOCIAL CAPITAL CONCEPT AND THE COMPARISON OF FUNDAMENTAL PERSPECTIVES

There has been the need of research of relations and their effects due to growing importance of social relations in social and economic life. Alongside with the economic and physical capital, non-financial capital types that are human, cultural and social capital accepted as the neo-classic capital theories in social and economic transactions. Particularly in economic relations, increase of information communication technologies, outnumbered interactions of individuals with others and naturally excess weak ties in life have resulted in the quest of trust in the relations. Social capital theory has been developed due to mentioned reasons since 1990s. By time, the theory’s scope has been expanded and studied in different academic fields. It has also produced its own new micro theories. As a consequence, the characteristics and the types of social capital theory have been diversified. In this paper, the individual and collective characteristics of social capital theory are assessed. The differences of social capital theory from other capital types are mentioned. The historical development of the theory is explained along with the critics and individual/collective characteristics. The bonding and bridging social capital concepts, which are subjected to change based on the individual’s positions in the relations, are clarified. The negative results on individuals and society of this capital type are mentioned as well.

Keywords:

Individual and Collective Social Capital, Bonding and Bridging Social Capital, Networks, Organization, Administration,

PDF

___

Adler, P. S., & Kwon, S. (2000). Social Capital: The Good, the Bad, and the Ugly. In E. L. Lesser (Ed.), Knowledge and Social Capital: Foundations and Applications (pp. 89–115). USA: Butterworth - Heinemann.
2. Adler, P. S., & Kwon, S. (2002). Social Capital: Prospects for a New Concept. The Academy of Management Review, 27(1), 17–40.
3. Altay, A. (2007). Bir Kamu Malı Olarak Sosyal Sermaye ve Yoksulluk İlişkisi. Ege Akademik Bakış, 7(1), 337–362.
4. Baker, W. E. (1990). Market Networks and Corporate Behavior. American Journal of Sociology, 96(3), 589–625.
5. Başak, S., & Öztaş, N. (2010). Güven Ağbağları, Sosyal Sermaye ve Toplumsal Cinsiyet. Gazi Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 12(1), 27–56.
6. Borgatti, S. P., & Kidwell-Lopez, V. (2012). Network Theory. In J. Scott & P. J. Carrington (Eds.), The SAGE Handbook of Social Network Analysis (pp. 40–54). London: SAGE Publications.
7. Bourdieu, P. (1986). The Forms of Capital. Retrieved March 21, 2016, from https://www.marxists.org/reference/subject/philosophy/works/fr/bourdieu-forms-capital.htm
8. Burt, R. (2000). The network structure of social capital. Research in Organizational Behavior, 22, 345–423.
9. Burt, R. (2002). Bridge Decay. Social Networks, 24, 333–363.
10. Burt, R. S. (1992a). Structural Holes: The Social Structure of Competition. USA: Harvard University Press.
2. Adler, P. S., & Kwon, S. (2002). Social Capital: Prospects for a New Concept. The Academy of Management Review, 27(1), 17–40.
11. Burt, R. S. (1992b). The Social Structure of Competition. In N. Nohria & R. G. Eccles (Eds.), Networks and organizations: Structure, form, and action. Boston: Harvard Business School Press.
12. Burt, R. S. (2008). Structural Holes versus Network Closure as Social Capital. In N. Lin, K. Cook, & R. S. Burt (Eds.), Social Capital Theory and Research (4th Editio, pp. 31–56). New Jersey: Aldine Transaction.
13. Coleman, J. S. (1988). Social Capital in the Creation of Human Capital. American Journal of Sociology, 94(1988), S95. http://doi.org/10.1086/228943
14. Coleman, J. S. (1990). Foundations of Social Theory. Social Forces, 69(2), 993. http://doi.org/10.2307/2579680
15. Coleman, J. S. (2000). Social Capital in the Creation of Human Capital. In E. L. Lesser (Ed.), Knowledge and Social Capital: Foundations and Applications (pp. 43–68). USA: Butterworth - Heinemann.
16. DiMaggio, P. (1992). Nadel’s Paradox Revisited: Relational and Cultural Aspects of Organizational Structure. In N. Nohria & R. G. Eccles (Eds.), Networks and organizations: Structure, form, and action (pp. 118–142). Boston: Harvard Business School Press.
17. Döğerlioğlu, Ö. (2005). Sosyal Ağlar ve Örgütsel Başarı: Yerleşiklik Teorisi. İktisat İşletme ve Finans, 20(235), 36–41. http://doi.org/10.3848/iif.2005.235.4520
18. Erdoğan, E. (2006). Sosyal sermaye, güven ve Türk gençliği, 1–39. Retrieved from http://urbanhobbit.net/PDF/Sosyal Sermaye_emre erdogan.pdf
19. Field, J. (2006). Sosyal Sermaye. İstanbul: İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları.
20. Fukuyama, F. (2001). Social capital, civil society and development. Third World Quarterly, 22(1), 7–20. http://doi.org/10.1080/713701144
21. Gürsakal, N. (2009). Sosyal Ağ Analizi. Bursa: Dora Yayıncılık. Bursa: Dora Yayıncılık.
22. Karagül, M., & Dündar, S. (2006). Sosyal Sermaye ve Belirleyicileri Üzerine Ampirik Bir Çalışma. Akdeniz İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, (12), 61–78.
23. Kilduff, M., & Tsai, W. (2003). Social Networks and Organizations. London: SAGE Publications.
24. Krackhardt, D. (1992). The Strength of Strong Ties: The Importance of Philos in Organizations. In N. Nohria & R. G. Eccles (Eds.), Networks and organizations: Structure, form, and action (pp. 216–239). Boston: Harvard Business School Press.
25. Lappé, F. M., & du Bois, P. M. (1997). Building social capital without looking backward. National Civic Review, 86(2), 119–128. http://doi.org/10.1002/ncr.4100860205
26. Leana, C. R., & Van Buren III, H. J. (1999). Social Capital and Employment. Academy of Management Review, 24(3), 538–555.
27. Lesser, E. L. (2000). Leveraging Social Capital in Organizations. In E. L. Lesser (Ed.), Knowledge and Social Capital (pp. 3–16). USA: Butterworth - Heinemann.
28. Lin, N. (2008). Building A Network Theory of Social Capital. In N. Lin, K. Cook, & R. S. Burt (Eds.), Social Capital Theory and Research (4th Editio, pp. 3–30). New Jersey: Aldine Transaction.
29. Lin, N., Cook, K., & Burt, R. S. (2008). Social capital: Theory and research (4th Editio). USA: Transaction Publishers.
30. Lin, N., Fu, Y., & Hsung, R.-M. (2008). The Position Generator: Measurement Technques for Investigation of Social Capital. In N. Lin, K. Cook, & R. S. Burt (Eds.), Social Capital Theory and Research (4th Editio, pp. 57–81). New Jersey: Aldine Transaction.
31. Lowndes, V., & Wilson, D. (2001). Social capital and local governance: exploring the institutional design variable. Political Studies, 49(4), 629–647.
32. Nelson, R. E. (1989). The Strength of Strong Ties: Social Networks and Intergroup Conflict in Organizations. Academy of Management Journal, 32(2), 377–401. http://doi.org/10.2307/256367
33. Newton, K. (2001). Trust, Social Capital, Civil Society, and Democracy. International Political Science Review, 22(2), 201–214. http://doi.org/10.1177/0192512101222004
34. OECD. (2001). The Well-being of Nations: The Role of Human and Social Capital. Retrieved from http://www.oecd.org/site/worldforum/33703702.pdf
35. Özdemir, A. A. (2008). Sosyal Ağ Özellikleri Bakış Açısıyla Sosyal Sermaye ve Bilgi Yaratma İlişkisi: Akademisyenler Üzerinde Yapılan Bir Alan Araştırması. Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 8(2), 81–102.
36. Paxton, P. (1999). Is Social Capital Declining in the United States? A Multiple Indicator Assessment. American Journal of Sociology, 105(1), 88–127. http://doi.org/10.1086/210268
37. Portes, A. (1998). Social Capital: Its Origins and Applications in Modern Sociology. Annual Review of Sociology, 24(1), 1–24. http://doi.org/10.1146/annurev.soc.24.1.1
38. Portes, A. (2000a). Social Capital: Its Origins and Applications in Modern Sociology. In E. L. Lesser (Ed.), Knowledge and Social Capital: Foundations and Applications (pp. 43–67). USA: Butterworth - Heinemann.
39. Portes, A. (2000b). The two meanings of social capital. Sociological Forum, 15(1), 1–12. http://doi.org/10.1023/A:1007537902813
40. Putnam, R. D. (1993). Making Democracy Work: Civic Traditions in Modern Italy. New Jersey: Princeton University Press.