Nadir ARICAN, Cüneyt Destan CENGER, Şebnem KORUR FİNCANCI, Birgül TÜZÜN, Ali Fuat Kaan GÖK, Mehmet İLHAN, Cemalettin ERTEKİN, Beslen GÖKSOY

İSTANBUL ÜNİVERSİTESİ İSTANBUL TIP FAKÜLTESİ TRAVMA VE ACİL CERRAHİ POLİKLİNİĞİ’NE BAŞVURAN ADLİ OLGULARDA DÜZENLENEN RAPORLARDA SAPTANAN EKSİKLİKLER VE ÇÖZÜM ÖNERİLERİ

Amaç İstanbul Üniversitesi İstanbul Tıp Fakültesi Hastanesi’nde 24 saat hizmet veren Travma ve Acil Cerrahi Polikliniği’nde düzenlenen adli raporların genelge, rehber, tıbbi yaklaşım ve tıp etiği çerçevesinde değerlendirilmesi ve bu kapsamda adli rapor standardizasyonunun tartışılması amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntem 01.07.2014-30.06.2017 tarihleri arasında çalışmacılar tarafından İstanbul Üniversitesi, İstanbul Tıp Fakültesi Travma ve Acil Cerrahi Polikliniği’nde başvuran erişkin ve çocuk olgulara ait adli olgular ve adli raporların değerlendirilmesi yapıldı. Bulgular İstanbul Üniversitesi, İstanbul Tıp Fakültesi Travma ve Acil Cerrahi Polikliniği’ne 01.07.2014-30.06.2017 tarihleri arasında başvuran 21500 hastanın 4964 adli raporu değerlendirildi. Adli raporlarda ilk sırada % 39.5 oranında trafik kazası, ikinci sırada % 31.2 oranla künt travmatik etkili eylem ve üçüncü sırada ise % 9 oranla kesici delici alet yaralanması olduğu görülmüştür. Başvuruya yönelik değerlendirmede ise; % 96.6’sında başvuru tarihi, % 95.2’sinde başvuru saatinin belirtilmekte fakat sadece % 5.5’unda başvuru şekli belirtilmişti. Çalışmaya dahil edilen adli raporların % 88.3'ünde olay tarihi, % 81.3'ünde olay saati belirtilmekle birlikte sadece %12.9’unda olay öyküsünün kayıtlı olduğu saptandı. Sonuç Adli raporun hukuki standartlara göre olması adalet sisteminin hızlı ve doğru bir şekilde işlemesine neden olmaktadır. Hekimlerin, bu alanda hizmet içi eğitim programlarına “Adli olgu, Adli Rapor Düzenlenmesi” konusunun yanı sıra temel kanun ve yönetmeliklerde yapılan değişikliklerin eklenmesi, bu eğitimlerin periyodik olarak yapılması ile Üniversitemiz Travma ve Acil Cerrahi Polikliniği’nde düzenlenen adli raporlardaki hataları azaltacağı ve standartlara daha uygun adli raporların düzenlenmesinin sağlanabileceği kanaatindeyiz.

ISTANBUL UNIVERSITY ISTANBUL MEDICAL FACULTY DEFICIENCY AND SOLUTION PROPOSALS DETECTED IN FORENSIC PATIENTS ADMITTED TO A TRAUMA AND EMERGENCY SURGERY OUTPATIENT CLINIC

ObjectiveThe aim of this study was to evaluate the forensic reports prepared in the 24-hour Trauma and EmergencySurgery Policlinic at Istanbul University Istanbul Medical Faculty Hospital within the framework of circulars,guidelines, medical approaches and medical ethicsand to discuss the standardization of forensic reportsin this context.Material and MethodsForensic cases and forensic reports of adult and pediatric patients admitted to Istanbul University, IstanbulMedical Faculty Trauma and Emergency Surgery Clinic between 01.07.2014-30.06.2017 were evaluated.Results4964 forensic reports of 21500 patients admitted toIstanbul University, Istanbul Medical Faculty Traumaand Emergency Surgery Outpatient Clinic between01.07.2014-30.06.2017 were evaluated. In the forensic reports, 39.5% traffic accident was the first, blunttraumatic action with 31.2% and stab wounds werethe third with 9%. In the evaluation for the application;96.6% stated the application date and 95.2% statedthe application time, but only 5.5% stated the application. Although 88.3% of the forensic reports includedin the study stated the date of the event and 81.3%of the time, only 12.9% of the cases had a history ofthe event.ConclusionThe fact that the forensic report is in compliance withlegal standards causes the justice system to functionquickly and accurately. We believe that by adding theamendments made to the basic laws and regulationsto the training programs of physicians in this field, andby conducting these trainings periodically, the forensic reports prepared in the Trauma and EmergencySurgery Policlinic of our University will reduce the errors and that the forensic reports can be arranged inaccordance with the standards.

PDF

___

1. Türkmen N, Akgöz S, Çoltu A, Ergin N. Uludağ Üniversitesi Tıp Fakültesi Acil Servisine Başvuran Adli Olguların Değerlendirilmesi. Uludağ Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi 2005;31 (1)25- 9.
2. Tüzün B, Elmas İ, Akkay E. Adli rapor düzenlenme zorunluluğuna hekimlerin yaklaşımı: Anket çalışması. Adli Tıp Bülteni 1998; 3(1)27-31.
3. Arıkan H. T.C. Anayasası- Türk Ceza Kanunu- Ceza Mahkemesi Kanunu: İstanbul 2005 1. Baskı. 322.
4. Özaslan A, Kolusayın Ö. Hekimin Yasal Sorumlulukları. Adli Tıp Ders Kitabı. Cerrahpaşa Tıp Fakültesi Yayınları, İstanbul 2011; s:13-40.
5. Adli Tıp Uzmanları Derneği. Birinci Basamak İçin Adli Tıp El Kitabı. Ankara. Polat Matbaası. 1999: 14-6. 90.s:114-5.
6. Adli tabiplik hizmetlerinin yürütülmesinde uyulacak esaslar. Sağlık Bakanlığı-Temel Sağlık Hizmetleri Genel Müdürlüğü. Genel Tarihi: 22.09.2005, Sayı: B.10.0.TSH.013.003-13292. http://www.ttb.org.tr/mevzuat/index.php?option=com_content&task=view&id=95&itemid=35.) (Erişim tarihi: 06.05.2017).
7. Gündoğmuş ÜN, Balcı Y, Akın M. TC Adalet Bakanlığı, Adli Tıp Kurumu Türk Ceza Kanunu’nda tanımlanan yaralama suçlarının adli tıp açısından değerlendirilmesi. Haziran-2013
8. 1219 sayılı Tababet ve Şuabatı Sanatlarının Tarzı İcrasına Dair Kanun http://www. mevzuat. Adalet.gov.tr/htlm/451.htlm.
9. Canbaz K. İlk ve Acil Yardım Tedavi Basamağında Adli olguların Değerlendirilmesi. İstanbul Üniversitesi İstanbul Tıp Fakültesi Adli Tıp Anabilim Dalı Uzmanlı Tezi, İstanbul: İstanbul Üniversitesi.1998.
10. Serinkan M, Türkçüer İ, Acar K, Özen M. Acil Servis hekimleri tarafından düzenlenen adli raporların eksiklikler ve yanlışlıklar yönünde değerlendirilmesi. Ulus Travma Acil Cerrahi Derg. 2011;17 (1):23-8.
11. Bozkurt S, Daraoğlu V, Okumuş M, Savrun A, Karanfil R, Gök AA. Acil Serviste Düzenlenen Adli Raporların Uygunluğunun Değerlendirilmesi ve Tespit Edilen Eksiklikler. J Clin Anal Med 2015;(3):331-4.
12. Keten A, İçme F, Eser M, Kılınç İ, Tümer AR. Acil Serviste Düzenlenen Adli Raporların TCK Kapsamında Değerlendirilmesi, Turkish Medical Journal 2011; (5)3: 94-9.
13. Korkmaz T, Kahramansoy N, Erkol Z, Sarıçil F, Kılıç A. Acil Servise Başvuran Adli Olguların ve Düzenlenen Adli Olguların Değerlendirilmesi. Haseki Tıp Bülteni 2012; 50;1:14-20.
14. İ.Ü. Cerrahpaşa Tıp Fakültesi Sürekli Tıp Eğitim Etkinlikleri Sempozyum Dizisi No: 78, 2012 Ed: Prof. Dr. Gürsel ÇETİN, Uzm. Dr. Ahsen KAYA 2012, bölümü yazan Prof. Dr. Gürsel ÇETİN, s: 22-31.
15. Sağlık Bakanlığı Hasta Hakları Yönetmeliği Resmi Gazete tarihi: 01.08.1998 Resmi Gazete sayısı: 23420, Madde 24 (Değişik tarihi: 08.05.2014, Resmi Gazete sayısı: 28994).
16. Kahya İ.İstanbul ili üç büyük devlet hastanesi Acil servislerinde muayeneleri yapılan ve Adli raporları düzenlenen olgularda adli tıbbi yaklaşım ve kayıt sisteminin irdelenmesi. İstanbul Üniversitesi Adli Tıp Enstitisü Sosyal Bilimler Anabilim Dalı Yüksek Lisans Tezi. İstanbul: İstanbul Üniversitesi. 2005.
17. Turla A, Aydın B, Sataloğlu N. Acil Serviste düzenlenen adli raporlardaki hata ve eksiklikler Ulus Travma Acil Cerrahi Dergisi 2009;15(2):180-4.
18. Akıncı GE, Şahin E, Şimşek I, Çakmakçı G, Şener AE. Başkent Üniversitesi Ankara Hastanesi Acil Servisi’nde 2013 yılında düzenlenen adli bildirim raporlarının Değerlendirilmesi. 14-16 Mayıs 2014. XVI. Öğrenci Sempozyumu Çalışma Grubu Sunumları (Sözel sunum 20)
19. Ocak S, İnanıcı M.A. Marmara Üniversitesi Hastanesi Acil Servisi’nde düzenlenen Adli raporların değerlendirilmesi. Yıllık Adli Tıp Toplantıları-2002 kitabı Antalya 16-19 Mayıs 2002; s:152-6.
20. Mutlu Kukul Güven F, Bütün C, Yücel Beyaztaş F, Eren ŞH, Korkmaz İ. Cumhuriyet Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesine Başvuran Adli Olguların Değerlendirilmesi. ADÜ Tıp Fakültesi Dergisi 2009;10(3):23-8.
21. Çoltu MA, Durak D, Fedakar R. Uludağ Üniversitesi Tıp Fakültesi Acil Servisi’nde Düzenlenen Adli Rapor Formlarının Değerlendirilmesi, Adli Tıp Bülteni, 5 (1): 36 - 40.
22. Türk Ceza Kanunu Madde 276 Resmi Gazetede kabul tarihi 26.09.2004.
23. Zeren C, Karakuş A, Çelikel A, Çalışkan K, Aydoğan A, Karanfil R et al. Mustafa Kemal Üniversitesi Tıp Fakültesi Acil Servisine Başvuran Adli Olguların Değerlendirilmesi. Mustafa Kemal Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi 2011; cilt 2 sayı 7.
24. Özaslan A. Rapor Türleri ve Hazırlama Teknikleri. Adli Tıp Ders Kitabı (içinde), İstanbul Üniversitesi Cerrahpaşa Tıp Fakültesi Yayınları Rektörlük No:4898, İstanbul Üniversitesi Basım ve Yayınevi Müdürlüğü, İstanbul, 2011; s.595-611.
25. Çolak B, Demirbaş İ, Albayrak Ü, Geçici Adli Raporların Önemi: Olgu Sunumu. STED Dergisi 2005;14: 161-4.
26. Eroğlu SE, Toprak SN, Karataş AD, Onur Ö, Özpolat Ç, Salçın E et al. Acil Hekimi için “Geçici” Adli Raporların Anlamı Nedir? Kendini Koruma ? Önyargı ? Alışkanlık ? Tr J Emerg Med 2013;13 (1):13-8.
27. Tümer AR, Hancı İH. Adli Raporlar ve Cerrahi Hekimleri. Ulusal Cerrahi Derg. 2002; 18(2) :112-7.Demirci Ş, Günaydın G, Doğan H, Aynacı Y, Deniz İ. Adli rapor düzenlemede uygulamalı eğitimin önemi. Adli Tıp Dergisi 2007;21 (1):10-4.
28. Demirci Ş, Günaydın G, Doğan H, Aynacı Y, Deniz İ. Adli rapor düzenlemede uygulamalı eğitimin önemi. Adli Tıp Dergisi 2007;21 (1):10-4.
29. Bilgin UE, Meral O, Koçak A, Aktaş EÖ, Kıyan S, Altuncı YA. 2011 yılında trafik kazası sonucu Ege Üniversitesi Hastanesi Acil Servisine başvuran hastaların adli tıbbi boyutuyla incelenmesi. Ege Journal of Medicine 2013;52(2):93-9.
30. Yavuz Y, Yürümez Y, Küçüker H, Demirel R, İkizceli İ, Akdur O. Acil Tıp Hekimlerinin Adli Rapor Düzenlenmesi ile İlgili Bilgi, Tutum ve Davranışlarının Değerlendirilmesi. Tr J Emerg Med 2004; 4(2), 64 - 7.