XIII. yüzyılda bir yazı ve edebiyat dili olarak Orta Asya Türk yazı ve edebiyat dilinden ayrılan Oguzca, Azerbaycan ve Anadolu’da yeni bir yazı ve edebiyat dili olarak gelismistir. Anadolu’da Türkçe’nin bir edebî dil olması XVI. yüzyıl tezkirecilerinin degerlendirmelerine göre iki yüz yıllık bir süreç içinde gerçeklesmistir. Anadolu’daki edebî dilin olusumunda etkili olan sairler Türkçe’nin imkânlarını kullanırlarken özellikle siir dilinde yogun bir sekilde deyim ve atasözlerinden yararlanmıslardır. Suarâ tezkiresi yazarlarına göre Anadolu Türk siirinin en büyük kurucu üstadı olarak kabul edilen Necâtî siirde deyim ve atasözü kullanımındaki ustalıgıyla da dikkat çekmis ve takdir kazanmıstır. Anadolu sairleri deyim ve atasözlerini siir dilinde kendi amaçlarına uygun bir sekilde yeni düzenlemelerle kullanmıslardır.

I tough been released from Central Asia Turkish language in the XIII century, Oguz Turkish developed as a writing and literary language in Azerbaijan and Anatolia. The development process of Turkish towards being a literary language took about two centuries in Anatolia. The poets significantly contributing to the development of literature language used intensively idioms and proverbs in the poem language. Necâtî, the master of the Anatolian Turkish poets, was well appreciated in the usage of idioms and proverbs. Anatolian poets used idioms and proverbs for their own objectives with new arrangement in their poets. This usage has been intensively sustained in Anatolian poem language.