Tanpınar, “Acıbadem’deki Kösk” adlı hikâyesinde mekân unsurunu anlamlı karsıtlık ve paralelliklerle kullanmıstır. Bu kullanım, hikâyede saglam bir kurgu ve etkili bir anlatım olarak meyvesini vermistir. Bu karsıtlık ve paralelliklerin irdelenmesi, metnin ironik anlamını ve ironinin hedefini açıga çıkarmaktadır. Bas kisi Sani Bey’in zihin yapısının köskün mimarisiyle, kisi adlarının kisiliklerle, kahraman anlatıcının entelektüel gelisiminin köskün çesitli evreleriyle iliskileri bu karsıtlık ve paralelliklerin ve metnin alt katmanlarının aydınlatılmasında en çarpıcı ipuçlarını verirler.

Tanpınar used the settings as elements of his short story “The Kiosk in Acıbadem” in effective contrast and parallelism. This method arises as a strong fiction and an effective narration in the story. Scrutinizing these contrasts and parallelisms represents the ironic side of the text and the aim of the irony. There are some relationships between the structure of Sani Bey’s mentality as a main character and architecture of the kiosk, between the names and the characters, between the intellectual improvement of the narrator and different phases of the kiosk. These relationships give us fascinating clues to understand the contrasts and parallelisms and deep layers of the text.