Tanıtımı yapılan kitap, Şeyh Zerrûk (ö. 899/1493) lakabıyla bilinen Faslı sufilerden Ebu’l- Fazl Şihâbuddin Ebu’l-Abbas Ahmed b. Ahmed Muhammed b. Îsâ el-Burnusî el-Haddâr el-Fasî’nin hayatı, eserleri ve tasavvufi görüşleri üzerinedir. Kitabın kapağı eyvanda toplanmış yaşça büyük ama ilim talep etmede yaş sınırının olmadığını gösteren ders halkasını andırmaktadır. Eser giriş, üç bölüm ve sonuçtan oluşmaktadır. Giriş kısmında Ahmet Zerrûk’un yaşadığı dönemin siyasi, dini ve tasavvufi durumuna değinilmiştir. Birinci bölümde Ahmet Zerrûk’un hayatına yer verilmiştir. Dedesinin gözlerinin mavi olmasından ötürü kendisine “Zerrûk” denilen Ahmet’in doğumu, ailesi, talebeleri ve halifeleri ele alınmıştır. Küçük yaşta Kur’an’ı ezberleyen Zerrûk’un Süleyman Cezûlî’nin zaviyesinde tasavvuf eğitimine başlaması, hangi âlimlerden ne tür dersler aldığı zikredilmiş, intisap ettiği Abdullah ez-Zeytûnî (ö. 911/1505) ve Ahmet bin Ukbe el-Hadramî (ö. 895/1489) incelenmiştir