STRATEJİ KAVRAMININ VE STRATEJİK YÖNETİMİN YENİ YÖNELİM VE KULLANIM ALANLARI ÜZERİNE BİR İNCELEME

Strateji, insanlığın varoluşundan bu yana farklı bağlamlardaki yönetim anlayışları içerisinde oluşmuş bir kavramdır. Kavramın temeli insanın toplu olarak yaşamasıyla birlikte ortaya çıkan yönetim ve liderlik kavramlarıyla birlikte olgunlaşmasına rağmen kendi başına bir anlam ifade edecek şekilde kullanımı daha ileriki zamanlarda mümkün olmuştur. Strateji olgusunun eski çağlarda savaş sanatının bir parçası olarak ön plana çıkan kavramsal özü, sanayi devriminin ve ardından gelen bilgi çağının etkisiyle farklı boyutlar kazanmıştır. Savaş sanatının bir temsili olarak yönetim yazınına giren strateji kavramsallaştırması günümüz örgütlerinde; stratejik yönetim, stratejik bilgi sistemleri, stratejik performans yönetim sistemleri, stratejik öğrenme, stratejik maliyet yönetimi, girişimcilik stratejileri, stratejik insan kaynakları yönetimi, stratejik liderlik ve davranışsal strateji gibi birçok farklı alanda kullanılmaya başlanmıştır. Bu bağlamda, çalışmada stratejik yönetimin günümüz örgütsel yapıları için önem arzeden bu yeni yönelim ve kullanım alanlarına değinilerek bir çerçeve çizilmeye çalışılmıştır. Çizilen bu çerçeve ile stratejik anlayışın örgütsel alandaki izdüşümlerine dair özet bir değerlendirme yapılarak kavramsal bir tartışma ortaya konmaya çalışılmıştır.

Anahtar Kelimeler:

Strateji, Örgütler, Stratejik Yönetim

A Revıew On The New Order And Usage Of The Strategy Concept And Strategıc Management

Strategy is a concept that has been formed within the understanding of management in different contexts since the existence of humanity. Although the basis of the concept has matured with the concepts of management and leadership that emerged with the collective life of people, its use in a way that makes sense on its own became possible in later times. The conceptual essence of the strategy phenomenon, which came to the forefront as a part of the art of war in ancient times, gained different dimensions with the influence of the industrial revolution and the information age that followed. The conceptualization of strategy, which entered the management literature as a representation of the art of war, in today's organizations; It has started to be used in many different areas such as strategic management, strategic information systems, strategic performance management systems, strategic learning, strategic cost management, entrepreneurial strategies, strategic human resources management, strategic leadership and behavioral strategy. In this context, in this study, a framework has been tried to be drawn by referring to this new orientation and usage areas of strategic management, which are important for today's organizational structures. With this framework, a brief evaluation of the projections of strategic understanding in the organizational field has been made and a conceptual discussion has been tried to be put forward.

Keywords:

Strategy, Organizations, Strategic Management,

PDF

___

Ağraş, S., Atbaş, F., Şeyba, E. (2017). “Mavi Okyanus Stratejisi: Dünyadan ve Türkiye’den Örnekler ”, Yönetim, Ekonomi, Edebiyat, İslami ve Politik Bilimler Dergisi, 2(2): 126-144.
Akar, N. Y., Dirlik, O., Kıymalıoğlu, A., Yurtseven, Ö., Boz, H. (2011). “Uluslararası İnsan Kaynakları Yönetimi Alanındaki Güncel Eğilimlerin Stratejik Yaklaşımlar ve Bölgesel Modeller Açısından Değerlendirilmesi: 1998-2008 Kesitinde Bir İnceleme”, Business and Economics Research Journal, 2(4): 97-113.
Arslan, N. T. (2004). “Kar Amaçsız Örgütler ve Stratejik Yönetim”, C.Ü. Sosyal Bilimler Dergisi, 28(2): 155-172.
Asunakutlu, T., Safran, B. (2004). “Stratejik Yönetim Açısından Kriz Kaynaklarına İlişkin Bir Değerlendirme”, Öneri Dergisi, 6(21): 51-58.
Balı, S., Cinel, M. O. (2011). “Bir Rekabet Aracı Olarak Kurumsal Sosyal Sorumluluk”, ODÜ Sosyal Bilimler Enstitüsü Sosyal Bilimler Araştırmaları Dergisi, 2(4): 45-60.
Barca, M. (2009). “Stratejik Yönetim Düşüncesinin Gelişimi”, Ankara Sanayi Odası. Asomedya, Dosya, Sayı Nisan/Mayıs/Haziran: 34-52.
Barutçugil, İ. (2013). Stratejik Yönetim, İstanbul, Kariyer Yayıncılık.
Bayat, B. (2008). İnsan Kaynakları Yönetiminin Stratejik Niteliği”, Gazi Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 10(3): 67-91.
Bekmezci, M. (2010). “Stratejik Bir Yönetim Yaklaşımı Olan Dengeli Başarı Göstergesi (Balanced Scorecard)’nin Türkiye’nin En Büyük 500 Firmasına Uygulanması”, Yönetim Bilimleri Dergisi, 8(2): 206-227.
Bilgiç, A. (2013). “Stratejik Yönetim Düşüncesinin Evrimi”, Denetişim, (11): 69-75.
Bingöl, D. (2014). İnsan Kaynakları Yönetimi, İstanbul, Beta Yayıncılık.
Budak, G. (2000). “Öğrenen Örgütlerde Stratejik Planlama ve Stratejik Öğrenme”, Dokuz Eylül Üniversitesi İ.İ.B.F. Dergisi, 15(1): 1-11.
Büyüközkan, G., Vardaloğlu, Z. (2008). “Yeşil Tedarik Zinciri Yönetimi”, Lojistik Dergisi, (8): 66-73.
Çelik, V. (1994). “Etkili Bir Okul için Stratejik Yönetim”, Eğitim ve Bilim, 18(93): 28-34.
Dalğar, H., Sebahattin, T. A. Ş., Cevher, E., Akın, O. (2010). “Maliyet Yönetim Aracı Olarak Altı Sigma: Kuramsal Bir Yaklaşım”, Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 15(1): 235-255.
Dalyan, F. (2007). “Etkilenenlerin Yönetimi” Teorisi Açısından İşletmelerin Sosyal Sorumluluk İle İlgili Strateji Oluşturma Süreci. Coşkun Can Aktan (Ed.), Kurumsal Sosyal Sorumluluk İşletmeler ve Sosyal Sorumluluk (s. 123-138), İstanbul, İGİAD Yayınları.
Demirhan, D. (2002). “İşletmelerde Stratejik Bilgi Sistemleri Yönetimi ve Rekabet Üstünlüğü Elde Edilmesindeki Rolü”, Ege Akademik Bakış Dergisi, 2(2): 117-124.
Doğru, E. (2018). Stratejik Yönetimde Davranışsal Dönem. HBR (Sayı :Temmuz), (Erişim: https://hbrturkiye.com/dergi/stratejik-yonetimde-davranissal-donem)
Drucker, P. F. (1996). İnovasyon ve Girişimcilik Uygulama ve İlkeler. (Çev. İlker Gülfidan), İstanbul, Optimist.
Ecevit Satı, Z., Işık, Ö. (2011). “İnovasyon ve Stratejik Yönetim Sinerjisi: Stratejik İnovasyon”, CBÜ Sosyal Bilimler Dergisi, 9(2): 538-559.
Güçlü, N. (2003). “Stratejik Yönetim”, Gazi Üniversitesi Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 23(2): 61-85.
Gümüştekin, G. E. (2004). “Bilgi Yönetiminin Stratejik Önemi”, Atatürk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, (18): 201-212.
Gümüş, M., Öksüz, B. (2009). “İtibar Sürecinde Kilit Rol: Kurumsal Sosyal Sorumluluk İletişimi”, Journal of Yasar University, 4(14): 2129-2150.
Gross, T. S. (2013). Milenyum Kuşağının Kuralları Dijital Dünyaya Meraklı İlk Tüketici ve Çalışan Kuşağıyla İlişki Nasıl Kurulur?, İstanbul, İKÜ Yayınevi.
İnce, M., Oktay, E. (2006). “Bilginin Bir Stratejik Güç Olarak Önemi ve Örgütlerde Bilgi Yönetimi”, Selçuk Üniversitesi Karaman İ.İ.B.F. Dergisi, 9(10): 15-29.
Kaplan, R.S., Norton, D.P., (2003). Balanced Scorecard, Şirket Stratejisini Eyleme Dönüştürmek, (Çev. Serra Egeli), İstanbul, Sistem.
Kavut, L. (2010). “Kurumsal Yönetim, Kurumsal Sosyal Sorumluluk ve Çevresel Raporlama: İMKB 100 Şirketlerinin Çevresel Açıklamalarının İncelenmesi”. İstanbul Management Journal, 21(66): 9-43.
Keçecioğlu, T. (2008). “Stratejik Düşünmedeki Keskin Viraj ya da Soyut Varlıkların Zaferi: Strateji Haritaları”, Ege Akademik Bakış Dergisi, 8(2): 469-485.
Lembet, Z. (2006). “Markalar ve Kurumsal Sosyal Sorumluluk”, Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 3(2): 1-24.
Mintzberg, H. (1987). “The Strategy Concept I: Five Ps For Strategy”, California Management Review, 30(1): 11-24.
Nag, R., Hambrick, D. C., Chen, M. J. (2007). “What is Strategic Management, Really? Inductive Derivation of A Consensus Definition of The Field”, Strategic Management Journal, 28(9): 935-955.
Özdemir, H. (2009). “Kurumsal Sosyal Sorumluluğun Marka İmajına Etkisi”, İstanbul Ticaret Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 8(15): 57-72.
Özer, M. A. (2015). “İşletmelerde Stratejinin Önemi Üzerine Değerlendirmeler”, Uluslararası İktisadi ve İdari İncelemeler Dergisi, 7(14): 69-84.
Sağır, M., Türkeri, İ. (2015). “Turizm İşletmelerinde Stratejik Boyutları ile Kurumsal Sosyal Sorumluluk Uygulamaları: Örnek İncelemeler”, Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 2(22): 283-314.
Taşkıran, H. B. (2017). Marka İletişimi ve Dijital Stratejiler, İstanbul, DER Yayınları.
Uğurlu, Ö. Y., Çolakoğlu, E., Öztosun, E. (2019). “Stratejik Çevikliğin Firma Performansına Etkisi: Üretim İşletmelerinde Bir Araştırma”, İş ve İnsan Dergisi, 6(1): 93-106.
Uğurluoğlu, Ö., Çelik, Y. (2009). “Örgütlerde Stratejik Liderlik ve Özellikleri”, Hacettepe Sağlık İdaresi Dergisi, 12(2): 121-156.
Ülgen, H., Mirze, S. K. (2013). İşletmelerde Stratejik Yönetim, İstanbul, Beta Yayınları.
Yalçın, S. (2006). “Rekabet Avantajı Sağlamada Stratejik Maliyet Yönetiminin Muhasebe Uygulamalarıyla İlişkileri”, Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, (15): 15-34.
Yavuz, V. A. (2010). “Sürdürebilirlik Kavramı ve İşletmeler Açısından Sürdürülebilir Üretim Stratejileri”, Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 7(14): 63-86.
Yönet, E. (2005). “Kurumsal Sosyal Sorumluluk Anlayışında Son Dönemeç: Stratejik Sorumluluk”, Balıkesir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 8(13): 239-264.
Yüzbaşıoğlu, N. (2004). “İşletmelerde Stratejik Yönetim ve Planlama Açısından Stratejik Maliyet Yönetimi ve Enstrümanları”, Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (12): 387-410.
Yurdakul, N. B. (2003). “İşletme Yönetiminde İki Stratejik Görev: İmaj-Marka Yönetimi ve Müşteri İlişkileri Yönetimi”. Manas Üniversitesi Sosyal Bilimleri Dergisi, 8(1): 205-211.