Tüm dünyada uygulanmakta olan sağlık reformları nedeniyle sağlık çalışanlarının çalışma koşullarında önemli değişiklikler gündeme gelmektedir. Bu değişiklikler Uluslararası Çalışma Örgütü (UÇÖ) ve Dünya Sağlık Örgütü (DSÖ) tarafından yayınlanan çeşitli raporlarda incelenmektedir. Reform uygulanan ülkelerde kamu kurumlarının verimsiz olmaları gerekçesiyle kapatılması nedeniyle sağlık sektöründeki iş sayısı genel olarak düşme eğilimindedir. Bu durum işsizliği arttırmıştır. Sağlık çalışanları sınırlı süreli sözleşmelerle ve taşeron aracılığıyla çalıştırılmaya başlanmıştır. Yarı zamanlı-kısa süreli çalışan sayısı artmış, çalışanların gelirlerinde önemli düşüşler gözlenmiştir. Ek işin gelirdeki önemi giderek artmıştır. Çalışma saatleri gelişmekte olan ülkelerde çok yüksektir. 1998 yılında Alman Hekim Birliği'nin yürüttüğü araştırmada doktorların fazla çalışma sürelerinin 33 bin tam zamanlı yeni çalışanla telafi edilebileceği ortaya konmuştur. Reformun gerçekleştiği ülkelerde tüm personelin iş tanımı genişlemiştir. Doğu ve Orta Avrupa'da hekimlerin hemşirelerin bazı işlerini üstlenmesi, Almanya ve Belçika gibi hekim sayısının fazla olduğu ülkelerde işsizlik sorunu nedeniyle hekimlerin farklı işlerde istihdamı buna örnek gösterilebilir. Avrupa Birliği işgücü araştırmalarında şiddetin en yoğun görüldüğü sektör sağlık sektörüdür. Türkiye'de reformun bu aşamasında birinci basamak özelleştirilmeye çalışılmakta, sağlık çalışanlarının iş güvenceleri ortadan kaldırılmaktadır. Bu gelişmeleri durdurabilmenin tek yolunun sağlık çalışanlarının dayanışması olduğu unutulmamalıdır.

Due to health reforms made worldwide, important changes are taking place in the working conditions of healthcare workers. These changes are examined in various reports published by ILO (International Labour Organisation) and WHO (World Health Organisation). In the countries where reforms are taking place, since public institutions are closed down on the basis of being insufficient, employment figures in the health area generally have a decreasing trend. This situation exacerbates unemployment. Healthcare workers are being forced to work under contracts with limited durations and via subcontractors. The numbers of part-time and short-time workers have increased and significant decreases have been observed in their incomes. The significance of supplementary jobs in the income has gradually increased. In developing countries, working hours are very long. In a research conducted by the German Medical Association, it was shown that the extra working hours of physicians could be compensated by 33 thousand new full-time workers. The job definitions of all the staff members have expanded in the countries where reforms are established. Physicians undertaking some of the work of the nurses in East and Middle Europe, and physicians being employed in different occupations because of unemployment problems in countries with a high number of physicians - as in Germany or Belgium - can be pointed out as examples. In European Union (EU) labour force studies, healthcare is the leading sector in occupational violence. In Turkey, in this step of the reforms, the effort is to privatise primary care and to remove the job protection of healthcare workers. It should be remembered that the only way to stop these developments is the solidarity of healthcare workers.