Hizmet İçi Eğitimin Hekimlerin İletişim Becerileri Üzerindeki Etkisi

Amaç: Zaman içerisinde hasta-hekim iletişimindekigelişmeler ile hekimlerin iletişim becerileri konusundahizmet öncesinde aldığı eğitimin yeterli olmaması hizmetiçi eğitim programlarına gereksinimi ortaya koymaktadır.Bu çalışmanın amacı, iletişim becerileri konusunda hizmetiçi eğitim almış pratisyen hekimlerle, bu eğitimi almamışpratisyen hekimlerin iletişim becerileri arasında birfarklılık olup olmadığını belirlemektir.Gereç ve yöntem: Bu çalışma Hatay İli Merkezde, TürkTabipleri Birliği Genel Pratisyenlik Enstitüsü tarafındaniletişim becerileri konusunda hizmet içi eğitimkapsamında "İletişim Becerileri Eğitim Programına"alınmış olan 30 pratisyen hekim ile bu eğitimi almayan30 pratisyen hekim arasında yapılmıştır. Araştırmada veritoplama aracı olarak İletişim Becerileri DeğerlendirmeÖlçeği (İBDÖ) kullanılmıştır. Verilerin analizinde aritmetikortalama, standart sapma ve bağımsız gruplar t-testikullanılmıştır.Bulgular: İletişim becerileri konusunda hizmet içi eğitimalan ve almayan pratisyen hekimlerin iletişim becerileriortalama puanları arasındaki farkın anlamlılığı için yapılant-testi sonuçları gruplar arasında istatistiksel olarakanlamlı bir fark olduğunu göstermektedir [t(58)=-2,207,p,05]. Ayrıca hizmet içi iletişim becerileri konusundaeğitim almayan erkek pratisyen hekimlerin (X=72,7)iletişim becerilerinin, hizmet içi eğitim almayan kadınpratisyen hekimlerden (X=67,9) daha yüksek olmasınakarşın, bu fark istatistiksel olarak anlamlı değildir[t(28)=1,55, p>,05]. Sonuç: Araştırmanın sonuçları, hizmet içi iletişimbecerileri konusunda eğitim alan pratisyen hekimleriniletişim becerilerinin, almayan pratisyen hekimlere göredaha iyi olduğunu ve hizmet içi iletişim becerilerikonusunda eğitimin hekimlerin iletişim becerilerineolumlu katkı sağladığını göstermektedir.

The Effect of In-Service Training on Communication Skills of Physicians

Objective: The changes and developments in patientphysician communication over time and the inefficiencyof pre-service training for physicians reveal the need forin-service training programmes. This study aims todetermine whether there is a significant differencebetween the levels of communication skills of generalpractitioners attended in-service training oncommunication skills and those of ones who didn'tattend such training.Materials and Methods: This study was conducted inCenter of Hatay among 30 general practitionersattended in-service "Communications Skills TrainingProgramme" by Turkish Medical Association Institute ofGeneral Practice and 30 other ones who didn't attendthe programme. "Communication Skills AssessmentScale" was used to collect data. In data analysis, mean,standard deviation and independent sample t-test wereused. Findings: Independent sample t-test was used todetermine the significance of difference betweencommunication skills mean of general practitionersattended in-service training on communication skills andthat of ones who didn't attend the training. The resultsof the test showed that there was a significantdifference between two groups [t (58)=-2.207, p<.05]. The communication skills of general practitionersattended in-service training (X=75.4) are higher thanthose of ones who didn't attend in-service training(X=70.8). Although communication skills of malegeneral practitioners attended in-service training(X=76.2) were higher than those of the female onesattended in-service training (X=73.2), this differencewasn't statistically significant [t (28)=.927, p> .05].Besides, communication skills of male generalpractitioners who didn't attend in-service training(X=72.7) were higher than those of female ones whodidn't attend in-service training (X=67.9), however, thiswasn't a statistically significant difference [t (28)=1.55,p>.05] as well. Conclusion: The results of this study reveal that generalpractitioners attended in-service training are better incommunication skills than the ones who didn't attendin-service training.

PDF

___

Taymaz H. Hizmet içi eğitim: kavramlar, ilkeler, yöntemler. Ankara: Ankara Ün. Eğt. Fak. Yayınları; 1981.
Aytaç T. Hizmet içi eğitim kavramı ve uygulamada karşılaşılan sorunlar. Milli Eğitim Dergisi.2000;147. Accessed June 01, 2015, at http://dhgm.meb.gov.tr/yayimlar/dergiler/ Milli_Egitim_Dergisi/147/aytac.htm
Küçükahmet L. Hizmet-içi eğitim programlarında öğretimin etkinliği (uygulamalı bir inceleme). Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi 1972; 1(5): 125-143.
Pehlivan İ. Türk kamu kesiminde 1985-1993 yılları arasında hizmet içi eğitime ilişkin sayısal gelişmeler. Türkiye ve Ortadoğu Amme İdaresi Enstitüsü Dergisi 1995;28(4):105-120.
Ali AA. Communication skills training of undergraduates. Journal of the College of Physicians and Surgeons 2013; 23 (1): 10-15.
Ashbury FD, Iverson, DC, Kralj B. Physician communication skills: results of a survey of general/family practitioners in Newfoundland. Med Educ Online 2001; 6 (1). Accessed June 12, 2015, at http://www.med-ed-online.org
Ha FJ, Longnecker N. Doctor-patient communication: a review. Ochsner Journal 2010; 10(1): 38-43.
Atıcı E. Hasta - hekim ilişkisi kavramı. Uludağ Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi 2007; 33 (1): 45-50.
Korkut F. İletişim becerilerini değerlendirme ölçeğinin geliştirilmesi: güvenilirlik ve geçerlilik çalışmaları. Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi 1996; 2(7):18-23.
İnceoğlu M. Tutum, algı, iletişim. Ankara: İmaj Yayınevi, 2000.
Board of Medical Education. Communication skills education for doctors: an update, London: BMA House, 2004. Accessed June 03, 2015, at www.bma.org.uk.
Haskard KB, Williams SL, DiMatteo MR, Rosenthal R, White MK, Goldstein MG. Physician and patient communication training in primary care: effects on participation and satisfaction. Health Psychology 2008; 27(5): 513-522.
Wong SYS, Lee A. Verbal communication skills and doctor patient relationship. Medical Bulletin 2006; 11(3): 7-9.
National Health and Medical Research Council (NHMRC). Communicating with patients: advice for medical practitioners, Australia:NHMRC publications, 2004.
Back AL, Arnold RM, Tulsky JA, Baile WF, Fryer-Edwards KA. Teaching communication skills to medical oncology fellows. Journal of Clinical Oncology 2003; 21 (12): 2433-2436.
Kurtz SM. Doctor-patient communication: principles and practices. Can. J. Neurol. Sci 2002; 29: 23-29.
World Health Organization (WHO). Doctorpatient interaction and communication. Geneva: WHO, 1993.
Büyüköztürk Ş, Çakmak KE, Akgün ÖE, Karadeniz Ş, Demirel F. Sosyal bilimlerde araştırma teknikleri. Ankara: Pegem A Yayıncılık, 2008.
Ammentorp J, Sabroe S, Kofoed PE, Mainz J. The effect of training in communication skills on medical doctors' and nurses' self-efficacy. A randomized controlled trial, Patient Educ. Couns 2007; 66 (3): 270-277.
Baker LH, Greco M, O'Brien ML, Squire S. Improving doctors' communication skills: teaching what is measured. Accessed June 03, 2015, at http://www.calquality.org/storage/ documents/patientexp/08-DIAQBaker.pdf.
Clayton, JM, Butow PN, Waters A, LaidsaarPowell RC, O'Brien A, Boyle F, Back AL, Arnold RM, Tulsky JA, Tattersall MH. Evaluation of a novel individualised communication-skills training intervention to improve doctors' confidence and skills in endof-life communication. Palliat Med 2013; 27: 236-43.
Haskard-Zolnierek, KB, DiMatteo MR. Physician communication and patient adherence to treatment: A meta-analysis. Med Care 2009; 47(8): 826-834.
Lau FL. Can communication skills workshops for emergency department doctors improve patient satisfaction? Accid Emerg Med 2000;17: 251-253.
Kennedy DM, Fasolino JP, Gullen DJ. Improving the patient experience through provider communication skills. Building Patient Experience Journal 2014; 1(1): 56-60.
Harms C, Young JR, Amsler F, Zettler C, Scheidegger D, Kindler CH. Improving anaesthetists' communication skills. Anaesthesia 2004; 59: 166-172.
Clucas, C , Claire, L St. (2011). Relationship between communication skills training and doctors' perceptions of patient similarity, International Journal of Medical Education 2011; 2:30-35.
Cansever, Z, Avsar, Ü Z , Acemoğlu, H Öğrencilerin hastadan iyi tıbbi öykü alma konusundaki görüşleri. Tıp Eğitimi Dünyası 2014 ; 41: 13-18.
Jefferson, L, Bloor, K , Birks, Y, Hewitt, C, Bland, M Effect of physicians' gender on communication and consultation length: a systematic review and meta-analysis J Health Serv Res Policy 2013; 18(4): 242-248.
Roter, D L, Hall, J A, Aoki, Y Physician gender effects in medical communication: a metaanalytic review. JAMA 2002; 288(6):756-764.
Van Dalen J, Barthholomeus P, Kerkhofs E, Lulofs R, Van Thiel J, Rethans JJ, Scherpbier AJJA, Van Der Vleuten CPM. Teaching and assessing comunication skills in Maastricht: the first twenty years Medical Teacher. 2001; 23 (3): 245-251.
Evans BJ, Stanley RO, Burrows, GD. Communication skills training and patients' satisfaction. Health Communication 2009; 4 (2): 155-170.
Rowland-Morin PA, Carroll JG. Verbal communiation skills and patient satisfaction: a study of doctor-patient interviews. Eval Health Prof 1990; 13(2):168-185.
Rider, E. A., Keefer, C. H. Communication skills competencies: Definitions and a teaching toolbox. Medical Education 2006; 40: 624-629.