ULUSLARARASI SPORTİF BAŞARIYI ETKİLEYEN POLİTİKA FAKTÖRLERİ: SPLISS MODELİ

Uluslararası sportif başarının elde edildiği bir ülkede spor ideolojik üstünlüğü, toplumların gelişmişliğini ve ekonomik gelişmişliği ifade etmektedir. Bir ülkede sporun gelişimi o ülkenin spor kültürü ve politika sistemleri ile yakından ilişkilidir. Bu nedenle elit sporda rekabet avantajları büyük ölçüde spor politikaları ile ilişkilidir. Bir ülkede elit spor sistemlerinin politika hedeflerine ulaşmak için nasıl yönetildiği ve elit spor sistemlerinin belirlenen hedefe ulaşma çabalarını nasıl etkilediği sorusunun cevabı politikaların yapısında bulunmaktadır. Yapılan araştırmalar, elit spor politikalarını inceleyen çalışmaların ülkelerin elit spor sistemlerinin ve elit spor gelişiminin tek bir modeline dayandığı sonucuna varmaktadır. Uluslararası sportif başarıyı etkileyen faktörlerin derinlemesine ele alınabilmesi açısından en kapsayıcı çalışma De Bosscher ve arkadaşları tarafından geliştirilen SPLISS (Sport Policy Leading International Sport Success) (Uluslararası Sportif Başarıyı Etkileyen Politika Faktörleri) çalışmasıdır. Bu nedenle bu araştırmanın birincil amacı De Bosscher ve arkadaşları (2006) tarafından geliştirilen SPLISS Modeli hakkında genel bilgiler vermektir. Modelin geliştirilmesinin amacı ülkelerin uluslararası spor müsabakalarında gelecekteki başarılarını nasıl yönetebileceklerini değerlendirmektir. Bu nedenle bu araştırmanın ikincil amacı spor politikalarına farklı bir perspektiften bakmaktır.

Anahtar Kelimeler:

Uluslararası Spor, Sportif Başarı, Spor Politikası, SPLISS

Keywords:

Uluslararası Spor, Sportif Başarı, Spor Politikası, SPLISS,

PDF

___

Ak, A. (2017). Türk sporunda sorunlar ve çözüm önerileri. Spor Yayınevi, Ankara
Andersen, S. S., Houlihan, B., & Ronglan, L. T. (EDS.). (2015). Managing elite sport systems: Research and practice. Routledge
Baki, A., & Gökçek, T. (2012). Karma yöntem araştırmalarına genel bir bakış. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi (elektronik), 11(42), 1-21.
Bergsgard, N. A., Houlihan, B., Rommetvedt, H., Mangset, P., Nødland, S. I. (2007). Sport policy: A comparative analysis of stability and change. Routledge
Bernard, A. B., & Busse, M. R. (2004). Who wins the Olympic Games: Economic resources and medal totals. Review of economics and statistics, 86(1), 413-417.
Brouwers, J., Sotiriadou, P., & De Bosscher, V. (2015). Sport-specific policies and factors that influence international success: The case of tennis. Sport Management Review, 18(3), 343-358.
Çetin, C. (2021). Sporun Jeopolitiği. Nobel Yayınevi, Ankara
De Bosscher, V., De Knop, P., Van Bottenburg, M., & Shibli, S. (2006). A conceptual framework for analysing sports policy factors leading to international sporting success. European sport management quarterly, 6(2), 185-215.
De Bosscher, V. (2008). The global sporting arms race: An international comparative study on sports policy factors leading to international sporting success. Meyer & Meyer Verlag.
De Bosscher, V., De Knop, P., Van Bottenburg, M., Shibli, S., & Bingham, J. (2009). Explaining international sporting success: An international comparison of elite sport systems and policies in six countries. Sport management review, 12(3), 113-136.
De Bosscher, V., Shibli, S., Van Bottenburg, M., De Knop, P., & Truyens, J. (2010). Developing a method for comparing the elite sport systems and policies of nations: A mixed research methods approach. Journal of sport management, 24(5), 567-600.
De Bosscher, V., Shibli, S., Westerbeek, H., & Van Bottenburg, M. (2015). Successful elite sport policies: an international comparison of the sports policy factors leading to international sporting success (SPLISS 2.0) in 15 nations. Meyer & Meyer Sport.
De Bosscher, V. (2015). Theory Of Sports Policy Factors Leading To International Sporting Success (SPLISS) 1. In Routledge handbook of theory in sport management (pp. 93-113). Routledge.
Digel, H., Burk, V., & Fahrner, M. (2006). High-performance sport: an international comparison. Weilheim/Teck: Brauer.
Green, M., & Houlihan, B. (2005). Elite sport development: Policy learning and political priorities. Psychology Press.
Green, M., & Oakley, B. (2001). Elite sport development systems and playing to win: uniformity and diversity in international approaches. Leisure studies, 20(4), 247-267.
Grix, J. (2008). The decline of mass sport provision in the German democratic republic. The International Journal of the History of Sport, 25(4), 406-420.
Gülay, Ö, Koçak, F., Boran, F., Sunay, H., & Gedikli, N. (2012). Türk spor yönetimindeki mevcut sorunlara ilişkin akademisyenlerin görüşlerinin değerlendirilmesi. Spormetre Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 10(4), 107-116.
Hoye, R., Nicholson, M., & Houlihan, B. (2011). Sport and policy: Issues and analysis. Routledge.
Ilgar, E. A., & Cihan, B. B. (2019). Öğretim üyelerinin Türk sporunun güncel sorunları ve çözüm önerileri üzerine görüşleri: fenomenolojik bir çözümleme. Akdeniz Eğitim Araştırmaları Dergisi, 13(27), 702-722.
Nessel, K., & Kościółek, S. (2022). The total sporting arms race: benchmarking the efficiency of public expenditure on sports in EU countries. European Sport Management Quarterly, 22(6), 833-855.
Katıtaş, S. (2019). Karma yöntem araştırmalarına bütüncül bir bakış [A holistic overview of the mixed method research]. International Social Sciences Studies Journal, 5(49), 6250-6260.
Kavetsos, G., & Szymanski, S. (2010). National well-being and international sports events. Journal of economic psychology, 31(2), 158-171.
Mazzei, L. C., Böhme, M. T. S., & De Bosscher, V. Exploring The Organizational Factors That Influence The International Sporting Success In High-Performance Judo.
Nandakumar, T. R., & Sandhu, J. S. (2014). Factors influencing international sporting success-an analysis of Indian sports system. International Journal of Sport Management, Recreation & Tourism, 14, 13-31.
Nová, J. (2017). Utilization of Research for Elite Sport in the Czech Republic. Sport Mont, 15(3).
PGlobal (2017) Ülkelerin spor başarısını etkileyen faktörler: Rio olimpiyatları örneği, Ankara: PGlobal Küresel Danışmanlık ve Eğitim Hizmetleri.
Seval, H. F., & Kodaman, T. (2016). Sporun uluslararası politikadaki etkisi. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 2(2), 52-64.
Sevimli, D. (2015). Sporda yetenek gelişiminin yönetim süreci. CBÜ Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 10(1), 1-9.
Sotiriadou, P., & De Bosscher, V. (Eds.). (2013). Managing high performance sport. Routledge.
Sotiriadou, P., Gowthorp, L., & De Bosscher, V. (2014). Elite sport culture and policy interrelationships: The case of Sprint Canoe in Australia. Leisure Studies, 33(6), 598-617.
Sunay, H. (2003). Türk spor politikasına analitik bir bakış. Spormetre Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 1(1), 39-42.
Sunay, H. (2019). Türkiye Kanada ve Hollanda spor sistemlerinin bazı değişkenler açısından karşılaştırılması. Tarih Okulu Dergisi, 12(40), 224-243.
Sunay, H. (2021). Uluslararası karşılaştırmalı spor yönetim sistemleri. Gazi Kitabevi, Ankara
Tınaz, C., & Bakır, M. (2015). Spor ve politika meseleleri ve analizi. İstanbul: Beta.
Truyens, J., De Bosscher, V., Heyndels, B., & Westerbeek, H. (2014). A resource-based perspective on countries’ competitive advantage in elite athletics. International journal of sport policy and politics, 6(3), 459-489.
Valenti, M., Scelles, N., & Morrow, S. (2020). Elite sport policies and international sporting success: a panel data analysis of European women’s national football team performance. European Sport Management Quarterly, 20(3), 300-320.
van der Roest, J. W., & Dijk, B. (2021). Developing an elite sports’ public value proposition in Northern Netherlands. European Sport Management Quarterly, 21(5), 677-694.
Wicker, P., Prinz, J., & von Hanau, T. (2012). Estimating the value of national sporting success. Sport management review, 15(2), 200-210.
Yağmurlu, A. (2019). Kamu diplomasisi bakışından spor diplomasisi. Gaziantep University Journal of Social Sciences, 18(4), 1367-1380.