TÜRKİYE CUMHURİYETİ’NİN 100 YIL PERSPEKTİFİNDE SPOR YÖNETİMİNDEKİ GELİŞİMİ

Türkiye Cumhuriyeti, 100.yılında tüm alanlarda olduğu gibi spor alanında da gelişme göstermiş ve uluslararası rekabet düzeyine erişmiştir. Bu durum, genç Türkiye Cumhuriyeti içerisinde görev almış olan spor elemanlarının çeşitli özverili çalışmaları neticesinde gerçekleşmiştir. Spor yönetimi alanında önce ulusal, daha sonraları ise uluslararası başarı kazanabilmek ve küresel dünyada Türkiye’nin yükselen sesini duyurmak amacıyla birçok örgütlenme yapısı kurulmuştur. Bu yapılar, her zaman bir öncekinin devamı niteliğinde olup, spor alanında gelişmiş bir perspektif sunmaya çalışmıştır. Kurulan tüm spor örgütleri, uluslararası alanda sportif başarısı olan ülkelerin çalışmalarını model almış ve ulusal anlamda uygulamaya çalışmıştır. Ulu Önder Mustafa Kemal Atatürk ile başlamış olan bu politika; zaman içerisinde yurt dışından gelen veya oraya gönderilen spor elamanlarının doğrudan katkıları sayesinde hızlı bir ivme göstermiştir. Zaman içerisinde spor yönetimi açısından ülkemizin eksikleri belirlenerek, kurulan örgütlenme yapısı genişletilmeye çalışılmış ve yıllar ilerledikçe yerini daha profesyonel spor örgütlenmesine bırakmıştır. Bu doğrultuda alanında uzman ekiplerin görevlendirilmesi, antrenörlerin yurt dışı eğitimleri ile yetiştirilmesi, sosyal ve ekonomik katkıların genişletilmesi gibi politikalar uygulanmış ve neticesinde büyüyen spor örgütlenmesi Bakanlık düzeyine erişmiştir. Bakanlık düzeyine gelmiş spor politikaları, başta Olimpiyatlar olmak üzere birçok ulusal ve uluslararası başarılar getirmiş ve gerekli olan ihtiyaçların ilerleyen dönemlerde daha doğru belirlenerek, giderilmesi sağlanmıştır. Spor yönetimi ve örgüt yapısı ülkemizde halen gelişen ve kendisine asıl istenen rolü bulmaya çalışan bir yapıdır. Dolayısıyla 100.yılda ortaya konulan bu başarı, gelecek spor politikaları için bir başlangıç noktası olacak ve daha rasyonel adımların atılması adına yapılan girişimlerin ilk halkası olacaktır. Türk gençliği ve spor elemanları, bu geçen 100 yıllık perspektiften öğrenecekleri ile spor alanındaki başarılarını katlayacaktır.

Anahtar Kelimeler:

Spor, Cumhuriyet, Kazanım, Başarı, Örgüt, Olimpiyat, Organizasyon

DEVELOPMENT IN SPORTS MANAGEMENT OF THE REPUBLIC OF TÜRKİYE IN A 100 YEARS PERSPECTIVE

In its 100th year, the Republic of Turkey has developed in the field of sports, as in all fields, and has reached the level of international competition. This situation was realized as a result of the various devoted efforts of sports personnel who served in the young Republic of Turkey. Many organizational structures have been established in order to gain first national and later international success in the field of sports management and to make Turkey's rising voice heard in the global world. These structures have always been a continuation of the previous one and have tried to offer an advanced perspective in the field of sports. All established sports organizations have taken the work of countries with international sporting success as a model and tried to implement them nationally. This policy started with the Great Leader Mustafa Kemal Atatürk; Over time, it has shown a rapid acceleration thanks to the direct contributions of sports personnel coming from abroad or sent there. Over time, the deficiencies of our country in terms of sports management were identified and the established organizational structure was tried to be expanded, and as the years progressed, it was replaced by a more professional sports organization. In this direction, policies such as assigning expert teams, training coaches through overseas training, and expanding social and economic contributions have been implemented, and as a result, the growing sports organization has reached the level of the Ministry. Sports policies that have reached the ministerial level have brought many national and international successes, especially the Olympics, and the necessary needs have been identified and met more accurately in the following periods. Sports management and organizational structure is a structure that is still developing in our country and trying to find the desired role for itself. Therefore, this achievement on the 100th anniversary will be a starting point for future sports policies and will be the first link of initiatives to take more rational steps. Turkish youth and sports personnel will increase their success in the field of sports with what they will learn from this perspective of the last 100 years.

Keywords:

Sports, Republic, Achievement, Success, Organization, Olympics, Organization,

PDF

___

Bal, M. A., & Şentürk, A. (2023). Cumhuriyet Döneminde Türk Sporunda Alman Etkisi ve Türk Spor Kurumu Dergisi, Journal of Sosyolojik Bağlam, 4(1), 51-66.
Başer Ü. (2020). Eleştirel Bir Yaklaşım ile Yeniden İnşa Edilen Türk Spor Sisteminin İşleyişi, Yapısal Analizi ve Çözüm Önerileri, Yayınlanmış Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Baykal A.N. (1999). Yöneticiler İçin Yeni Bir Bakış, Mustafa Kemal Atatürk’ün Liderlik Sırları, Sistem Yayıncı-lık, İstanbul.
Cansen E. (2015). Türkiye Cumhuriyeti’nin Spor Politikaları, Trakya Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 17(1), 33-38.
Çolakoğlu, T., Özbey, Ö., & Doğan, D. (2022). 7405 Sayılı Spor Kulüpleri ve Spor Federasyonları Kanununun Kamu Politikası Çerçevesinde Değerlendirilmesi. Avrasya Spor Bilimleri ve Eğitim Dergisi, 4(1), 80-95.
Ekenci, G., & Serarslan, M. Z. (1997). Gelişim Aşamaları Bakımından Türk Spor Teşkilatı Veve Değerlendirme-si. Gazi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 2(3), 72-81.
Evcin, E. (2014). Atatürk’ün Spora ve Sporculara Bakışı. Tarih Araştırmaları Dergisi, 33(55), 303-378.
Fırat, B.F., & Tanyeri, Y. (2022). Türkiye’de Spor Kulüplerin Yasal Dayanağı (1896-2022). SPORMETRE Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 20(4), 41-55.
Gammelsæter, H. (2021). Sport is not industry: bringing sport back to sport management. European Sport Ma-nagement Quarterly, 21(2), 257-279.
Gökduman, Ç., & Demir, F. (2019). Gençlik ve Spor Bakanlığı’nın Tarihsel Süreç İçerisindeki Değişim Evreleri: İnceleme. Iğdır Üniversitesi Spor Bilimleri Dergisi, 2(1), 27-35.
Hanoğlu F. (2022). Gençlik ve Spor Bakanlığı Personellerinin 21. Yüzyıl Becerilerinin İncelenmesi, Yayınlan-mış Yüksek Lisans Tezi, Ankara Yıldırım Beyazıt Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
https://www.mevzuat.gov.tr/MevzuatMetin/19.5.1.pdf#page=98, Erişim Tarihi:01.10.2023.
https://www.gsb.gov.tr, Erişim Tarihi, 01.09.2023
Korkmaz S. (2019). Erken Cumhuriyet Döneminde Spor Tesis ve Alanları ile İşlevlerine Ankara Örneği Üzerin-den Bakmak, Atatürk Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 23(3), 2021.
Müftüoğlu N.E. & Yıldırım Y. (2021). Atatürk Dönemi Spor Politikaları, (1920-1938), Spor ve Bilim, Editörler: Bingöl H. & Yalçın İ., Akademisyen Kitabevi, Ankara.
Özbey, Ö., & Göküş, M. (2022). Kamu Hizmeti Olarak Gençlik ve Spor Bakanlığı Faaliyetlerinin İncelenmesi: Spor Hizmetleri Örneği. CBÜ Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 17(1), 113-128.
Özbey, Ö., Akoğlu, H. E., & Polat, E. (2019). Sporda sürdürülebilir başarı için Gençlik ve Spor Bakanlığı faaliyet-lerinin incelenmesi. International Journal of Social Science Research, 8(2), 42-59.
Özbey, Ö., Akoğlu, H. E. & Donuk, B. (2020). Antrenör Eğitim Sistemi Açısından 30978 Sayılı Antrenör Eğitimi Yönetmeliği’nin Değerlendirilmesi. Spor Bilimleri Araştırmaları Dergisi, 5(1) , 95-110.
Özmaden H. (1999). Cumhuriyet Dönemi İlk Spor Teşkilatı Türkiye İdman Cemiyetleri İttifakı (1922-1936)’nın Yapılanma Sürecinde Beden Eğitimi ve Sporun Fonksiyonları, Fonksiyonlarındaki Değişimler ve Toplumsal Hayata Etkileri. Yayınlanmış Doktora Tezi, Marmara Üniversitesi, İstanbul.
Ratten, V. (2011). International sports management: Current trends and future developments. Thunderbird International Business Review, 53(6), 679-686.
Sunay, H., & Bayram, K. (2019). Türkiye İtalya Fransa ve İspanya Spor Sistemlerinin Spor Kulübü Yapılanma-sı Düzeyinde Karşılaştırılması. SPORMETRE Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 17(2), 75-91.
Şengör C. (2015). Dahi Diktatör, Kitap Yayınevi, İstanbul.
Tuncel, F. (2003). Atatürk, Gençlik ve Spor. SPORMETRE Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 1(1), 9-10.
Turkay H. & Aydın A.D. (2017). Bir İnceleme: Tarihsel Süreç İçerisinde Türk Spor Örgütlenmesi, Diyalektolog Ulusal Spor Bilimler Dergisi, 2017(16), 179-189.
Tüfek S.S. (2019). Cumhuriyet Döneminde Spor (1923-1938), Yayınlanmış Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üni-versitesi, İstanbul.
Türkmen M. (2018). Beden Terbiyesi: Erken Dönem Türk Spor Politikalarının Sosyo-Politik Temelleri, Spor Yayınevi ve Kitabevi, Ankara.
Uyar Y. & Sunay, H. (2019). Amerika Birleşik Devletleri ile Türkiye’de Uygulanan Antrenör Eğitim Sistemlerinin Karşılaştırılması. Spor Bilimleri Araştırmaları Dergisi, 4(2), 234-245.
Ünver D. (2004). Atatürk ve Spor. Balkan Türkoloji Araştırmaları Merkezi Türklük Bilgisi Dergisi, S, 1, 167-172.
Yağmurlu, A. (2019). Kamu Diplomasisi Bakışından Spor Diplomasisi. Gaziantep University Journal of Social Sciences, 18(4), 1367-1380.
Yarar, B. (2014). Osmanlı'dan Cumhuriyete Geçiş Süreci ve Erken Cumhuriyet Dönemi Türkiyesi'nde Modern Sporun Kuruluşu. Hacettepe University Journal of Turkish Studies/HÜTAD Hacettepe Üniversitesi Türkiyat Araştırmaları Dergisi, 11(21).
Yücel Ö.F. & Saygın A.U. (2023). Cumhuriyet Devri Beden Terbiyesi ve Spor, Politikaları Çerçevesinde Maç Dergisi Üzerine Bir İnceleme. Gümüşhane Üniversitesi İletişim Fakültesi, Elektronik Dergisi (e-gifder), 11(1), 437-473.