Gizem CEYLAN, OĞUZHAN YONCALIK, Melike TAŞBİLEK YONCALIK

HALK DANSLARI TEMEL FİGÜR ÖĞRETİMİNDE AYNALARIN ÖĞRENME VE PERFORMANSA ETKİSİ

Bu çalışmanın amacı, halk dansları figürleri öğretilirken, ortamın aynalı ya da aynasız olması durumunun, öğrenciler üzerine etkilerini incelemektir. 2016- 2017 eğitim öğretim yılı güz ve bahar dönemlerini kapsayan bu çalışma, Ankara Büyükşehir Belediyesi Batıpark Çocuk Kulübüne kayıtlı 46’sı 4.sınıf ve 49’u 2.sınıf toplamda 94 öğrenci ile yürütülmüştür. Çalışmada video analizi, memnuniyet anketi ve görüşme yöntemi kullanılmış, verilerin analizi SPSS 18 paket programı ile yapılmıştır. Araştırmanın sonucunda elde edilen nicel bulgulara göre aynalı salonda eğitim gören öğrenciler ile aynasız salonda eğitim gören öğrenciler arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılıklar tespit edilmiştir. Video analizlerinde hareket uyumu, denge bozukluğu, şaşırmalar ve ritim duygusu bakımından aynalı ve aynasız salon gruplarının karşılaştırılmasında istatistiksel olarak anlamlı farklılıklar kaydedilmiştir (p<0.05). Nitel bulgulara göre, anında geri bildirim dönütünün olmasının, hızlı öğrenmeyi ve hatayı anında düzeltmeyi desteklediği vurgulanmıştır. Yine nitel bulgulara göre, özellikle görsel geri bildirimin söz konusu olduğu öğrenme ortamında öğrenci, dansçı ve eğitmenin sınıfta bir uyaran (ayna) ile eğitim vermesi ya da almasının olumlu sonuçlar doğurabileceği kanısına varılmıştır. Çalışmanın nicel ve nitel bulgularına göre, çocuklara halk dansları figürleri öğretilirken, aynalı bir salonda eğitim vermenin olumlu etkilerinin olduğu sonucuna varılmıştır.

Anahtar Kelimeler:

Halk Dansları, Öğrenme, Figür Öğretimi, Ayna, Halk Dansları, Öğrenme, Performans

PDF

___

Altay F. ve Bulca Y. (2006): Ritim Eğitimi ve Dans. 1.Baskı. Ankara: Spor yayınevi ve Kitabevi.
Balcı A. (2015): Sosyal Bilimlerde Araştırma Yöntem, Teknik ve İlkeler. 11. Baskı. Ankara: Pegem akademi Yayıncılık.
Dearborn K, Ross R. (2006): Dance learning and the mirror comparison study of dance phrase learning with and without mirrors. Journal Of Dance Education, 6 (4), 109-115.
Dearborn K, Harring K, Young C, O'Rourke E. (2011): Mirror and Phrase Difficulty Influence Dancer Attention and Body Satisfactio. Journal Of Dance Education, 6(4), 116-123.
Ehrenberg S. (2010): Reflections on reflections: mirror use in a university dance training environment. Theatre, Dance And Performance Training, 1(2), 172-184.
Katula JA, Mcauley E. (2001): The mirror does not lie: acute exercise and self-efficacy. International Journal Of Behavioral Medicine, 8, 319-326.
Lynch JA, Chalmers GR, Knutzen KM, Marti n LT. (2009): Effect of learning a Pilates skill with or without a mirror, on performance without a mirror. Journal Of Bodywork And Movement Therapies, 13(3), 283-290.
Mainwaring LM, Krasnow DH. (2010): Teaching the dance class: strategies to enhance skill acquisition, mastery and positive self-ımage. Journal Of Dance Education, 10(1), 14-21.
Nergiz S, Bayköse N, Yıldız M. (2015): Kendinle konuşma: modern ve halk dansları yapan bireylerin kendileriyle konuşma durumları. Niğde Üniversitesi Beden Eğitimi Ve Spor Bilimleri Dergisİ, 9, 40-49.
Notarnicola A, Maccagnano G, Pesce V, Pierro SD, Tafuri S, Moretti B. (2014): Effect of teaching with or without mirror on balance in young female ballet students. BMC Research Notes, 7, 426.
Radell SA, Adame DD, Cole SP. (2004): The İmpact of mirrors on body ımage and classroom performance in female college ballet dancers. Journal Of Dance Medicine & Science, 8(2), 47-52.
Radell SA, Adame DD, Cole SP, Blumenkehl NJ. (2011): The Impact of Mirrors on Body Image and Performance in High and Low Performing Female Ballet Students. Journal Of Dance Medicine & Science, 15(3), 116-122.
Radell SA, Keneman ML, Adame DD, Cole SP. (2014): My body and its reflection: a case study of eight dance students and the mirror in the ballet classroom. Research In Dance Education, 15(2), 161-178.
Sümbül M. (1997): Türk Halk Oyunlarının Yapısal Dinamikleri Üzerine Düşünceler: İç Yapı Dinamikleri. V.Milletler Arası Türk Halk Kültürü Kongresi. Halk Müziği, Oyun, Tiyatro, Eğlence Seksiyon Bildirileri. Kültür Bakanlığı Yayınları, Seminer Kongre Bildiriler Dizisi: 55. Ankara.
Turan Z, Çamlıyer H. (2016): Dans eğitiminde temel hareket becerilerinin sınıflandırılması. MOTİF Akademi Halkbilimi Dergisi, 9(17), 9-28.
Yıldırım A, Şimşek H. (2013). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. 9. Baskı. Ankara: Seçkin Yayıncılık.