RÜÇHAN İRİ, ZAİT BURAK AKTUĞ, AHMET KESKİN

ÇOCUKLARDA FİZİKSEL AKTİVİTENİN EL GÖZ KOORDİNASYONU VE REAKSİYON ZAMANI ÜZERİNE ETKİSİNİN İNCELENMESİ

Yapılan çalışmanın amacı, çocuklarda fiziksel aktivite düzeyi (FAD) ile el göz koordinasyonu ve reaksiyon zamanı arasındaki ilişkinin incelenmesi, bu parametrelerin cinsiyetler arasındaki farklılığının belirlenmesi idi. Çalışmaya 11-14 yaşları arasında toplam 230 (kız=99, erkek=131) gönüllü çocuk katıldı. Çalışmaya katılan çocukların FAD’LERİ İlköğretim Öğrencileri İçin Fiziksel Aktivite Soru Formu ile reaksiyon zamanları MOART Lafayette Reaksiyon Ölçüm cihazı ile ve el göz koordinasyonları Yıldız İki El Koordinasyon testi ile belirlendi. Elde edilen verilerin istatiksel analizi sonucunda, hem kız hem de erkek çocukların FAD ile dominant – non-dominant el görsel basit reaksiyon zamanları, yıldız çift el koordinasyon testi hata ve zamanları arasında istatiksel olarak anlamlı bir farklılık bulunmadı (p

THE INVESTIGATION OF PHYSICAL ACTIVITY ON HAND-EYE COORDINATION AND REACTION TIME IN CHILDREN

The aim of the study was to examine the relationship among physical activity level (PAL) and hand-eye coordination, and reaction time, and to determine the difference among these parameters in terms of genders in children. A total of 230 (girls = 99, boys = 131) children who are at the age between 11-14 participated in the study voluntarily. The PALs of the children participating in the study were determined by the Physical Activity Questionnaire for Primary School Students, the reaction times were determined by using MOART Lafayette Reaction Meter, and the hand-eye coordination scores were measured by Star Two Hand Coordination Test. As a result of the statistical analysis of the obtained data, there was no statistically significant difference between PAL and dominant-nondominant hand visual simple reaction times, stellar hand coordination test errors and times of both boys and girls (p

PDF

___

Aktop A, Kuzu O, Çetin E. (2017): Analysis of attention, eye-hand coordination and reaction time of young soccer players. The European Proceedings of Social & Behav Sci, 14-19.
Arslan E. (2014): Egzersiz programının 8-11 yaş grubu sağlıklı çocukların görsel ve işitsel reaksiyon zamanlarına etkisi. YYÜ Eğitim Fakültesi Dergisi, 11(1), 169-182.
Bar-on M. (2000): The effects of television on child health; implications and recommendation. Arch Dis Child, 83, 289-292.
Boyar H. (2013): Determination of the visual reaction times of 9-14 age group soccer players. Selçuk University, Health Science Institution, Master Thesis, Konya.
Cattuzzo MT, Henrique RS, Ré AHN, et al. (2016): Motor competence and health related physical fitness in youth: A systematic review. J Sci Med Sport, 19(2), 123-129.
Crocker P, Bailey D, Faulkner R, et al. (1997): Measuring general levels of physical activity: preliminary evidence for the physical activity questionnaire for older children. Med Sci Sports Exerc, 29(10): 1344-1349.
Davranche K, Audiffren M, Denjean AA. (2006): Distributional analysis of the effect of physical exercise on a choice reaction time task. J Sport Sci, 24(3), 323-330.
Doğu GA, Örer GE. (2016): Effect of folk dances studies on reaction tıme of female children. Inonu University, J Phy Edu Sport Sci, 3(3), 41-47.
D’Hondt E, Deforche, B, Gentier, I, et al. (2013): A longitudinal analysis of gross motor coordination in overweight and obese children versus normal-weight peers, Int J Obes (Lond), 37(1), 61-67.
Dündar U. (2012): Antrenman Teorisi. Nobel Yayın Dağıtım, 8. baskı, Ankara, 130-141.
Eichstaedt CB, Lavay BW. (1992): Physical activity for disabled with mental retardation. IL: Human Kinetics, Champaign.
Erman A, Şahana A, Küçükkaya A. (2013): The effect of one and two-handed backhand strokes on hand-eye coordination in tennis. Procedia-Soc and Behav Sci, 93, 1800-1804.
Fisher A, Reilly JJ, Kelly LA, et al. (2005): Fundamental movement skills and habitual physical activity in young children. Med Science Sport Exer, 37(4), 684-688.
Halewyck FV, Lavrysen A, Levin O, et al. (2014): Both age and physical activity level impact on eyehand coordination. Hum Mov Sci, 36, 80-96
Fransen J, Pion J, Vandendriessche J, et al. (2012): Differences in physical fitness and gross motor coordination in boys aged 6–12 years specializing in one versus sampling more than one sport. J Sports Sci, 30(4), 379-386.
Karakuş S, Küçük V, Koç H. (1996): Balkan şampiyonasına katılan badmintoncuların reaksiyon zamanları. Gazi Üniversitesi Bed Eğit Spor Bil Der, 1(2), 11-17.
Maneval KL. (1999): Visual-motor integration training and its effects on self-help skills in preschool students with disabilities. Master Thesis. Rowan University. Available at https://www.google. com.tr/&httpsredir=1&article=2848&context= etd Accessed 11.12.2017.
Muratlı S. (2007): Antrenman Bilimi Yaklaşımıyla Çocuk ve Spor. Nobel Basımevi, 2.baskı, Ankara, 212-216.
Oktay A, Unutkan P. (2005): Okul Öncesi Eğitimde Güncel Konular. Morpa Yayınları, İstanbul.
Robinson LE, Stodden DF, Barnett, LM, et al. (2015): Motor competence and its effect on positive developmental trajectories of health. Sports Med, 45(9), 1273-1284.
Sert ZE, Temel AB. (2014): Fiziksel aktivite formu geçerlik güvenirlik çalışması. DEUHYO ED, 7(2), 109-114.
Sevim Y. (2002): Antrenman Bilgisi, Nobel Yayın Dağıtım, 1. Baskı, Ankara, 76-78.
Sahan A. (2016): The acute effect of arm vibration on eye-hand coordination performance in youth. Advan Phys Educ, 6, 144-150.
Sayın M. (2011). Hareket ve Beceri Öğrenimi. Spor Yayınevi ve Kitapevi, Ankara.
Williams HG, Pfeiffer KA, O’Neill JR, et al. (2008): Motor skill performance and physical activity in preschool children. Obesity, 16(6), 1421-1426.